บทที่ 5 ขอเบอร์

เธียรวิชญ์เหลือบมองไปยังหญิงสาวคนดังกล่าว ด้วยสายตาที่ผู้ใดยากจะคาดเดา เขาเป็นคนมีความคิดที่ซับซ้อนเกินกว่าใครจะล่วงรู้ได้ แม้แต่การ์ดคนสนิทยังไม่สามารถอ่านใจนายใหญ่ออก ก่อนรอยยิ้มมุมปากของคนหนุ่มแสยะขึ้นอย่างมีนัย

“สวัสดีครับ ผมขอนั่งด้วยคนได้ไหม” ทุกคนหันกลับมายังต้นเสียง ก่อนต้องอ้าปากค้างเมื่อเห็นเธียรวิชญ์ ชายหนุ่มรูปหล่อที่สาว ๆ ต่างใฝ่ฝันได้มาครอบครอง ยืนอยู่ตรงหน้า นาน ๆ เขาจะลดตัวลงมาสุงสิงกับระดับลูกหลานของผู้มีเงิน เพราะมักไม่ได้ประโยชน์จากกลุ่มคนเหล่านี้นัก

“คุณเธียรกลับมาจากกัมพูชาตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอคะ ได้ข่าวว่าไม่ค่อยอยู่เมืองไทยสักเท่าไหร่” หญิงสาวที่แต่งตัวแฟชั่นจ๋าตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เท้าคางแล้วจิกสายตายั่วยวนไปยังชายหนุ่มรูปงาม

“พึ่งกลับมาวันนี้ครับ” เธียรวิชญ์ตอบกลับแบบมีมารยาท พลางหันไปยังอันนา แพทตี้เห็นดังนั้นจึงรีบแนะนำทันที เพราะรู้ว่าเพื่อนรักชักช้าอาจไม่ทันการณ์

“คนนั้นชื่ออันนาค่ะ เป็นลูกสาวท่าน ส.ส.องอาจ สุริยะโชติ ไม่ทราบว่าคุณเธียรเคยได้ยินชื่อท่าน ส.ส.บ้างไหม”

“เคยสิครับ ในประเทศนี้มีใครด้วยเหรอ จะไม่รู้จักท่าน ส.ส.องอาจ สุริยะโชติ ส.ส.ที่ได้ชื่อว่าเป็นต้นแบบแห่งคุณงาม..ความ..ดี” เธียรวิชญ์พูดเน้นคำ พลางยิ้มมุมปากเล็กน้อย ทว่าไร้ซึ่งแววตาชื่นชมที่จริงใจ

“แต่ผมไม่เคยเห็นคุณอันนามาก่อน ต้องขอโทษด้วย ที่ไม่ได้ทักทาย”

“อันนาไม่ค่อยออกงานสังคมเท่าไหร่หรอกค่ะ งานนี้ท่าน ส.ส.ก็โทรมาหาแพทตี้ด้วยตัวเอง ว่าให้พาอันนาออกมาเปิดหูเปิดตาลองเข้าสังคมดูบ้าง จะได้คุ้นชิน” แพทตี้ตอบคำถามแทน ด้วยความคล่องแคล่ว

“งั้นเหรอครับ” เธียรวิชญ์ยกแอลกอฮอล์ขึ้นดื่ม ก่อนที่เพื่อนของแพทตี้จะหันไปซุบซิบกันถึงความหล่อเหลาของเขา ว่าน่าประทับใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่เพียงเท่านั้น หญิงสาวที่มางาน เกือบทุกคนต่างจับจ้องมายังเธียรวิชญ์เป็นสายตาเดียวกัน ไม่ว่าเขาจะเดินไปทางไหน ก็จะมีสายตาของหญิงสาวคอยจับตามองอยู่เสมอ

“อันนาฉันว่า คุณเธียรสนใจเธออยู่นะ” หลังจากเธียรวิชญ์เดินกลับไปที่โต๊ะของเขา แพทตี้จึงกระซิบบอกเพื่อนรัก

“เขาจะมาสนใจฉันทำไม เธอเข้าใจผิดแล้วล่ะแพทตี้”

“แล้วถ้าเขาสนใจเธอล่ะ เธอจะทำไง” อันนาแอบหันไปมองเธียรวิชญ์อีกครั้ง ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาเป็นชายหนุ่มที่มีเสน่ห์อย่างมาก ไม่มีหญิงใดกล้าปฏิเสธเขาอย่างแน่นอน

“ฉันไม่ทำยังไงหรอก แม้ภายนอกจะดูดีแค่ไหน ก็ต้องใช้เวลาศึกษา ให้ตอบตอนนี้ก็คงไม่ได้”

“จ้าแม่คนช่างเลือก แม่คนรอบคอบ เป็นฉันหน่อยไม่ได้ ถ้าเจอสายตาแบบนั้นของคุณเธียรไป คืนนี้ยังไงซะฉันก็จะไม่ปล่อยเขา” แพทตี้พูดพลางส่ายศีรษะแล้วยกแอลกอฮอล์ขึ้นดื่ม ในขณะที่เธียรวิชญ์นั่งยิ้มอย่างมีแผนการ เพราะเขาได้ยินคำพูดของอันนาชัดทุกถ้อยคำ ในเมื่อเธอต้องการคนที่ดีพร้อมทั้งภายในและภายนอกขนาดนั้น เขาก็จะจัดให้ตามความต้องการ จะเป็นผู้ชายในฝันให้เธอหลงรักอย่างถอนตัวไม่ขึ้น

“วิชิต นายหาโอกาสไปเอาเครื่องดักฟัง ที่โต๊ะนั้นกลับมาด้วยนะ” เธียรวิชญ์สั่งให้การ์ดแอบไปเก็บหลักฐาน ที่เขาถือโอกาสติดไว้กลับคืนมา ก่อนเหยื่อจะรู้ตัว

“ครับนายใหญ่” การ์ดคนสนิทก้มหน้ารับคำสั่ง ภายในงานสังสรรค์ผู้คนเริ่มหลั่งไหลมาอย่างไม่ขาดสาย เธียรวิชญ์ใช้โอกาสนี้เดินตามแพทตี้ ที่พึ่งลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ สองเท้าของคนหนุ่มก้าวเสมอกันก่อนจะเห็นเป้าหมายเดินอยู่ข้างหน้าในระยะห่างไม่กี่ก้าว

“โทษนะครับ” แพทตี้หันกลับมาอย่างอัตโนมัติ ครู่หนึ่งเมื่อจำได้จึงปล่อยยิ้มกว้างออกมา

“อ้าวคุณเธียร มีอะไรหรือเปล่าคะ”

“ผมรบกวนเวลาคุณแพทตี้สักครู่จะได้ไหมครับ” แพทตี้เบี่ยงตัวไปพิงผนังพลางยกมือขึ้นกอดอก สายตาจับจ้องมายังคนหนุ่มอย่างมีชั้นเชิงไม่ต่างกัน

“ได้สิคะ คุณเธียรมีอะไรเหรอคะ”

“ผมอยากได้เบอร์โทรของคุณอันนา ไม่ทราบว่าคุณแพทตี้จะให้ผมได้ไหม”

“หืม...แพทตี้เสียใจจังค่ะ ที่คุณเธียรไม่อยากได้เบอร์แพท แต่อยากได้เบอร์ของอันนาแทน” หญิงสาวใช้นิ้วชี้จิ้มมาที่หน้าอกหนาของเขา คล้ายกับทอดสะพาน ก่อนรอยยิ้มมุมปากของชายหนุ่มจะแย้มเล็กน้อย

“ก็ถ้าคุณสองคนไม่ใช่เพื่อนกัน ไม่แน่นะครับผมอาจจะขอเบอร์คุณด้วยก็ได้” ชายหนุ่มทำอ่อย จุดประสงค์หลักของเขาคือเบอร์มือถือของลูกสาว ส.ส.องอาจ สุริยะโชติ

“หืม...ปากหวานจังค่ะ แต่ไม่ดีกว่า..ไม่อยากมองหน้ายัยอันนาไม่ติด” แพทตี้พูดพลางเลื่อนดูเบอร์ของอันนา แล้วยื่นมือถือให้เธียรวิชญ์ หลังจากเขากดบันทึกไปแล้ว รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็เผยออกมาจนแพทตี้ขมวดคิ้ว

“ไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าคุณเธียรจะชอบผู้หญิงจืดชืดแบบอันนา”

“แล้วใครบอกว่าผมชอบ..แต่ก็ขอขอบคุณนะครับสำหรับเบอร์โทร และนี่ก็ค่าตอบแทน หวังว่าเราจะไม่มีอะไรติดค้างกัน” เขายื่นเงินปึกหนึ่งให้กับแพทตี้ พร้อมกับหญิงสาวทำตาโต แล้วรีบเอื้อมมารับไปอย่างรวดเร็ว แต่เขากลับเบี่ยงเงินปึกนั้นออก