หาเหยื่อ 2 (NC)

“อย่างน้อยลูกค้าคนนั้นก็ไม่ได้ทำชั่วแบบคนอย่างนายที่กล้าลากพนักงานขึ้นมาบนรถของตัวเองทั้งๆ ที่เขาไม่ได้เต็มใจ!!” ลินดาสาดคำด่าให้กับชายตรงหน้าทว่าคาลวินไม่ได้รู้สึกผิดกับคำพูดของเธอเลยแต่กลับชอบใจในความไร้เดียงสาของหญิงสาว

“หึ!”

“หยุดรถเดี๋ยวนี้นะ!!” ลินดาทุบตีชายตรงหน้าอย่างหัวเสีย ทั้งๆ ที่เขาเป็นแขกวีไอพีของร้านแท้ๆ แต่กลับลากพนักงานกลับบ้านได้อย่างหน้าตาเฉยแบบนี้ได้เลยเหรอ เขามันหน้าไม่อายเกินไปแล้ว!

“หยุดพูดสักทีเถอะ จะให้เอาตรงนี้เลยใช่มั้ย ผมทำได้นะ…”

“ไอโรคจิต! ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ดะ…”

หมับ!

คาลวินเริ่มหมดความอดทนกับความน่ารำคาญของลินดา ดึงร่างบางเข้ามาประชิดเข้าหาตัวให้แน่นยิ่งขึ้นก่อนจะก้มลงจูบปิดปากเธอเสียหวังให้เธอเงียบลงไปสักครู่ก่อนที่เขาจะหมดความอดทนกับเธอมากไปกว่านี้

“อื้อ…” ลินดากำหมัดทุบอกแกร่งอย่างไม่ยอมให้เขารุกล้ำตัวเธอมากขึ้นไปกว่านี้ ก่อนจะได้ทีเผลอผลักคาลวินออกไปให้ไกลตัวทว่าเธอก็ทำได้เพียงชั่วครู่เท่านั้นเมื่อคาลวินดึงตัวเองกลับมาได้ทันกระชากร่างหญิงสาวให้เข้าหาตัวอีกครั้งก่อนจะใช้แขนข้างหนึ่งล็อกเอวบางของเธอไว้แน่น อีกมือเชยคางหญิงสาวขึ้นมามองตาอย่างเจ้าเล่ห์

“หึ! จะดิ้นไปทำไม เดี๋ยวก็ได้ไปขึ้นสวรรค์ด้วยกันแล้ว” รอยยิ้มของคาลวินบนใบหน้าทำให้ลินดาถึงกับผงะ เตรียมจะถอยหลังหนีทว่ายังช้ากว่าคาลวินที่รู้ทันเธอ ยัดเยียดจูบร้อนๆ ลงบนปากสีแดงระเรื่อของเธออีกครั้งเสียแล้ว ครั้งนี้คาลวินไม่เพียงแค่จูบซ้ำยังยัดเยียดลิ้นสากๆ เข้าไปดุนกับลิ้นของเธออย่างเหลืออด ปากอวบอิ่มที่ใครเห็นต่างก็อดที่จะอยากสัมผัสมันสักครั้งไม่ได้ของเธอที่ตอนนี้ถูกคาลวินพรากจูบแรกไปเสียหมดสิ้น

“อื้อ…” ลินดาพยายามทุบตีชายตรงหน้าให้แรงขึ้นแต่มันก็ไร้ผล เมื่อร่างกายของทั้งสองแนบชิดจนเกินไปทำให้เธอยากที่จะขยับตัวได้แต่ปล่อยให้ชายตรงหน้าเก็บเกี่ยวจูบแรกของเธอไปจนเธอเริ่มหายใจไม่ออก คาลวินเองก็เหมือนจะเริ่มรู้ตัวก่อนจะดึงตัวเองกลับมา กลัวว่าตัวเขาเองจะถลำลึกลงไปมากกว่านี้ก่อนที่จะถึงที่หมาย

“หุบปากซะ”

“ไม่! เอาฉันลงเดี๋ยวนี้!” ลินดายังคงเว้าวอนให้ชายตรงหน้าเลิกสนใจเธอแต่มันกลับเพิ่มความน่าสนใจให้กับคาลวินมากขึ้นที่ลินดาเล่นตัว หวงเนื้อหวงตัวจนมีแว็บนึงที่คาลวินคิดว่าเธอคงกำลังยั่วสวาทให้เขา เพื่อเพิ่มมูลค่าให้ตัวเธอมากขึ้นเหมือนกับสาวๆ ที่เขาเคยนอนด้วยก่อนจะสลัดภาพในหัวนั้นทิ้งไป

“ได้สิ ที่เดียวที่เธอจะลงได้ก็คือ…” คาลวินค่อยๆ เลื่อนตัวเข้าหาหญิงสาวจนหลังเธอชนเข้ากับประตูรถ พยายามเลื่อนหน้าของเขาเข้ามาใกล้ลินดาเพิ่มขึ้นอีกครั้งอย่างเจ้าเล่ห์ทว่า

“ถึงแล้วครับ” เสียงของชาร์ลทำให้ทุกอย่างหยุดชะงักลงทันทีเมื่อถึงคอนโดใจกลางเมืองในแคลิฟอร์เนียที่ครอบครัวของคาลวินเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ คาลวินดึงลินดาลงจากรถก่อนจะใช้แขนกำยำยกร่างบางขึ้นพาดบ่า ไม่สนใจว่าหญิงสาวจะร้องหรือทุบตีเขาแค่ไหน คาลวินเลือกที่นี่เพราะมีระบบป้องกันอย่างดีที่จะไม่ให้คนนอกเข้ามาด้านในได้และมันเป็นส่วนตัวมากๆ แน่นอนว่าคาลวินต้องการกินเหยื่อที่เขาได้มาอย่างสบายใจและพ่อของเขาคงจะไม่มาหยุดมันเสียดื้อๆ อย่างครั้งก่อนอีก

ณ คอนโด Galla

“ฉันไม่ไป ไอเลว ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้!!” ลินดาร้องแหกปากลั่นตลอดทางแต่ผู้คนที่พบเห็นไม่สามารถช่วยอะไรเธอได้เมื่อเธออยู่บนบ่าของคาลวิน

ตึ๊ง

ลิฟต์ชั้นบนสุดของโรงแรมถูกเปิดออกก่อนที่คาลวินจะเดินเข้าไปในห้องเพนท์เฮ้าส์สุดหรูที่ครอบครัวของเขาพึ่งจะครอบครองมันมาได้ไม่นาน ก่อนที่คาลวินจะปล่อยร่างบางให้เป็นอิสระ ลินดาพยายามจะวิ่งไปที่ลิฟต์อีกครั้งทว่าถูกตัวของคาลวินมาบังเธอไว้อย่างรู้ทัน

“หนียังไงก็ไม่พ้นหรอก” เสียงเรียบๆ ของคาลวินทำให้ลินดาหัวเสียมากยิ่งขึ้นผลักชายหนุ่มออกไปให้ไกลตัวก่อนจะรีบวิ่งไปเปิดประตู ไม่ว่าเธอจะพยายามผลักหรือดึงแรงแค่ไหนก็ไม่สามารถเปิดมันออกได้

“หึหึ ถ้าผมไม่เปิดให้ยังไงคุณก็ออกไปไม่ได้” คาลวินชูรีโมทเล็กๆ ขนาดเท่าพวงกุญแจ เหยียดยิ้มอย่างเหนือชั้นให้ลินดา เมื่อเธอเริ่มรู้ตัวว่าตัวเองเข้ามาติดกับดักของผู้ชายตรงหน้าอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้และเธอไม่มีทางเลือก ทางเดียวที่เธอจะรอดคือต้องทำให้รีโมทนั่นเปิดประตูให้เธอ ลินดาไม่รอช้าวิ่งเข้ามากระโจนใส่ตัวคาลวิน แต่ชายหนุ่มรู้ทันไขว้รีโมทไว้ด้านหลังก่อนจะปามันออกไปให้ไกลตัว ในจังหวะที่ลินดาเผลอคาลวินดึงร่างบางให้ตามเขาไปอย่างถือวิสาสะ ก่อนจะดันตัวเธอให้เข้าไปในห้องนอน

“มาสนุกกันก่อนดีกว่า” สิ้นเสียงของคาลวิน ลินดาถึงกับผงะเดินถอยหลังออกไปให้ห่างจากเขา เนื้อตัวเริ่มสั่นพลางมองหาสิ่งของรอบตัวมาไว้ป้องกันตัว คาลวินเดินต้อนหญิงสาวเข้ามาเรื่อยๆ จนเกือบถึงผนังห้อง ลินดาเห็นท่าไม่ดีรีบคว้าแจกันปาใส่คาลวินก่อนจะรีบวิ่งออกไปให้ห่างจากเขามากที่สุดทว่า

หมับ!

“อ๊า!” ร่างบางถูกโยนลงบนเตียงคิงไซซ์ตามด้วยคาลวินขึ้นมาล็อกแขนทั้งสองข้างของเธอไว้เหนือศีรษะก่อนจะก้มลงมาบดขยี้จูบที่แสนเร่าร้อนให้กับสาวใต้ร่างอย่างไม่รังเกียจ ลินดาเนื้อตัวเริ่มสั่นกับการกระทำของชายหนุ่มตรงหน้า พยายามจะดิ้นให้หลุดออกจากน้ำมือของเสือร้ายแต่ยิ่งเธออยากหลุดออกจากเขามากเท่าไหร่ คาลวินยิ่งกดเธอด้วยจูบที่รุนแรงมากขึ้น กลิ่นเหงื่อที่พึ่งทำงานเสร็จโดนอากาศจากเครื่องปรับอากาศทำให้แห้งเหือดลงไปเหลือไว้เพียงกลิ่นฟีโรโมนที่เพิ่มความต้องการให้กับคาลวินมากยิ่งขึ้น

“ออแอ้ว อ่อย!!” เสียงอู้อี้ในลำคอของลินดาไม่ได้ทำให้คาลวินเลิกสนใจเธอได้เลยแต่กลับยิ่งอยากยัดเยียดความเป็นชายให้กับเธอ คาลวินเริ่มคุมสติของตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ลากลิ้นลงมาตวัดที่ซอกคอเผลอทำคิสมาร์กเล็กๆ ไว้ให้ ลินดาอาศัยจังหวะที่ชายหนุ่มเผลอผลักเขาออกจากตัว

ฟุ่บ

“อยากได้ราคาเท่าไรล่ะ ถึงได้เล่นตัวขนาดนี้” เสียงแหบพร่าของคาลวินที่เริ่มฟังไม่เป็นภาษากำลังหมดความอดทนกับหญิงสาวใต้ร่าง รวบมือเล็กๆ ของลินดาทั้งสองข้างขึ้นเหนือศีรษะล็อกไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว ก่อนที่ปากของเขาจะก้มลงมาเม้มริมฝีปากของหญิงสาวเล่นอย่างเย้าหยอก ส่วนมืออีกข้างกำลังเป็นปลาหมึกชอนไชเข้าไปใต้เสื้อทำงานของเธอเริ่มบีบเคล้นอกอวบเล่นอย่างช่ำชอง

“อื้ออ” ลินดาเผลอครางออกมาอย่างเจ็บใจตัวเองที่ตัวเธอเริ่มที่จะคุมสติเอาไว้ไม่ไหว

“ทำเป็นเล่นตัว สุดท้ายก็จบที่ชอบทุกราย หึ!” คาลวินไม่พูดเปล่าล็อกขาทั้งสองข้างของลินดาไว้ด้วยขาของตัวเองก่อนจะดึงเสื้อผ้าที่เกะกะของเธออกไปให้ไกลตัว

“คนเลว!” ลินดาเม้มปากแน่น เนื้อตัวเริ่มสั่นระริกด้วยความกลัวพลางทุบตีชายหนุ่มแต่มันไม่ได้ทำให้คาลวินรู้สึกอะไรกับมันก่อนจะดึงตัวหญิงสาวให้ลากลงไปใต้ร่างเขาอีกครั้ง ใช้มือข้างนึงลงไปลูบไล้บนเพนตี้ตัวน้อยอย่างถือวิสาสะโดยที่มืออีกข้างยังคงเกาะอกอวบเคล้นเล่นยอดถันของเธอไว้อย่างไม่ยอมปล่อยให้ห่างจากตัว

“อื้อ อย่าทำแบบนี้” ลินดาดิ้นพล่านเมื่อมือหยาบกร้านสัมผัสบนเนินดอกไม้ก่อนจะเข้าไปสำรวจช่องแคบที่ชุ่มฉ่ำ คาลวินยิ้มรับอย่างพอใจในผลงานของตัวเองก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนหญิงสาวหาสิ่งรอบตัวจิกกัดไว้แน่นด้วยความซ่าน ไฟร่านในตัวของลินดากำลังพลุ่งพล่านทะยานขึ้นสูงอย่างที่เธอไม่เคยได้รับจากที่ไหนมาก่อนกำลังถูกชายตรงหน้าที่เธอไม่ได้รักกำลังพรากมันไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ

“หยุดได้แล้ว ฮึก” น้ำตาของลินดาไหลลงมาอาบแก้มอย่างไม่อาจห้ามตัวเองได้ทั้งเจ็บใจและก็โกรธในเวลาเดียวกันตั้งแต่ที่เธอเจอกับเขาชีวิตที่แสนสงบสุขของเธอก็ปั่นป่วนมาตลอด คาลวินชะงักลงเล็กน้อยก่อนจะดูดเลียนิ้วที่ชุ่มไปด้วยน้ำหวานที่โปรดปรานแต่ตัวเขาเองไม่อาจจะหยุดความต้องการของตัวเองที่มีเพิ่มขึ้นได้

“หยุดได้หรอ ผมกลัวว่าจะขอเพิ่มมากกว่า…” สิ้นเสียงของคาลวินที่ไม่ยอมฟังอะไรอีกต่อไปจับท่อนเอ็นแข็งสาวขึ้นลงที่พร้อมจะให้เขาใช้งานได้อย่างเต็มที่แล้ว

“คะ ครั้งแรกหรอ…” เสียงที่แหบพร่ากลืนน้ำลายลงคอบวกกับความตกใจที่เกิดขึ้น พยายามยัดเยียดความเป็นชายเข้าไปในกายของลินดาทว่ามันแคบจนเข้าไปได้ไม่ถึงครึ่งจนทำให้ตัวเขาเองไม่อยากจะเชื่อสายตา ว่าเขากำลังได้เจอกับสาวที่ไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน แต่มันก็สายจนเกินกว่าที่ตัวเขาจะหยุดมันได้ลงแล้ว ลินดาพยักหน้าด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มจนไม่อาจหยุดมันได้

“จิกแขนผมไว้สิ แรงเท่าไรก็ได้จนกว่าคุณจะพอใจ” คาลวินก้มโค้งลงมาหาหญิงสาวก่อนจะพรมจูบอย่างอ่อนโยนเพื่อช่วยบรรเทาโดยที่เอวของเขายังคงทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป ลินดาทุบตีอกหนาจิกแขนสารพัดเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดที่เธอได้รับแต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเธอได้นัก

“อื้ออ” เสียงครวญครางเริ่มทำงานอีกครั้งเมื่อลินดาเริ่มปรับตัวได้ คาลวินเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนเธอไม่อาจต้านทานความต้องการได้อีกต่อไป ไฟราคะท่วมท้นลามเป็นไฟท่วมทุ่งของทั้งสองเริ่มบรรเลงไปเรื่อยๆ จนพอใจ เมื่อทุกอย่างจบลงคาลวินเดินไปหยิบแบงก์ดอลล่าในตู้เซฟของตัวเองสามปึกโยนลงบนตัวของหญิงสาวเป็นการจบงาน

“ผมให้คุณพิเศษที่ทำให้ผมสนุกได้” คาลวินพูดเสียงเรียบๆ ข่มอารมณ์ที่อยู่ภายใน

“...”

“อ้อ ผมจะไปอาบน้ำ ส่วนคุณก็เดินออกไปทางเดิมแล้วกัน รหัสผ่านหนึ่งห้าตัว ด้านล่างมีคนคอยไปส่งคุณอยู่”

“...”

“หวังว่าผมออกมาแล้วจะไม่เจอคุณอีกนะ” พูดจบคาลวินก็เดินเข้าห้องน้ำไปโดยทิ้งให้ลินดานั่งจมอยู่กับความรู้สึกเลวร้ายที่เธอได้รับน้ำตาเริ่มหลั่งไหลร่วงลงมาอาบแก้มลินดาอีกครั้งอย่างเจ็บใจที่เธออยากจะเก็บมันไว้ให้กับคนที่เธอรักมากที่สุดทว่าถูกชายที่เธอเกลียดขี้หน้าตั้งแต่แรกเจอพรากมันไปซึ่งๆ หน้าทั้งๆ ที่เธอไม่ได้เต็มใจ ลินดาปาดน้ำตาทิ้งไปพยายามพยุงร่างที่ไร้เรี่ยวแรงของตัวเองหยิบเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายไปทั่วกลับมาใส่ดังเดิม เดินออกจากห้องไปทิ้งเงินที่เขาให้ไว้ที่เดิมเพราะเธอถือศักดิ์ศรีของตัวเองเป็นใหญ่ ไม่ได้ขายตัวเองเพื่อแลกเงินของใคร ถึงจะอย่างนั้นต่อให้เธอรับเงินของเขาไปแล้วเธอก็ไม่มีวันเอาสิ่งที่เสียไปแล้วกลับคืนมาได้อยู่ดี

แกร่ก

เสียงประตูปิดลงคาลวินไม่ได้เข้าไปอาบน้ำดั่งที่เขาพูดไว้ก่อนหน้าทว่าแค่ทิ้งเวลารอให้ลินดาออกไปจากห้องเท่านั้น และตัวเขาเองไม่รู้ว่าตัวเองควรจะทำยังไงต่อไป ก่อนจะเดินมาดูกล้องวงจรปิดตามจุดต่างๆ ด้านนอกที่ลินดาเดินไปจนขึ้นรถของมือขวาอย่างชาร์ลที่เป็นคนไปส่งเธอกลับบ้าน ก่อนจะหันไปทางอื่นอย่างไม่อยากเชื่อสายตาว่าเขาได้มันจริงๆ คาลวินเตรียมตัวจะเข้าไปอาบน้ำจริงๆ เสียทีทว่าดวงตาของเขากลับเบิกโพลงขึ้นอีกครั้งที่กองเงินที่เขาพึ่งโยนให้เธอไปก่อนหน้ายังคงอยู่ที่เดิม…