10. หวั่นใจคู่แข่ง

“ยัยอร นั่น ต้องเป็นแฟนกับต้นแน่เลย”

นิษฐา บอกกับเสาวนีย์ ด้วยสีหน้าทุกข์ตรม ขณะที่ทั้งคู่เดินมาที่ห้องน้ำ

“แต่ฉันว่ายัยนั่น ตู่เป็นแฟนต้นมากกว่า ยังไงก็อย่าเพิ่งเชื่อคำพูดของหล่อนเลย”

เสานีย์ พูดปลอบใจเพื่อน

“ทำยังไงนะ ถึงจะรู้ว่ายัยคุณอรนั่น ไม่ใช่แฟนของต้น ถ้า เราถามต้นเขาตรง ๆ เลย มันจะน่าเกลียดไหมเก๋”

นิษฐา ถามความเห็น

“เอาไว้ฉันจะให้อาร์ตเป็นคนถามให้ก็แล้วกัน”

เสาวนีย์ บอกให้เพื่อนสบายใจ

“แล้วถ้าเขาตอบว่าใช่ล่ะ”

นิษฐา ยังไม่วายที่จะกังวลใจ

“ใช่แล้วทำไมล่ะ ยังไม่ได้แต่งงานกันนี่ ไม่ต้องห่วงหรอกนิด ยังไงฉันก็จะเชียร์เธอให้เป็นแฟนกับนายต้นให้ได้”

เสาวนีย์ ให้ความมั่นใจกับเพื่อน

“ฉันชักจะไม่มั่นใจเสียแล้วสิเก๋”

“ถ้าเธออยากจะให้ต้นสนใจ เธอจะต้องมั่นใจในตัวเอง ต้นเขาชอบผู้หญิงที่เชื่อมั่นในตัวเองนะ ยิ่งเขาไปอยู่เมืองนอกเมืองนา เขาก็ต้องชอบผู้หญิงแบบยัยอรนั่น เธอจะต้องสู้ยัยนั่นให้ได้นะ” เสาวนีย์กระตุ้น

“ฉันกลัวว่าจะแพ้น่ะสิ”

“โธ่เอ๊ย..ยัยนิด แค่นี้ก็ปอดแหกซะแล้ว เชื่อฉันสิว่าเธอสู้ได้แน่นอน ดูการแต่งตัวของเธอสิ ทันสมัยเซ็กซี่ไม่แพ้ยัยอรนั่นสักนิด ตอนที่ต้นเห็นเธอ เขายังชมเลยไม่เห็นเหรอ”

เสาวนีย์ ให้กำลังใจเพื่อน

“แต่ต้นคงจะชมไปตามมารยาทก็ได้”

“ชมแบบไหนก็ถือว่าชมหมดแหละ อย่าคิดอะไรซับซ้อนนักสิ! เชื่อฉัน อย่างน้อยความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับต้นมันยาวนานกว่า ความเป็นเพื่อนมีมากกว่าเพราะฉะนั้นเธอจะต้องใช้ความเป็นเพื่อนที่เคยมีมา เข้าถึงต้นกล้าให้มากที่สุดในช่วงที่เขาอยู่เมืองไทยนี้เข้าใจไหม”

เพื่อนสาวพยักหน้าด้วยความมั่นใจขึ้นมา

.

ผลการแข่งขันการทำอาหารรอบแรก ปรากฏว่าต้นกล้าผ่านเข้ารอบสิบคนสุดท้าย มีบรรดาแฟนคลับที่ส่วนใหญ่เป็นสาว ๆ ติดตามเขาในช่องยูทูป มาให้กำลังใจด้วย ยิ่งทำให้ต้นกล้า ได้รับความสนใจเป็นพิเศษ เพราะนอกจากต้นกล้า จะมีความโดดเด่นของรูปร่างหน้าตาแล้ว ก็ยังมีความสามารถในการทำอาหารได้หลากหลายเมนูด้วย

สิ่งที่ทำให้ได้คะแนนมากที่สุดในการแข่งขัน คือ แนวความคิดของต้นกล้า ที่ได้ให้สัมภาษณ์กับคณะกรรมการไปว่า

การทำอาหารไม่ใช่ทำให้อร่อยน่ารับประทานเพียงอย่างเดียว ต้องคำนึงถึงสารอาหารที่ผู้รับประทานจะได้รับด้วย ซึ่งเขาสามารถที่จะนำสมุนไพรไทยนำมาปรุงอาหารเพื่อเสริมสร้างสุขภาพ

นอกจากนี้ต้นกล้า ก็ยังถือโอกาสที่จะประชาสัมพันธ์ไว้ล่วงหน้าว่า จะเปิดร้านอาหารเพื่อสุขภาพในอนาคต เมนูอาหารทุกชนิดจะต้องทำให้ทุกคนอร่อยด้วยและสุขภาพดีด้วย โดยมีการเชิญชวนให้บรรดาแฟนคลับที่มาให้กำลังใจช่วยติดตามในช่องยูทูป และช่วยไปอุดหนุนด้วย ซึ่งได้รับเสียงกรี๊ดกร๊าดตอบรับอย่างดี

การแข่งขันรอบตัดสินมีขึ้นในช่วงบ่าย ซึ่งรอบนี้เปลี่ยนจากเมนูอาหารที่ให้ทำเหมือน ๆ กันมาเป็นเมนูที่ให้ทุกคนคิดขึ้นมาเอง และตั้งชื่อเมนูอาหารเอง โดยผู้เข้าแข่งขันได้วัตถุดิบในการทำอาหารมาเหมือนกันทุกประการ ได้แก่ ปลากะพงขาวตัวขนาดกลาง ข่า ตะใคร้ ใบมะกรูด มะนาว พริก พร้อมเครื่องปรุงรส

เมื่อทุกคนได้รับวัตถุดิบมาต่างก็รีบคิดเมนูที่จะทำทันทีพร้อมกับคิดตั้งชื่อไว้ด้วย กรรมการให้เวลาในการทำสี่สิบนาที

ผู้เข้าแข่งขันส่วนใหญ่ทำเป็นต้มยำปลากะพง มีทั้งแบบต้มยำน้ำข้น น้ำใส บางคนก็ทำเป็นต้มยำแบบแห้ง บางคนก็นำมาทำยำเนื้อปลากะพง บางคนก็ทอดปลาราดด้วยน้ำซ้อส

แต่ต้นกล้าจัดการแล่เนื้อปลาเป็นชิ้น ๆ แล้วสับให้ละเอียดเหมือนการสับหมู ก่อนจะนำเครื่องปรุงรสมาคลุกเคล้ากับเนื้อปลาให้ได้เป็นสูตรเด็ดเหมือนที่เขาเคยใช้หมักเนื้อ

เมื่อถึงเวลาที่กำหนด “ข่าสอดไส้ตะไคร้ปลากะพง” คือชื่ออาหารที่ต้นกล้าคิดขึ้นมา โดยนำเนื้อปลากะพงสับที่ได้หมักไว้กับเครื่องปรุงต่าง ๆ มาพันกับแง่งข่าให้มีรูปร่างต่าง ๆ ก่อนจะนำไปทอดในน้ำมันร้อน นำมาจัดวางบนจานโรยด้วยใบมะกรูดทอด ตะใคร้สดหั่นฝอยเล็ก ๆ พริกสีแดงสดผ่าเป็นช่อสวยงามประดับจานพร้อมกับผ่ามะนาวเป็นซีก วางขนาบข้าง และน้ำซอสสูตรพิเศษส่วนตัวเป็นน้ำจิ้มด้วย

นาทีระทึกใจมาถึง ต้นกล้า ได้คะแนนนำในด้านความคิดสร้างสรรค์ การจัดตกแต่ง และเมื่อมาถึงขั้นตอนการให้คะแนนด้านรสชาติ มีการตักให้คณะกรรมการทั้งห้าคนได้ชิมก่อน จากนั้นก็จะนำไปแจกให้กับผู้เข้าร่วมชมงานได้ชิม และให้คะแนนด้วย

ผลการตัดสินออกมาเป็นเอกฉันท์ ผู้ที่มีคะแนนนำจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากตัวเต็งที่โดดเด่นอย่างต้นกล้า นั่นเองทำให้เสียงเชียร์เฮดังลั่นด้วยความพอใจ

หลังจบรายการ ต้นกล้า หันไปพูดกับกล้องถ่ายวีดีโอ ที่เขาจ้างคนมาช่วยถ่ายคลิปให้ เพื่อนำไปลงในช่องยูทูปของเขาด้วยสีหน้าทะเล้น

“เย้!..ต้นกล้าชนะเลิศจริง ๆ ด้วย”

นิษฐา กระโดดตัวลอยด้วยความดีใจ ในขณะที่ อรอนงค์เบ้ปากใส่นิษฐา ที่ดีใจออกนอกหน้าเกินตัวเอง

“ไม่เห็นต้องตื่นเต้นเลย รู้อยู่แล้วว่าต้นจะต้องชนะเลิศ ใคร ๆ ก็เห็นว่าเขาเด่นกว่าทุกคน”

อรอนงค์ เหยียดปากพูดให้สองสาวฟัง

“คุณไม่ตื่นเต้นก็เรื่องของคุณ แต่ฉันตื่นเต้นที่เพื่อนสนิทของฉันทำสำเร็จ”

นิษฐา พูดแขวะด้วยความไม่พอใจ

“ฉันดีใจกับต้น แต่ไม่จำเป็นต้องแสดงออกต่อหน้าคนอื่นแบบนี้” อรอนงค์ ว่า

“แหม..คุณอรขา..นี่มันการแข่งขันที่มีคนมาดูจำนวนมากนะคะ แล้วเขาก็มีการบันทึกเทปด้วย ใครเป็นผู้ชนะก็สมควรที่จะได้รับการชื่นชมด้วยการแสดงออกแบบนี้ทั้งนั้นแหละค่ะนอกเสียจากคน ๆ นั้นจะ..ดัด.จะ..อุ๊ย..ไม่พูดดีกว่าค่ะ”

เสาวนีย์ แกล้งที่จะไม่พูดต่อให้จบประโยค อรอนงค์หน้าแดงด้วยความโกรธ

“ไม่พูดก็ดีค่ะ จะได้ไม่มีปัญหา”

อรอนงค์ เข่นเขี้ยว เธอเริ่มรู้สึกถึงการเปิดศึกชิงต้นกล้าขึ้นมาเสียแล้ว ซึ่งคนอย่างอรอนงค์ ก็ไม่หวั่นเสียด้วย ถ้ายัยสองสาวนั่นรู้ว่าเธอโชกโชนแค่ไหนเกี่ยวกับเรื่องผู้ชายคงจะหนาว ๆ ร้อน ๆ แน่นอน

ผู้หญิงหน้าตาจืดชืดเชย ๆ อย่างนิษฐาน่ะหรือที่จะมาเทียบผู้หญิงเจ้าเสน่ห์อย่างอรอนงค์ไปได้ เธอคิดอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง และรู้สึกสนุกที่จะเข้าร่วมศึกชิงรักครั้งนี้

ต้นกล้า พาสามสาวไปเลี้ยงฉลองความสำเร็จที่ภัตตาคารของเพื่อนรุ่นพ่อที่ชื่ออาฉี เป็นเพื่อนชาวจีนที่รู้จักกันตอนที่อยู่อเมริกา แต่อาฉี พบรักกับหญิงไทย จึงมาปักหลักเปิดร้านอาหารที่เมืองไทย

ต้นกล้า ก็ได้อาศัยฝึกการทำอาหารก่อนแข่งขันที่ภัตตาคารของเพื่อนรุนพ่อคนนี้

“มากับสาว ๆ ตั้งสามคนเชียว แล้วคนไหนเป็นแฟนของยูล่ะ โทนี่”

อาฉี แอบกระซิบถามต้นกล้า ชื่อโทนี่ เป็นชื่อที่เพื่อน ๆ และคนที่รู้จักในอเมริกาใช้เรียกต้นกล้านั่นเอง

“เพื่อนไอทั้งนั้นแหละ ไอยังไม่มีแฟน”

ต้นกล้าแอบกระซิบตอบ

“แต่ไอดูออกนะว่ามีผู้หญิงสองคนที่แอบชอบยู”

คำพูดแซวของอาฉี ทำให้ต้นกล้าได้แต่ยิ้มน้อย ๆ เขาเองก็รู้อยู่เต็มอกว่าอรอนงค์นั้น ชอบเขาอย่างเปิดเผย แต่อีกคนนี่สิที่เขาไม่แน่ใจ

หากอาฉี จะหมายถึงเสาวนีย์ ก็คงไม่ใช่ เพราะเสาวนีย์ เป็นคนรักของอายุธ แต่ถ้าเป็นนิษฐา เขาเองก็รู้สึกว่าแปลก ๆ อยู่เหมือนกัน เพราะเขาสังเกตดูนิษฐา จะเปลี่ยนจากสาวเรียบร้อยนิ่ม ๆ เป็นสาวที่ดูทันสมัยขึ้นมา จนเขาก็รู้สึกแปลกตา แต่ถึงอย่างไรเขาก็คิดกับนิษฐา แบบเพื่อนอยู่ดี

“ยินดีด้วยนะต้น”

อายุธ เดินทางมาสมทบในช่วงเย็นที่ภัตตาคาร เขาเดินไปนั่งคู่กับเสาวนีย์ และได้รับการแนะนำให้รู้จักกับอรอนงค์

“นายอาร์ตเป็นแฟนกับเก๋”

ต้นกล้า บอกกับอรอนงค์ ซึ่งทำให้เธอถึงกับยิ้มด้วยความพอใจ เพราะอย่างน้อยคู่แข่งหัวใจของอรอนงค์ก็มีเพียงคนเดียวคือ นิษฐา

“ต้นบอกว่าจะเปิดร้านอาหาร แบบนี้แสดงว่าจะกลับมาอยู่เมืองไทยถาวรแล้วใช่ไหม”

เสาวนีย์ถามขึ้น เป็นคำถามที่นิษฐา ก็อยากจะรู้อยู่พอดี

“ก็คงจะเป็นอย่างนั้นแหละ”

“จริงหรือคะต้น..แล้วจะเปิดร้านอาหารสไตล์ไหน แบบอาฉี นี่หรือเปล่า”

นิษฐา ถามด้วยความสนใจ

“เปล่า..ผมกะว่าจะเปิดเป็นร้านอาหารแนวเพื่อสุขภาพน่ะอาจจะมีพวกเมนูอาหารแบบ โภชนาการบำบัดด้วย”

“เป็นความคิดที่เยี่ยมมากเลยเพื่อน ฉันรู้ว่านายก็มีความรู้ด้านอื่น ๆ อยู่ด้วยไม่ใช่เฉพาะเรื่องการทำอาหารอย่างเดียว”

อายุธ พูดให้กำลังใจเพื่อน

“ก็พอดีว่าแม่ของฉันก็ศึกษาเรื่องนี้อยู่ด้วย เราสองแม่ลูกจะทำด้วยกัน”

“โภชนาการบำบัดเป็นยังไงเหรอคะต้นขา..”

อรอนงค์ ถามด้วยสีหน้างุนงง เธอนึกว่าต้นกล้าจะเปิดเป็นร้านอาหารสไตล์ยุโรปเสียอีก

“เป็นการรักษาอาการป่วยด้วยอาหารควบคู่กับการรักษาทางการแพทย์ไงครับ จะให้ทั้งคำปรึกษาการจัดโปรแกรมอาหารสำหรับคนที่เจ็บป่วยด้วยโรคต่าง ๆ รวมทั้งผู้ที่อยากมีสุขภาพแข็งแรงไม่เจ็บป่วย เราก็จะมีอาหารประเภทต่าง ๆ เสนอ แล้วก็จะสอนทำด้วย เปิดจำหน่ายอาหารด้วย”

ต้นกล้า บอกเล่าโครงการในฝันด้วยแววตามุ่งมั่น

“ดีจังเลย ให้นิดช่วยที่ร้านด้วยนะต้น”

นิษฐา รีบเสนอตัวก่อน

“จริงด้วย ให้ยัยนิดช่วยด้วยคนนะต้น เพราะยัยนิดก็มีความรู้พอที่จะให้ข้อแนะนำต้นได้นะ”

เสาวนีย์ รีบเชียร์เพื่อน