บทที่16 รวมญาติ

สายตาคมจ้องมองใบหน้าของตัวเองในกระจกด้วยใบหน้าร้อนผ่าว ก่อนจะนึกไปถึงอีกคนที่เธอเพิ่งตบหน้าเขาไป ใครๆ ก็บอกว่าพ่อเลี้ยงชนะชลสุภาพ น่าเกรงขาม แถมสาวๆ ของเขายังบอกว่าเขาไม่ล่วงเกินผู้หญิงอายุต่ำกว่า30 แต่นี่มันอะไร คนแก่ฉวยโอกาสชัดๆ เธอเสียจูบแรกและจูบที่สองในเวลาไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์ แถมยังรู้สึกดีอย่างประหลาดจนอยากจะด่าตัวเอง

“อาชลไม่เจ้าชู้ แต่ก็เป็นชายชาติเสือ แถมมีเสน่ห์ที่ใครเข้าใกล้ยังต้องมนตรา ถ้าไม่อยากเสียตัวและหัวใจให้ไปละก็อย่าเข้าใกล้เชียว เพราะเดี๋ยวจะต้องมนต์พ่อเลี้ยงชนะชลเอาได้” คำพูดของชัชรินทร์ที่เอ่ยบอกสาวๆ ร่วมคณะเมื่อสองปีก่อนดังขึ้นในหัวปานเตือนสติว่าขืนยังเข้าใกล้บุคคลอันตรายคนนี้เธอจะต้องมนต์ ตกหลุมเสน่หาที่เขาไม่ได้ตั้งใจขุดแต่มีคนตกลงไปเป็นสิบเป็นแน่

“โอ๊ย เขาแค่อารณ์พาไปเข้าใจมั้ยยัยกระแต อย่าไปต้องมนต์โคแก่เชียว ไอ้บ้าชัชแกรู้มั้ยเนี้ยว่าหาเหาใส่หัวเพื่อน” เมื่อหาที่ลงไม่ได้คนเดียวที่จะโยนความผิดทั้งหมดไปให้ก็ไม่พ้นชัชรินทร์

“แม่เลี้ยงค่ะ แม่นายให้มาเชิญไปที่บ้านโน้นค่ะ” วรรณณาน้องสาวของแวววลีเอ่ยบอกนายหญิงที่นั่งมองกระจกอยู่ในห้องนั่งเล่น วรรณณาและจันทร์เพ็ญพี่สาวของจันทร์ฟองทำงานอยู่ที่บ้านอีกหลังซึ่งมีพ่อเลี้ยงชัยชลและแม่เลี้ยงชนิสาอาศัยอยู่ส่วนแวววลีและจันทร์ฟองอยู่ดูแลบ้านใหญ่หลังนี้

“ค่ะพี่วรรณ พี่วรรณพอจะทราบไหมว่าคุณแม่เรียกแตทำไม” กรรณณาราเอ่ยถามขณะกำลังก้าวเดินออกจากห้องนั่งเล่น วรรณณาได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ ก่อนที่ทั้งสองเดินออกไป

“คุณแม่มีอะไรรึเปล่าคะ?” กรรณณาราเอ่ยถามทันทีที่มาถึงบ้านของพ่อแม่สามี พ่อเลี้ยงชัยชลและแม่เลี้ยงชนิสานั่งอยู่ในสวนดอกไม้โดยมีคุณชนะโชจน์ ลูกชายคนกลางและคุณวาลิณีลูกสะใภ้ของทั้งสองนั่งอยู่พร้อมด้วยชาลิณีและชาลิตลูกสาวและลูกชายนั่งอยู่ที่ชิงช้า ทั้งสองอายุน้อยกว่ากรรณณาราสองและสามปี

“สวัสดีค่ะอาโชจน์ อาลิณี” กรรณณาราเอ่ยทักทายผู้มีศักดิ์เป็นพี่สามีและพี่สะใภ้สามีอย่างสนิทสนมก่อนจะยิ้มหวานให้ ชนะโชจน์และครอบครัวเปิดโรงแรมและรีสอร์ตอยู่ที่แม่ฮ่องสอนทำให้กรรณณาราสนิทกับทั้งคู่มากกว่าชนะชลและชนิดาและชนิกาพี่สาวคนกลางและคนเล็กที่ได้สามีอยู่กรุงเทพมหานคร

“ยังจะเรียกอาอยู่อีก เรียกพี่ได้มั้ยฮึฮึ” ชนะโชจน์เอ่ยอย่างทีเล่นทีจริง ในบรรดาพี่น้องชนะโชจน์จะดูขี้เล่นและอ่อนโยนที่สุด พ่อเลี้ยงชนะชัยผู้เป็นพี่คนโตออกแนวดุดันน่าเกรงขาม นายหัวชนะเชษฐ์พี่ชายคนรองที่อาศัยอยู่ที่เกาะรังนกที่ภูเก็ตจะออกแนวเงียบขรึมและดุดัน คุณนายชนิดาและคุณนายชนิกาน้องสาวฝาแฝดจะนิ่งเงียบและเจ้าระเบียบส่วนชนะชลผู้เป็นน้องเล็กนั้นค่อนข้างซ่อนเคี้ยวเล็บมีทั้งความเงียบขรึมดุดันน่าเกรงขามและขี้เล่นเล็กๆ อยู่ในตัวแต่ความขี้เล่นของน้องชายเลือนหายไปจากเหตุการณ์ฝังใจเมื่อสิบปีก่อนเขาได้แต่หวังว่าสักวันจะมีใครสักคนทำให้มันกลับมาและอาจจะเป็นเด็กสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาก็เป็นได้

“ก็มันติดปากนิ เค้าเรียกของเค้าแบบนี้มานานแสนนาน จากอาโชจน์เป็นพี่โชจน์มันปรับตัวไม่ทัน” กรรณณาราแกล้งเอ่ยก่อนจะนั่งลงข้างๆ คุณวาลิณี คุณวาลิณีกางแขนโอบกอดกรรณณาราอย่างเอ็นดู

“อุตส่าห์มาจากแม่ฮ่องสอนเพื่อฟังกระแตเรียกพี่เลยนะ ไม่เรียกให้ชื่นใจสักนิดเหรอ” คุณวาลิณีเอ่ยแกล้ง กรรณณาราหัวเราะออกมาก่อนจะซุกหน้าเข้าที่อกของหญิงวัยกลางคนอย่างออดอ้อน

“แหม่ๆ อย่าน้อยใจซิคะอาลิณี ไม่สิ ต้องเรียกว่าพี่ลิณีคนสวย” กรรณณาราทำเสียงอ่อนเสียงหวานจนทุกคนพากันเอ็นดู

“ถ้าอ้อนนายชลแบบนี้บ้างคงดียัยตัวแสบ” ชนะโชจน์เอ่ยอย่างทีเล่นทีจริงก่อนจะยกมือขึ้นลูกปอยผมกรรณณาราอย่างเอ็นดู

“อาแตคะ ลิตากำลังจะสอบอาแตติวให้หน่อยสิ” ชาลิตาเอ่ยบอกหลังจากกรรณณาราพูดคุยกับพ่อแม่ของตนจนพอใจแล้ว

“อาเหรอ ยัยลิตาเป็นกิ้งก่าเหรอพี่ก็พอมั้ง” กรรณณาราเอ่ยพร้อมกับมองคนที่เรียกเธอว่าอาทั้งที่อายุห่างกันแค่สองปี

“คิกๆ อาน่ะแหละไม่ผิดหรอก คุณอาสะใภ้” ชาลิตาหัวเราะก่อนจะเอ่ยบอกและหัวเราะอีกครั้ง

“ใช่ครับ อาสะใภ้ จะให้เรียกพี่แตเหมือนเดิมเดี๋ยวเขาจะหาว่าเราสองคนไร้มารยาท ฮะฮะฮ่า” ชาลิตเอ่ยเสริมก่อนที่เสียงหัวเราะจะดังขึ้นจากทุกคนบนโต๊ะ เสียงหัวเราะเฮฮาลอยเข้าในโสตประสาทของกลุ่มคนที่เพิ่งเดินมาใหญ่ นายเหมืองชนะเชษฐ์เดินนำมากับปาริตาภรรยาที่อายุห่างกัน12ปีและชันษาลูกชายวัย7ขวบ ตามด้วยคุณนายชนิดาและชยางกูรและชาริมาลูกชายและลูกสาวฝาแฝดวัย18ปี คุณนายชนิกาเดินตามหลังมาพร้อมกับคุณกวินสามีและกรรณิการ์ลูกสาววัย19ปี และหลังสุดคือคนที่พี่ๆ ไปเซอไพรซ์ถึงสำนักงานอย่างชนะชลที่เดินมากับพ่อเลี้ยงชนะชัยแม่เลี้ยงวารินทร์และชญารินทร์ลูกสาวคนโตวัย24ปี

“หัวเราะกันลั่นสวนเลยนะครับทุกคน” ชนะเชษฐ์เอ่ยทักขึ้น กรรณณารามองไปที่กลุ่มคนมาใหม่ก่อนจะทำหน้างง นี่มันวันอะไรมากันเต็มบ้านเลย

“นี่มันวันรวมญาติรึไงเนี่ยมากันเต็มหมดเลย” กรรณณาราเอ่ยออกมาเหมือนจะพูดคนเดียวเสียมากกว่า

“วันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานของพ่อกับแม่จ๊ะหนูกระแต ทุกคนเลยมารวมกันอย่างรู้งานยกเว้นบางคนที่ทำงานจนหลงๆ ลืมๆ เกือบทุกปี” แม่เลี้ยงชนิสาเอ่ยบอกพร้อมทั้งแขวะลูกชายคนเล็กเบาๆ ที่อยู่ใกล้กันแค่นี้แต่กลับทำแต่งานจนลืม

“โธ่แม่ครับ ผมก็มาร่วมทุกปีนิ” ชนะชลเอ่ยบอกก่อนจะเดินไปหามารดา

“ยะ พ่อคนมาทุกปี นี่พี่ๆ ไปตามมาจากไร่ใช่มั้ย แล้วนั้นหน้าไปโดนอะไรมา” แม่เลี้ยงชนิสาเอ่ยอย่างหมั่นไส้ก่อนจะถามออกมาเมื่อเห็นรอยแดงๆ บนซีกหน้าด้านขวา คนทำได้แต่ตีหน้าปกติ

“ซุ่มซ่ามไปชนกระจกนะครับ กระจกมันเลยตบเอา” ชนะชลเอ่ยบอก ก่อนแอบหันไปมองกระจกที่ตบเขา

“อาชลเนี่ยไม่ไหวเลย โตจนป่านนี้แล้วไม่ระวังอีก อาแตช่วยดูๆ ด้วยนะครับอาชลแก่แล้ว” ชาลิตเอ่ยขึ้นทั้งที่ไม่เชื่อสักนิดเป็นรอยนิ้วห้านิ้วขนาดนั้นจะเป็นกระจกได้ยังไง เมียตบสิไม่ว่า

“แหม่หลานชายผมนี่น่ารักน่าถีบลงเนินหลังบ้านซะจริง” พ่อเลี้ยงชนะชลเอ่ยก่อนจะนั่งลงข้างๆ กรรณณาราเพราะพี่ๆ และหลานๆ ยึดที่นั่งฝั่งมารดากันหมด ด้านกรรณณาราถึงกับใจเต้นระรัวเมื่อไหล่บางถูกร่างของชายหนุ่มเสียดสีตอนนั่งลง

“โอ๊ยน่ารักอ่ะยอมรับ แต่หน้าถีบรับไม่ได้” ชาลิตเอ่ยบอกพร้อมทำหน้ายียวนจนผู้เป็นอาหมั่นไส้ ’ ไอ้โชตัวดียียวนที่หนึ่ง ดีนะไอ้ชัชไม่อยู่ไม่งั้นประสาทกินแน่’

“ป่านนี้อีพี่ชัชเนี่ยหาเมียแก่เจอรึยังไม่รู้นะคะ” ชาลิตาเอ่ยออกมาเมื่อเห็นน้องชายกวนประสาทอาสุดที่รักแล้วพาลนึกถึงอีกคนที่ทุกครั้งจะต้องร่วมมือกันยียวนใส่ชนะชลขึ้นมา

“นั่นสิคะ ใครๆ ก็ชอบเด็กๆ สาวๆ ทั้งนั้นแต่พี่ชัชประหลาดดันอยากได้เมียแก่ ดูอย่างลุงเชษฐ์สิมีเมียเด็กกว่าตั้ง12ปียังดูหนุ่มแน่นเหมือนเป็นพี่เราเลยทั้งที่อายุอานามก็44เข้าไปแล้ว” กรรณิการ์เอ่ยออกมาบ้างพร้อมยกตัวอย่างชนะเชษฐ์ที่ยังคงหนุ่มแน่นพอๆ กับชนะชล

“นั่นสิพูดถึงเมียเด็ก เดี๋ยวนี้ใครบางคนจะหาหาว่าพี่เป็นโคแก่ไม่ได้แล้วนะเว้ย จริงมั้ยน้องรัก” ชนะเชษฐ์เอ่ยขึ้นก่อนจะหันไปถามใครบางคนที่ว่า เขาจำได้ตอนที่พาปาริตามาแนะนำให้ทุกคนรู้จักไอ้น้องชายคนเล็กมันหาว่าเขาเป็นโคแก่เคี้ยวหญ้าอ่อนดูวันนี้สิมันมีเมีย (ทางนิตินัย) อายุห่างกันมากกว่าเขากับปาลิตาอีก

“โธ่พี่เชษฐ์อยากเก็บมาคิดให้รกสมองสิ แล้วนี่ชมพู่ไม่มาด้วยเหรอครับ” ชนะชลเอ่ยบอกก่อนจะเปลี่ยนเรื่องไปถามถึงชมัยพรหลานสาววัย7ขวบ

“อยู่กับตายายน่ะ ไม่สบาย ช่วงนี้เชียงใหม่หนาวกลัวเป็นหนักกว่าเดิม ถามหาแต่หลานไม่คิดจะมีเองเลยรึไง” ชนะเชษฐ์เอ่ยตอบก่อนจะเอ่ยถามอย่างขำขัน คนถูกถามทำหน้าไม่ถูก 'เด็กยังไม่ได้กิน จะไปเสกเด็กเข้าท้องได้ไงวะ’