บทที่ 6 น้ำตา

Sweet & Sour

“รีบๆ กิน ฉันมีธุระต่อ” หกโมงเย็น หลังจากที่เล่นบาสจนเหนื่อยเหงื่อท่วมตัว แทนคุณก็พาเอวามาที่ร้านประจำ เขาเลี้ยงของอร่อยเธออยู่เสมอ ตอนนี้บนโต๊ะมีเค้กอยู่สองชิ้น กับช็อกโกแลตปั่นที่เธอชอบ

“มีธุระอะไร?”

“ไม่ต้องรู้หรอกน่ะ มันไม่ใช่เรื่องของเด็ก” พอเขาพูดมาแบบนั้นเอวาก็รู้ทันทีว่าเขาจะต้องไปทำเรื่องที่ทำค้างไว้เมื่อเช้ากับยายเรนโบว์แน่

“ถ้าฉันเด็ก…แล้วนายโตเป็นผู้ใหญ่หรือไง?!”

“จะขึ้นเสียงทำไม? บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่มันไม่ได้ดูที่อายุ แต่มันดูที่ประสบการณ์”

“นายคงคิดว่าตัวเองโตมากสินะ!” หญิงสาวเบะปาก ทำหน้าไม่พอใจ เธอก็รู้อยู่แก่ใจว่าแทนคุณไม่สน

“โตกว่าเธอเยอะ…”

“ชิ! ถ้าคิดว่าการเอาผู้หญิงมาเยอะเรียกว่าโต…”

“เอวา! พูดอะไรของเธอวะ?! เคยบอกแล้วใช่ไหมว่าฉันไม่ชอบให้พูดเรื่องแบบนี้!” อีกแล้ว พอเข้าเรื่องแบบนี้ทีไร เขามักจะทำโมโหใส่เธออยู่เสมอ ทำไมทีตัวเองทำได้ แต่ทีเธอแค่คิดจะพูดยังไม่ได้เลย

“นายจะไปเอากับเรนโบว์ใช่ไหม?”

“เอวา! นี่จะไม่หยุดใช่ไหม?”

“ก็ตอบมาสิ! ธุระของนายน่ะ คือการไปเอากับยายนั่นใช่ไหมล่ะ?”

“…”

“อย่าลืมใส่ถุงยางล่ะ ฉันไม่อยากเห็นนายติดโรคหรือทำผู้หญิงท้องตั้งแต่ที่ยังเรียนไม่จบ! คิดจะรักสนุกก็ต้องป้องกัน!” เธอประชด ข้างในใจมันทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ แต่กลับแสดงออกอะไรไม่ได้เลย จะขอร้องให้เขาไม่ไปก็ไม่กล้า จะขอให้เขาอย่าไปมีแฟนหรือมีอะไรกับใครก็ไม่มีสิทธิ์ เพราะเธอเป็นแค่เพื่อน แค่เพื่อนเท่านั้น

“เคยเหรอ? ถุงได้รู้ว่ามันสนุก?”

“เหอะ! ถ้าฉันบอกว่าเคยล่ะ?”

“เอวา!”

“นายยังเคยเลย…ไม่คิดว่าฉันจะเคยบ้างเหรอ? นายอาจจะไม่ได้รู้เรื่องของฉันทุกเรื่องก็ได้นะ เราไม่ได้ตัวติดกันตลอดสักหน่อย…”

“นี่จะไม่หยุดจริงๆ ใช่ไหม?!”

“นายเริ่มก่อน”

“เธอนั่นแหละเริ่ม! จะหาเรื่องฉันทำไม? ไม่ต้องพูดเรื่องนี้แล้วเพราะฉันรู้ดีกว่าใครว่าเธอไม่เคย…แล้วอย่าคิดว่าเธอจะไปทำอะไรที่ไหนกับใครได้ จะคบใคร…ต้องพามาขออนุญาตฉันก่อน เข้าใจไหม?!”

“…” ถ้าเขารู้สักนิดว่าเธอรู้สึกยังไง เขาจะไม่มีวันพูดคำนั้นออกมาแน่

“ฉันต้องไปแล้ว วันนี้เธอกลับเองนะ นั่งแท็กซี่ไปเลย…ถึงบ้านแล้วทักมาบอกด้วย” จบคำนั้นร่างสูงก็ลุกขึ้นยืน หยิบเงินออกมาวางบนโต๊ะ คนตัวเล็กอยากจะรั้งเขาไว้…แต่จะใช้คำพูดไหนล่ะ ที่มันจะดูสมเหตุสมผล…

“แม่ฉันบอกว่าคิดถึงนาย” คงเป็นอะไรแบบนี้ล่ะมั๊ง ยังไงซะแทนคุณก็สนิทกับที่บ้านเธออยู่แล้วนี่ “ไปกินมื้อเย็นที่บ้านฉันสิ”

“วันนี้ไม่ได้ เอาไว้วันอื่น ฝากบอกแม่ด้วย” โดนปฏิเสธตามเคย ผู้หญิงมันต้องดีกว่าเพื่อนหรือแม่เพื่อนอยู่แล้วสินะ หญิงสาวอดน้อยใจไม่ได้จริงๆ

“ฉันไม่ชอบยายเรนโบว์!” แล้วความน้อยใจก็บังคับให้เธอพูดออกไป

“อะไร? เกี่ยวอะไรกับเรนโบว์?”

“ก็นายจะไปหายายนั่นไม่ใช่เหรอ? ถ้าเป็นคนอื่นฉันจะไม่ห้ามเลย…แต่นี่ เรนโบว์ ยายนี่นิสัยห่วยแตกนายก็รู้”

“ฉันไม่ได้จะไปหาเรนโบว์ กับเรนโบว์…มีไว้จูบแก้เบื่อที่โรงเรียนเฉยๆ ไปนะ” เขายกยิ้ม ลูบหัวเธอสองสามที แล้วก็เดินออกไป เอวารู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมามากกว่าเดิมอีก ถ้าเขาไปหาเรนโบว์ อย่างน้อยฉันก็รู้ว่าเขาไปหาใคร แต่นี่…เธอไม่รู้เลย ที่เคยสงสัยว่าเขากำลังชอบใครสักคน หรืออาจจะเป็นเธอคนนั้นล่ะ หรือว่าเขาอาจจะคบด้วยแล้ว ผู้หญิงปริศนาที่เธอไม่รู้จัก…

เอวาเกลียดความรู้สึกนี้ที่สุด ความรู้สึกเหมือนว่าตัวเธอมันไร้ค่า ทำไมผู้หญิงทุกคนถึงได้น่าสนใจไปหมดในสายตาของแทนคุณ ทำไมเขามองแต่คนอื่น ทำไมเขาไม่เคยมองเธอเลย เธอเองก็เป็นผู้หญิงนะ…หรือว่าเขาไม่ได้มองว่าเธอเป็น?

“เธอ!”

“…”

“เธอ! ยายเมียไอ้คุณอะ!”

“ฉะ…ฉันเหรอ?” เอวาที่นั่งรอแท็กซี่อยู่แถวหน้าโรงเรียน เงยหน้าขึ้นมองไปทางต้นเสียง ก็ได้เห็นรถสปอร์ตคันหนึ่งจอดอยู่ตรงหน้า ก่อนจะได้เห็นว่าคนที่เรียกเธอ ก็คืออันธพาลที่ชื่อโปรด

“เออ! เธอนั่นแหละ! มาใกล้ๆ หน่อยดิ!”

“ทำไมฉันต้องเข้าไปใกล้นาย?!”

“เพราะฉันเห็นเธอดูโง่ไง! ก็เลยจะบอกอะไรให้เอาบุญ แต่เธอต้องเข้ามาใกล้ๆ ฉันก่อน”

“ไม่! นายนั่นแหละที่ดูโง่!”

“อยากโดนหรือไง?! มาขึ้นรถ!”

“ไม่! ทำไมฉันต้องขึ้นรถนาย?! ฉันไม่ได้หลอกง่ายขนาดนั้นหรอกนะ! ไปไกลๆ เลยไป! ไม่งั้นฉันจะโทรแจ้งตำรวจว่านายพยายามคุกคามฉัน!” ถึงจะดูเหมือนนิ่งๆ แต่เอวาก็สู้คนไม่น้อย

“เธอน่ะหลอกง่ายสุดๆ เลย…ผัวไปไหนล่ะ? ปล่อยให้เมียมานั่งคอตกอยู่คนเดียวแบบนี้น่ะ”

“แทนคุณ…เขากำลังจะมารับฉันน่ะ!”

“คิดงั้นเหรอ? มันคงมารับเธอหรอก…เพื่อนฉันบอกว่าเห็นมันนัวกับผู้หญิงอยู่ที่การาจโน่น อยากไปเห็นกับตาไหมล่ะ ฉันจะพาไป”

“ทำไมฉันต้องเชื่อนาย? นายอาจจะโกหกฉันก็ได้” ต่อให้พูดออกไปแบบนั้น แต่ใจดวงน้อยก็เต้นถี่รัว การาจ เหรอ? เธอพอจะรู้จักที่นั่น มันคืออู่ซ่อมรถที่ฮุคกับออสตินเคยพูดถึง ถ้าเธอยอมไปกับโปรด เธออาจจะได้เห็นว่าแทนคุณอยู่กับใครก็ได้

“ก็แล้วแต่…คงไม่อยากไปเห็นภาพบาดตาบาดใจสินะ คงกลัวว่าจะโดนสวมเขาให้จริงๆ ล่ะสิ ทำใจเถอะว่ะ ผัวเธอมันไม่มีทางเลิกนิสัยเอาไปทั่วหรอก ฉันรู้จักมันดี”

“ฉันจะไปกับนาย!”

“หึ! งั้นก็ขึ้นรถ” เอวาไม่รู้หรอกว่าการตัดสินใจครั้งนี้มันผิดหรือถูก แต่เธอก็อยากจะไปเห็นสักครั้งจริงๆ เผื่อว่าบางที…ความพ่ายแพ้และสิ้นหวังมันจะทำให้เธอตัดใจจากแทนคุณได้สักที

Black G

เอวายอมขึ้นรถมากับคนแปลกหน้า ถึงเขาจะเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนแต่ก็ยังถือว่าแปลกหน้าสำหรับเธอ เพราะทั้งสองไม่เคยคุยกันมาก่อน และตอนนี้เธอมาอยู่ที่หน้าการาจ มันก็คืออู่ซ่อมรถอย่างที่เธอเข้าใจ แต่…มันมีอะไรมากกว่านั้นแน่ ดูจากกลุ่มวัยรุ่นที่จับกลุ่มกันอยู่ด้านหน้า พวกเขาถือกระป๋องเบียร์ แถมยังสูบบุหรี่ ทั้งๆ ที่อายุยังไม่ถึงด้วยซ้ำ

“ผัวเธออยู่ข้างล่าง ชั้นใต้ดิน ลงไปดูสิ…มันกำลังฟัดกับแอลอยู่” โปรดเดินเข้ามาวางมือบนไหล่เล็กของหญิงสาว

พลั่ก!

“อย่ามาโดนตัวฉัน! เราสนิทกันหรือไง?! แล้วก็เลิกพูดคำว่าผัวสักที! ฉันไม่ชอบ!” แต่แล้วเธอก็ปัดมือเขาให้พ้นไปจากไหล่ ช้อนสายตามองเขาที่สูงกว่ามากอย่างไม่พอใจ

“ก็มันเป็นผัวเธอไม่ใช่หรือไง? มันมีชู้นะ…ลงไปจัดการมันซะ แล้วบอกว่าเธอจะไม่โง่ให้มันหลอกอีกต่อไป”

“แอล…เป็นใคร?”

“ชู้ของผัวเธอไง”

“ฉันหมายถึงผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร มาจากไหน เรียนที่ไหน แล้วที่นี่มันที่ไหนกัน?! ทำไม…มันดูเป็นมากกว่าอู่ซ่อมรถ?!”

“ถามเยอะจังวะ!” โปรดทำหน้าเหมือนรำคาญ ขณะที่หยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ “แอลเป็นนักแข่งรถ ที่นี่เป็นที่ประจำของยายนั่น แล้วก็ไม่ได้เรียนหนังสือหรอก แล้วที่เธอถามว่าที่นี่คือที่ไหน…ลงไปดูเองเถอะ แล้วเธอจะรู้”

“…” เป็นนักแข่งรถงั้นเหรอ? แค่ฟังก็น่าสนใจแล้ว ได้ยินชื่อก็รู้แล้วว่าต้องมีเสน่ห์เอามากๆ

“ไม่กล้าลงไปหรือไง? กลัวจะเจอความจริงเหรอ? โง่หรือเปล่าวะเธออะ…ผัวกำลังมีชู้นะเว้ย!”

“นาย! ถามจริงเถอะนะ! มายุ่งอะไรกับเรื่องของฉัน?! นายไม่ถูกกับคุณไม่ใช่หรือไง?!”

“ไม่ถูกเหรอ? อย่าใช้คำนั้นเลย…ต้องใช้คำว่าเกลียดกันถึงจะถูก…แล้วไม่ใช่ฉันหรอก แต่เป็นมันต่างหาก มันเกลียดฉัน และที่ฉันเข้ามาสนใจเรื่องนี้…ก็แค่อยากจะทำอะไรสนุกๆ เท่านั้นแหละ”

“ไอ้โรคจิต!” เธอโพล่งออกไปอย่างไม่กลัวว่าจะเจ็บตัว ก่อนจะเดินเข้ามาด้านในการาจ มีป้ายเล็กๆ ติดไว้ตรงทางเดิน เพื่อบอกทางลงไปชั้นใต้ดิน ในตอนที่กำลังก้าวขาลงบันได หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นมา มันเหมือนว่าเธอกำลังกลัว กลัวที่จะได้เห็นภาพบาดตาบาดใจ ทั้งๆ ที่ก็เคยเห็นแทนคุณจูบกับคนอื่นมาแล้ว แต่ไม่รู้ทำไม…ไม่รู้จริงๆ ว่าทำไมครั้งนี้เธอถึงกลัวมากกว่าทุกครั้ง

ยิ่งเข้าใกล้ชั้นใต้ดิน เสียงเพลงก็ยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ เอวาทำใจดีสู้เสือ…ผลักประตูบานใหญ่ที่หนักอึ้งเข้ามา เสียงเพลงดังจนเต็มสองหู ที่นี่ทำชั้นใต้ดินเป็นคลับนี่เอง และมันคงจะเปิดมาตั้งแต่ตอนกลางวัน เปิดให้นักเรียนมาเมาและทำเรื่องผิดๆ

เอวาพยายามทำตัวเหมือนคุ้นเคยกับที่นี่ พยายามทำเหมือนว่าเธอไม่ได้มาเป็นครั้งแรก เดินเข้าไปด้านใน กวาดสายตามองหาแทนคุณ…ก่อนที่หัวใจของเธอจะแข็งทื่อเหมือนว่าจะหยุดเต้น สายตาของเอวาหยุดลงที่หญิงชายคู่หนึ่ง ผู้หญิงนั่งคร่อมผู้ชาย เขาสองคนกำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม เธอมองภาพนั้นอยู่นาน มันเจ็บ…แต่น้ำตาก็ยังไม่ไหล ผู้หญิงเริ่มถอนจูบจากผู้ชาย เธอหันมายิ้มและคุยกับเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ

หน้าตาเธอเหรอ? น่ารัก น่ารักจนใครๆ คงต้องเหลียวมอง ผมสั้นเลยติ่งหูมาเล็กน้อย แต่งตัวในชุดเสื้อหนังกับกางเกงขาสั้น เธอรับบุหรี่จากเพื่อนมาสูบ ผู้ชายที่อยู่กับเธอ…ก็คือแทนคุณ เขามองเธออย่างไม่ละสายตา ยิ้มให้เธอและโอบกอดราวกับกลัวว่าเธอจะหายไปไหน ในตอนนี้เอวาคิดว่าเธอได้รู้แล้ว…สิ่งที่สงสัยมาตลอด แทนคุณชอบผู้หญิงคนนี้…และคงชอบมากด้วย บางที…เขาอาจกำลังคบกัน

“เป็นไง…เห็นคาตาแล้วใช่ไหม? ว่าผัวเธอมันมีชู้ เอาคืนมันสิ…ทำเหมือนที่มันทำ หักหลังมันซะ” เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลัง มันเป็นวินาทีเดียวกับที่น้ำตาไหลลงมาจากตาของเอวา

“…”

“มันมีชู้ได้ เธอก็มีได้ อย่าปล่อยให้มันหลอกเธอง่ายๆ สิวะ”

“…”

“หรือไม่ก็ทำอะไรสักอย่างสิ เข้าไปจิกตัวแอลมาตบ ก่อเรื่อง อาละวาดให้ถึงที่สุดแล้วบอกว่าไอ้คุณมันเป็นผัวเธอ แล้วแอลก็เป็นแค่ชู้”

“ฮึก! หุบปากสักที!” จบคำนั้นหญิงสาวก็หันหลังเดินออกมา น้ำตามันยังไหลไม่หยุด เธอรู้ว่าไม่ควรจะเสียน้ำตากับเรื่องแบบนี้ ยังไงเธอก็เป็นแค่เพื่อนของเขา มีสิทธิ์อะไรไปโกรธหรือร้องไห้ที่เขามีแฟน

หมับ!

“เธอ!”

“ฮึก! ปล่อย!” ไอ้บ้าอันธพาลที่ชื่อโปรดเข้ามาคว้าแขนของเธอเอาไว้ พยายามจะสลัดแล้วแต่เธอสู้แรงเขาไม่ได้ ตอนนี้เหมือนว่าเธอไม่เหลือเรี่ยวแรงอะไรอีกแล้ว และไม่อยากจะทำอะไรเลยนอกจากร้องไห้ออกมา

“ร้องไห้เหรอวะ?! ฮะๆ เหลือเชื่อเลย…” การได้เห็นน้ำตาของเธอคงเป็นเรื่องสนุกสำหรับคนเลวอย่างเขา

“อย่าบอกคุณว่าฉันมาที่นี่! ฮึก! ทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น…”

“เห้ย! นี่เธอโง่เหรอวะ? เห็นตำตาขนาดนั้นยังจะทำเหมือนว่าไม่มีอะไรอีก…แล้วคิดว่าตัวเองเป็นใครถึงได้มาสั่งฉัน?!”

“ฮึก! งั้นฉันขอร้อง…ได้โปรด ฮึก! ได้โปรดทำเหมือนว่าฉันไม่ได้มาที่นี่ที!”

“ทำไม? บอกเหตุผลมาสักข้อสิ…เผื่อว่าฉันจะสงสารเธอขึ้นมา”

“เพราะฉันกับคุณไม่ใช่ผัวเมียกันอย่างที่นายเข้าใจ! เราไม่ใช่แฟนกันด้วยซ้ำ! เราเป็นแค่เพื่อน…แค่นี้เข้าใจหรือยัง?! ฮือๆ”

“แค่เพื่อนเหรอ? งั้นแล้วเธอ…ร้องไห้ทำไม?”

“ฮึก!”

“ฉันถาม! ถ้าเธอเป็นแค่เพื่อนมัน…แล้วเธอจะร้องไห้ทำไม?! หรือว่า…”

“…”

“นี่เธอชอบมันเหรอ? ฮะๆ นี่เธอชอบเพื่อนตัวเองสินะ?” มันคงตลกมากจริงๆ เพราะโปรดหัวเราะออกมาจนเสียงดัง และมันยิ่งตอกย้ำว่าความรู้สึกของเอวามันห่วยแตกและน่าอาย มันน่าอายจริงๆ ที่ดันไปแอบชอบเพื่อนตัวเอง เพราะต่อให้หวังยังไง มันก็ไม่มีทาง…ไม่มีทางที่จะสมหวังหรอก!