24

“บางทีคุณปราบอาจจะชอบหนูน้ำจริง ๆ ก็ได้นะคะ” นางเอียดนึกถึงเมื่อวันที่ชายหนุ่มดูแลป้อนข้าวป้อนยาให้หนูน้ำด้วยตัวเอง หรือว่าจะเริ่มต้นที่คืนนั้น.....

“จะเป็นไปได้ยังไง ก็ตาปราบเขามีแฟนแล้ว และก็รักกันจี๋จ๋าจะตาย เอียดก็เห็นไม่ใช่เหรอว่าหนูอรสวยน่ารักแค่ไหน” อาภานึกถึงแฟนสาวของลูกชาย ที่เขาเคยพามาที่บ้านครั้งหนึ่ง ถึงแม้ไม่ได้ตั้งใจพามาให้แม่รู้จัก แต่ก็ได้เจอกันโดยบังเอิญ เพราะวันนั้นหล่อนกลับจากไปทัวร์กับเพื่อน ๆ ก่อนกำหนดตั้งสองวัน

“แต่อิฉันว่าหนูน้ำน่ารักกว่าเยอะค่ะ ถึงจะไม่สวยฉูดฉาดแต่ดูเป็นธรรมชาติมองเพลิน ยิ่งมองยิ่งสวย” นางเอียดคิดอย่างนั้น อาจจะเพราะอีกฝ่ายดูเปรี๊ยวจี๊ดไม่ถูกใจคนหัวเก่าอย่างหล่อน คะแนนจึงเทมาทางหนูน้ำมากกว่า

“เฮ้อ...ตาปราบก็นะ...หาเรื่องใส่ตัวแท้ ๆ” คนเป็นแม่อดกังวลไม่ได้เพราะไม่รู้ว่าลูกชายเลิกกับแฟนแล้ว.....แต่ถึงอย่างไรหล่อนก็ไม่สามารถก้าวก่ายชีวิตของลูกชายได้อยู่ดี จนป่านนี้เขายังฝังใจคิดว่าแม่ไม่รักพ่อ เพราะว่ามีใจให้กับเพื่อนสนิทพ่อของทิพย์วารี...อธิบายยังไงเขาก็ไม่ยอมรับ จนกระทั่งหล่อนเลิกราคร้านจะพูดถึง จนกลายมาเป็นกำแพงขวางกั้นทั้งคู่ นับวันก็ยิ่งสูงขึ้น

“ไม่แน่นะคะ บางทีคุณปราบอาจจะเลือกหนูน้ำก็ได้ ทางนั้นก็แค่แฟนไม่ใช่หรือคะ”

“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีน่ะสิ แต่ถ้าเจ้าลูกชายมันทำไปเพราะต้องการแค่กลั่นแกล้งผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คราวนี้ฉันไม่ยอมจริง ๆ ด้วยนะเอียด” อาภากลัวมาตลอดว่าจะเป็นอย่างหลัง

“อย่าเพิ่งตีตนไปก่อนไข้เลยค่ะ บางทีมันอาจจะเป็นเรื่องน่ายินดีก็ได้นะคะ” นางเอียดปลอบใจ ด้วยความที่เป็นคนเก่าคนแก่ หล่อนจึงรู้เรื่องตื้นลึกหนาบางของครอบครัวนี้ดี แล้วก็เห็นใจคุณอาภาไม่น้อย แต่หล่อนก็ช่วยอะไรไม่ได้มากไปกว่าการปลอบใจกันยามทุกข์ยาก

“ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะ..ฉันใจคอไม่ดีเลย”

05.00 น.

“ยัยเด็กขี้เซา ตื่นได้แล้ว” ปราบเขี่ยข้างแก้มอิ่ม ขัดขวางห้วงเวลาของการนิทราอันแสนสุข

“อื้อ.....” ทิพย์วารีซุกหน้าเข้าหาอกแกร่งแค่ต้องการเบี่ยงหนีสิ่งรบกวนที่ยุกยิกอยู่บนใบหน้าพร้อมกับส่งเสียงเล็กแสดงความรำคาญ

“จะมากไปแล้วนะ... ยัยตัวเล็ก เดี๋ยวก็ปล้ำซะนี่” ผู้ชายทั้งแท่งนะ...ไม่ใช่พระอิฐพระปูน... ชายหนุ่มแกล้งกอดรัดเรือนร่างนุ่มนิ่มก่อนจะก้มลองหอมฟัดแก้มอิ่มแรง ๆ อย่างมันเขี้ยว

“งื้อ...พี่ปราบ...จะทำอะไรหนู” หญิงสาวตื่นขึ้นมาเมื่อโดนตอหนวดครูดผิวบางจนจั๊กจี้ แสบ ๆ คัน ๆ

“ยัยขี้เซาอย่ามาโวย พี่ปลุกดี ๆ ไม่ตื่นก็โดนแบบนี้แหละ”

“ตื่นแล้วค่ะ...ปล่อยได้หรือยังคะ”

“ยัง...” ชายหนุ่มตอบหน้าตาเฉยซ้ำยังกกกอดคนตัวเล็กเอาไว้อย่างนั้น

ทิพย์วารีไม่พูดอะไร หล่อนเงียบไปทำท่าจะหลับต่อ

“อ้าว !..ยัยเด็กนี่อย่าหลับนะ.......ไป..ไปอาบน้ำเร็ว ๆ เข้าเดี๋ยวพี่ไปส่งเธอแล้ว จะเลยไปตีกอล์ฟ......อืม....พูดเหมือนสนามกอล์ฟอยู่ทางเดียวกับที่บ้านอย่างนั้นแหละกู......ปราบเริ่มสับสนในพฤติกรรมของตัวเอง....แต่ก็เฝ้าย้ำว่ามันคือความรับผิดชอบเท่านั้น...

ปราบพาทิพย์วารีมาส่งที่บ้าน ก่อนที่ตัวเองจะออกไปตีกอล์ฟกับคู่ค้าซึ่งอยู่กันคนละทิศละทางซึ่งเป็นสาเหตุที่เขาต้องปลุกทิพย์วารีให้ออกมาแต่เช้า..... ทีแรกตั้งใจจะพาหญิงสาวไปสนามกอล์ฟด้วย แต่เพราะหล่อนอยากกลับมาหามารดาของเขา จึงได้พามาส่งที่บ้านก่อน....ตามใจเจ้าหล่อนสุด ๆ แล้ว....โดยที่เขาไม่รู้ตัวหรอกว่าการกระทำของตัวเองราวกับสามีที่แสนดีปฏิบัติต่อภรรยาอันเป็นที่รักก็ไม่ปาน....

“สวัสดีค่ะคุณป้า....สวัสดีค่ะป้าเอียด” ทิพย์วารียิ้มหน้าระรื่นเข้าไปหาผู้สูงวัยด้วยความคิดถึง….หญิงสาวไม่ได้คิดอะไรซับซ้อน เพียงแค่หล่อนรู้สึกอบอุ่นใจ โดยเฉพาะอ้อมกอดของคุณอาภาที่หล่อนสัมผัสได้ถึงความรักความจริงใจ ถึงได้กังวลมากว่าสักวันหนึ่งถ้าท่านรู้ว่าหล่อนกับลูกชายของท่านแอบทำเรื่องไม่ดีไม่งามท่านคงจะเสียใจ.....

“มายังไงจ๊ะหนูน้ำ....แล้วเป็นยังไงบ้างลูก..” คุณอาภาดึงเด็กสาวเข้าไปกอดอย่างรักใคร่ ลูบหน้าลูบหลังเพิ่งจะบ่นถึงอยู่หยก ๆ ตายยากจริงแม่คุณ.....

“พี่ปราบมาส่งค่ะ” ทิพย์วารีบอกเสียงใสพร้อมกับรอยยิ้มทั้งปากทั้งตา

คุณอาภาสบตากับนางเอียดนิดหนึ่ง แต่ไม่มีใครทักท้วงอะไร....พอใจว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่คงไม่ได้แย่และดูเหมือนจะดีขึ้นด้วยซ้ำ เพราะเมื่อก่อนทิพย์วารีจะเรียกคุณปราบทุกคำ พอหายไปด้วยกันไม่กี่วันกลับมาเรียกพี่ได้...ถึงแม้จะน่าสงสัยแต่ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดี

“พี่ปราบไม่ได้แกล้งหนูใช่ไหมลูก” ผู้สูงวัยถามอย่างห่วงใยพลางกวาดสายตามองหาร่องรอยที่หล่อนอาจโดนข่มขู่ทำร้าย ทั้งที่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าลูกชายไม่ใช่คนแบบนั้นแต่มันก็อดห่วงไม่ได้

“เอ่อ....เปล่าค่ะ” ทิพย์วารีสั่นหน้าจนผมกระจาย

“แล้วนี่พี่เขาไปไหนเสียล่ะลูก”

“ไปตีกอล์ฟกับลูกค้าค่ะคุณป้า”

เป็นอีกครั้งที่คุณอาภาแอบสบตากับนางเอียดอย่างพอใจ...ขนาดลูกชายมีธุระยังมาส่งก่อนนี่ถือว่าไม่ธรรมดาซะแล้ว แต่ผู้สูงวัยทั้งสองก็ไม่ได้ท้วงถาม กระโตกกระตากให้หญิงสาวต้องอึดอัดลำบากใจ