บทที่ 8 ความลับ

กริ๊ง!!!

เสียงเบรกช่วงเช้าดังขึ้น เอวารีบเก็บของอย่างรวดเร็ว คิดว่าคงต้องไปตามนัดแบบบังคับของโปรด เพราะเธอไม่รู้จริงๆ ว่าถ้าขัดใจ คนอย่างเขาจะทำอะไรได้บ้าง หญิงสาวแอบหันไปมองแทนคุณที่นั่งอยู่ริมหน้าต่าง เธอเดาเอาว่าเขาจะต้องชวนออสตินไปสูบบุหรี่แน่ แต่ยังไง…ขอให้มันไม่ใช่บนดาดฟ้าโรงเรียนก็พอ

“คุณ…ไป” แล้วมันก็เป็นอย่างที่เธอคิด ไม่ใช่แทนคุณที่เป็นคนชวน แต่เป็นออสตินที่เข้าไปชวนเขาก่อน

“ไม่ว่ะ แสบคอ” แต่เขากลับปฏิเสธ

“เห้ย…ไปกับกูหน่อย หลังห้องน้ำชั้นล่างนะ” ดาดฟ้าอาจเป็นที่ที่แทนคุณชอบ แต่หลังห้องน้ำเป็นที่ประจำของออสติน พอได้ยินแบบนั้นเอวาก็รีบออกมาจากนั้นเพราะคิดว่าทางสะดวกแล้ว แต่…

“เอวา!” ชื่อของฉันเธอขึ้นมา เป็นเสียงใครเธอรู้ดี “จะไปไหน?” เจ้าของเสียงนั้นเดินเข้ามาหาคนตัวเล็ก

“ห้องน้ำ”

“ไปด้วย” แทนคุณจ้องหน้าเอวาไม่วางตา

“อะไรของนาย? ฉันจะไปห้องน้ำผู้หญิง…นายจะตามไปได้ไง? ไปสูบบุหรี่กับออสตินเถอะ!” จบคำนั้นร่างบางก็รีบเดินออกมาจากห้องเรียนทันที

การมีความลับ…แค่เริ่มก็ลำบากแล้ว ที่จริงเอวาไม่ชอบมีความลับเลย การต้องการโกหกมันเหนื่อยมากสำหรับเธอ แต่ตรงกันข้าม…เธอไม่ใช่พวกปากสว่างที่พูดเรื่องตัวเองกับทุกคนด้วย เธอก็เป็นแค่คนกลางๆ เป็นคนปกติทั่วไป

พอเดินขึ้นมาถึงดาดฟ้า เอวาก็ได้เห็นโปรดยืนสูบบุหรี่อยู่ ทันทีที่เห็นเธอ เขาก็ยิ้มออกมา ยิ้มเหมือนพอใจอะไรสักอย่าง เอวาคิดกับตัวเอง ว่าถึงหน้าตาเขาจะหล่อ หล่อระดับค่อนข้างมาก หุ่นก็ดี อกผายไหล่ผึ่ง สูงมากพอที่จะโดดเด่นกว่าทุกคน แต่เธอไม่พิศวาสเขาเลยสักนิด และมันไม่ใช่เพราะเธอชอบแทนคุณ แต่มันเป็นเพราะเธอ…ไม่ชอบผู้ชายลุคแบดบอยเอาเสียเลย

“มาจริงด้วยว่ะ…แสดงว่าเธอชอบไอ้เหี้ยคุณจริงๆ สินะ แล้วก็คงจะเก็บเป็นความลับไปตลอดงั้นสิ?” ดูคำพูดเขาสิ เขากำลังให้เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นยายขี้แพ้ ที่โง่ชอบเพื่อนสนิท

“นายต้องการอะไรจากฉัน?”

“อยากให้ฉันช่วยเธอไหมล่ะ?”

“ช่วยอะไร?”

“ช่วยทำให้ไอ้คุณกับแอลเลิกกันไง…เธอจะได้คบกับมัน”

“ใครบอกว่าฉันอยากคบกันคุณ?!”

“ก็เธอชอบมันนี่!”

“นาย…ไม่ต้องมาปั่นหรอกนะ! ฉันรู้ว่าเมื่อก่อนนายเป็นเพื่อนสนิทกับคุณ แต่อยู่ๆ ก็กลายมาเป็นแตกหักกัน ถ้าคิดจะเอาฉันมาเป็นข้ออ้างในการเล่นงานคุณ…บอกไว้เลยว่านายคิดผิด! เพราะฉันไม่เล่นกับนายหรอก!”

“ใครบอกเธอแบบนั้นวะ?” โปรดทิ้งบุหรี่ลงพื้นแล้วเดินเข้ามาหาฉัน “ใครบอกว่าฉันจะเล่นงานคุณ?”

“…”

“ฉันจะเล่นงานแอลต่างหาก นางสารเลวนั่นเอาของสำคัญของฉันไป แต่ฉันจัดการมันไม่ได้เพราะไอ้คุณคอยขวางทางอยู่”

“แอล…ผู้หญิงคนนั้นเอาอะไรของนายไป?”

“จะรู้ไปทำไม? เธอไม่คิดจะร่วมมือกับฉันนี่”

“ก็บอกมาก่อนสิ! แอล…ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร เป็นคนยังไง?!”

“ขยะ…แอล นางนั่นเป็นขยะ และถ้าจะให้พูดตรงๆ ไอ้คุณมันโง่…มันไม่วันตามแอลทันหรอก สักวันถ้าไอ้คุณไม่ซวยเพราะนางนั่น ก็คงโดนมันทิ้ง เธอกลับไปคิดเอาเองก็แล้วกัน…ว่าจะปล่อยให้เพื่อนที่เธอแอบชอบตกอยู่ในนรกไปอีกนานแค่ไหน” โปรดแสยะยิ้มร้ายกาจ ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมากดอะไรสักอย่าง

ครืด ครืด ครืด

ในตอนนั้นเสียงโทรศัพท์ของเอวาก็ดังขึ้นมา พอหยิบขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นเบอร์แปลก

“นั่นเบอร์ฉัน…บันทึกไว้ด้วย คิดได้เมื่อไหร่ก็โทรมา”

“นายเอาเบอร์ฉันมาได้ยังไง?”

“เบอร์เธอ…หายากเหรอวะ?” จบคำนั้นเขาก็เดินออกไป และเพียงเสี้ยวนาทีที่เอวากำลังครุ่นคิด เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นมา ตามด้วยเสียงของคนที่คุ้นเคย

“เหี้ยเอ๊ย! จะซ่อมกำแพงหลังห้องน้ำทำไมไม่แจ้งก่อนวะ! กูเลยต้องเดินขาลากมาสูบบุหรี่บนดาดฟ้านี่!” เสียงออสตินบ่น

“…”

“แต่เมื่อกี้ไอ้โปรดไม่ใช่เหรอที่เดินสวนกับเรา…ทำไมมันต้องทำเหมือนเราไม่เคยมีตัวตนเลยวะ ทั้งๆ ที่ก็เคยสนิทกัน…”

เอาไงดี…เอวาหันมองหาที่แอบ แต่ก็ไม่รู้จริงๆ ว่าต้องไปแอบตรงไหน ถ้าแทนคุณขึ้นมาเห็นเธอ เขาต้องถามแน่ว่าเธอมาทำอะไรบนดาดฟ้า…บ้าจริง! เอวาเกิดรู้สึกขึ้นมาได้ว่าเธอไม่น่าคิดที่จะอยากมีความลับกับเขาเลย!

“เอวา?” พอสองคนนั้นเดินพ้นประตูเข้ามา ออสตินก็เลิกคิ้วมองหน้าเอวา

“เธอมาทำอะไรที่นี่? ไหนว่าไปห้องน้ำไง?” แทนคุณตั้งคำถามอย่างที่เอวาคิดไว้ไม่มีผิด

“เอ่อ…” หญิงสาวอ้ำอึ้ง เพราะสมองมันคิดหาคำโกหกไม่ทัน

“แล้วเธอได้เจอไอ้โปรดไหม? มันเดินสวนกับฉันเมื่อกี้…” เขาไม่รอคำตอบ แต่ตั้งคำถามใหม่ขึ้นมาแทน

“จะ…เจอ เขามาสูบบุหรี่ แต่พอเจอฉัน เขาก็เดินลงไปเลย แล้วพวกนายก็ขึ้นมา”

“ตกลงเธอมาทำอะไร?” เอวารู้ว่าแทนคุณกำลังจับผิดเธอ ขณะที่ออสตินเดินเลี่ยงออกไปสูบบุหรี่ สายตาแทนคุณยังคงจับจ้องมาที่เธออย่างต้องการคำตอบ

“ฉัน…ฉันมาสูดอากาศ ช่วงนี้เครียดน่ะ นายก็รู้ว่าช่วงนี้มันเครียด” มันเป็นคำตอบที่สุดแสนจะซื่อบื้อ แต่เธอก็ได้ตอบมันออกไปแล้ว

“รู้ใช่ไหมว่าเธอมีความลับกับฉันไม่ได้” และมันเป็นแบบนี้ตลอด เขาไม่เคยปล่อยให้เอวาปิดบังเรื่องอะไรทั้งนั้น แต่กลับกัน…เขาไม่คิดจะบอกเธอเรื่องแอลด้วยซ้ำ

“ความลับอะไร…ฉันไม่มีหรอก นายก็รู้ว่าฉันโกหกไม่เก่ง”

“ใช่ เธอโกหกไม่เก่ง เมื่อไหร่ที่เธอโกหก ฉันจับได้ตลอด เพราะงั้น…แทนที่จะเสียเวลาโกหก บอกความจริงมาดีกว่าว่าไอ้โปรดมันเรียกเธอมาที่นี่ทำไม?!” แทนคุณขึ้นเสียง และสายตาของเขาก็จริงจัง ทำเอาเอวาตัวแข็งทื่อ เพราะใครต่างก็รู้ดีว่าไม่ควรทำให้คนที่โกรธยากแบบแทนคุณโกรธขึ้นมา

“ไม่ใช่สักหน่อย…ฉันไม่ได้นัดกับเขาจริงๆ ไม่รู้จักกันสักหน่อย จะนัดเจอกันได้ยังไง?”

“…”

“ฉะ…ฉันไปเรียนก่อนนะ ใกล้จะหมดเวลาเบรกแล้ว พวกนายก็อย่างสูบบุหรี่เพลินจนเลยเวลาเข้าเรียนล่ะ” จบคำนั้นหญิงสาวก็รีบวิ่งลงมาจากดาดฟ้าทันที

ทันทีที่มิสซิลเวีย ครูประจำชั้นพูดประโยคสุดท้ายในคาบโฮมรูมจบ เอวาก็รีบเก็บของ ไม่รอให้เสียงเบรกสุดท้ายดังขึ้นด้วยซ้ำ เธอนัดกับโปรดเอาไว้ ยังไงก่อนที่เธอจะตัดสินใจทำอะไรลงไป เธอต้องได้รู้ก่อนว่าผู้หญิงที่ชื่อแอลเป็นคนยังไงกันแน่ ก่อนหน้านี้เธอได้ส่งข้อความไปหาโปรดแล้ว ว่าเธอจะไปรอเขาที่โรงอาหาร เป็นที่ที่คิดว่าเพื่อนของเธอไม่มีทางไปแน่ เพราะพวกมันจะไปที่โรงยิมเพื่อเล่นบาสตามปกติ

“จะไปไหน?”

“คะ…คุณ!” พอเอวาวิ่งออกมาที่หน้าห้อง แทนคุณที่มาจากไหนก็ไม่รู้ เดินเข้ามาขวางทางเธอไว้

“ฉันถามว่าเธอจะไปไหน?”

“กลับบ้าน วันนี้รู้สึกไม่ค่อยสบายน่ะ พวกนายจะไปเล่นบาสกันใช่ไหมล่ะ? ไปกันเลยนะ”

“ไม่สบายเป็นอะไร?” เขาถาม ขณะเดียวกันก็แตะหลังมือมาที่หน้าผากของเอวา เวลานั้นเธอก็รีบเบือนหน้าหนีทันที “ตัวก็ไม่ร้อนนี่”

“ปวดท้อง”

“เดี๋ยวฉันไปส่ง” แล้วเขาก็คว้าข้อมือเธอ

“คุณ! ไม่เป็นไร…ฉันกลับเองได้ ก็แค่ปวดท้อง นายไปทำอะไรของนายเถอะ” เอวาพยายามที่จะรั้งมือตัวเองกลับมา แต่เธอสู้แรงเขาไม่ได้

“วันนี้ฉันขี้เกียจน่ะ ส่งเธอถึงบ้านแล้ว ก็จะกลับบ้านไปนอนเหมือนกัน”

“แต่…”

“แต่อะไร? หรือเธอไม่ได้จะกลับบ้าน?”

“…” แล้วเธอจะพูดอะไรได้ล่ะ ในเมื่อเขาดักเธอทุกทางแบบนี้ สุดท้ายก็ต้องยอมกลับบ้านมากับเขา ระหว่างทางก็แอบส่งข้อความไปบอกโปรดว่าเธอขอเลื่อนนัด แน่นอนว่าคนอย่างโปรดต้องโวยวาย แต่จะทำอะไรได้…แทนคุณน่ะ ถึงโปรดจะบอกว่าเขาตามแอลไม่ทัน แต่เอวารู้…รู้ว่าเขามองเธอออกทุกอย่าง และตอนนี้เขาต้องรู้แน่ว่าเธอมีเรื่องที่ปิดบังเขาอยู่