บทที่ 4 เพื่อนสนิท

October 2011

TIS Internation School

หญิงสาวผู้เกลียดกลิ่นบุหรี่ เธอไม่เคยชอบมันเลย เพราะนอกจากมันจะเหม็นแล้ว ยังส่งผลเสียมากมายต่อร่างกาย แม้ว่าเธอจะไม่ได้สูบแต่การที่เธออยู่ใกล้มันมากพอที่จะสูดดมควันเข้าไป มันก็ทำให้เธอได้รับสารก่อมะเร็งไปเต็มๆ ถ้าจะถามว่ากล่าวเรื่องนี้ขึ้นมาทำไมน่ะเหรอ…คำตอบง่ายๆ มันอยู่ตรงนี้ สำหรับคนสูบบุหรี่เธอคงตอบให้ไม่ได้ว่าทำไมเขาถึงยังสูบมันทั้งๆ ที่รู้ว่ามันมีผลข้างเคียงที่อันตรายมาก แต่เธอจะขอตอบในฐานะของคนที่ต้องคอยดมควันมันอยู่ตลอดก็แล้วกัน…

เราทุกคนรู้ รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่ดี แต่เราก็ยังทำ…นั่นเพราะเราไม่ได้คาดหวังที่จะรับผลเสียของมัน เราทำ ยอมสูบมัน ยอมดมกลิ่นเหม็นๆ ของมันเพราะคาดหวังอะไรที่เป็นผลดี ในส่วนของเธอ…ผลดีมีเพียงข้อเดียว คือเธอจะได้อยู่ใกล้ๆ กับเขาคนนั้น ไอ้บ้าที่ยืนสูบบุหรี่อยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้

“ไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ไม่ใช่เหรอ? แล้วตามมาทำไม?” ไอ้บ้าที่ว่าเอ่ยถามขึ้นมา ขณะที่พ่นควันสีขาวอมเทาขึ้นสู่อากาศ ตอนนี้เธอและเขาอยู่ด้วยกันบนดาดฟ้าของตึกเรียน ชื่อของเธอคนนี้ก็คือเอวา ส่วนเขาก็คือแทนคุณ ทั้งสองคนเรียนอยู่ไฮสคูลปีสุดท้าย อีกไม่นานก็จะได้ก้าวข้ามไปยังรั้วมหาวิทยาลัย เตรียมตัวที่จะได้ลิ้มลองรสชาติของการเป็นผู้ใหญ่

“เบื่อ นายก็รู้ว่าฉันไม่ชอบเรียนวิชาเลข” ก็อย่างที่เคยได้เกริ่นไป เอวาคงไม่อาจพูดได้ว่าที่ตามเขามาด้วยเพราะเธออยากจะอยู่ใกล้เขาตลอดเวลา หากทำแบบนั้นคงเสียเพื่อน เธอรู้อยู่เต็มอกว่าแทนคุณไม่ได้คิดกับเธอแบบนั้น ทั้งคู่สนิทกันมาสามปี…มันนานพอที่เอวาจะมองออกว่าตอนนี้เขากำลังชอบใครบางคนอยู่และไม่ใช่เธอแน่

“ตกลงเธอจะไปอังกฤษไหม?”

“…” เรื่องนี้อีกแล้ว เรื่องการเรียนต่อปริญญาที่อังกฤษ เรื่องที่พ่อพยายามบังคับเอวาอยู่ตลอดเวลา

“ไปเถอะ…แค่ไม่กี่ปีเอง เดี๋ยวก็ได้กลับมาแล้ว ไปเปิดหูเปิดตาซะบ้าง”

“แล้วนายล่ะ? ไม่เคยเห็นบอกเลยว่าจบนี่แล้วจะเอายังไงต่อ”

“ไม่รู้สิ ยังไม่ได้คิด”

“ไม่คิดได้ไง? อีกเดือนเดียวก็จบแล้วนะ จะต่อที่ไทยหรือจะไป…” ‘กับฉัน’ เอวาอยากจะพูดคำนี้ออกไป ถ้าเพียงเขาบอกว่าจะไปอังกฤษกับเธอ เธอก็จะไปจองตั๋วเครื่องบินเดี๋ยวนี้เลย

“ก็ไม่อยากคิด”

“ไง…แทนคุณ” ในตอนนั้นเสียงหวานใสออกไปทางดัดจริตสุดๆ ก็ดังขึ้นมา พอหันไปมองเอวาก็ได้เห็นเรนโบว์ ยายคนดังหน้าสวยแบบศัลย์ๆ เดินขึ้นมาที่ชั้นดาดฟ้า แล้วยิ้มทักทายแทนคุณ แต่ทำเหมือนว่าเอวาไม่มีตัวตน

“เธอลงไปก่อนเลย เดี๋ยวฉันตามไป” แทนคุณที่เห็นผู้หญิงดีกว่าเพื่อนเสมอ ก็ไล่เพื่อนทันที

“นัดกันมาหรือไง?”

“ไม่ได้นัด”

“งั้นทำไมฉันต้องไป…”

“เอวา…อยากอยู่ที่นี่เพื่อดูฉันฟัดกับเรนโบว์หรือไง?”

“ขยะแขยง!” หญิงสาวทำหน้ารังเกียจใส่เพื่อน ก่อนจะหันหลังเดินออกมา แน่นอนว่าเธอทำเหมือนว่าจะลงไปจากดาดฟ้า สถานที่ซึ่งมีไว้ให้นักเรียนทำเรื่องไม่ควรทำ แต่เธอไม่ได้ลงไป ที่ทำคือการแอบอยู่หลังกำแพง มองดูแทนคุณกับเรนโบว์เดินเข้าหากัน คุยกะหนุงกะหนิงกัน จากนั้นก็หอมแก้มแล้วจูบกันอย่างเมามัน อย่างที่บอก…คนเรา…รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่ดี รู้ทั้งรู้ว่าดูแล้วมันเจ็บ แต่เราก็ยังจะทนดู ราวกับเราเป็นแค่คนโรคจิตที่ชอบทรมานตัวเอง นี่แหละตัวเธอ…

เอวามาที่ห้องสมุดเพราะได้รับข้อความจากหวานเจี๊ยบ เพื่อนร่วมชั้นที่ไม่เชิงว่าเป็นเพื่อน หวานเจี๊ยบเป็นแฟนของฮุค ก่อนอื่นคงต้องแนะนำว่า เอวามีเพื่อนในกลุ่มอยู่สามคน รวมเธอด้วยก็เป็นสี่ ในกลุ่มมีเธอที่เป็นผู้หญิงอยู่คนเดียว ที่เหลือผู้ชายหมด จะมีแทนคุณ ฮุค แล้วก็ออสติน ที่เธอมาเข้ากลุ่มนี้ได้ก็เพราะเมื่อสามปีก่อนเธอเป็นนักเรียนใหม่ ออสตินดึงเธอเข้ามา เธอจำได้ว่าตอนนั้น ออสตินบอกว่าเห็นเธอเป็นเด็กใหม่ นั่งอยู่คนเดียวน่าสงสารก็เลยเข้ามาคุยด้วย แต่ไปๆ มาๆ คนที่มาสนิทกับเธอก็คือแทนคุณ และกลายเป็นว่านับจากนั้นแทนคุณก็คือเพื่อนสนิทที่สุดของเอวา และใช่…เอวาทำเรื่องโง่งี่เง่าที่สุดลงไป มันเริ่มตอนไหน เธอเองก็ไม่แน่ใจ รู้ตัวอีกที คือเธอก็ชอบเพื่อนสนิทของตัวเองไปแล้ว

“เรียกฉันมาทำไม?” หญิงสาวเอ่ยถาม เมื่อเดินเข้ามาในห้องสมุดแล้วเห็นหวานเจี๊ยบนอนฟุบหน้ากับโต๊ะ

“นั่งก่อน…” หวานเจี๊ยบดึงมือเอวาให้นั่งลง เบะปากทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

“มีอะไร?”

“ฉัน…ฮึก! เอวา…เมนส์ฉันไม่มา เดือนกว่าแล้ว”

“…”

“ฉันไม่กล้าบอกฮุค ฉันกลัวเขารับไม่ได้ ฉันกลัวเขาบอกให้ฉันไปเอาลูกออก! ฮึก! จะทำยังไงดี…เอวา แกช่วยฉันหน่อยได้ไหม?”

“…” มันเหมือนเป็นเดจาวู เหมือนมันเกิดเป็นภาพซ้ำ เหมือนว่าเอวาเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาแล้ว…กับพี่สาวตัวแสบของเธอเอง

“ฮึก! จะทำยังไงดี? ฉันต้องตายแน่ๆ เลย! พ่อแม่ต้องฆ่าฉันแน่!”

“แกใจเย็นก่อน ตรวจแล้วเหรอ? แน่ใจเหรอว่าท้องแน่ๆ เมนส์แกไม่มา…มันอาจจะไม่ได้แปลว่าท้องเสมอไปหรอกนะ แกอาจจะเครียดเพราะเรื่องสอบเข้ามหาลัยก็ได้”

“จะ…จริงเหรอ?”

“ไม่รู้หรอก ต้องตรวจก่อน…ถึงจะชัวร์ อย่าตีตนไปก่อนไข้เลยน่ะ! แล้วฉันไม่เข้าใจเลย! ว่าทำไมพวกแกไม่ป้องกันวะ?!”

“ก็…”

ปึง!!!

ขณะที่เอวารอที่จะฟังคำตอบที่พอจะเดาได้จากปากหวานเจี๊ยบ แต่แล้วกลับมีเสียงดังแทรกขึ้นมา มันเป็นเสียงเก้าอี้ล้ม ก่อนที่ใครบางคนจะลุกขึ้นมายืนจ้องหน้าหญิงสาวสองคน

“หนวกหูฉิบหาย! พูดกันเบาๆ ไม่เป็นหรือไงวะ?! น่ารำคาญ!” คนตัวสูงคนนั้นด่าเธอทั้งสอง ก่อนจะหยิบบุหรี่ออกมาคีบไว้ที่ปาก ทำท่าจะเดินผ่านพวกเธอไป ซึ่งเอวาก็พอจะรู้จักเขาคนนั้นอยู่บ้าง เพราะเขาคือคนดัง แต่ก็เป็นแค่อันธพาลประจำโรงเรียน

“แล้วใครให้นายมานอนในห้องสมุดล่ะ?!”

“เอวา…อย่า…” หวานเจี๊ยบรั้งมือเอวาไว้แน่น ขณะที่เธอลุกขึ้นยืนเพื่อเผชิญหน้ากับเขา

“ว่าไงนะ?”

“นี่มันห้องสมุด…ถ้าอยากจะนอนนักก็กลับบ้านไปสิ!”

“ยายบ้านี่…อยากลองดีใช่ไหม?!” หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นมา เมื่อร่างสูงตรงหน้าง้างหมัดขึ้นสูง เขาทำเหมือนว่าจะต่อยเธอ ไม่อยากจะเชื่อเลย…ผู้ชายกำลังจะต่อยผู้หญิงงั้นเหรอ?

หมับ!

“จะทำผิดข้อตกลงหรือไง?” ในตอนที่เอวาคิดว่าคงจะโดนต่อยแน่ๆ อยู่ๆ แทนคุณก็โผล่มา เขาคว้าแขนของไอ้บ้าที่จะต่อยเธอไว้ได้ สองคนจ้องหน้าอย่างกับจะฆ่ากัน

“หึ!” ไอ้บ้าอันธพาลแสยะยิ้ม “เมียมึงเหรอ?”

“แล้วมันธุระอะไรของมึง?”

“กูแค่อยากรู้…ยายนี่เมียมึงหรือไง? ตอบมาแค่ใช่หรือไม่ใช่”

“…” เอวามองหน้าแทนคุณ ดูเหมือนว่าหมอนี่กำลังใช้ความคิด มันแน่อยู่แล้วว่าเธอไม่ใช่เมียเขา ไม่เข้าใกล้คำนั้นเลยด้วยซ้ำ แต่เธอแค่สงสัยว่าทำไมเขาต้องใช้ความคิดเพื่อที่จะตอบคำถามง่ายๆ แบบนี้ด้วย

“เออ ยายนี่เมียกู รู้แล้วก็อย่ามายุ่ง!”

“?!!”

สวัสดีอย่างเป็นทางการค่ะทุกคน

ยินดีต้อนรับสู้นิยายเรื่องล่าสุดของผืนแพรนะคะ

เรื่องนี้...ไรท์จะเปิดด้วยช่วงกลางเรื่อง แล้วจะย้อนกลับไปเล่าถึงความสัมพันธ์ของเอวาและแทนคุณ

น่าจะกินเนื้อหาไปราวๆสิบกว่าตอน เพื่อให้ทุกคนได้เห็นว่าสองคนนี้เขามีอะไรที่มากกว่าความเป็นเพื่อน

แบบว่า...ความสัมพันธ์ของสองคนนี้มันมากกว่าเพื่อนสนิทจริงๆ ถึงจะพูดว่าเป็นแค่เพื่อนก็ตาม

หวังว่าจะชอบกันนะคะ