โปรดเสน่หา

August 2021

Koh Samui

ชายหนุ่มและหญิงสาวนั่งเคียงข้างกันอยู่ที่ระเบียงห้องพักริมทะเล ทั้งสองได้ผ่านค่ำคืนที่แสนเมามาย จากปาร์ตี้รวมรุ่นสมัยไฮสคูลที่พากันมาจัดไกลถึงทะเลใต้อย่างเกาะสมุย เวลานี้เป็นเวลาตีสองกว่าๆ ปาร์ตี้ได้จบลงไปแล้ว เพื่อนๆ ต่างพากันแยกย้ายเข้านอนที่ห้องใครห้องมัน มีเพียงแทนคุณและเอวาเท่านั้น ที่ยังดื่มต่อ

“เมาหรือยัง? จะเช้าแล้วนะ” เป็นฝ่ายชายที่ตั้งคำถาม เขาละสายตาจากผืนทะเลเบื้องหน้า มามองหญิงสาวที่นั่งดื่มอยู่ข้างๆ เขา

“ยัง…ยังไม่เมา” เอวาส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้ม “เราเป็นเพื่อนกันมากี่ปีแล้ว?” ก่อนที่ตั้งคำถามนั้นขึ้นมา

“อืม…สิบสามมั๊ง? รู้จักกันตอนอายุสิบห้า นี่พวกเราก็ยี่สิบแปดแล้ว ถามทำไม?” เขาและเธอ เป็นทั้งเพื่อนรัก เพื่อนร่วมงาน เป็นหุ้นส่วน อาจเรียกได้ว่าเป็นทุกอย่างให้กันและกัน ยกเว้น…คู่รัก

“งั้นขอเอาเวลาสิบสามปีมาเป็นหลักค้ำประกันได้ไหม?”

“อะไรของเธอ?”

“ตอบมาสิ…เอาเวลาสิบสามปีที่เรารู้จักกันมาเป็นหลักค้ำประกันว่านายจะพูดความจริงกับฉัน” หญิงสาวจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของชายหนุ่ม เธอจ้องเขาด้วยสายตาหยาดเยิ้มเพราะความไร้สติจากการเมามาย ต่อให้เธอจะบอกว่าไม่ได้เมาก็ตาม

“อืม” แล้วเขาก็ตอบรับ

“ฉันสวยไหม?”

“หะ? อุตส่าห์เอาเวลาสิบสามปีมาอ้าง เพื่อที่จะถามว่าเธอสวยไหมน่ะเหรอ?”

“เร็วๆ ตอบมา ว่าในสายตานาย…ฉันสวยไหม?”

“อืม”

“อืมอะไร?”

“สวย” เพราะเธอเซ้าซี้ เขาถึงได้ยอมพูดออกมา

“แล้วเซ็กซี่หรือเปล่า?”

“อะไรของเธอเนี่ยเอวา? เมามากแล้ว ก็ไปนอนซะ”

“คุณ…ตอบมาว่าฉันเซ็กซี่ไหม?”

“ไม่! เธอเป็นเหมือนเด็กน้อยในสายตาฉัน ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี เธอก็ยังไม่เคยโต”

“เพราะแบบนี้สินะ…” เอวาหลุบตามองต่ำ ท่าทางแสดงออกถึงความน้อยใจ “เพราะแบบนี้นี่เอง เพราะนายไม่เคยมองว่าฉันโตแล้ว”

“อย่ามาน้อยใจอะไรไร้สาระน่ะ ฉันอยู่กับเธอมาตลอด…สิบสามปี เคยทิ้งเธอไปไหนหรือไง? ทะเลาะกันกี่ครั้งฉันก็เป็นคนง้อ แม้แต่เธอทำผิด ฉันก็ให้อภัย เราเลยคำว่าเธอสวยไม่สวย โตไม่โต มานานแล้ว”

“ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้นสักหน่อย! นายน่ะ…ไม่เคยเข้าใจอะไรเลย”

“ก็ไม่เข้าใจจริงๆ ตอนนี้ก็ไม่เข้าใจว่าเธอต้องการอะไรจากฉัน อย่าดึงดราม่าน่ะ บรรยากาศดีๆ แบบนี้ ถ้ายังไม่อยากนอนก็หาเรื่องอื่นคุย” แทนคุณเอ่ยพลางจิบเบียร์จากกระป๋องจนหมด แล้วคว้าเอากระป๋องใหม่ขึ้นมาเปิด

“ขอถามอีกสองคำถาม”

“เอวา”

“นะ…ฉันยังอยากรู้อีกสองเรื่อง” หญิงสาวส่งสายตาออดอ้อน

“อะไรอีก?”

“นายว่าผู้ชายกับผู้หญิงเป็นเพื่อนกันจริงๆ ได้ไหม?”

“ถามเหมือนว่าตอนนี้เราไม่ใช่เพื่อนกันอย่างนั้นแหละ ถ้าตอบว่าไม่ได้…งั้นแล้วเราจะคบกันมาได้ไงตั้งสิบสามปี ผ่านอะไรมาก็เยอะ”

“ก็จริง…แต่นายน่ะ มองฉันเป็นผู้หญิงใช่ไหม? ในสายตานาย…ฉันก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งใช่หรือเปล่า?”

“…” แทนคุณส่ายหน้าเป็นคำตอบ “ก็ไม่เชิงหรอก เธอไม่มีเพศ…สำหรับฉัน เธอเป็นเธอ เป็นเอวา เป็นเพื่อน เป็นเหมือนน้องสาว เป็นคนที่ฉันห่วงมากที่สุด เพราะเธอไม่ยอมโตสักทีไง”

“ฉันโตแล้ว! แต่นายมันตาถั่ว!” พอคำตอบไม่ใช่อย่างที่ต้องการเอวาก็เกิดอาการไม่พอใจ

“จะทำอะไร?” แทนคุณเบิกตาโต เมื่ออยู่ๆ หญิงสาวก็ย้ายจากที่นั่งข้างๆ มาอยู่ตรงหน้าเขา จ้องเขาด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก อาจเพราะเธอเมา หรืออาจเพราะความมืดที่มีเพียงแสงจากพระจันทร์เท่านั้นที่พอจะทำให้มองเห็น

“จะทำให้นายเห็นไง ว่าฉันโตแล้ว และฉันเป็นผู้หญิง ฉันสวย…และเซ็กซี่มากด้วย!” เธอจ้องเขาด้วยแววตาอยากเอาชนะ

จุ๊บ!

วินาทีอันรวดเร็วนั้น…เธอก็ได้ทำบางอย่าง บางอย่างที่อาจทำลายทุกสิ่งในพริบตาเดียว บางอย่างที่มันล้ำเส้นกั้นของความเป็นเพื่อนและอาจทำลายทุกอย่างในพริบตาเดียว มีเพียงหนึ่งเปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่ผลจะออกมาเป็นอย่างที่เธอต้องการ แต่ยังมีอีกเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ ที่ผลออกมาเป็นทางตรงกันข้าม

เธอจูบเขา โน้มตัวเข้าไปจูบปากเขาแบบเร็วๆ แล้วถอนออกมาสบตา ความเงียบงันเกิดขึ้นมาในทันใด แทนคุณมองหน้าเอวาด้วยสายตาที่สื่อความหมายไม่ได้

“ทำอะไรของเธอ?” เขาเอ่ยถามเสียงเรียบ

“จูบนายไง”

“จูบทำไม?”

“ไม่รู้สิ…คงเพราะอยากจะบอกว่าฉันโตแล้วล่ะมั๊ง”

“ยัง…ผู้ใหญ่เขาไม่ได้จูบกันแบบนี้”

“แล้วผู้ใหญ่เขาจูบกันยังไง?” เธอถาม สายตาที่มองเขา บ่งบอกว่าเธอพร้อมที่จะเรียนรู้รสจูบแบบผู้ใหญ่

“รู้ใช่ไหมว่าเราเมากันทั้งคู่” แทนคุณยังคงมีสติเหลืออยู่บ้าง เขาถึงได้ถามออกไปแบบนั้น แต่ถึงอย่างนั้น…ถึงแม้จะมีสติ แต่เขาก็เป็นผู้ชาย เมื่อโดนจู่โจม เมื่อถูกเรียกร้อง สัญชาตญาณความเป็นชายก็พร้อมที่จะรุกฮือ

“ฉันอยากจูบนาย…อยากลองจูบนายมาตลอด แล้วนายก็เพิ่งได้จูบแรกของฉันไป…”

“เอวา…เธอนี่มัน…”

“อื้อ!” แล้วเขาก็สอนให้เธอได้เรียนรู้ถึงการจูบที่แท้จริง คว้ารอบคอเล็กมาประกบปากจูบ บดเบียดจูบเธออย่างแนบแน่น ทั้งดูดดึง…เล็มเลีย แต่มันยังไม่พอ เธอต้องได้เรียนรู้มากกว่านี้ เขาถึงได้สอดเรียวลิ้นเข้าหาเธอ เปิดปากเธอเพื่อรุกล้ำเข้าไปกอบโกย รสหวานของเธอทำให้เขาบ้างคลั่ง รสจูบของเขาทำให้เธออ่อนไหวและวาบหวาม ทั้งสองดื่มด่ำกันและกันแทนที่จะเป็นการดื่มเบียร์ มันเลยเถิด…ลุกลาม ล้ำเส้นอย่างเตลิดเปิดเปิง และนี่อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง…