บทที่14 คำแม่สอน

มือหนายกขึ้นก่อนที่นิ้วชี้จะแตะบริเวณริมฝีปากร้อนแม้จะเดินออกมาจากบ้านเกือบ1ชั่วโมงแล้วแต่ความวาบหวามและหวานล้ำยังตราตรึงให้พ่อเลี้ยงชนะชลนึกถึงเจ้าของความหวานนี้

เมื่อนึกขึ้นมาก็พาลโกรธตัวเองที่ไม่ใช้หัวคิดให้ดีทำให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น หนุ่มใหญ่แต่หน้ายังอ่อนวัยค่อยๆ ปิดเปลือกตาลงเพื่อรวบรวมสติให้ลืมความรู้สึกนี้ไปแต่ยิ่งตั้งใจตั้งสติ ยิ่งทำให้จดจำความรู้สึกและเรื่องราวที่เกิดขึ้น ในหัวสมองมีเพียงสองความคิดที่กำลังตีกันให้วุ่น ไม่กินเด็ก กับอยากจูบอีกสักครั้ง

“ไอ้บ้าชลเลิกคิดบ้าๆ ได้แล้ว ไม่กินเด็กเว้ยไม่กินเด็ก...แต่เด็กมันก็หวานดีแฮะ บ้าชะมัด” พ่อเลี้ยงยังหนุ่มได้แต่ถกเถียงกับความรู้สึกของตัวเอง นี่ถ้าเขามีชนะชลภาคจอมมารกับภาคเทวดา ชนะชลภาคจอมมารคงจะเป่าหูให้เขาทำมากกว่าจูบไปแล้ว ส่วนชนะชลภาคเทวดาดูเหมือนจะห้ามจอมมารไม่ได้เลยสักนิด ชนะชลได้แต่ส่ายหน้าทันใดนั้นเสียงเรียกเข้าจากสมาร์ตโฟนในกระเป๋ากางเกงก็ดังขึ้น

“ครับแม่ โอเคครับเดี๋ยวผมจะไปรับ ครับ สวัสดีครับ” พ่อเลี้ยงหนุ่มเอ่ยกับปลายสายก่อนจะวางสายไป แม่เลี้ยงชนิสา หรือแม่นายแห่งไร่แสนรักโทรศัพท์มาสั่งให้เขาไปรับที่ปางไม้ของพี่ชายโดยด่วน เพราะบิดาโทรไปอ้อนให้กลับมา ชนะชลเดินไปสั่งงานนายหมอกก่อนจะขับรถออกไป

23.00น. ไร่แสนรัก

เชฟโลเลตสีเทาดำเลี้ยงเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่ก่อนที่ร่างสูงสมชาติชาตรีอดีตชายชาติทหารของพ่อเลี้ยงชนะชลจะเปิดประตูก้าวลงจากรถ ชายหนุ่มที่เริ่มเข้าสู่วัยกลางคนรีบเดินไปเปิดประตูให้มารดาก่อนที่แม่นายแห่งไร่แสนรักจะก้าวลงมา

“เดี๋ยวผมเดินไปส่งครับ” ชนะชลเอ่ยบอกแต่ผู้เป็นมารดากลับส่ายหน้าน้อย ๆ ก่อนจะเอ่ยออกมา “นี่ก็ดึกแล้ว ไปนอนเถอะแม่เดินไปเองได้ มีเมียเป็นตัวเป็นตนแล้วจะเอาแต่มาดูแลแม่ไม่ได้นะชลต้องแบ่งไปดูแลเมียบ้าง”

“ดูแลเหรอครับ คงต้องจับตาดูไม่ให้ก่อเรื่องเสียมากกว่า นี่มาอยู่แสนรัก8วันก่อเรื่องให้ผมทุกวัน โดยเฉพาะการเอาตุ๊กแกมาเลี้ยงในห้องทั้งที่รู้ว่าผมขยะแขยงมัน” ชนะชลเอ่ยฟ้องมารดาราวกับเป็นเด็กผู้ชายอายุ5-6ขวบถูกเพื่อนแกล้ง

“ปีนี้ลูกอายุเท่าไหร่แล้วชล?” แม่เลี้ยงชนิสาเอ่ยถามบุตรชายอย่างขำขันแต่มีความจริงจังแฝงอยู่ เธอมองลูกชายคนเล็กอีกครั้งก่อนจะเอ่ยต่อเมื่อชนะชลไม่ตอบ

“40แล้วใช่มั้ย เราต้องมีเหตุผลอะไรยอมได้ก็ยอม หนูกระแตเพิ่งจะ20น้องยังไม่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากอะไรนักแม้บางครั้งจะดูเป็นผู้ใหญ่แต่น้องก็ยังมีความเป็นเด็ก ค่อยๆ บอกค่อยๆ สอนไปเดี๋ยวน้องก็รู้เองว่าอะไรควรไม่ควร อะไรยอมได้ยอมไว้ก่อน หนักนิดเบาหน่อยก็ยอมๆ ไปและที่สำคัญคนที่ยอมเมีย เชื่อเมีย เกรงใจเมีย นั้นจะเจริญลูกชาย แม่ไปล่ะขึ้นบ้านไปซะ” แม่นายแห่งไร่แสนรักเอ่ยบอกก่อนจะเดินออกไป

“ยังไม่ได้เป็นเมียเลย แม่มาสอนให้กลัวเมียซะแล้ว เจริญล่ะไอ้ชลเอ๊ย” ชนะชลเอ่ยพึมพำก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน ชายหนุ่มวัยกลางคนเดินผ่านห้องนั่งเล่นไปก่อนจะหยุดชะงักหน้าห้องรับแขกชายหนุ่มมองเข้าไปในห้องรับแขกก่อนที่ภาพเหตุการณ์วาบหวามในตอนบ่ายจะปรากฏขึ้นในหัวเริ่มตั้งแต่ฝ่ามือหยาบกร้านฟาดลงที่บั้นท้ายแสนนุ่มเหมือนก้นเด็กเลยมาจนถึงตอนที่ริมฝีปากหนาเข้าครอบครองความหอมหวานของโพรงปากของหญิงสาว

“โอ๊ยคิดถึงเรื่องนี้อีกแล้ว ให้มันได้อย่างนี้สิ” ชนะชลได้แต่พร่ำบ่นตัวเองก่อนจะเดินผ่านไปและขึ้นบันไดชายหนุ่มเกือบใหญ่ไม่ได้มุ่งตรงไปยังห้องนอนเพราะมีเอกสารการสั่งซื้อแมลงกาแฟที่ต้องดูจึงเข้าไปที่ห้องทำงานซึ่งอยู่ติดกับห้องนอนแทน

“โอ๊ย ยัยกระแต เธอเป็นแม่มดรึไงหลอกหลอนกันอยู่ได้” ชายหนุ่มโงยวายขึ้นเมื่อเริ่มอ่านเอกสารได้ไม่นานภาพที่ตนจุมพิตหญิงสาวก็ยังเด่นชัดในมโนภาพ ยิ่งนึกถึงยิ่งอยากลิ้มลองความหวานอีกครั้ง เมื่ออยากลิ้มลองความต้องการทางธรรมชาติก็ตามมา ให้ตายเถอะ เขาคงไม่ได้อยากกินเด็กหรอกนะ

“ออกไปจากหัวฉันเดี๋ยวนี้ยัยกระแตป่า โอ๊ย! ไอ้บ้าชล ไอ้โรคจิต” ชนะชลพร่ำก่นด่าตนเองอย่างบ้าคลั่งจนพอใจแต่แล้วความรู้สึกและมโนภาพเดิมก็แวบมาในหัวอีกครั้งพร้อมกับเหตุการณ์ความใกล้ชิดที่เหมือนจะลืมไปเมื่อวันแรกที่กรรณณารามาอยู่ที่ไร่ในฐานะภรรยาเขา “ไอ้ชล แกต้องไม่กินเด็ก” ‘กูอยากกินเด็ก ไม่จริง ไอ้บ้าชล’

หลังจากพร่ำถกเถียงและก่นด่าตัวเองอยู่นานจนเกือบตี2 หนุ่มใหญ่จึงเห็นว่าสมควรจะกลับไปนอนได้แล้วเขาจึงเดินกลับห้องโดยไม่ลืมล็อคห้องทำงาน ชนะชลเข้ามาในห้องนอนที่ตอนนี้มีอีกคนเข้ามาอาศัยร่วมด้วยนอนหลับอุตุอยู่ข้างๆ ร่างบางมีร่างของเจ้าแมววิเชียรมาศแปรพักตร์ทรยศปะป๊าอย่างเขา ไปมีมะม้าวัยใสเสียแล้ว

ชนะชลมองร่างของแม่มดที่ทำให้ใจและกายเขาปั่นป่วนตั้งแต่เปลือกตาที่ภายใต้เปลือกตานั้นมีดวงตาสุกสกาวและซุกซนซ่อนอยู่ เลื่อนลงมาที่จมูกโด่งงามงอนแต่บ่งบอกถึงความดื้อรั้น และริมฝีปากสีเชอรี่ที่เขาได้พิสูจน์มาแล้วว่ามันหวานล้ำ สายตาคมเลื่อนลงมาเรื่อย ๆ จนถึงหน้าอกใหญ่เกินตัวของยัยแคระกระแต ปกติเขาจะไม่ได้เห็นมันเพราะหญิงสาวค่อนข้างซ่อนรูป แต่วันนี้เธอใส่เพียงชุดนอนบาง ๆ แถมยังไม่ใส่ชั้นในอีกด้วย คงคิดว่าเขาและมารดาจะกลับพรุ่งนี้จึงไม่คิดระวังตัวแม้ปกติเธอไม่ระวังตัวแต่ก็ไม่ถึงขั้นเปิดเผยเหมือนวันนี้ หลังจากจูบเมื่อบ่ายเธอคงไม่ไว้ใจเขาอีกแน่โชคดีที่เธอคิดว่าเขาไม่อยู่

‘ใหญ่ชะมัด ซ่อนรูปแถมนมไม่สมตัวสักนิด หน้ามัธยม นมพริตตี้ชัดๆ ถ้าได้จับคง...เดี๋ยวแกคิดอะไรวะไอ้หื่นชล พอเลยไม่กินเด็กเว้ย จำไว้ ‘คนแอบมองคิดอกุศลและด่าตัวเองเสร็จศัพท์ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำดับร้อนสักนิด ร้อนใจไม่เท่าไหร่ ร้อนกายนี่สิ