08 | โหดร้ายแทบขาดใจ

ดวงตาประดุจมัจจุราชจ้องมองเรือนร่างขาวโพลนเปล่าเปลือยบนเตียงนอนกว้างของเขา ชายหนุ่มวางกะละมังใบเล็กในมือลงหย่อนสะโพกสอบนั่งลงข้างกายหญิงสาวผู้เย้ายวน อ่า...ยอมรับได้อย่างเต็มปากเลยสาวน้อยมิโดระสวยจริงๆ ทุกอย่างที่ล้วนแต่เป็นองค์ประกอบของคุณหนูผู่เย่อหยิ่งคนนี้ชั่งดูสวยงามยิ่งนัก

“เธอกำลังร่ายมนตร์ใส่ฉัน!”ฟรานซิสโน้มหน้าลงต่ำฝังจมูกโด่งลงบนพวงแก้มใสอย่างอ่อนโยนโดยไม่เคยทำกับใครมาก่อน ฝ่ามือร้อนผ่าวสัมผัสไปทั่วเรือนร่างบอบบางทว่าอวบอิ่มอย่างน่าหลงใหล

“อ่า!!”ริมฝีปากหยักหนาลากผ่านไหล่บางขบเม้มผิวเนียนดูดซับความหวานจากกายสาวแรกแย้ม แหงนมองดวงหน้างามที่กำลังเห่อแดงส่ายหน้าไปมาราวกับว่ากำลังประท้วงการกระทำของชายหนุ่ม แต่มีหรือที่คนอย่างฟรานซิสจะยอมผละออกจากความงดงามตรงหน้าง่ายๆ

มือหนาวางทาบลงบนเนินนูนสามเหลี่ยมเกลี่ยปลายนิ้วสากปาดป่ายไปตามรอยแยกของกลีบกุหลาบสีชมพูบวมเปล่งเพราะน้ำมือของเขาที่กระทำชำเราร่างกายของเธอจนแทบบุบสลาย กายสาวร้อนผ่าวฉ่ำน้ำหวานเหมือนเชื้อเชิญให้เขาได้สอดแทรกปลายนิ้วเรียวยาวเข้าไปสำรวจมัน

“อืม...อ่า!!”เสียงครางแผ่วเบาดังเล็ดลอดออกจากลำคอเล็ก เปลือกตาสวยยังคงปิดสนิท ทว่ากลับรู้สึกวาบหวิวในมวลท้องน้อยอย่างซาบซ่าน ความเหน็บหนาวกระทบร่างเล็กบอบบางจนต้องหาไออุ่น

“หนาว...”ฟรานซิสมองดวงหน้าหวานที่กำลังเผยอปากเพ้อละเมอออกมาในขณะที่นิ้วร้ายยังคงชักเข้าออกภายในโพรงสวาทอ่อนนุ่มอย่างช้าๆ ส่วนมือข้างที่ว่างโอบประคองคนที่กำลังโดนพิษไข้รุมเร้า

“อุ่นจะตาย...อ่า!!”ภายในกายสวาทสาวตอดรัดนิ้วเรียวยาวของเขาถี่รัว น้ำรักเหนียวเหนอะหลั่งไหลออกมาอาบชโลมนิ้วของเขาจนมันเคลื่อนไหวง่ายยิ่งขึ้น ฟรานซิสเพิ่มจังหวะให้เร็วอีกเท่าตัวก้มหน้าลงงับเม็ดเชอร์รี่สีสวยที่ประดับตรงทรวงอกสล้างขบเม้มดูดกลืนจนเกิดเสียงดัง

“อื้อ!!!”คิ้วเรียวดกขมวดเข้าหากันเป็นปมวงแขนเรียวเล็กยันสิ่งที่กำลังทาบทับร่างกายของเธอให้ออกห่าง หน้าผากกลมมนเกลี้ยงเกลาเริ่มชื้นไปด้วยเหงื่อร่างกายเบาโหวงราวกับล่องลอยอยู่ในธาตุอากาศ

“โอ้ว!! มันแน่นจังวะ”ชายหนุ่มเผลอครางกระหึ่มในลำคอยิ่งแรงตอดรัดช่องทางรักมากเท่าไหร่เขายิ่งเร่งจังหวะเร็วขึ้นเท่านั้น ความรวดร้าวภายในกางเกงที่เขาสวมใส่เริ่มพองโตจนน่าอึดอัดอยากจะจ้วงแทงเข้าไปในตัวเธอแทนนิ้วของตนนัก

“อื้อ!!! อะ...ไอ้บ้า ออกไปนะ”มิโดระตวาดเสียงแหบพร่าใส่คนที่ล่วงเกินเธอ เมื่อหญิงสาวคิดว่าเมื่อครู่คือฝันอันแสนสุขเธอรอดพ้นจากเนื้อมือของคนใจร้ายลอยไปในอากาศ ทว่าเมื่อปรือตาขึ้นมองกลับเห็นชายหนุ่มกำลังลุกล้ำร่างกายเธออย่างน่าสังเวช

“อีกนิดเดียว!”

“อร๊าย!!! อย่านะ...ซี๊ด!”ร่างทั้งร่างเกร็งสะท้านดิ้นเร่าเมื่อเขาส่งเธอให้แตะขอบประตูสวรรค์วิมานสีเพลิงแดง มิโดระตวัดสายตามองเขาอย่างชิงชังจนคนตัวโตรู้สึกได้ หญิงสาวตัวสั่นเทิ้มทวีคูณอีกเท่าตัวจนฝ่ามือน้อยลั่นไปบนซีกแก้มขวาของเขาอย่างแรง

เพี๊ยะ!!!

“แกมันยิ่งกว่าเดรัจฉาน”คำด่าทอไม่รู้ว่ามันเป็นครั้งที่เท่าไหร่ตั้งแต่เมื่อวานที่ฟรานซิสได้รับทุกถ้อยคำล้วนแล้วแต่บาดลึกลงในหัวใจของเขา จอมมารร้ายแห่งลาสเวกัสหันมองหน้าคนตัวเล็กอย่างเอาเรื่องนัยน์ตาคมฉายชัดว่าเกรี้ยวกราดเธอมากแค่ไหนที่กล้าทำร้ายเขา

“กล้ามากนะที่กล้าทำแบบนี้!!...เพี๊ยะ!!”เข่นเคี้ยวเขี้ยวฟันพูดก่อนจะตวัดฝ่ามือหนาลงบนพวงแก้มงามอย่างแรงจนมันหันตามแรงกระทำจนมิโดระต้องยกมือกุมไว้ด้วยความเจ็บแสบ พลันน้ำตาก็ไหลรินเป็นสายทำไมเขาถึงโหดร้ายกับผู้หญิงได้ถึงเพียงนี้ยังมีจิตสำนึกของมนุษย์หลงเหลืออยู่หรือเปล่า

“ฉันเกลียดแกฟรานซิส”เธอไม่ยอมลดราวาศอกลงง่ายๆ จนฟรานซิสต้องขบกรามแน่นกดร่างของเธอแนบเตียง มือข้างที่ว่างบีบคอเล็กแน่นระบายความขุ่นมัวอย่างไม่ปรานี

“เกลียดก็เกลียดไป อย่าครางเรียกหาฉันแล้วกัน!”

“แอ่ก!!!”มิโดระสำลักปานจะขาดใจเมื่ออากาศหายใจเริ่มจะหมดลง ทว่าเขากลับปล่อยเธอให้เป็นอิสระโดยกักกันร่างบอบบางให้อยู่ใต้อาณัติถาร่างกายแข็งกร้าวบึกบึน เรี่ยวแรงอันน้อยนิดไม่สามารถต้านทานจอมมารได้เลยไม่ว่าจะทำอะไรเธอก็ทำได้เพียงกัดฟันฝืนทนขื่นขมทุกอย่าง

“กรี๊ด!!! อย่านะ”เรียวขางามทั้งสองข้างถูกยกขึ้นสูงเปิดเปลือยความงดงามอันบอบช้ำแก่สายตาของเขา ฟรานซิสหน้ามืดตามัวไม่ฟังคำขอร้องอ้อนวอนใดๆ ใช้ฟันคมกัดเม้มกลีบดอกผกาลีที่เป็นแอ่งน้ำหวานฉ่ำจนเรียกเสียงกรีดร้องของคนตัวเล็ก

“ขอร้องฉันสิ แล้วฉันจะหยุด!”ฟรานซิสผละออกจากความหอมหวานบอกกล่าวแก่เธอ เมื่อเห็นหยาดเลือดไหลจากช่องทางรักเขาจึงรู้ทันทีทุกครั้งไม่ว่าจะทำอะไรเธอเองก็เจ็บแสบบาดแผลเก่าจนแทบขาดใจ จากความเบ่งบานของกลีบผกาลีที่เขาได้เห็นครั้งแรกกลับดูยับเยินจนน่าหวาดกลัวแต่ทว่ามันยังคงสวยงามเสมอ

“แกจะไม่มีวันได้ยินคำนั้นจากปากของฉันไอ้สารเลว”ถ้อยคำที่หญิงสาวพ่นออกมาทำให้ความหวั่นไหวระคนสงสารในคราแรกแปรเปลี่ยนไป ในเมื่อเจ้าหล่อนท้าทายซาตานในตัวของเขา ชายหนุ่มก็ไม่มีอะไรสามารถยับยั้งมันได้เช่นกัน

“ฉันสัญญาจะสนองให้จนเธอแทบขาดใจ”ฟรานซิสปลดกางเกงของตนลงเพียงหัวเข่าใช้ฝ่ามือข้างเดียวกดร่างเล็กที่กำลังดีดดิ้นเอาไว้ ยิ่งเห็นแววตาเย่อหยิ่งเอ่อคลอไปด้วยน้ำตายิ่งทำให้เขาอยากจะปราบพยศความยโสโอหังนั่นนัก

“แกมันเลว อะ...ไอ้ กรี๊ด!!!”เมื่อเขากระแทกความใหญ่โตเกินขนาดมาตรฐานเข้ามาในตัวของเธอก็เหมือนร่างกายแตกเป็นเสี่ยงๆ ยิ่งชายหนุ่มถาโถมแรงเข้าหาหนักหน่วงขึ้นโดยไม่เว้นระยะให้เธอได้ปรับตัวยิ่งทำให้ช่องทางสวาทฉีกขาดจนรับรู้ถึงกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง น้ำตาของมิโดระไหลเป็นทางยาวอดสูเหลือเกินในสภาพตอนนี้

“จำไว้อย่าอวดดีกับฉัน”ฟรานซิสบอกพลางบีบหัวไหล่มนแน่นความคับแคบของเธอมันชั่งกระตุ้นกำหนัดของเขาจนแทบจะปริแตก เขากำลังสุขสมเสียวซ่านกระสันไปทั้งกาย ในขณะที่หญิงสาวร้องครวญครางด้วยความทรมานอันแสนสาหัสจากศึกรักครั้งก่อนก็ยังไม่จางหายแต่ต้องมารองรับอารมณ์อันดิบห่ามครั้งใหม่ของเขา

“อึก!! พ่อขา~ ชะ...ช่วยด้วย”เธอร่ำไห้หาผู้เป็นพ่อหรือใครก็ได้ที่สามารถพาออกจากหลุมนรกนี้ได้ มิโดระผู้เย่อหยิ่งที่ไม่เคยก้มหัวให้ใครจะยอมกราบเท้าคนผู้นั้นอย่างไม่ลืมบุญเลย

“โอ้ว!! มิโดระ อ่า! โดระ...ซี๊ด!!!”เสียงคำรามลั่นของฟรานซิสดังสนั่นกึกก้องทั่วห้องนอนกว้าง ปลดปล่อยเชื้อรักขาวขุ่นนับล้านตัวเข้าสู่กายสาวทุกหยาดหยดไม่มีหญิงใดในโลกที่ทำให้เขาสุขเสร็จอิ่มเอมเท่ากับสาวน้อยคนนี้มาก่อน ยิ่งเห็นน้ำตาของเจ้าหล่อนไหลรินกับสภาพร่างกายอันรวดร้าวมันเหมือนยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของเขามากยิ่งขึ้น....