02 รุก(2)

(ผึ้งน้อยคอยรัก: นังกัส หล่อนคงได้เสียเงินแสนอะจ้ะ)

(ผึ้งน้อยคอยรัก: ข้าบอกแล้วพี่ยีนงานหิน พี่เขาไม่เคยมีแฟนด้วยซ้ำ ไม่สนใจผู้หญิงที่ไหน ตั้งใจเรียนอย่างเดียว)

(กัสจังคนงาม: อย่าบั่นทอนเพื่อนจ้า)

(อาร์มมี่สุดสวย: โนคอมเมนต์)

ตริ๊ง! แจ้งเตือนของอาร์มมี่ที่ทักมานอกกรุ๊ป

(อาร์มมี่สุดสวย: ฉันว่าแกหยุดพนันซะ ฉันเห็นสายตาแกเวลามองพี่ยีน มันพิเศษกัส แกไม่เคยมองใครแบบนี้ หยุดเดิมพัน แล้วถ้าจะรักก็รักอย่างจริงใจ เลิกเล่นกับความรู้สึกของพี่ยีน ไม่งั้นแกนั่นแหละจะเสียใจ)

เพราะอาร์มมี่เป็นเพื่อนสมัยประถม เป็นเพื่อนข้างบ้าน สนิทกันมากจึงตามมาเรียนด้วยกัน อาร์มมี่รู้ดีถึงปัญหาที่บ้านของกัสจัง และรู้ดีว่ากัสจังค่อนข้างเก็บตัว แต่ก็พยายามสนุกสนานเพราะอยากมีเพื่อน ไม่อยากแปลกแยก หนึ่งเดือนมานี้อาร์มมี่เฝ้าสังเกตอาการของเพื่อนสาวคนสนิท เธอดูยิ้มบ่อย พูดถึงผู้ชายหุ่นหมีก็ดูมีความสุข บางทีผู้หญิงที่ไม่เคยมีแฟนอย่างกัสจังอาจจะตกหลุมรักพี่ยีนแล้วก็ได้

ถ้าพี่ยีนทำให้เพื่อนเธอมีความสุขได้เธอก็พร้อมช่วยเต็มที่ และไม่อยากให้เพื่อนมาเสียใจภายหลัง เพราะการอกหักครั้งแรกไม่ใช่เรื่องสนุก ถ้ามันเกิดขึ้นกับกัสจัง อาร์มมี่มั่นใจมากกว่า 70 เปอร์เซ็นต์ว่ากัสจังผ่านความรู้สึกนั้นไปไม่ได้

อ่านเจอข้อความของเพื่อนสาวสองที่สนิททำให้เธอกดโทรหาเพราะความสับสน ตลอดหนึ่งเดือนมานี้การต์รวีพยายามติดต่อยลภัทรอยู่บ่อยครั้ง ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไรต้องพยายามขนาดนั้น หลายครั้งที่เธอแค่อยากได้ยินเสียงเขาทั้งที่ไม่มีเรื่องจะคุยกัน แค่ถามว่าพี่ยีนทำอะไรอยู่ ได้คำตอบแล้วก็วาง

(ว่าไงชะนีน้อยคอยรัก)

“ทำไมอาร์มมี่ถึงว่ากัสรักพี่ยีน”

(เพราะฉันเชี่ยวชาญด้านความรักไงยะ ฉันอกหักมานับไม่ถ้วนแล้ว และพี่ยีนอาจจะมีชอบแกบ้าง คนขี้อายแบบพี่ยีนแกควรเริ่มก่อนนะ)

“เริ่มอะไรยังไงอาร์มมี่ กัสยังไม่รู้เลยว่ารักเป็นยังไง กัสไม่เคยมีแฟนนะ” เพราะถูกแม่สอนมาว่าผู้ชายหน้าตาดีสนใจแค่ร่างกายของผู้หญิงเท่านั้น กัสห้ามมองคนที่ภายนอก ให้มองลึกถึงจิตใจ จะรักใครชอบใครก็คิดให้ดี ที่ผ่านมากัสจังจึงไม่กล้าไม่คิดมีความรัก ขณะที่เพื่อน ๆ เปลี่ยนแฟนกันเป็นว่าเล่น

(รักก็เป็นแบบที่หล่อนกำลังรู้สึกไงยะ อยากคุยทั้งที่ไม่มีเรื่องคุย อยากเห็นเขายิ้ม อยากอยู่ใกล้ ๆ ที่ฉันพูดมาหล่อนรู้สึกกับพี่ยีนคนเดียวหรือเปล่า)

“อาร์มมี่รู้ได้ไง มานั่งอยู่ในใจของกัสหรือเปล่า” เธอเป็นแบบที่เพื่อนพูดทุกอย่าง

(พูดแบบนี้แสดงว่าฉันพูดมาถูกทั้งหมด)

“ก็ใช่น่ะสิ แต่พี่ยีนดูไม่สนใจกัสเลยนะ”

(โอ๊ยชะนีก็แกสวยขนาดนี้ พี่เขาหุ่นหมีขนาดนั้นจะกล้าบอกว่าสนใจแก รักแกหรือไง แกเริ่มก่อนสิยะ รุกเขาก่อนเลย เขาจะจบอยู่แล้วนะ ไม่รุกตอนนี้จะได้ใจเขาไหม)

“รุกเหรอ”

(เออ ถ้ารู้สึกแบบที่ฉันพูดแกก็รุกเลย)

“อ้อ เข้าใจแล้ว ขอบคุณนะอาร์มมี่ กัสรักอาร์มมี่ที่สุดเลย”

(จ้า เชิญหล่อนไปรุกจ้า) อาร์มมี่วางสายไป

รุกเหรอ รุกที่เพื่อนบอกใช่แบบที่เพื่อนชอบคุยกันไหมนะ ถ้ากัสรุกพี่ยีน พี่ยีนจะเล่นด้วยไหม ถ้าพี่ยีนไม่เล่นด้วยล่ะ ถ้าเป็นแบบนั้นกัสจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

“เอาวะ” ลุกขึ้นแต่งตัวลงมาเรียกแท็กซี่ไปหอพี่ยีน กัสจะรุกพี่ยีนเอง เป็นไงเป็นกัน

@หอพักยลภัทร

การต์รวีมาถึงหอพักของยลภัทรในเวลาสองทุ่ม ใจมันตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ขึ้นมาแล้วสิ กดโทรหาสักหน่อยน่าจะดี

แง่ว…แบตกัสหมด ขึ้นหอไม่ได้ด้วยถ้าไม่มีคนลงมารับ คนดูแลหอก็ไม่อยู่ หรือวันนี้ไม่ใช่วันที่กัสจะรุกพี่ยีน

รออีกนิดแล้วกันเผื่อคนดูแลหอจะกลับมา

แล้วกัสก็รอ ๆ รอ ๆ รอมา 20 นาทีแล้วยังไม่มีใครมาเลย ก็มันดึกแล้วนี่เนอะ ฝนก็เริ่มตกหนักแล้วด้วย ให้เดินออกไปรอแท็กซี่คงจะเปียก