Chapter.4 หลงตัวเอง

"หวาย หวาย หวายครับ "

"หือ ปวดหัวหรือคะ เดี๋ยวหวายไปหยิบยาให้นะ "

"ไม่ปวด แต่หิวน้ำ "

"แป๊บนึงนะคะ หวายหาแว่นแป๊บนึง " ผมนอนมองแม่สาวหัวฟูใช้สองมือคลำหาแว่นสายตา รู้อะไรมั้ยเวลากอหวายใส่แว่นโคตรน่ารัก สายตาสั้นแบบนี้ต้องมีผมอยู่ใกล้ๆ ถึงจะปลอดภัย บางทีผมก็รู้สึกรำคาญคำพูดบ้าบอของตัวเอง

"กี่โมงแล้วคะ แล้วนี่แว่นหายไปไหนเนี่ย เมื่อคืนก่อนนอนก็วางไว้ตรงนี้นี่นา " คนตัวเล็กบ่นอุบ ทำให้ผมอดหัวเราะไม่ได้เคยชินกับการอยู่คนเดียว แต่เช้านี้มันไม่เหมือนเดิมเพิ่มเติมคือมีนางฟ้าเข้ามาอยู่ในห้องนอนของตัวเองด้วย พอลืมตาขึ้นมาก็เจอใบหน้าหวานพอดี ช่างเป็นเช้าที่สดใสสำหรับผู้ชายที่แสนบอบบางอย่างผมเหลือเกิน ...บอบบางจริงๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่นอนป่วยอยู่แบบนี้หรอก

"นี่ครับ อยู่เฉยๆ ดีกว่าเดี๋ยวพี่ใส่ให้ "

"ลุกมาทำไมคะ หายปวดหัวแล้วเหรอเดี๋ยวก็ล้มหัวฟาดพื้นหรอก" ไข้พวกนี้อยู่กับผมได้ไม่นานหรอก มาแป๊บเดียวก็ไป เรียกว่าไข้ใจน่าจะถูก แผลอักเสบแค่นี้ทำอะไรผมไม่ได้หรอก โคตรคุยเลยว่ะ

"พี่ดีขึ้นแล้ว เรานั่นแหละจะเดินออกนอกห้องอยู่แล้ว อยู่เฉยๆ "

"หวายใส่เอง "

"ไม่เอาพี่อยากใส่ให้ "

"พี่คะ "

"น้องครับ "

"เอามานี่เลย" มือไวเหรอ โทษที พี่ไวกว่า

"แค่ยื่นหน้าใสๆ มาใกล้ๆ แค่นี้เอง พี่ไม่แกล้งหรอก ฟันก็ยังไม่ได้แปรงไม่จูบหรอก"

"ถ้าแปรงฟันแล้วล่ะ "

"จูบ "

"ไอ้พี่บ้า ไอ้ฉวยโอกาส เห็นมั้ย ยังไม่ทันไรเลยก็ออกลายแล้ว เลว " เฮ้ย ก็พูดความจริงอะ จะบอกอะไรให้ ไม่แปรงกูก็จูบได้แต่เกรงใจ กลัวแผลเปิดเกิดอาละวาดดึงไหมที่หัวเลือดสาดขึ้นมาจะทำยังไง คุณหมอกระดูกต้องซ้ำเติมผมแน่ๆ มีแต่พังกับพัง แล้วก็พัง ยับยั้งชั่งใจน่าจะเป็นการดีที่สุด สาวน้อยหัวฟูกำลังใช้สายตาอาฆาตจ้องมาที่ผม  รู้ว่าเธอกำลังโมโห แต่ยิ่งโมโหผมก็ยิ่งสนุก

"ยังไม่ทันอะไร ยังไม่ทันเป็นแฟน แสดงว่าจะรับพี่ไว้พิจารณาใช่มั้ย "

"ใครบอก ไม่ย่ะ "

"งั้นก็ไม่ให้ "

"พี่นัท!!! "

"จ๋า "

"ก็ได้ เอาไปเลยหวายไม่เอาแล้ว "

"เฮ้ยๆ จะไปไหน " ทำไมถอดใจง่ายจังวะ

"กลับบ้าน "

ปึก

"โอ๊ย! "

"ฮ่า ๆ ประตูพังไปแล้วมั้ง ฮ่า ๆ " เป็นไงละ อวดเก่งจนได้เรื่องสุดท้ายก็พุ่งเข้าประตูเต็มแรง ทำผมกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่ไหวจริงๆ บทจะตลกก็ตลกซะท้องแข็ง ยิ่งขำก็ยิ่งรู้สึกเจ็บแผล คนตัวเล็กลงไปนั่งกับพื้นกุมหน้าผากตัวเองเอาไว้เพราะความเจ็บ

"คุณป้า พี่นัทแกล้งหวายค่ะ "

"เฮ้ย ได้ไง เดินไปชนเองอะ"

"คุณป้า "

"หยุดเดี๋ยวนี้เลย "

"ไม่หยุด"

"คุณป้า คุณป้า "

"ไม่หยุดจับปล้ำนะเว้ย เอาสิ ไม่กลัวก็แหกปากต่อ "

"อย่าบ้า"

"พี่จะบอกอะไรให้ พี่เนี่ยโคตรบ้ากาม ตัวเล็กสเปคพี่ ขาวๆ แบบน้อง พี่ชอบ "

"เข้ามาสิ จะบีบให้เละคามือเลย " ยายตัวเล็กยันตัวหนีห่างไปใกล้ ๆ กับบานประตู ปากก็บอกไม่แต่ในใจผมรู้ว่าเธอกำลังกลัว กลัวมากด้วย

"บีบอะไร ยิ่งบีบก็ยิ่งสู้นะ เอาสิ แอ่นให้บีบเลยอะ "

"อย่าทะลึ่งว่ะ "

"ว่ะได้ไง พูดเพราะๆ ดิ " ผมก็แค่อยากแกล้ง แกล้งกอหวายแล้วมีความสุขยังไงก็ไม่รู้

"ไม่ "

" กลัวเหรอ "

"หวายไม่มีทางสู้ พี่เป็นผู้ชาย ถ้าพี่ทำ ...หวายก็คิดว่า พี่แม่งโคตรหน้าตัวเมียอะ" ลากกูไปตบกลางสี่แยกไฟแดงรถติดชัดๆ เป็นไง นี่เขาเรียกว่าหลอกด่าปะ ตั้งตัวไม่ทันเลยจริงๆ

"ไปอาบน้ำดีกว่า วันนี้มีเรียนมั้ยเดี๋ยวพี่ไปส่ง " เลิกแกล้งก็ได้ ไม่อยากโดนคนสวยด่า แค่นี้ก็รู้สึกชาไปถึงเล็บขบละ

"นอนพักก่อนดีกว่าค่ะ หวายไปเองได้ "

"หายแล้ว "

"หวายไปเอง "

"จะไปส่ง พูดให้รู้เรื่อง " ตื๊อกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว โปรโมชั่นพิเศษ ตื๊อหนึ่งแถมสอง ตื๊อฟรีมีทุกวันเพียงแค่คุณหลบหน้า ตื๊อก็จะเดินทางไปหาคุณในทันที โปรโมชั่นเชี้ยไรวะ

"หวายไปเอง"

"พี่ไปส่ง "

"พี่นัท "

"ไม่เอา ไม่ขึ้นเสียงกับแฟนสิ "

"ใครแฟน โอ๊ย จะให้บอกกี่ครั้งว่าไม่เป็น ไม่เป็น ไม่เป็น " ทำไมละ เป็นแฟนกับผมมันเลวร้ายตรงไหน

"เป็นแล้ว วันนี้เราไปเปิดตัวที่มหาลัยกัน น้องต้องไปพร้อมพี่ สาวๆ ทุกคนจะได้รู้ว่าพี่มีเจ้าของแล้ว "

"ให้ตายสิ พี่แม่ง "

"คนดีใช่มั้ย "

"หลงตัวเอง " บริสุทธิ์ใจ  ทุกคนจะได้รู้ว่านี่แฟนผม แฟนผมครับห้ามยุ่ง

-----------------------------------