บทที่ 1

สามวันก่อน

เสียงเพลงที่ดังกระหึ่มอยู่ภายในผับหรูมีระดับส่งผลทำให้หญิงสาวที่ถูกพี่สาวต่างมารดาชวนออกมาฉลองสละโสดอย่าง อรดี สะดุ้งเป็นพักๆ ด้วยความที่ไม่ค่อยจะคุ้นชินต่อสถานที่รื่นเริงแบบนี้สักเท่าไหร่ หากเปลี่ยนเป็นห้องสมุด หรือสวนสาธารณะเงียบๆ ก็ว่าไปอย่าง หญิงสาวคิดก่อนจะหันไปกระซิบบอกพี่สาวต่างมารดาอย่าง ‘แก้วกานดา’ ซึ่งตอนนี้กำลังเมาจนแทบไม่ได้สติเมื่อคิดได้ว่านี่มันน่าจะถึงเวลา ที่ทั้งสองควรจะพากันกลับบ้านกันได้แล้วขึ้นมาได้

“ดึกแล้วนะคะพี่แก้ว อรว่าเรากลับบ้านกันเถอะค่ะอรไม่อยากถูกคุณแม่ดุ” เธอว่าพร้อมคิดถึงหน้าของผู้เป็นแม่ที่คืนนี้ไม่อยู่บ้านเพราะมีต้องไปงานฉลองวันเกิดของเพื่อนๆ ที่ต่างจังหวัด แม่ของเธอแต่งงานกับพ่อของแก้วกานดามาได้สิบปีก่อนที่ท่านจะเสียไปด้วยโรคประจำตัว ทำให้เธอและผู้เป็นแม่ต้องใช้ชีวิตอยู่กับแก้วกานดาแค่สามคน แต่ถึงจะมีกันแค่นี้ความรักที่ทุกคนต่างมีให้กันและกันนั้นมันกลับแนบแน่นเกินใครจะคาดถึง ชีวิตของครอบครัวเล็กๆ ต่างก็มีความสุข ทุกๆ คนสามารถรักและเข้ากันได้เป็นอย่างดี

เธอกำลังเรียนอยู่มหาลัยปีสุดท้ายในขณะที่พี่สาวเองก็กำลังจะเข้าไปบริหารรีสอร์ทของครอบครัวอย่างเต็มตัว แก้วกานดาพี่สาวของเธอนั้นฉลาด ทันคน ต่างจากเธอที่หัวอ่อนเลยมักจะถูกแกล้งมาโดยตลอด แต่เธอก็ได้พี่สาวสุดที่รักคนนี้ที่คอยช่วยเหลือเธอมาตลอด

อรดีคิดพร้อมมองพี่สาวด้วยความรัก และชื่นชมจากใจจริง

“นี่มันแค่เที่ยงคืนเองนะอร อยู่ต่ออีกนิดเถอะ อีกหน่อยเราสองคนก็จะไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วนะ” แก้วกานดาเอ่ยตอบพร้อมทั้งจ้องมองน้องสาวต่างมารดาด้วยความรัก แต่ภายในสิ่งเหล่านั้นมันกลับมีบางสิ่งหลบซ่อนอยู่ บางสิ่งที่เธอเฝ้าพยายามมาตลอดสี่ปีเต็มที่จะเก็บงำมันเอาไว้ไม่อยากให้ใครได้มารับรู้ ไม่ว่าจะใครก็ให้รู้เรื่องนั้นไม่ได้จริงๆ เพราะว่ามันไม่ใช่เรื่องดีงามอะไรสำหรับคนอื่นๆ