11

หลายวันต่อมา

กันต์ดนัยเพิ่งจะมีเวลาว่างกลับไปหามารดาหลังจากได้ล่วงรู้ความลับของคนเป็นพ่อที่ทำให้เสื่อมศรัทธาไม่น้อย เขายังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร ขอไปดูให้เห็นกับตาว่ามารดายังอยู่สุขสบายดีหรือไม่…..บางทีการไม่รู้ไม่เห็นอาจจะเป็นการแก้ปัญหาสำหรับเรื่องนี้ก็ได้ชายหนุ่มชั่งใจอยู่หลายวันจนกระทั่งวันนี้คงต้องตัดสินใจดี ๆ

“กันต์ลูก...วันนี้นึกยังไงถึงมาหาแม่ได้........” สิรีเข้ามาลูบหลังไหล่ลูกชายสุดที่รักด้วยความคิดถึง ปกติไม่ค่อยได้เห็นหน้าต้องโทรตามถึงจะกลับมาบ้านสักครั้งแต่เธอก็ไม่ได้น้อยใจ เข้าใจว่าคนหนุ่มก็แบบนี้คงกำลังสนุกกับงานและโลกกว้าง รอว่าสักวันคงได้เลี้ยงหลานกับเขาบ้าง

“แม่สบายดีนะครับ ผอมไปหรือเปล่าเนี่ย”

“ตายแล้ว.....ช่างสังเกตจริงลูกชายฉัน” สิรีพูดไปหัวเราะไปสุขใจตามประสาคนเห่อลูกชาย ......

“แม่ไปเข้าคอร์สโยคะมาน่ะ อยู่บ้านเฉย ๆ ก็ชักจะอ้วนเทอะทะไม่สบายตัว” ความจริงก็ยังมีความห่วงสวยอยู่ด้วยแหละใครจะยอมแก่แล้วแก่เลย

“ถึงว่าสิ ผอมแล้วสวยขึ้นเป็นกองเลยนะแม่” ชายหนุ่มเอ่ยชื่นชมมารดาพลางพิจารณา มารดาของเขายังดูสวยงามอ่อนกว่าวัยแต่ถึงอย่างไรก็สู้สาวสะพรั่งไม่ได้และคงไม่มีปัญหาหากบิดาจะรู้จักพอ

“ยังไงกันลูกคนนี้ หัดปากหวานต้องการอะไรจ๊ะ”

“โธ่แม่อ่ะ.......ผมไม่ได้หวังอะไรสักหน่อย”

“เหรอ.......วันนี้แม่ทำขนมจีนน้ำยาปูพอดี ทานอะไรมาหรือยัง”

“ยังครับ แค่ได้ยินเมนูของแม่ก็น้ำลายสอแล้ว” กันต์ดนัยบอกยิ้ม ๆ เขาพูดน้อยมาแต่ไหนแต่ไรแต่ก็อ่อนโยนต่อคนเป็นแม่เสมอมา

“งั้นไปนั่งรอเลย เดี๋ยวแม่ให้เขายกขึ้นโต๊ะเลยนะเพิ่งจะเสร็จใหม่ ๆ ยังร้อน ๆ อยู่เลย”

ชายหนุ่มมองคนเป็นแม่ที่กุลีกุจอสั่งเด็กในบ้านพร้อมกับจัดโต๊ะอาหารด้วยตัวเองอย่างสุขใจ หากท่านรู้ว่าโดนบิดาหักหลังคงจะเศร้าเสียใจและรอยยิ้มที่เห็นอยู่นี้ยังจะมีอยู่อีกหรือเปล่า....

“ท่านการัณย์ล่ะครับ ไม่อยู่บ้านเหรอ” เสียงที่ถามฟังดูปกติแต่แอบสังเกตอาการของมารดาตลอดเวลา

“ไปประชุมพรรคน่ะ หมู่นี้พ่อแกเขางานยุ่งช่างเขาเถอะ” คนเป็นแม่ตอบพร้อมรอยยิ้ม ตั้งแต่แต่งงานจนลูกโตเธอไม่เคยคิดระแวงในตัวสามีรักและเชื่อใจเขาเสมอมา

ก่อนแต่งงานการัณย์เรียกได้ว่ามีแต่ตัว เขาเป็นทนายจน ๆ คนหนึ่งซึ่งมีความมุมานะจนกระทั่งได้เป็น ส.ส.ติดต่อกันหลายสมัยก็นับว่ามาไกลเป็นที่ภาคภูมิใจของสิรีที่เป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูลใหญ่ทรัพย์สมบัติมากมายแต่เธอก็ไม่เคยคิดข่มสามีใช้ชีวิตร่วมกันอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัยยิ่งทำให้เป็นที่เกรงอกเกรงใจของคนเป็นสามี......

“ตีกอล์ฟยุ่งเหรอครับ” น้ำเสียงคล้ายไม่พอใจ มันอดไม่ได้จริง ๆ

“แหม......พ่อแกน่ะก็แค่สร้างคอนเนคชั่น จริง ๆ แล้วกลัวร้อนจะตาย บ่นแต่ว่าอยากนอนอยู่บ้านมากกว่า” สิรีบอกยิ้ม ๆ พ่อลูกคู่นี้ไม่รู้เป็นอะไรไม่ค่อยจะลงรอยกัน หล่อนจำได้ว่าสามีกลับมาบ่นทุกครั้งทำท่าเหนื่อยจะเป็นจะตายหลังจากไปไดร์ฟกอล์ฟกลับมาแต่ก็ไม่ยอมวางมือสักที

“อืม....ขนมจีนน่ากินจัง....ผมลงมือเลยนะแม่” ชายหนุ่มเปลี่ยนเรื่องและตัดสินใจได้ในนาทีนั้นเองว่าจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเรื่องนี้ และนี่อาจจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดของเรื่องนี้ก็ได้ เผลอ ๆ ทางโน้นอาจจะเลิกกันก่อนที่จะโดนจับได้หรือไม่ แม่ของเขาก็อาจจะทำใจได้นานแล้วจึงยอมปิดหูปิดตาไม่รู้ไม่เห็น......

“ถ้าชอบขนาดนี้ แล้วเมื่อไหร่จะหาเมียมาทำให้กินแทนแม่ล่ะหึ......”

“โธ่....ไม่มีใครเทียบรสมือแม่ได้หรอกครับ”

“ย่ะ ทำมาปากหวานไม่ใช่ว่าแอบซุกเอาไว้แล้วล่ะ” กันต์ดนัยเกือบเก็บอาการไม่อยู่สรุปว่าแม่ของเขารู้หรือแค่แกล้งอำกันแน่.......

สิรีมองลูกชายอย่างแสนรักอยากให้เป็นฝั่งเป็นฝาแต่ติดตรงที่เจ้าตัวไม่ชายตามองหาหญิงใด ครั้นจะจับคลุมถุงชนก็อย่าหวังเพราะความดื้อรั้นเต็มร้อยเพราะเคยคิดจะจับคู่ดูตัวให้ยังพังไม่เป็นท่า...เฮ้อ! แล้วเมื่อไหร่แม่จะได้อุ้มหลาน