บทที่13 ตัวแสบก่อเรื่อง

หลังจากที่พ่อเลี้ยงแห่งไร่แสนรักพากรรณณาราไปทานอาหารพร้อมกับคนงานแล้วชายหนุ่มก็ปล่อยให้หญิงสาวสำรวจและช่วยคนงานในฟาร์มกล้วยไม้ทำงานต่อ ส่วนตนต้องไปเคลียร์กับลูกค้าเอาแต่ใจที่รีสอร์ตเคียงใจ ก่อนหน้านี้ตัวเขาเป็นทหารเรือแต่ก็ต้องลาออกเพราะบิดาประสบอุบัติเหตุจนเดินไม่ได้ไร่แสนรักจึงระส่ำระสายพอเขาลาออกมาดูแลจนกลับมาเข้าที่เข้าทางเขาจึงเรียนต่อปริญญาโทเมื่อจบออกมาผู้เป็นปู่จึงยกรีสอร์ตแห่งนี้ให้เพราะมั่นใจว่าเขาสามารถดูแลได้

“นายครับแย่แล้วครับ” นายหมอกร้องตะโกนมาแต่ไกลจนเจ้านายหนุ่มต้องหันไปมอง

“แหกปากร้องทำไมไอ้หมอก หรือไอ้เมฆส่งข่าวอะไรมา” ผู้เป็นนายเอ่ยถามกังวลว่าจะเป็นข่าวจากนายเมฆเรื่องของหลานชาย

“เปล่าครับนาย ไม่ใช่ๆ” นายหมอกละล่ำละลักปฏิเสธก่อนจะหายใจเข้าด้วยความออกลึกๆ ด้วยความเหนื่อยแล้วเอ่ยรายงาน “คุณเพียงนภามาครับนาย แถมยังไปแหย่นายหญิงจนโกรธด้วย นาย อ้าวไปซะแล้วยังพูดไม่จบเลย”

นายหมอกพูดได้แค่นั้นนายของเขาวิ่งตัวปลิวไปที่รถตั้งแต่บอกว่าคุณเพียงนภา น้องสาวของคุณภานุน้องบุญธรรมของพ่อเลี้ยงหนุ่มไปแหย่นายหญิงของเขาแล้วหนุ่มใหญ่วัย42จึงไม่ได้บอกว่าตอนนี้คุณเพียงนภานั้นเปียกโชกไปด้วยน้ำด้วยฝีมือของนายหญิงแก่ผู้เป็นนาย

บ้านพ่อเลี้ยงชนะชล

“มีใครอธิบายเรื่องนี้ได้มั้ย เพียงนภา กระแต” พ่อเลี้ยงหนุ่มเกือบใหญ่ถามเสียงเรียบ สายตาจ้องมองสองสาวที่เนื้อตัวเปียกปอนไปด้วยน้ำอย่างเอาเรื่องตอนที่เขาไปถึงฟาร์มเหมือนฝันเห็นคนงานหยุดทำงานไปมุงดูก็รู้สึกโมโหแล้วแต่ยิ่งเห็นสภาพดูไม่ได้ของน้องสาวบุญธรรมกับภรรยาในนามก็ยิ่งโมโหมากขึ้น กรรณณาราดูจะเละเทะน้อยกว่าเพียงนภาแต่ผมฟูๆ ของทั้งคู่มันเหมาะสมกับคำว่าดูไม่จืด

เขาพอทราบมาบ้างว่าทั้งสองไม่ถูกกันเพียงนภาอายุเท่ากรรณณาราและหลานของเขาแต่เรียนปกติไม่ได้เร่งจบภายในสามปีเหมือนกรรณณาราและชัชรินทร์ ทั้งสามเรียนที่เดียวกันเพียงนภาไม่ชอบกรรณณาราเพราะเธอคิดว่าใคร ๆ ก็ชอบกรรณณาราทั้งที่เธอเองก็สวยแถมสูงส่วนกรรณณารากลัวว่ากษิเดชผู้เป็นพี่ชายคนโตซึ่งตอนนี้อยู่อิตาลีที่คบหากับเพียงนภาจะสนใจแฟนมากกว่าแถมเมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อนเพียงนภายังโทรศัพท์ทางไกลไปบอกเลิกพี่ชายเธอด้วยเหตุผลว่าห่างกันเกินไปไม่มีเวลาให้กัน ทั้งที่จริง ๆ แล้วลูกชายผู้ว่าฯ ของจังหวัดมาตามจีบเธออยู่ยิ่งทำให้กรรณณาราไม่ชอบเพียงนภาเข้าไปอีกทั้งคู่จึงไม่ลงรอยกันเท่าไหร่

“ก็ยัยกระแตน่ะสิคะคุณชล ฉีดน้ำใส่ฟ้าก่อน” เพียงนภาเอ่ยฟ้องผู้มีพระคุณที่รับเธอและพี่ชายเป็นน้องบุญธรรมเมื่อ13ปีก่อน

“ก็ขอโทษแล้วไง คนไม่ได้ตั้งใจนิใครใช้ให้เดินเข้าไปตอนคนเค้ารดน้ำกล้วยไม้ล่ะ ชิ” กรรณณาราเอ่ยอย่างหมั่นไส้ เธอไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย ที่ไหนล่ะจงใจเต็มๆ เลย ใครใช้ให้เจ้าหล่อนโทรไปบอกเลิกพี่ชายเธอแล้วไปคบกับลูกชายผู้ว่าฯ ล่ะพี่กันต์เสียใจมากแค่ไหนยัยนี้ไม่แคร์ด้วยซ้ำ

“แน่ใจเหรอว่าเธอไม่ได้ตั้งใจ คนไม่ตั้งใจมีการหัวเราะด้วยเหรอ มีความสตอเบอแหลมากย่ะ” เพียงนภาสวนกลับทันทีที่อีกฝ่ายพูดจบ ส่วนกรรณณารายังทำหน้าระรื่นไม่ใส่ใจ

“โอเค...ฉันตั้งใจ แล้วทำไมมีปัญหาไหม ถ้ามีตัวต่อตัวไปเลย” หญิงสาวผู้มีศักดิ์เป็นพี่สะใภ้ของอีกฝ่ายเอ่ยอย่างไม่ทุกข์ไม่ร้อน

“ยัยเตี้ย ตัวต่อตัวเหรอ...ได้ มาเลยวันนี้แหละฉันจะตบยัยแคระที่ติดพี่ชายจนเค้าไม่รับโทรศัพท์ฉัน จนฉันต้องไปคบกับคุณธิทั้งที่ไม่ชอบ มาเลยตัวต่อตัวถ้าแพ้โทษฉันไม่ได้นะ” เพียงนภาเอ่ยบอกเมื่อก่อนแค่อิจฉาเล็กน้อยแต่เมื่อเธอคบหากับกษิเดชกรรณณาราก็ช่างหวงพี่ชายจนบางครั้งเธอต้องทะเลาะกับกษิเดชบ่อย ๆ เพราะเขาเข้าข้างน้องจนเมื่อเขาไปอยู่ต่างประเทศมันยิ่งทำให้เธอน้อยใจไปใหญ่เมื่อเขาไม่มีเวลาโทรหาเธอแต่ดันวิดีโอคอลกับน้องสาวได้และนี่คือสิ่งที่ทำให้เธอไม่ชอบกรรณณารา ทั้งสองตั้งท่าจะกระโจนใส่กันแต่แล้วบางอย่างกระแทกกับโต๊ะไม้ก็ดังขึ้น

ปัง!

”พอซะที เกรงใจกันบ้าง เพียงนภากลับไปก่อน พี่สั่ง” บุรุษหนึ่งเดียวในห้องรับแขกเอ่ยบอกและแน่นอนว่าสิ่งที่เขาพูดไม่ใช่การขอร้องแต่มันคือคำสั่งและเพียงนภาต้องยอมจำนนเดินออกไปทันที พ่อเลี้ยงชนะชลหันมาจ้องหน้าของผู้เป็นภรรยาอย่างเอาเรื่อง

“มองทำไมอยากโดนแฉมั้ย” กรรณณาราเอ่ยบอกพร้อมกับข่มขู่อย่างเป็นต่อเธอแน่ใจว่าเขาต้องยอม แต่หากความจริงที่เกิดขึ้นกลับไม่ใช่อย่างที่เธอคิดเมื่อพ่อเลี้ยงแห่งไร่แสนรักผู้โด่งดังเดินเข้ามาใกล้อย่างไม่เกรงกลัว

“อย่าคิดว่าจะเอาเรื่องแค่นั้นมาขู่ฉันได้ตลอด เราเคยตกลงกันไว้ใช่มั้ยว่าจะไม่ก่อเรื่องและทำตัวให้เหมาะสมกับเป็นนายหญิงของที่นี่ แล้วเธอทำได้มั้ย เธอหาเรื่องเพียงนภาอันนั้นไม่ได้ทำให้ฉันโกรธที่ โกรธคือเธอทำตัวแย่ๆ ต่อหน้าคนงานนับร้อย งานในฟาร์มหยุดชะงักเพราะมัวแต่ดูนายหญิงของพวกเขาตบตีกับน้องสาวบุญธรรมของฉัน ทำตัวเป็นเด็กไม่รู้จักโต วันนี้ถ้าฉันไม่สั่งสอนให้หลาบจำอย่าเรียกฉันว่าชนะชล” พ่อเลี้ยงหนุ่มร่ายยาวอย่างอัดอั้นก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ ความโกรธของเขาคือการที่เธอทำให้คนงานละเลยหน้าที่มายืนดูผู้ขึ้นชื่อว่าภรรยาเจ้านายมีเรื่องทะเลาะวิวาทแถมยังเป็นฝ่ายหาเรื่องก่อนอีกด้วย

“จะทำอะไรออกไปนะ ถ้าไม่ออกโพสต์ลงเฟสจริงนะ อาชลถอยไปนะ” หญิงสาวเอ่ยขึ้นพร้อมกับเริ่มขยับถอยหลัง เธอเริ่มจะกลัวแววตาเอาเรื่องนั้นแล้ว หญิงสาวทำใจกล้าโชว์สมาร์โฟนขึ้นแต่ไม่เป็นผลเมื่อเขาฉวยมันออกไปอย่ารวดเร็วก่อนที่จะลบคลิปในนั้นทั้งหมดเพื่อสั่งสอนรวมถึงSDการ์ดด้วยก่อนจะโยนมันไปบนโซฟา และหันหน้ากลับมามองเจ้าของสมาร์ทโฟนไม่มีรอยยิ้มบนใบหน้า กรรณณาราเห็นท่าไม่ดีหันหลังจะวิ่งหนีแต่กลับถูกชนะชลคว้าลำแขนเรียวไว้ก่อนจะดึงเข้ามาใกล้ๆ

“จะเอามือ หรือว่าไม้” ชายหนุ่มเอ่ยถามแต่หญิงสาวกลับไม่เข้าใจความหมายก่อนที่จะหวีดร้องเสียงหลงเมื่อมือใหญ่ฟาดลงที่บั้นท้ายงามงอน

“อร๊าย เจ็บนะอาชล”

“ก็ตีให้เจ็บไง เจ็บแล้วจะได้จำ” ชนะชลว่าก่อนจะฟาดนิ้วเรียวลงซ้ำจุดเดิมอีกสามสี่ครั้ง กรรณณาราหวีดร้องอย่างเจ็บปวดน้ำตาคลอเบ้าเจ็บตัวก็เจ็บ เจ็บใจยิ่งกว่า

“ฮือ ๆ ๆ หยุดนะ อาชลบ้า ฮือ ๆ ไอ้คนแก่นิสัยไม่ดี มาตีก้นเค้าทำไม ฮือ ๆ ๆ ไอ้คนแก่บ้าอำนาจ” กรรณณาราบริภาษชายหนุ่มอย่างเจ็บใจ อีตาคนนี้กล้าดียังไงมาตีเธอ เธอไม่ใช่เด็กเล็ก ๆ แล้วนะ

“หยุดร้องได้แล้วกระแต เดี๋ยวป้าจันทร์ก็ตกใจวิ่งมาดูหรอก แค่นี้ไม่ตายหรอกแค่จำไปจนตายเท่านั้น” ชนะชลเอ่ยบอก แต่หญิงสาวกลับยิ่งแหกปากร้องขึ้นอีก ชนะชลมองซ้ายมองขวาหาของมายัดปากที่แผดเสียงร้องด้วยกลัวคนในบ้านจะตกใจแต่ก็ไม่มีชายหนุ่มจึงโน้มหน้าลงไปประกบริมฝีปากบางด้วยริมฝีปากร้องเพื่อปิดปาก แต่เหมือนจะเป็นเขาที่หลงใหลจนไม่สามารถถอนริมฝีปากร้อนออกได้

กรรณณาราถึงกับตกตะลึงที่คนที่เพิ่งตีเธอไปหยก ๆ นั้นขโมยจูบแรกในชีวิตของเธอไป ชนะชลส่งลิ้นร้อนแทรกเข้าไปอย่างทุลักทุเลเพราะกรรณณาราเอาแต่ขัดขืนแต่ในที่สุดลิ้นร้อนก็เข้าไปหยอกล้อกับความหวานล้ำที่เขาไม่เคยได้จากผู้หญิงคนไหนมาก่อนแม้แต่อดีตรักฝังใจของเขา แต่ก่อนที่จะเคลิบเคลิ้มไปกว่านี้ความมุ่งมั่นรักษาสัญญาใจของตัวเองก็เตือนให้เขาหยุดการกระทำที่จะนำไปสู่การผิดสัญญา

ไม่กินเด็ก คำ ๆ นี่ดังก้องขึ้นในหัวทำให้ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกมาก่อนจะเดินหนีออกไปปล่อยให้คนเสียจูบแรกได้แต่แปลกใจกับความรู้สึกแปลกใหม่ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้