ตอนที่ 11 ไม่เจียมตัว

ไอลดาตกใจผลักเขาออกแรงขึ้นแต่ก็สู้แรงเขาที่กอดกระชับไม่ได้ต้องอยู่ในอ้อมกอดของเขา ทั้งสองหยุดเต้นรำยืนกอดรัดจ้องหน้ากันกลางฟลอร์ ใบหน้าคมยกยิ้มเย้ยหยัน ไอลดาหน้าตึงไม่พอใจกับการกระทำรุ่มร่ามต่อหน้าคุณย่าและผู้คนมากมาย

“เสียใจด้วยนะ ฉันเลือกผู้หญิงที่จะมาเป็นแม่ของลูกซะด้วยสิ ซึ่งเธอไม่เข้าเกณฑ์สักข้อ เริ่มจากรวยก็ไม่ได้แล้วเธอมันก็แค่ทองชุบที่เสนอหน้าเข้ามาร่วมงานกับคนในสังคมที่เป็นทองแท้ แอบแฝงโดยที่พวกเขาไม่รู้ตัว ถึงวันนี้คนอื่นเขายังไม่รู้แต่ไม่นานพวกเขาก็ต้องรู้ว่าเธอเป็นของปลอมเพราะมันก็จะลอกจนเปิดเผยเนื้อในว่าเธอไม่ได้มีค่าอะไรเลย ”เสียงทุ้มนุ่มลึกประโยคที่เขาพูดเปรียบดังมีดเสียบแทงใจดวงน้อย ธีรภพผลักไอลดาให้ออกห่างแล้วเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะอาหารปล่อยให้ไอลดายืนอึ้งทำอะไรไม่ถูกเขาตั้งใจบอกว่าเธอมันไม่เจียมตัวสินะ มันคือเรื่องจริงเธอไม่เจียมตัวตั้งแต่มางานนี้ที่นี่มีแต่คุณหญิงคุณนายลูกหลานคนรวยทั้งนั้น ไอลดายืนมองไปรอบงานเลี้ยงของผู้คนมีฐานะและหน้าตาในสังคม แล้วเธอเป็นใครมาทำอะไรที่นี่

“มีอะไรหรือเปล่าครับคุณลดา” เมฆาเดินเข้ามาหาด้วยความห่วงใยเมื่อเห็นเธอถูกทิ้งให้ยืนอยู่กลางฟลอร์เพียงลำพัง ไอลดาหันมองเชื่องช้ากลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลฝืนยิ้มให้กับเมฆา

“ไม่มีอะไรค่ะ ลดาคงไม่ค่อยคุ้นกับงานแบบนี้เลยทำตัวไม่ค่อยถูก”

“นึกว่าเรื่องอะไร อีกหน่อยก็ชินครับแรก ๆ ผมก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน” เมฆาหัวเราะร่วนเอ็นดูสาวน้อย ไอลดายิ้มตอบนัยน์ตาเศร้ายังไม่ค่อยสบายใจ เมฆาดูออกเลยชวนเธอเดินออกไปยืนคุยที่ระเบียงนอกงานเลี้ยงเพื่อให้เธอ ผ่อนคลายจากความกดดัน การกระทำของทั้งสองคนอยู่ในสายตาของผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่โต๊ะวีไอพีรวมถึงธีรภพถึงอารมณ์เสียเขาก็ยังเก็บอาการไว้ในมาดเงียบขรึม เขาตั้งใจพูดเพื่อให้ไอลดารู้ตัวไม่อยากให้หลงระเริงไปกับสิ่งที่เห็น สังคมในงานนี้ไม่เหมือนคนบนเกาะฟาร์มมุกทุกคนที่นี่ไม่ได้ทำดีเพราะความจริงใจ ไมตรีที่ให้กันก็คือการเสแสร้งแกล้งทำทั้งนั้นลองไม่มีเงินหรืออำนาจก็กลายเป็นแค่หมาตัวหนึ่งที่แม้แต่หางตายังไม่แล เขากลัวว่าเธอจะคิดว่าสิ่งหลอกลวงพวกนี้เป็นของจริงจนไม่ได้ระวังตัว หากคนพวกนี้รู้ว่าเธอเป็นใคร และไม่มีสมบัติมากมายคนที่เจ็บปวดที่สุดก็คือตัวเธอเอง

ความหวังดีธีรภพแสดงออกมาในรูปแบบของเขาแต่ไอลดาไม่เข้าใจ พาลคิดไปว่าเขารังเกียจและตั้งใจดูถูกเธอ

ไอลดายืนคุยกับเมฆาสักพักก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ภายในห้องน้ำไอลดายืนมองตัวเองในกระจก ธีรภพพูดถูกเธอมันแค่ของปลอมไอลดารู้ตัวมาเสมอว่าตัวเองเป็นใครมาจากไหนไม่ได้คิดหวังสูงแต่อย่างใด

“ไม่เป็นไรนะ เราไม่ได้ทำอย่างที่เขาว่าจะเสียใจทำไม” ไอลดาบอกกับตัวเองผ่านกระจกพลางปาดน้ำตาที่ไหลออกมาก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำอยู่ ๆ ก็ถูกกระชากแขนอย่างแรงแล้วพาเดินเข้าไปมุมเสาต้นใหญ่ ไอลดารู้ว่าใครลากเธอมาเลยยอมเดินตามมาอย่างว่าง่าย

“ตกลงเหยื่อคืนนี้คือไอ้หน้าอ่อนนั่นใช่ไหม ! ” ธีรภพน้ำเสียงดุดันจ้องตาเขม็ง

“พูดเรื่องอะไรคะ ใครเป็นเหยื่อของลดา”

“ก็ไอ้หน้าอ่อนที่เธอยืนคุยด้วยนานสองนาน คนนี้ใช่ไหมที่เธอต้องการหว่านเสน่ห์ให้มันมาติดกับดัก”

“ลดาไม่ได้หว่านเสน่ห์ใคร”

“แล้วที่ทำอยู่มันคืออะไร ฮะ! ให้ท่าคนอื่นไปทั่วอยากมีผัวรวยจนตัวสั่นเลยหรือไง หวังสินะว่าจะได้ชูคออยู่ในสังคมหรูหราอยากถีบตัวเองให้อยู่สูง เพื่อจะลืมกำพืดต่ำ ๆ ของตัวเองเหมือนน้าของเธอทำล่ะสิ เชื้อไม่ทิ้งแถวจริง ๆ ”เขาแสยะยิ้มสายตาเหยียด ไอลดาโกรธที่เขาดูถูกเผลอกัดริมฝีปากตัวเอง

“ลดาไม่เคยคิดทำอย่างที่คุณว่า ลดารู้ว่าตัวเองเป็นแค่เด็กต่างจังหวัดยากจนไม่มีเงินแม้แต่จะซื้อข้าวกินต้องอาศัยข้าววัดประทังชีวิต ถ้าไม่มีคุณย่ากับครอบครัวคุณธีคอยช่วยไว้ ป่านนี้ก็คงเป็นขอทานข้างถนนหรือไม่ก็โสเภณีในซ่องไปแล้ว ลดาผิดที่เกิดมาจนมีชีวิตที่เลือกเกิดไม่ได้ต้องทนกับคำดูถูกซ้ำ ๆ แม้จะพยายามสร้างตัวให้มีอาชีพหาเลี้ยงตัวก็ต้องถูกตอกย้ำกับกำพืดเดิม ๆ ไม่ให้มีโอกาสแม้แต่โผล่พ้นจากตมมาหายใจ” หน้าสวยแดงก่ำน้ำตานองหน้าพรั่งพรูความเสียใจถึงอดีตที่เจ็บปวดของตัวเองที่เป็นเครื่องเตือนใจไม่ให้ลืมว่าตัวเองเป็นใครเธอแค่อยากมีชีวิตที่มีกินมีใช้จากน้ำพักน้ำแรงไม่เคยหวังสูงรวยระดับพวกเขาด้วยซ้ำ

ร่างบางสะอึกสะอื้นใบหน้าที่ถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา ธีรภพสายตาวูบไหวรู้สึกผิดพูดรื้อฟื้นความทรงจำที่ลำบากยากเข็ญให้เธอเสียใจ ไอลดาร้องไห้ไม่หยุดและดูเหมือนจะหนักขึ้นเรื่อย ๆ เขาเลยโอบกอดเธอแล้วลูบหลังปลอบโยน

“ไม่ร้องนะคะคนดี..... คุณธีขอโทษ.....ไม่ร้องแล้วนะคะ” เสียงทุ้มแผ่วเบารู้สึกผิด คำพูดหวานๆ ของธีรภพของเขาทำให้เธอใจเย็นลงคลายสะอื้น เขาไม่ค่อยพูดดีกับด้วยแต่คำขอโทษของเขาทำให้เธอมีความสุขหายโกรธในพริบตา สักพักมีเสียงฝีเท้าคนกำลังเดินมาทางนี้ เขาเลยคลายอ้อมกอดดันให้ไอลดาไปยืนข้างหลังแล้วใช้ตัวเองบังเธอไว้ ธีรภพแอบมองเห็นว่าเป็นคุณย่าเขาเลยแกล้งหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทำทีว่าเล่นโทรศัพท์อยู่