Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
ไม่รักแน่นะเฮีย 4 ไม่ใช่คนดี
“ยายติ๋มจ๋า เจนมาแล้ว สวัสดีค่ะ” น้ำเสียงสดใสที่ยายติ๋มคุ้นเคยดังที่หน้าร้าน ยายติ๋มลงจากรถก็ยิ้มให้เจนิสที่เดินมารับ
“หวัดดีจ้ะลูก กินข้าวมาหรือยัง ยายห่อข้าวมาฝากเจนด้วยนะ เป็นของโปรดเจนทั้งนั้นเลย”
“ยายติ๋มคนสวยของเจนน่ารักที่สุดเลยค่ะ”
“ปากหวานจริง ๆ ปะ เข้าไปคุยข้างใน ยายคิดถึงเจนมากเลยนะลูก”
“ได้เลยค่ะ วันนี้เจนจะอยู่ช่วยยายติ๋มขายของทั้งวันเลยค่ะ”
“วันนี้ยายไม่ขายของ ยายจะคุยกับเจน”
“ได้เลยค่ะ เจนยินดีมาก ๆ วันนี้เจนยกเวลาให้ยายติ๋มทั้งวันเลยนะคะ”
“งั้นเข้าไปกินข้าวกัน”
“ค่ะยาย”
ยายติ๋มจับมือเจนิสเข้ามาในร้านขายส่ง เดินตรงเข้าไปทางด้านในร้านที่เป็นออฟฟิศเอาไว้นอนพักผ่อน
ยายติ๋มหาข้าวให้เจนิสกิน ทั้งสองนั่งพูดคุยกัน เจนิสเล่าเรื่องชีวิตคู่ที่ล้มเหลวให้ยายติ๋มฟังอย่างไม่นึกอายเนื่องจากยายติ๋มเป็นผู้ใหญ่ที่เจนิสเคารพรัก ทุกวันนี้แม้เธอกับเฮียอันจะเลิกกันไปแล้ว แต่ว่าแม่ของเธอยังคงมาซื้อของที่ร้านยายติ๋มเสมอ เคยซื้อยังไงก็ซื้อเหมือนเดิม เรื่องของเด็กก็ให้เด็กจัดการกันเอง
“โดนทางนั้นรังแกขนาดนี้ไม่ปริปากบอกยายบ้างเลย ถ้ายายรู้ยายจะไปฉะถึงที่”
ได้ยินเรื่องราวยายก็โมโหเหลือเกิน กล้ามากจริง ๆ ที่รังแกหลานยายขนาดนี้
“มันจบแล้วค่ะยาย ระหว่างเจนกับเขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกแล้วค่ะ นี่เขาก็แต่งงานใหม่กับคนที่แม่เขาเลือกให้ไปแล้ว” ได้ยินมาว่าหย่ากับเธอแล้วพี่ทินก็แต่งงานใหม่ทันที แต่งกับคนที่แม่พึงใจคงจะไม่เกิดปัญหาตามมา
ก็ขอให้เมียใหม่ของพี่ทินศีลเสมอกันกับแม่เขาจะได้อยู่ด้วยกันได้
“ไม่ต้องเสียใจนะลูก เดี๋ยวยายหาคนดี ๆ ให้” ยายติ๋มปลอบใจ ยายเห็นเจนิสเป็นลูกหลานมาตลอดและอยากจะได้มาเป็นหลานสะใภ้มาก เสียดายที่หลานชายยายมันโง่เง่า หลงตัวเอง คิดว่าตัวเองดีพร้อมจะทำอะไรกับใครยังไงก็ได้
“เหนื่อยแล้วค่ะ ไม่อยากให้แม่ต้องมาโดนชาวบ้านนินทา เจนว่าเจนจะอยู่อย่างนี้ไปเรื่อย ๆ”
“แบบนั้นได้ที่ไหน เสียดายแย่ เจน...ยายจะบอกนะลูก อย่าให้ความผิดพลาดแค่ครั้งสองครั้งมาทำให้เราขยาดจนพลาดเจอสิ่งที่ดี ครั้งหน้าเจนต้องได้เจอรักดี ๆ แน่ลูก เจนของยายเป็นคนดี หนูต้องมีชีวิตคู่ที่ดีแน่นอน”
“ค่ะยาย เจนเชื่อยาย”
“ดีมากลูก เดี๋ยวยายจะหาคนดี ๆ ให้เจนลองศึกษาดูนะลูก”
“ค่ะ”
ใจจริงยายติ๋มอยากให้หลานชายรีบคว้าโอกาสนี้ไว้ ทว่าหลานชายของยายไม่ใช่คนดีเท่าไหร่นัก ไม่คิดจะสร้างครอบครัวด้วย ยายไม่ดึงเจนมารอคนแบบนี้ดีกว่า ต่อให้เป็นหลานชายก็เถอะ แม้ยายจะเสียดายเจน แต่ว่ายายติ๋มอยากให้เจนเจอคนที่ดีกับเจนจริง ๆ อยากให้เจนมีความสุขให้สมกับที่เจนเป็นเด็กดี
ยายอยากให้เจนถูกรักจากคนที่พร้อมจะรักเจนอย่างเต็มที่
สองชั่วโมงต่อมา
เจนิสออกมาขายของช่วยยายติ๋ม ช่วงบ่ายคนมาซื้อของเยอะมาก ของทุกอย่างที่เคยวางตำแหน่งไหนก็ยังคงอยู่ตำแหน่งเดิม
สิ่งที่เป็นความเคยชินไม่นานเจนิสก็คล่องมือ
“หวนคืนตำแหน่งหลานสะใภ้เหรอ” คำเอ่ยทักของเฮียอันเมื่อเดินเข้ามาในร้านแล้วเห็นแฟนเก่ากำลังคิดเงินให้ลูกค้า
ได้ยินจากเพื่อนที่เปิดร้านซ่อมรถอยู่ฝั่งตรงข้ามว่าเจนนิสอยู่ที่ร้านของยายเฮียอันก็รีบมาอย่างไว
“หลานสาวค่ะเฮีย ยายติ๋มให้เจนเป็นหลานสาว เจนไม่กล้าเอื้อมตำแหน่งหลานสะใภ้หรอกค่ะ เจนรู้ว่าเจนไม่คู่ควรจะได้รับ” เจนิสยิ้ม ระหว่างเขากับเธอมันเกินคำว่าเสียใจมามากแล้ว ต่างคนต่างแยกย้ายไปใช้ชีวิตไม่จำเป็นต้องอาฆาตแค้นกันอีก ก็แค่อย่าย้อนกลับไปที่เดิมก็พอ
แล้วก็อยากกัดเจนเพราะเจนพร้อมที่จะกัดตอบตลอดเวลา
“รู้ได้ไงว่าไม่คู่ควร”
“เฮียอันเป็นคนบอกเจนเองนะ คำพูดเฮียเฮียยังจำไม่ได้แบบนี้ก็แย่นะคะ”
“เรื่องเก่าตั้งเท่าไหร่ยังเอามากัด”
“เท่าที่จำได้เมื่อกี้เฮียอันเป็นคนเริ่มก่อนนะ”
“เฮ้อ...”
“ถอนหายใจใส่เจนทำไม”
“ไม่ทำไม แค่เถียงไม่เคยชนะก็เลยไม่เถียงเท่านั้น” พูดพลางเดินมานั่งเก้าอี้ข้างเจนิส
“มานั่งข้างทำไม เดี๋ยวก็ถูกเข้าใจผิด”
“เคยกลัวด้วยเหรอ”
“เปล่าหรอก แค่คิดเผื่อเฮียเฉย ๆ”
“ไม่ต้องคิดเผื่อ เฮียคิดเองได้”
“จะคิดเงินลูกค้า อย่ากวน” เจนิสคิดเงินค่าของให้ลูกค้า เฮียอันหยิบใส่ถุงช่วย “ทั้งหมด 1350 บาทค่ะ”
ลูกค้าจ่ายเงินเรียบร้อยก็เดินออกไปจากร้าน เฮียอันหันมองแฟนเก่าคนสวยด้วยความปลื้มใจ เขาเอ่ยปากชม “เก่งเหมือนเดิมเลยนะเนี่ย”
“ก็แค่คิดเงินมันจะยากอะไร”
“กินข้าวยัง”
“ยายติ๋มเอามาฝากแล้ว อร่อยมาก”
“อยากกินของโปรดแสนอร่อยบ่อย ๆ ไหมอะ”
“ทำไมคะ”
“ก็ไม่ทำไม เผื่อจะอยากกลับมา”
“กลับมาอะไรคะเฮีย เจนแค่แวะมาหายายบ่อย ๆ ก็ได้กินแล้วไหม”
“หึ”
“คืออะไร” เจนิสหันมามองหน้าเฮียอันด้วยสีหน้าจริงจัง มาวอแวแบบนี้เขาต้องการอะไรของเขา
ไหนตอนนั้นพูดชัดถ้อยชัดคำว่า ‘เฮียไม่รักเจนแล้ว’
มาวันนี้แสดงพฤติกรรมแบบนี้หมายความว่าไง
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
