บทที่ 26 ภรรยาของผม

และแล้วงานเลี้ยงประจำปีของไร่แสนรักและฟาร์มกล้วยไม้เหมือนฝันก็มาถึงชนะชลมองสองพี่น้องกอดกันอย่างมีความสุขที่ได้เห็นรอยยิ้มแสนสุขของกรรณณาราในมุมหนึ่งของลานกว้างที่จัดไว้เป็นส่วนตัวเพื่อคนในครอบครัว

บรรดาคนงานต่างสนุกสนานรื่นเริงกันอยู่ทั่วลานกว้างที่ตอนนี้เต็มไปด้วยบรรดาสายย่อทั้งรุ่นเล็กและรุ่นใหญ่ออกมาโชว์สเต็ปการเต้นสุดเทพโดยเฉพาะพวกหลานๆวัยรุ่นของเขาที่ไปร่วมวงกับคนงานอย่างสนุกสนานขาดก็แต่ชัชรินทร์ที่หายเงียบไป

“นายครับท่านผู้ว่าฯมาแล้วครับ” หมอกเอ่ยบอกเมื่อรถของผู้ว่าราชการจังหวัดมาถึงพร้อมลูกชาย

“แต ไปรับท่านผู้ว่าฯกัน อาขอตัวแตสักครู่นะกันต์” ชนะชลเอ่ยบอกภรรยาตัวน้อยพร้อมทั้งบอกกล่าวคนที่ไม่ยอมปล่อยน้องสาวออกจากอ้อมกอดสักที

“ได้ครับ ผมเรียกพี่ชลดีกว่า อามันก็แก่เกินหน้า พี่ชลเนี่ยเป็นพี่ผมได้อยู่” กษิเดชเอ่ยบอกแม้สีหน้าจะดูดีแต่ชนะชลรู้ว่าแววตาไม่ได้ยิ้มด้วย พี่ชายของภรรยาเขากำลังไม่โอเคที่จะต้องเจอกับลูกชายผู้ว่าฯที่วันนี้มาร่วมงานพร้อมกับแฟนสาว

“พี่จะเชิญท่านไปทางโน้น จัดไว้ให้ห่างกันแล้ว ถ้าเขาไม่มาตรงนี้ก็ไม่ต้องเจอ ไม่ต้องคิดมากอีกอย่างพี่ไม่อยากให้กระแตอาละวาดเลยจัดตรงนี้เป็นโซนไว้สำหรับครอบครัวเท่านั้น ภานุกับน้องจะไปอยู่ทางโน้น” ชนะชลร่ายยาวก่อนจะยกมือขึ้นตบลงบนไหล่ของอีกฝ่ายก่อนจูงมือบางออกไปทิ้งให้กษิเดชยืนเหม่อลอยถึงผู้หญิงที่เขารัก ห่างเพียงเอื้อมมือ แต่เมื่อเธอเลือกคนอื่นเขาก็จะทำใจไม่เดินไปหาหัวใจตัวเอง

“ยัยเพียงนภาใจร้ายชะมัด ทำพี่ชายเค้าเสียใจขนาดนี้มันน่าตบให้เสียโฉม” กรรณณาราเอ่ยขณะเดินออกมา ชนะชลส่ายหน้าก่อนจะหยุดเดิน

“ฟ้าเขาไม่ได้ทำผิดแค่ฝ่ายเดียว กันต์ผิดที่ไม่มีเวลาสนใจฟ้าแต่มีเวลาให้แต ฟ้าผิดที่น้อยใจแล้ววู่วาม แตก็ผิดที่ไปกีดกันเขาสองคน” ชนะชลเอ่ยบอกก่อนที่จะเสริมอีกนิด “คุณเมียรักกันต์ สามีเข้าใจแต่แตต้องเข้าใจด้วยว่าสองคนนั้นเขารักกัน กันต์มีความสุขที่ได้อยู่กับฟ้า ฟ้าเองก็ด้วย เวลาที่กันต์เสียใจ แตมีความสุขมั้ย แตไม่อยากให้กันต์มีความสุขเหรอ”

กรรณณาราคิดตามแล้วก็เริ่มรู้สึกผิดขึ้นมา“จะมาสอนอะไรตอนนี้มันก็ไม่ทันแล้ว ยัยเพียงนภาคบคนอื่นไปแล้ว”

“สามีไม่คิดว่าสองคนนั้นจะคบกันนาน คุณธนา เป็นคนเจ้าชู้ ฟ้าเองก็ไม่ได้รักแค่คบเพื่อประชดกันต์ สักวันก็คงเลิกลากันไป” ชนะชลพูดก่อนจะจูงมือหญิงสาวเดินต่อไปในจุดที่รถของผู้ว่าราชการจังหวัดจอดอยู่ ท่านธเนศเป็นข้าราชการที่ดีต่างจากลูกชายที่ไม่เอาถ่านเลยสักเรื่อง คนแบบนั้นเขาไม่มีทางเอามาเป็นน้องเขยหรือแม้จะแค่น้องบุญธรรมก็เถอะ

“สวัสดีครับท่านธเนศ คุณธนา” ชนะชลเอ่ยทักทายก่อนจะรับไหว้จากเพียงนภาที่เดินมาพร้อมธนา

“สวัสดีพ่อเลี้ยง แล้วนี่...” ผู้ว่าธเนศเอ่ยทักก่อนจะหันมองหญิงสาวข้างกายชายหนุ่มอย่างสงสัย

“นี่กรรณณาราหรือ กระแตครับ ภรรยาของผม แตนี่ท่านธเนศ นั้นคุณธนาลูกชายของท่าน” ชนะชลเอ่ยแนะนำให้ทั้งสองฝ่ายรู้จักกันก่อนที่กรรณณาราจะยกมือขึ้นไหว้ผู้ว่าธเนศอย่างสวยงาม

“นี่พ่อเลี้ยงแต่งงานตั้งแต่เมื่อไหร ผมไม่เห็นได้ข่าวเลย” ท่านธเนศเอ่ยถามอย่างสงสัย ชนะชลยิ้มให้ตามมารยาทก่อนจะเอ่ยตอบ

“ก็เกือบเดือนแล้วล่ะครับ พอดีจัดงานที่แม่ฮ่องสอนนะครับคนที่นี่เลยยังไม่ค่อยรู้”

“อือ แล้วแม่เลี้ยงอายุเท่าไหร่ล่ะหน้าตายังเด็กอยู่เลย พ่อเลี้ยงไม่ได้ไปพรากผู้เยาว์หรอกนะฮาฮ่าฮ่า” ผู้ว่าธเนศเอ่ยถามอย่างหยอกล้อไม่จริงจัง

“ครบ20แล้วค่ะท่าน เท่ายัย เอ้ย เพียงนภาค่ะ” กรรณณาราเอ่ยบอกก่อนจะส่งสายตาท้าทายให้เพียงนภา แม้จะรู้ว่าผิดแต่มันก็อดไม่ได้จริง ๆ

“นี่หนูรู้จักกับเพียงนภาเขาด้วยเหรอ” ท่านธเนศยังคงถามต่อแต่เหมือนจะถามฝั่งแฟนของลูกชายมากกว่า

“เราเรียนที่เดียวกันค่ะท่าน แต่ยัย เอ้ย พี่กระแตจบก่อน” เพียงนภาเอ่ยบอกพร้อมจิกอักฝ่ายเล็กๆด้วยการเรียกพี่ทั้งที่เธอแก่เดือนกว่ากรรณณารา

“ผมว่าเข้าไปข้างในดีกว่าครับ เดี๋ยวผมนำไป แตไปที่พี่กรณ์ก่อนไป เดี๋ยวตามไป” ชนะชลเอ่ยบอกเมื่อเห็นท่าไม่ดีระหว่างสองสาว ชายหนุ่มเดินนำผู้ว่าธเนศไปทางขวาของลานกว้างที่มีบรรดาคนงานสายย่อยืนเต้นกันอยู่เต็มและแน่นอนว่าคนงานเหล่านั้นคือกำแพงมนุษย์ที่จะทำให้ธนา และเพียงนภาไม่เจอกับกษิเดช

“ถึงกับต้องแยกเลยเหรอครับคุณชล” ภานุที่เพิ่งมาเอ่ยถามขณะที่ท่านธเนศไปนั่งที่โต๊ะแล้ว

“จะให้ทะเลาะกันรึไงเล่านุ แถมกันต์ก็มาด้วยถ้าเจอกับคุณธนาแล้วรู้สถานะอีกฝ่ายนายคิดดูว่าจะเป็นยังไง” ชนะชลกระซิบตอบเพราะไม่อยากให้เพียงนภาได้ยินก่อนจะเหลือบไปเห็นเพียงนภากับธนาลุกขึ้นแล้วเดินออกไปชนะชลจึงหันหน้ามองภานุราวกับปรึกษาว่าใครจขะตามไปก่อนที่จะเป็นฝ่ายแอบตามไป

ชนะชลแอบตามเพียงนภาและธนามาจนรู้สึกว่าตรงนี้ช่างปลอดคนก่อนจะหันไปเห็นร่างบางของกรรณณาราแอบซุ่มอยู่หลังกอเฟื่องฟ้าที่บังร่างเธอจนมิดเพียงนภาและธนาไม่เห็นเธอแต่เธอเห็นและพอที่จะได้ยินที่ทั้งสองคุยกันชนะชลแอบย่องไปหาหญ้าอ่อนอย่างเงียบเชียบ

กรรณณาราที่หันมาเห็นพอดียกมือขึ้นส่งสัญญาณให้เงียบ ชนะชลย่องเข้ามาใกล้ก่อนจะรวบหญิงสาวมากอดพร้อมกับปิดปากเธอไว้ ก่อนจะชี้ไปทางสองหนุ่มสาวแล้วคลายมือออก กอดเธอต่อก่อนจะหอมแก้ม ก็แหม่โอกาสดีอย่างนี้ต้องรีบฉวยไว้ ด้านกรรณณาราไม่อาจทำอะไรได้เพราะอยากฟังสองหนุ่มสาวคุยกัน

“น้องฟ้ามีอะไรรึเปล่าครับ เรียกพี่ออกมา” ธนาเอ่ยถามสายตาไม่ได้สนใจคนที่เรียกเขาออกมาเพราะกำลังตอบแชตกับผู้หญิงอีกคนอยู่แถมดูเหมือนคนนี้จะง่ายกว่าเพียงนภาที่ตั้งแต่คบกันมาเขายังไม่ได้แตะต้องเธอเลยสักครั้ง

“เราเลิกกันเถอะค่ะ ฟ้าไม่ได้รักคุณธิ คุณธิเองก็แค่อยากเอาชนะพี่นุ” เพียงนภาเอ่ยบอก เธอพอจะรู้ว่าธนากับพี่ชายเธอเคยมีปัญหากันและที่ธนาเข้ามาจีบเธอก็เพราะอยากเอาชนะภานุเท่านั้น

“ทำไมพี่ต้องเลิกด้วยล่ะน้องฟ้า” ธนาเอ่ยถามแต่ก็เห็นด้วยเพราะเริ่มเบื่อที่หญิงสาวเอาแต่เล่นตัวบวกกับเจอเป้าหมายใหม่ แต่ติดที่เขายังไม่สะใจกับการเอาชนะภานุเต็มที่

“พอเถอะค่ะ ฟ้ารู้ว่าคุณธิยังไม่สะใจแต่การเอาชนะกันไปเอาชนะกันมามันไม่มีความสุขหรอก เอาเป็นว่าเราเลิกกันนะคะ” เพียงนภาเอ่ยบอกก่อนจะเดินออกไป ธนามองอีกฝ่ายก่อนจะยอมรับความจริงที่เพียงนภาพูดเอาชนะกันไปเอาชนะกันมามันไม่มีความสุขอย่างที่เธอว่า ก่อนจะยิ้มแล้วยกสมาร์ทโฟนขึ้นเข้าโปรแกรมแชตกับหญิงสาวคนเดิมแล้วเดินออกไป