บทที่ 8 จัดดอกไม้ที่บ้าน

“แล้วผมล่ะครับ” เด็กในร้านอีกคนกล่าวท้วง

“ลูกค้าต้องการให้ฉันจัดดอกไม้ ไม่ต้องการให้ใครจัด”

“อ้าว...” ชายหนุ่มยกมือขึ้นเกาศีรษะ เพราะโดยปกติแล้วฝีมือการจัดดอกไม้ของเขาก็ไม่ได้เป็นรองใคร ก่อนอันนาจะเดินเข้ามาพลางยิ้มให้กำลังใจ

“เว้นลูกค้าคนนี้ไว้สักคนนะ เขาน่าจะเป็นคนเรื่องมากพอตัว ถ้าจบงานนี้แล้ว เดี๋ยวฉันจะให้เธอกลับไปจัดเหมือนเดิม” ชายหนุ่มขมวดคิ้วเล็กน้อย

“คุณอันนารู้เหรอครับ ว่าเขาเป็นใคร” หญิงสาวไม่ตอบคำถาม ก่อนจะหันไปเรียกหาลูกน้องสาวอีกคน

“พินเดี๋ยวขับรถขนดอกไม้พวกนี้ตามฉันไปนะ”

“ค่ะ คุณอันนา” เด็กในร้านตะโกนรับปาก ก่อนรถจะเคลื่อนตัวออกมาจากร้านเพื่อเดินทางไปยังบ้านของเธียรวิชย์ แค่เพียงทางเข้าและเห็นเพียงตัวบ้านเท่านั้น พินถึงกับอ้าปากค้าง เพราะบ้านหลังใหญ่ยิ่งกว่าละครในทีวีเสียอีก

“ลูกค้าอะไรวะเนี่ย รวยชิป” หญิงสาวอุทานพลางมองไปรอบ ๆ ด้วยความตื่นเต้น ไม่ต่างจากอันนาเท่าไหร่นัก ได้ข่าวว่าเขาเป็นถึงเจ้าของกาสิโนที่กัมพูชา หากไม่เห็นกับตาก็คงไม่เชื่อว่าจะรวยมหาศาลได้ถึงเพียงนี้

“นายใหญ่ครับ พนักงานจัดดอกไม้มาถึงแล้ว” การ์ดคนสนิทเข้ามารายงาน ในขณะที่เธียรวิชญ์ง่วนอยู่กับหน้าจอมือถือ พลางเงยหน้าขึ้นก่อนละจากทุกอย่าง แล้วเดินออกไปต้อนรับพวกนั้นด้วยตัวเอง

เป็นครั้งแรกที่อันนาได้เห็นใบหน้าเขาชัดเจนยิ่งขึ้น กลางคืนว่าโดดเด่นแล้ว ทว่าเวลานี้เขากลับมีเสน่ห์น่าดึงดูดยิ่งกว่า บุคลิกนิ่งเงียบหากแต่ดูอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก หญิงสาวกะพริบตาถี่ ๆ เพื่อรวบรวมสติให้อยู่ที่งาน ไม่ใช่ใบหน้าหล่อเหลานั้น

“ไม่คิดเลยนะครับว่าจะเป็นคุณอันนา ผมเห็นชื่อเหมือนกันแต่ไม่คิดว่าจะเป็นคนเดียวกัน” ชายหนุ่มเดินเอามือล้วงกระเป๋าแล้วเข้ามาแล้วกล่าวทักทาย อย่างเป็นกันเอง ในขณะที่พินหญิงสาวตัวเล็กได้แต่อ้าปากค้างในความหล่อเหลาของเขา

“เข้ามาด้านในก่อน ผมให้คนเตรียมเครื่องดื่มไว้ต้อนรับ” อันนาเดินตามหลังชายหนุ่มเข้ามา พบกับแม่บ้านนับสิบยืนต้อนรับพวกเธอ ราวกับว่าเป็นแขกคนสำคัญของบ้าน

พินเด็กสาวรูปร่างเล็ก เดินตามเจ้านายเข้ามา พร้อมกับยังคงตะลึงงันในความอลังการของทุกสิ่ง เธอเข้ามานั่งยังโซฟาขนาดใหญ่ มือบางสั่นระริกเอื้อมไปหยิบน้ำส้มคั้นสดยกดื่ม พลางสอดสายตามองความยิ่งใหญ่ของบ้าน ปล่อยให้เจ้านายสอบถามรายละเอียดงานกับลูกค้าไปพลาง ๆ

“ดอกไม้ที่ผมจะให้คุณอันนาจัด ช่วยจัดส่วนนี้ ส่วนนี้และก็ส่วนนี้” เธียรวิชญ์ผายมือไปยังโซนที่เขาต้องการ ก่อนจะยื่นแบบการจัดดอกไม้ให้เธอดูเป็นตัวอย่าง

“ถ้าหากว่าคุณเธียรต้องการแบบนี้ ฉันก็จะจัดการให้ค่ะ” หญิงสาวยิ้มให้กับชายหนุ่มด้วยความจริงใจ ทว่าภายใต้รอยยิ้มของเขากลับมีบางอย่างซ่อนอยู่ สายตาคมสำรวจการแต่งกายของเธอที่เปลี่ยนไป เธอแต่งกายแบบเรียบง่ายดูดีแบบคุณหนูทั่วไป ไม่ดูเปรี้ยวซ่าเหมือนภาพลักษณ์แบบเมื่อคืน

หลังจากนั้นไม่นานนัก อันนาก็จัดการตบแต่งดอกไม้อย่างที่ลูกค้าต้องการ หากแต่ผ่านไปได้เพียงแค่ชั่วโมงเดียว มือถือของอันนาก็ดังขึ้น เป็นลูกค้าโทรเข้ามาสั่งดอกไม้ช่อใหญ่หลายช่อ เธอละจากงานตรงหน้าแล้วโทรสั่งงานลูกน้องที่ร้านในทันที

“คุณอันนาคะ ตอนนี้ลูกค้าโทรมาที่ร้านหลายรายมากเลยค่ะ ทำกันไม่ไหวแล้ว ถ้ามีลูกค้าเข้ามาอีกแบบนี้ ต้องให้พินกลับมาช่วยพวกเราแล้วล่ะค่ะ” น้ำเสียงของอีกฝ่ายไม่ดีเท่าไหร่นัก เพราะกำลังเร่งจัดดอกไม้มือพัลวัน หญิงสาวทบทวนอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตัดสินใจอนุญาตให้พินกลับไปช่วยทางร้านก่อน ส่วนเธอจะจัดการทางนี้เพียงลำพัง