ตอนที่ 10 ดูตัว

หลังรับประทานอาหาร

ทั้งสองก็แยกย้ายกัน ธีรภพที่ยังแคลงใจว่าไอลดาจะไปร่วมงานของเหล่าไฮโซในฐานะอะไรและคุณย่าจะพาเธอไปทำไมกันแน่ ความอยากรู้ทำให้เขาไม่สบายใจต้องโทรกลับไปถามย่าให้รู้เรื่อง

“ว่าไง ตกลงไปใช่ไหม”คุณหญิงเริงศรี รับโทรศัพท์แล้วคิดว่าหลานจะให้คำตอบ

“คุณย่าให้ลดาไปร่วมงานด้วยเหรอครับ”เขาถามสิ่งที่อยากรู้ไม่ได้สนใจที่ย่าถามด้วยซ้ำ

“รู้ได้ยังไง ลดาบอกเหรอ ”คุณหญิงเริงศรีถามด้วยความสงสัยแต่ธีรภพนิ่งเงียบไม่ตอบ ท่านเลยได้ทีพูดยั่วยุให้หลานชายอยากไปงานเลี้ยง

“ฉันจะพาลดาไปดูตัว”

“นึกแล้วเชียว” ธีรภพเสียงขุ่นคาดไว้ไม่ผิดว่าคุณย่าตั้งใจพาไอลดาไปเปิดตัว เพื่อให้เหล่าไฮโซเห็นหากถูกตาต้องใจก็จะนัดดูตัวกับลูกหลานคนรวยเหมือนที่คุณย่าพยายามทำกับเขาไม่เคยบังคับเขาได้ไม่อย่างนั้นตอนนี้เขาแต่งงานไปนานแล้ว

“คุณย่า เคยถามลดาบ้างไหมว่าต้องการแบบนี้หรือเปล่า”

“ย่าเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ ลดาต้องเข้าใจ แต่ว่าแกเป็นห่วงเป็นใย ความรู้สึกของน้องด้วยเหรอ” คุณหญิงเริงศรีแกล้งย้อนถามเมื่อหลานชายพูดกับท่านด้วยน้ำเสียงขรึม ๆ เป็นเดือดเป็นร้อนแทน

“ผมแค่.. ไม่อยากให้เขาโดนคุณย่าบังคับเหมือนที่ทำกับผม”

“ย่าไม่ได้บังคับแค่หาคนมาให้เลือก ย่าให้โอกาสลดาได้ตัดสินใจเอง ถ้าลดาไม่รักไม่สนย่าจะไปบังคับอะไรได้แต่ถ้าสนใจหนุ่ม ๆ ย่าก็ยินดีขนสินสอดไปต้อนรับหลานเขยทันที ”คุณหญิงเริงศรียิ้มกริ่มพูดยั่วยุให้หลานชายทนไม่ไหว ถ้าปล่อยไว้ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ธีรภพจะหันมาสนใจไอลดา งานนี้ต้องมีคู่แข่งจะได้กระตือรือร้นสักที ด้านธีรภพวางโทรศัพท์อย่างหัวเสียไม่อยากให้ไอลดาไปงานนี้ไม่อยากให้เธอพบเจอชายหนุ่มโปรไฟล์ดีคนไหนทั้งนั้น

วันงานแฟชั่นโชว์การกุศล

งานแฟชั่นโชว์จัดขึ้นที่โรงแรมหรูใจกลางเมือง ผู้ร่วมงานเป็นเหล่าคุณหญิงคุณนาย เจ้าของธุรกิจด้านต่างๆ สาวไฮโซมากมายมาร่วมงานกันหนาแน่นในวันนี้มีการนำเครื่องเพชรและสิ่งของสะสมเก่าแก่มีมูลค่ามากมาย มาร่วมประมูลเพื่อนำเงินบริจาคให้กับการกุศล

คุณหญิงเริงศรีเดินเข้ามาในงานพร้อมกับไอลดาสวยสง่า ด้วยชุดผ้าไหมสีน้ำเงินเข้มเกาะอกจับจีบชายกระโปรงยาวแต่งหน้าทำผมเหมาะสมกับงานเลี้ยง

“สวัสดีค่ะ คุณหญิงเชิญด้านนี้ค่ะ”เจ้าหน้าที่เชิญคุณหญิงเริงศรีนั่งที่โต๊ะวีไอพี ซึ่งมีบรรดาคุณหญิงคุณนายนั่งอยู่ไอลดายกมือไหว้ทุกท่านโดยไม่ต้องรอให้คุณย่าบอก

“หนูลดา มางานนี้ด้วยเหรอ” คุณจันจิราลูกค้าประจำของที่ร้านเห็นเจ้าของร้านดอกไม้ที่อุดหนุนเป็นประจำดีใจที่ได้เจอกัน

“ค่ะ คุณจัน คุณย่าให้มาดูแลท่านค่ะ”ไอลดาโน้มหน้าลงอย่างอ่อนน้อม

“งั้นดีเลยวันนี้จะมีเต้นรำด้วย ฉันอยากให้หนูลาดเต้นรำกับตานุหน่อย สะดวกใช่ไหมจ๊ะ”คุณจันจิราขอแกมบังคับจะปฏิเสธก็คงจะน่าเกลียด ไอลดาเลยหันมองคุณย่าเพื่อขออนุญาต

“เอาสิลูก จะได้มีเพื่อน” คุณย่ายิ้มแย้มเปิดทางให้เต็มที่

“สวัสดีครับคุณลดา”เมฆาเดินมาโต๊ะอาหารดีใจที่ได้เจอเธอ

“สวัสดีค่ะคุณนุ”

“แม่ขอให้หนูลดาเต้นรำกับลูกนะ คุณหญิงท่านอนุญาตแล้ว” จันจิราบอกกับลูกชายหัวแก้วหัวแหวนรู้ว่าลูกชายสนใจไอลดาอยู่ถึงได้เทียวไปสั่งดอกไม้อุดหนุนเป็นประจำ อีกอย่างจันจิราก็เอ็นดูไอลดาไม่ว่าชาติกำเนิดจะเป็นยังไงแต่ตอนนี้ไอลดาคือหลานสาวสุดที่รักคุณหญิงเริงศรีผู้มั่งคั่งสมบัติ และอำนาจของคุณหญิงจะช่วยเกื้อหนุนธุรกิจของครอบครัวเธอให้รุ่งเรืองยิ่ง ขึ้นไป

“ตาธี ไม่มาด้วยหรือคะคุณหญิง” คุณนายที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกันเอ่ยถามขึ้น

“บอกว่ามีงานด่วน เสร็จงานแล้วจะตามมาค่ะ”

“ดิฉันอยากให้ตาธี ได้รู้จักกับหลานสาวที่เพิ่งเรียนจบปริญญาโทมาจากเมืองนอกจังเลยค่ะ”

“ยินดีค่ะ ถ้าตาธีมาถึงก็เชิญหลานสาวมาแนะนำให้รู้จักกันนะคะ” คุณหญิงเริงศรีเอ่ยกลับไปตามมารยาทเท่านั้นเพราะตำแหน่งหลานสะใภ้ ท่านเตรียมไว้ให้ไอลดาคนเดียว หากใครคิดแย่งตำแหน่งก็ต้องดีให้มากกว่าไอลดา ท่านถึงจะยอมรับ

ด้านไอลดาได้ยินบทสนทนาของผู้ใหญ่ ก็รู้สึกใจหายพอจะรู้แล้วว่าที่ธีรภพไม่ชอบมางานแบบนี้เพราะจะจับคู่ให้ เขาไม่ชอบให้ใครบังคับเลยเลือกบ่ายเบี่ยงไม่มางานเลี้ยง

เมื่อนางแบบเดินแฟชั่นโชว์เพื่อประมูลการกุศลจบต่อไปคือการเต้นรำของแขกผู้ร่วมงาน เมฆาลุกขึ้นโน้มตัวเชิญไอลดาออกไปเต้นรำกลางฟลอร์ เธอไม่ได้สังเกตว่ามีแววตาคมที่แสนดุดันจ้องมองเธอเต้นรำอยู่กับชายหนุ่ม ที่เคยเจอกันที่ร้านดอกไม้ ธีรภพยืนมองอยู่สักพักเขาก็เดินเข้าไปหาคู่เต้นรำของไอลดา

“ ขออนุญาตเต้นรำกับลดานะครับ” ธีรภพเอ่ยขอกับเมฆาเอาดื้อ ๆ

“ผมคงต้องถามสุภาพสตรีก่อนครับ คุณลดาว่ายังไงครับ” เมฆาถามไอลดาเพื่อไม่น่าเกลียด

“ค่ะ” ไอลดาพยักหน้ารับเมฆาจึงส่งตัวไอลดาให้ธีรภพ ส่วนตัวเขาก็กลับไปนั่งที่โต๊ะวีไอพี

มือหนาประสานมือนุ่มแขนแกร่งโอบเอวบางเต้นรำกันกลางฟลอร์ต่างคนต่างลอบมองกันและกัน แขกผู้ร่วมงานควงกันออกมาเต้นรำมากขึ้นกายหนาเบียดชิดเข้าใกล้เธอเรื่อยๆ จนเนื้อตัวแนบชิดไอลดารู้สึกประหม่าหน้าร้อนผ่าวเขินอายคอยดันให้เขาออกห่างเป็นระยะ แขนแกร่งกระชับกอดเอวบางดึงเข้ามาใกล้ชิด

“ใกล้ไปแล้วนะคะ คุณย่ามองอยู่” สายตาสวยช้อนมองประหม่าได้อยู่ใกล้เขาทีไรหัวใจเต้นแรงทุกที ธีรภพยิ่งกระชับวงแขนแน่นขึ้น

“คุณย่ามองหรือไอ้หน้าอ่อนนั่นมองอยู่กันแน่” น้ำเสียงกระแหนะกระแหนทำให้ไอลดารู้ว่าที่เขามาเต้นรำกับเธอเพราะหมั่นไส้ มือเรียวดันอกเขาให้ออกห่างท่ามกลางผู้เต้นรำมากมาย เขาก้มมองคนตัวเล็กเสแสร้งทำเล่นตัว

“พอเป็นฉันเอาแต่ผลักออกทีไอ้หมอนั่นยืนสีแทบจะได้กันอยู่แล้วไม่เห็นจะผลักมันออกเลย”

“ลดาไม่ได้ทำอย่างนั้น”

“แต่ฉันเห็นว่าเธอทำ”

“ถ้าลดาเต้นรำกับคุณนุแล้วดูเหมือนจะได้กันแล้วที่เต้นรำกับคุณธี ใกล้ขนาดนี้ลดาไม่ท้องไปแล้วหรือคะ!”เธอเริ่มฉุนที่เขายัดเยียดความผิดมาให้ทั้งที่ไม่ได้ทำอย่างที่เขาว่า

ธีรภพโน้มหน้าลงเข้าหาดวงหน้าสวยแล้วกระซิบข้างหูของเธอ

“อยากท้องมั้ยล่ะ”