30

“อย่ามากลบเกลื่อนดีกว่า......หญ้าว่าเป็นเพราะอกหักมากกว่ายอมรับมาเหอะ” หญิงสาวไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองไร้เสน่ห์ขนาดนั้น...ชิ...แล้วมาจูบเขาทำไม.....เรือนร่างอรชรหดคอกลับพลางค่อย ๆ เหล่ตามองลอดลงคอเสื้อของตัวเองแล้วขัดใจ.....ไม่ใหญ่แต่ก็ไม่เล็กล่ะว้า.....อย่า.....อย่าให้ไอ้หญ้าโมโห.....เดี๋ยวควักออกมาโชว์ให้หน้าหงายไปเลย...หญิงสาวบ่นพึมพำกับตัวเองพร้อมกับไถลตัวลงนอนอย่างหงุดหงิด แต่เพราะง่วงจนตาจะปิดจึงหลับไปในเวลาไม่นาน....

ภูผาอ่านหนังสือต่ออีกพักใหญ่ไม่ได้เนื้อความอะไรหรอกมัวแต่เหลือบมองคนนอนข้าง ๆ ที่นอนหลับปุ๋ยไปอย่างง่ายดายแต่หัวคิ้วยังไม่คลายปม แค่บอกว่าไม่เร้าใจยัยตัวแสบถึงกับเครียดเลยหรือวะ.......ชายหนุ่มส่ายหน้ายิ้ม ๆ ก่อนจะนอนตะแคงหันหลังเก็บไม้เก็บมือไม่ให้เผลอเลื้อยไปเพ่นพ่านตามใจตัวเอง

ณ ห้องเสื้อชื่อดัง

กอหญ้าแหงนมองหน้าร้านแล้วรู้สึกว่าตัวเองลีบเล็กลงไปอีกเพราะสถานที่โอ่อ่าหรูหราเกินกว่าคนอย่างกอหญ้าจะกล้าก้าวเข้ามาเป็นลูกค้าหากไม่ใช่เพราะคนข้างกายที่คอยกุมกระชับมือนุ่มให้ความอุ่นใจไม่ว่าจะก้าวไปทางไหนล้วนได้รับการต้อนรับเฉกเช่นลูกค้าวีไอพี

หญิงสาวถูกเชิญขึ้นมาที่ห้องลองชุดชั้นสองในขณะว่าที่เจ้าบ่าวนั่งอานหนังสือรออยู่ด้านล่างปล่อยให้เจ้าสาวเลือกชุดตามสบายส่วนของผู้ชายค่อยเลือกให้เข้ากับชุดเจ้าสาวทีหลังก็ได้ไม่ยุ่งยากอะไร

“คุณน้องหุ่นดีอยู่แล้วใส่ชุดไหนก็สวยค่ะ” นภาสาววัยกลางคนผู้ช่วยคุณมินเจ้าของร้านสาวสองมองลูกค้าของหล่อนอย่างชื่นชมสาบานได้ว่าไม่ได้อวยเกินจริง

“จริงหรือคะ หนูคิดว่าตัวเองเตี้ยจังตอนที่ยืนเทียบกับพี่ภู” กอหญ้าคิดอย่างไรก็พูดอย่างนั้น ทั้งที่หล่อนสูงร้อยหกสิบสี่ที่โรงเรียนประจำนั่นถือว่าส่วนสูงใช้ได้แล้วด้วยซ้ำ เพื่อน ๆ ที่เตี้ยกว่าหล่อนเกินครึ่งห้องก็แล้วกันแหละ....

“เรื่องนั้นไม่มีปัญหาหรอกค่ะใส่รองเท้าส้นสูงหน่อยก็ใกล้เคียงกับคุณภูผาแล้วล่ะค่ะ ดูสิคะอกเอวอรชรไปหมด...ซ่อนรูปนะคะคุณน้องเนี่ย”

กอหญ้ายิ้มรับเข้าใจแหละว่าคนอาชีพนี้ยังไงเขาก็ต้องหาจุดดีของลูกค้ามาเยินยออยู่แล้ว แต่กรณีนี้หล่อนคิดว่าเป็นอย่างที่พี่เขาพูดนี่นาปกติหล่อนใส่แต่ชุดหลวม ๆ พอมาเห็นตัวเองในชุดนี้ในกระจกก็ยังอดทึ่งไม่ได้

“เอ่อ หญ้าว่ามันจะโป๊ไปหน่อยไหมคะ” หญิงสาวผู้ไม่เคยชินกับการแต่งตัวเปิดเผยเนื้อหนังขนาดนี้ จึงบอกพี่นภาอย่างเกรงใจ หล่อนเห็นตัวเองในกระจกชุดเกาะอกสีงาช้างที่อวดเนินเนื้อขาวอวบ เอวคอดกิ่วสะโพกผายชายกระโปรงผ้าลูกไม้ฝรั่งเศสยาวเป็นหางปลา ความจริงก็สวยสง่าแต่กอหญ้าไม่ชินจริง ๆ

“พี่ว่าลองถามคุณภูผาดูก่อนไหมคะ เผื่อเธอจะชอบ” นภาพยายามคะยั้นคะยอด้วยเห็นว่าผิวของว่าที่เจ้าสาวนวลเนียนงามลออตาเหมาะกับชุดนี้มาก ๆ ที่สำคัญชุดนี้แลงามสง่าเข้ากับเจ้าบ่าวหน้าเข้มด้วย เพราะดูแล้วคู่นี้อายุน่าจะห่างกันเกินสิบปีถ้าหากเลือกชุดแนวน่ารักใส ๆ ก็ดูจะใจร้ายกับเจ้าบ่าวไปหน่อยถึงแม้ว่าเขาจะหล่อมากก็ตามเถอะ

“เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะ” กอหญ้าพูดแล้วก็รวบชายกระโปรงให้เดินได้ทะมัดทะแมงก่อนจะเดินออกจากห้องเพื่อลงบันไดไปให้พี่ภูดู....หู๊ยยย...พี่ภูจะตะลึงไหมนะ....คิดแล้วก็อดฝันหวานไม่ได้ขณะผลักประตูบานใหญ่ออกไปก็ต้องตกใจ

“อุ๊ย ! ขอโทษค่ะ” กอหญ้าเดินออกไปไม่ทันดูหน้าดูหลังเกือบชนเข้ากับหญิงสาวเรือนร่างสูงโปร่งแลดูสวยสง่าเยี่ยงผู้ดีทุกกระเบียดนิ้วที่ก้าวออกมาจากห้องตรงข้ามในเวลาเดียวกัน...แต่น่าแปลกที่ใบหน้าของหล่อนเรียบเฉยมาก ๆ จะยิ้มหรือจะบึ้งตึงก็ไม่เอาสักอย่าง

“สวัสดีค่ะคุณหญิงแสงดาว” นภาที่เดินตามหลังเอ่ยทักทายลูกค้าคนสำคัญ

กอหญ้าเห็นนภาที่ตามหลังมา ไหว้ทักทายลูกค้าอย่างนอบน้อมแต่อีกฝ่ายกลับเชิดหน้าศีรษะตั้งตรง ทำเพียงพยักหน้าน้อย ๆ เท่านั้นไม่ได้เหลือบแลมาทางกอหญ้าเลยด้วยซ้ำ...อืม...คุ้น ๆ ชื่อนี้ที่ไหนนะ.....หญิงสาวยืนตัวลีบหลีกทางให้กับคุณหญิงผู้สูงส่งเยื้องย่างลงไปด้านล่างดุจนางพญา.....อิอิ...นางพญาคอแข็ง...กอหญ้าแอบคิดขำ ๆ ....

“คุณหญิงเธอมาวัดตัวแก้ชุดแต่งงานน่ะ แค่ไม่กี่วันซูบลงไปตั้งเยอะ” นภากระซิบกระซาบ

กอหญ้าได้แต่ยิ้มไม่รู้ว่าพี่เขาจะมาบอกหล่อนทำไม ไม่ได้รู้จักมักจี่กันเสียหน่อย หญิงสาวรอเวลาชั่วอึดใจจึงได้เดินตามลงไปเพื่อหาว่าที่เจ้าบ่าวของหล่อนอย่างที่ตั้งใจ แต่ตอนนี้เขายืนคุยอยู่กับผู้ชายมาดดีคนหนึ่งมิหนำซ้ำคุณหญิงผู้สูงส่งลำคอตั้งตรงยังเข้าไปยืนเคียงข้างหนุ่มใหญ่คนนั้นสงสัยจะคู่กัน เห็นอย่างนั้นหล่อนจึงลังเลว่าจะเข้าไปหาพี่ภูดีไหมนะ หรือว่ารอให้เขาคุยเสร็จก่อน…..

“กอหญ้า มารู้จักกับพ่อเลี้ยงศรันย์สิครับ” ภูผาหันมาเห็นว่าที่เจ้าสาวยืนรี ๆ รอ ๆ จึงเรียกเข้าไปหา

“สวัสดีค่ะพ่อเลี้ยง” หญิงสาวไหว้อย่างมีมารยาทก่อนจะถอยไปยืนข้างพี่ภูของหล่อน แต่เขาก็ทำเอาสะดุ้งน้อย ๆ ด้วยไม่คิดว่าพี่ภูผาจะสอดแขนเข้ามากอดเอวเอาไว้แสดงความเป็นเจ้าของต่อหน้าคนอื่นแบบนี้แต่ก็นะ...ชอบอ่ะ...หล่อนยังแอบเห็นยัยคุณหญิงตวัดสายตามองเหมือนไม่พอใจ.....

“สวัสดีครับคุณกอหญ้า” พ่อเลี้ยงศรันย์ยิ้มกริ่ม

“ส่วนคุณผู้หญิงท่านนี้ คุณหญิงแสงดาวว่าที่เจ้าสาวของพ่อเลี้ยง” ภูผาแนะนำเรียบ ๆ

“สะ....สวัสดีค่ะคุณหญิง” กอหญ้าประหม่านิดหน่อย เพราะเมื่อกี้ก็ยิ้มเก้อให้ครั้งหนึ่งแล้ว

“สวัสดีค่ะคุณกอหญ้า” คุณหญิงตอบกลับพลางยิ้มน้อย ๆ

หญิงสาวโล่งอกที่อีกฝ่ายไม่ได้ทำท่าเมินใส่ เหมือนหล่อนเป็นธุลีดินแบบเมื่อสักครู่....อืม...หรือว่า.....กอหญ้าครุ่นคิดอยู่เงียบ ๆ ......