บทที่ 2

มันคือเรื่องที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นมากกว่า ไอ้ความรักบ้าบอที่เธอมีต่อ ‘เหนือตะวัน’ ชายหนุ่มผู้ซึ่งเป็นคนรักของน้องสาว ผู้ชายที่เธอได้แต่เฝ้ามองเขาทำดีกับอรดีอยู่ห่างๆ จ้องมองทั้งสองแสดงความรักต่อกันท่ามกลางหัวใจที่แสนจะเจ็บปวดจนมันใกล้แตกสลายเมื่อชายหนุ่มพาผู้ใหญ่มาทาบทามสู่ขอน้องสาวเธอกับแม่เลี้ยง ซึ่งอีกฝ่ายก็ยินดีเป็นอย่างมากเพราะเห็นทั้งสองคนนั้นคบกันมานานและเขาก็เป็นคนดีที่ไว้ใจได้คนหนึ่ง กำหนดงานหมั้นของทั้งคู่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกสามวันข้างหน้า ทั้งสองคนตกลงกันเอาไว้ว่าจะหมั้นกันเอาไว้ก่อนแล้วค่อยจัดงานแต่งงานกันหลังจากฝ่ายหญิงเรียนจบ

ทุกๆ คนต่างมีความสุขกับงานมงคลที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ต่างจากเธอที่เจ็บจนไม่รู้จะสามารถทนมองภาพของพวกเขาที่เดินเคียงคู่กันต่อไปได้อีกนานแค่ไหนไม่รู้เลยจริงๆว่าชีวิตมันจะเป็นเช่นไนต่อไป

“พูดอะไรแบบนั้นล่ะคะพี่แก้ว อรแค่หมั้นยังไม่ได้แต่งเสียหน่อย อันที่จริงอรคุยกับพี่เหนือเรื่องนี้แล้วนะคะว่าจะขออยู่ที่บ้านเหมือนเดิมไปก่อน รอแต่งงานกันแล้วค่อยย้ายเข้าไปอยู่ที่เรือนหอทีเดียว” อรดีตอบอย่างยิ้มๆ โดยไม่คิดเลยว่ารอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุขของตนนั้นมันกำลังฆ่าพี่สาวของเธอให้ค่อยๆ ตายอย่างช้าๆ

“แต่ถึงยังไงพี่ก็ยังรู้สึกว่ากำลังจะเสียน้องสาวที่น่ารักของพี่ไปอยู่ดี อยู่ต่ออีกนิดนะ พี่รับรองว่าจะไม่ทำให้คุณน้าดุอรเด็ดขาด มีพี่อยู่ทั้งคนอรไม่ต้องกลัว จะไม่มีใครทำอะไรน้องสาวที่น่ารักของพี่ได้อย่างแน่นอน” เมื่อพี่สาวว่ามาอย่างนั้นอรดีจึงไม่กล้าที่จะขัดใจ จำต้องนั่งอยู่เป็นเพื่อนเฝ้ามองพี่สาวที่กระดกเหล้าเข้าปากแก้วแล้วแก้วเล่า จนกระทั่งหญิงสาวฟลุบไปกองอยู่บนโต๊ะในเวลาตีสองกว่า

อรดีจ้องมองพี่สาวอย่างท้อใจก่อนจะขอให้การ์ดของผับช่วยพยุงอีกคนที่เมาจนไม่ได้สติมาส่งให้ที่รถก่อนจะจัดแจงคาดเข็มขัดนิรภัยให้อย่างอดเป็นห่วงไม่ได้ เธอยืนคิดอยู่นานเหมือนกำลังไม่มั่นใจในการขับรถของตัวเอง แต่ครั้นจะให้โทรไปขอความช่วยเหลือจากใครเวลาเช่นนี้มันก็น่าจะเป็นเวลาที่ทุกๆ คนพักผ่อนกันหมดแล้ว