16

กอหญ้ากลับออกมาหลังจากที่ทุกคนเสร็จสิ้นภาระกิจและลุงช้างไม่ยอมให้หล่อนอยู่ต่อเพราะไม่รู้ว่าแม่ช้างจะเกิดอาการหวงลูกหรือเปล่าหล่อนจึงต้องกลับออกมาพร้อมกับคนอื่น

“สวัสดีค่ะคุณหมอ” หญิงสาวยกมือไหว้ผู้ชายที่ยืนข้าง ๆ เจ้านายเพราะลุงช้างบอกว่าเขาเป็นสัตวแพทย์ที่ทำคลอดเมื่อคืน

“สวัสดีครับ กอหญ้า” หมอทิวรับไหว้พลางส่งยิ้มเป็นมิตรให้

“จะไปทำงานต่อก็ไปสิไอ้ทิว” ชายหนุ่มบอกเสียงขุ่น

“คุณภูผาครับ กระผมเพิ่งจะได้พัก....” หมอหนุ่มคิดว่าใช่แน่แล้ว ไอ้ภูต้องคิดไม่ซื่อกับเด็กในปกครองแน่ ๆ

“แล้วยังไงหึเราน่ะ.....อยากทำงานที่นี่หรือไง” ภูผาพาลถามกอหญ้าอย่างหมั่นไส้ไม่รู้ว่าทำไมหรืออาจจะเป็นเพราะรอยยิ้มระรื่นของหล่อนที่แจกจ่ายไปทั่วไม่เว้นแม้กระทั่งไอ้หมอ

“ได้จริง ๆ เหรอนาย.......งั้นหญ้าทำงานที่นี่ก็ได้ค่ะ” กอหญ้ายิ้มแฉ่งเพราะโรงช้างไม่ได้น่ากลัวเหมือนเมื่อก่อนแล้ว และยังจะมีเจ้าตัวเล็กสมาชิกใหม่มาให้เล่นอีกโดยไม่รู้ตัวสักนิดว่าโดนประชด

“กอหญ้า !!” พูดได้เท่านั้นก็หันหลังเดินดุ่ม ๆ ไปขึ้นรถ

“รีบตามไปสิ ชักช้าเดี๋ยวระเบิดลงไม่รู้ด้วยนะ” หมอทิวบอกยิ้ม ๆ ส่วนผู้หญิงที่โดนฟาดงวงฟาดงาโดยไม่รู้ตัวแม้จะทำหน้างง แต่ก็วิ่งตามไปติด ๆ

...เฮ้อ ! ….อาการหนักว่ะไอ้ภู....หมอทิวมองตามพลางถอนหายใจเพราะเข้าใจว่าเกิดรักสามเส้าเข้าแล้ว.....

กอหญ้าโหนตัวขึ้นมาบนรถอย่างคล่องแคล่วพอนั่งลงได้แล้วก็อดถามเจ้านายอย่างเสียดายไม่ได้

“เจ้าช้างน้อยมีชื่อหรือยังนาย” กอหญ้าถามทั้งที่แอบตั้งชื่อไว้ตั้งหลายชื่อแต่ไม่กล้าขอจึงได้แต่เลียบๆ เคียง ๆ ถาม

“.........”

“นายจะรีบไปไหนเหรอ…..” กอหญ้าเห็นเขานั่งหน้าเครียดจึงเปลี่ยนเรื่อง เอาไว้รอให้อารมณ์ดีกว่านี้ก่อนแล้วค่อยคุยเรื่องเจ้าช้างน้อยน่าจะดีกว่า

“...........”

“นายภู......” กอหญ้าเร่งเสียงขึ้นอีกระดับ เมื่อไม่ได้รับการตอบรับ

“มีอะไร....” ชายหนุ่มถามกลับเสียงขุ่นคลั่กเหมือนรำคาญเสียเต็มประดา

“หญ้าถามว่าจะรีบไปไหนเหรอคะ นึกว่าจะอยู่ที่โรงช้างทั้งวันเสียอีก” หญิงสาวพูดช้า ๆ ชัด ๆ เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติแต่ไม่รู้ว่าเจ้านายไม่พอใจด้วยเรื่องอะไร

“แล้วตามมาทำไม” นอกจากไม่ตอบแล้วยังถามกลับราวกับกำลังคุยกันคนละเรื่อง พูดกันคนละภาษาถามช้างตอบม้าไปโน่น...

“เอ๊า ! ก็หมอทิวบอกว่าเดี๋ยวระเบิดลง ตกลงว่านายโกรธเรื่องอะไรอ่ะ....หญ้าทำอะไรผิดคะ”

“ไปรู้จักรู้จี่กับไอ้ทิวตั้งแต่เมื่อไหร่ ถึงได้เชื่อมันง่าย ๆ ไว้ใจมันนัก” สายตาคมตวัดมองอย่างไม่พอใจยิ่งอีกฝ่ายทำหน้าซื่อตาใสยิ่งคันหัวใจยุบยั่บ...

“หมอทิวเป็นเพื่อนกับนายภูไม่ใช่หรือคะ” กอหญ้ารู้มาแบบนั้นเพราะลุงช้างบอก แล้วการที่หล่อนสวัสดีทักทายหรือยิ้มให้เขามันก็เป็นสิ่งที่ควรทำไม่ใช่เหรออย่างน้อยก็ในฐานนะเพื่อนเจ้านาย

“เธอจะโปรยยิ้มให้ผู้ชายทุกคนไม่ได้หรอกนะกอหญ้าถึงแม้จะเป็นเพื่อนฉันก็ตาม ”

“อะไรนะคะ......หญ้าไม่เข้าใจ”

“คนพวกนั้นอาจจะเข้าใจผิดคิดว่าเธอหว่านเสน่ห์”

“โอ๊ย....เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด ไอ้หญ้านี่นะจะเอาเสน่ห์ตรงไหนไปหว่านใส่ผู้ชาย” หญิงสาวโวยวายเสียงสูงพลางชี้นิ้วเข้าหาตัวเองพร้อมกับทำหน้าเหยเกบอกไม่ถูกว่าควรจะดีใจหรือเสียใจดี

“ฉันรู้ว่าเธอเป็นยังไง แต่คนอื่นไม่รู้ไงถึงบอกให้ระวังเอาไว้บ้างในปางนี้มีคนงานผู้ชายเยอะแยะ”

“นายยิ่งพูดหญ้ายิ่งงง ตกลงว่านายภูรู้ว่าหญ้าเป็นคนยังไงหรือคะ”

“ก็แบบที่เธอเป็นนั่นแหละ...เธอไม่ชอบผู้ชายไม่ใช่เหรอ”

หญิงสาวอ้าปากจะเถียงแต่แล้วก็เปลี่ยนใจได้แต่กลอกตาพลางถอนหายใจอย่างไม่รู้จะเรียบเรียงคำพูดออกไปอย่างไรดี จึงขยับนั่งตัวตรงยกมือขึ้นนวดคลึงขมับของตัวเองไปพลาง ๆ

ภูผาหันมองก่อนจะเมินรู้สึกผิดหวังหน่อย ๆ หรือแท้จริงแล้วเขาต้องการได้ยินคำปฏิเสธจากเจ้าหล่อนทำนองว่า....กอหญ้าเป็นผู้หญิง.....

กอหญ้าเหลือบมองนายภูผาหลังจากเงียบไปพักใหญ่...เฮอะ ! คิดได้ไงว่าคนอย่างกอหญ้าไม่ชอบผู้ชาย...แน่จริงมาเป็นแฟนกันไหม....เอามั้ยล่ะ.....ฮึ่ม...

“เป็นอะไร นั่งมองฉันอยู่ได้” ภูผาจอดรถแล้ว แต่หันมาเห็นกอหญ้ายังนั่งจ้องมองเขาตาเขม็งพลางทำปากขมุบขมิบ...ท่าจะเพี้ยน…

“หญ้าเป็นผู้หญิง !”

“เออ...รู้แล้ว”

“ไม่ใช่ทอม”

“เหรอออออ.....” สุ้มเสียงไม่ได้บ่งบอกว่าเชื่อที่อีกฝ่ายพูดสักนิดแต่รู้สึกจะรื่นเริงขึ้นหน่อย ๆ

“นายภูไม่เชื่อ?”

“จะให้พูดไงดีล่ะ....ฉันทำใจเชื่อไม่ลงจริง ๆ” ภูผายิ้มอารมณ์ดี ยิ่งเห็นกอหญ้าปฏิเสธหน้าตางอง้ำยิ่งน่าแกล้ง

“ฮึ !.....ระวังตัวให้ดีก็แล้วกัน” กอหญ้ารู้ตัวแล้วว่าโดนแกล้ง

“ทำไม...จะทำอะไรฉันได้” ชายหนุ่มยิ้มพลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้หวังได้เห็นแก้มแดง ๆ กับอาการเอียงอายไปไม่เป็นของแม่คนเก่ง

“จับปล้ำ !”

“ไอ้หญ้า !” ภูผาผงะตกใจ ได้แต่ตะโกนไล่หลังเพราะยัยตัวแสบพูดใส่หน้าจบแล้วก็เปิดประตูรถวิ่งปรู๊ดไปยืนใต้ต้นไม้พร้อมกับหัวเราะงอหาย....ร้ายจริง ๆ มันน่าจับมาสั่งสอนให้สำนึก......จะได้รู้ว่าเสือซ่อนเล็บมันเป็นยังไง......

ชายหนุ่มลงจากรถเดินตึง ๆ หน้าตามืดครึ้มก้าวเข้าไปหายัยตัวแสบด้วยท่าทางคุกคาม ไอ้หญ้าอยู่รอก็บ้าแล้วหญิงสาววิ่งเผ่นแผล็วไปอีกทางแต่เพราะช่วงล่าง ขาที่สั้นกว่าทำให้ในไม่ช้าก็ถูกตะครุบตัวเอาไว้ได้

“โอ๊ยยยย !! ……นายภูจ๋าหญ้าล้อเล่นน๊า....ไม่ปล้ำแล้วจ้า...” คอเสื้อด้านหลังโดนเกี่ยวเอาไว้ด้วยมือใหญ่จนแทบจะหงายหลัง

“แก่แดดแก่ลมนักใช่ไหม......มานี่เลย มาให้หวดก้นซะดี ๆ พูดออกมาได้ไม่รู้หรือไงว่าตัวเองน่ะเป็นผู้หญิง”

“รู้สิจ๊ะ หญ้านี่ผู้หญิงร้อยเปอร์เซนต์เลยน๊าแล้วก็ยังเป็นลูกน้องสุดที่รักของนายภูอีกต่างหาก นายลืมแล้วเหรอ.....” หญิงสาวออดอ้อนทำตาปริบ ๆ แต่ดูยังไงก็ไม่เหมือนคนสำนึกผิด