กำเนิดจอมเวทย์คนแรกในโลกลมปราณ(ในรอบห้าพันปี)

[ให้ผมช่วยไหมครับ โฮสต์]

"เชี่ย!!"

[ไม่เหี้ย นี่ระบบเอง] ก้อนกลมสีขาวลอยดุกดิกอยู่หน้าเขา ก้อนสีขาวกลมเปล่งแสงระยิบระยับรอบตัว จนร่างบางแสบตา

"ตัวอะไร" สโนว์มองก้อนกลมนั่นอย่างหวาดระแวง

[โฮสต์ไม่ต้องระแวงผมขนาดนั้นก็ได้] ก้อนกลมพูดขึ้นมาด้วยความน้อยใจ

[อะแฮ่ม ผมขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการเลยก็แล้วกัน ผมคือระบบสวนสมุนไพร ผมถูกสร้างขึ้นมาด้วยฝือมือระบบแม่เพื่อให้มันเป็นผู้ช่วยคุณ ในการใช้ชีวิตอยู่ในโลกใบนี้ ผมมีฟังก์ชันหลายอย่างเช่น ผมมีฟังชั่นแปลงกายเป็นอะไรก็ได้แต่ต้องอยู่ในร่างโปร่งแสง

- ฟังก์ชั่นร้านค้า

- ฟังก์ชั่นภารกิจ

- ฟังก์ชั่นตรวจร่างกายคนไข้ ] ระบบแนะนำตัวเองอย่างภาคภูมิ

"เดี๋ยวๆ นี่ตกลงจะให้ฉันเป็นหมออยู่ในโลกใบนี้หรอ แต่ฉันไม่เคยรักษาใคร" แค่คิดว่าตัวเองจะต้องเป็นหมอเขาก็ขนลุกซู่ขึ้นมาทันที

[ก็คนข้างๆคุณไงโฮสต์ คนไข้คนแรกของคุณ] ระบบลอยมาอยู่เหนือร่างชายขอทานที่นอนสลบอยู่

"จะให้ฉันรักษาเขาหรอ"

[ถูกต้องนะครับ สามีโฮสต์เหมาะสุดแล้ว] สโนว์มองตาเขียวปั๊ด ที่โดนยัดเยียดสามี

"ใครสามีฉัน เขาไม่ใช่สามีฉันซะหน่อย"

[เอาหน้าโฮสต์เดี๋ยวก็เป็น เอ่อ.....ผมว่าเราหาวิธีรักษาสามีคุณกันดีกว่า]

"ยังไง" ร่างบางพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อเจ้าก้อนกลมขนตีมึนเมินคำพูดของเขา

[คุณเอามือไว้เหนือร่างกายของเขา เดี๋ยวระบบจะทำการสแกนร่างกายของเขาเอง] ร่างบางทำตามที่ระบบบอกอย่างยากลำบาก เพราะแผลที่แผ่นหลังของเขายังสดและเจ็บมาก แต่ก็ต้องตกใจแทบหงายหลังเมื่อเจ้าก้อนกลมวิ่งเข้ามาในร่างเขาอย่างรวดเร็ว

"เห้ย!"

[ไม่ต้องตกใจไป ทำสมาธิให้นิ่ง] ร่างบางพยายามทำสมาธิให้นิ่ง แล้วยกมือขึ้นไปไว้เหนือร่างกายของชายขอทานอีกครั้ง

[ทำการสแกนร่างกายคนไข้]

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

[เสร็จสิ้น กำลังทำการวินิจฉัยโรค]

ติ่ง!

[ นาม : หยางจิ่น แซ่ : จ้าว อายุ : 28 ปี

ความเป็นมา : ไม่สามารถบอกได้

ความสัมพันธ์ : สามีโจวเสวี่ยหลิน

อาการบาดเจ็บ : ถูกเฆี่ยนตี ถูกทำร้ายด้วยของแข็งที่ศีรษะ ไข้ขึ้นสูง

สิ่งแปลกปลอมในร่างกาย : ยาสลายลมปราณ หนอนกู่ ยาพิษสลายวิญญาณ]

"โห...ทำไมเขาโดนหนักขนาดนี้ แล้วสิ่งแปลกปลอมในร่างกายล่ะหมายถึงอะไร" สโนว์ถามขึ้นด้วยความสงสัย

[ยาสลายลมปราณ คือ เป็นยาที่ถูกปรุงขึ้นมาเพื่อใช้ในทางที่ไม่ดีอย่างเช่น ถ้าโดนน้อยอาจจะใช้ลมปราณไม่ได้อย่างน้อย 2 ช่วยยาม แต่ถ้าโดนไปปริมาณมากก็จะทำให้เส้นลมปราณฉีกขาด หรือโชคร้ายยิ่งกว่านั้นก็ถูกทำลายจินตาน

หนอนกู่ คือ สัตว์มีพิษชนิดนึง ที่มีพิษร้ายแรง โดยเจ้าของพิษหนอนกู่ จะส่งหนอนกู่เข้าไปในร่างกายของศัตรูและควบคุมให้หนอนกู่ค่อยๆทำร้ายเหยื่ออย่างช้าๆแล้วค่อยๆตายอย่างทรมาน

ยาสลายวิญญาณ คือ ยาทำลายจิตวิญญาณให้แตกดับ หรือสติฟั่นเฟือน ] สโนว์ที่นั่งฟังอย่างตั้งใจก็รู้สึกสงสารชายขอทานอย่างยิ่ง

"เราจะทำไงถึงจะช่วยเขาได้"

[ต้องหายาแก้พิษครับโฮสต์ แต่มันอาจจะยากไปสำหรับคุณ ระบบก็เลยเสนอวิธีง่ายแสนง่ายแถมยังใช้เวลาแค่นิดเดียว]

"วิธีอะไร" ร่างบางเกิดสนใจขึ้นมา ถ้ามัวแต่เสียเวลาหายาแก้พิษอาการของชายขอทานคงจะแย่กว่าเดิมแน่ๆ

[ก่อนอื่นระบบต้องพาพวกคุณไปที่พักก่อน ตามระบบมา] พูดจบเจ้าก้อนกลมก็ลอยไปอย่างช้าๆเพื่อให้พวกเขาเดินตามทัน สโนว์ที่ร่างกายเจ็บอยู่แล้วก็ต้องแบกคนเจ็บหนักกว่าเดินตามเจ้าก้อนกลมไป แต่บางครั้งก็ก้อนกลมก็ใจดียื่นมือออกมาจากตัวช่วยประคองชายขอทานเพื่อไม่ให้ร่างบางรับภาระหนักมากเกินไป

เวลาผ่านไปหลายชั่วยาม

สโนว์เดินมานานกว่าจะถึงที่พัก ตรงไหนของร่างบางเป็นกระท่อมไม้ไผ่ หลังไม่ใหญ่มาก หน้ากระท่อมมีโต๊ะไว้ทานข้าวใต้ต้นไม้ใหญ่ ข้างบนบ้านมีระเบียงยื่นออกไปทางน้ำตกที่ร่างบางผ่านมา ถือว่าเป็นสถานที่ที่ร่มรื่นมาทีเดียว

[เป็นไง ที่พักของระบบสวยไหม]

"ก็สวยดี น่าอยู่มาก" ว่าแล้วร่างบางก็พาคนเจ็บขึ้นข้างบน

"ว่ามา วิธีที่จะช่วยคนเจ็บน่ะ" เมื่อวานคนเจ็บจนเสร็จแล้วร่างบางก็หันไปถามเจ้าก้อนกลมที่ลอยอยู่เหนือพื้น

[ ก็....วิธีดูดสิ่งแปลกปลอมทั้งหมดใส่ร่างกายของอีกคนนึงครับ แต่...อย่าเพิ่งโกรธครับเจ้านายฟังผมพูดก่อน คือระบบเห็นว่าร่างกายในชาตินี้ของคุณไม่มีพลังป้องกันตัวอยู่เลย หรือเรียกง่ายๆว่าคุณเป็นขยะของโลกนี้นั่นเอง] สโนว์ ทำหน้าสงสัยแต่ไอ้คำว่าขยะของโลกนี้เนี่ย มันน่าหงุดหงิดยังไงก็ไม่รู้

[เนื่องจากร่างกายในชาตินี้ของคุณไร้แก่นลมปราณ ไร้พลัง ซึ่งคนในโลกนี้ค่อนข้างจะรังเกียจคนประเภทนี้มาก ดังนั้นระบบจึงอยากให้คุณมีพลังป้องกันตัวเล็กน้อย] ระบบอธิบายช้าๆเพื่อให้สโนว์เข้าใจ

"แล้วไงต่อ" ร่างบางตั้งใจฟัง

[ก็..ยาพิษพวกนั้นทำลายไประบบก็รู้สึกเสียดาย ระบบจึงอยากให้ผิดเรานั้นกลายเป็นพลังบริสุทธิ์เพื่อสร้างพลังเวทย์ให้แก่ร่างกายของคุณ วิธีนี้ได้ทั้งขึ้นทั้งล่องเลยนะโฮสต์] สโนว์พยักหน้าเข้าใจ ในโลกใบนี้เป็นโลกที่เขาไม่คุ้นเคย มีพลังไว้ป้องกันตัวก็น่าจะดี

" งั้นเอาวิธีนี้แล้วกัน" เจ้าก้อนกลมเปล่งแสงด้วยความดีใจ จึงรีบให้โฮสต์ยื่นมือไปสัมผัสร่างกายของคนไข้ทันที

สโนว์ยื่นมือไปสัมผัสชายขอทานตามคำแนะนำของระบบจากนั้นเจ้าก้อนกลมก็ผ่านเข้าร่างกายเขา หลังจากนั้นเจ้าก้อนกลมก็ทำการชักนำสิ่งแปลกปลอมในร่างกายของชายขอทานเข้ามาในร่างกายของสโนว์อย่างช้าๆ

"อึก!!" ร่างบางเริ่มขมวดคิ้วเข้าหากัน ความเจ็บปวดเริ่มถาโถมเข้ามาในร่างกาย ขณะเดียวกันเจ้าก้อนกลมก็เริ่มกลั่นพลังงานที่เป็นพิษให้เป็นพลังงานบริสุทธิ์ จากนั้นก็นำพลังงานบริสุทธิ์ที่ถูกกลั่นแล้ว ไปไว้ใกล้ๆหัวใจที่เป็นจุดกำเนิดพลังงานเวทย์ เจ้าก้อนกลมทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนร่างบางทนความเจ็บปวดไม่ไหว

"อ้ากก!ระบบ! ทำไมไม่บอกว่ามันเจ็บขนาดนี้!!" สโนว์ตัวชาดิก แทบจะขยับตัวไม่ได้ ความรู้สึกเจ็บปวดถาโถมเข้ามาจนเขาแทบจะควบคุมสติเอาไว้ไม่อยู่

[ก็คุณไม่ได้ถาม] เจ้าก้อนกลมพูดเสียงแผ่วด้วยความรู้สึกผิด

'ระบบ!!!' ร่างบางตวาดเจ้าก้อนกลมในใจด้วยความโกรธ หลังจากนั้นสติของเขาก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย