เสน่หาจอมมาร

ลาสเวกัส ประเทศอเมริกา

ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งกำลังก้าวเดินอย่างมาดมั่นพร้อมกับมือขวาและมือซ้ายอีกสองคนที่เดินประกบข้างทั้งสองฝั่ง ตลอดทางเดินไปยังโซนห้อง VVIP การ์ดชุดดำร่างบึกบึนทั้งหลายต่างโค้งศีรษะให้เขา

ทุกการเคลื่อนไหวกระฉับกระเฉงของ ‘ฟรานซิส แบรนดอน’ จะมีคนจับตามองตลอดเวลาจนกลายเป็นความเคยชินไปแล้ว เขาคือนักพนันมือหนึ่งที่ไม่มีใครกล้าที่จะเสี่ยงไพ่กับเขา แต่จู่ๆ เมื่อ ‘ลูเซียร์โน่’ ลูกน้องมือขวาของเขาบอกว่ามีชายวัยกลางนามว่า ‘นาโอกิ โกมะ’ เป็นคนญี่ปุ่นอยากท้าดวลพนันกับเขา ชายหนุ่มจึงไม่ขัดจัดให้ตามคำขอ

“ท่านนาโอกิรออยู่ด้านในครับคุณฟราน”ลูเซี่ยนลูกน้องมือซ้ายผายมือบอกผู้เป็นนาย ฟรานซิสพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้ ปลายเท้าหนักกระทบลงบนพื้นกระเบื้องจนเกิดเสียงดังเป็นสัญญาณของการมาเยือนของนักพนันดีกรีนักฆ่าของลาสเวกัส

ฟรานซิสกวาดสายตาทั่วอาณาบริเวณห้องที่ไม่กว้างเท่าไหร่นัก ก่อนที่สายตาคมจะไปสบเข้ากับชายร่างท้วมที่ใส่ชุดยูกาตะที่ทำจากผ้าฝ้ายราคาแพงถักทอด้วยทองคำแท้ จอมมารดึงแว่นตาสีดำออกก่อนจะยื่นให้ ‘ลูเซี่ยน’ ลูกน้องมือซ้ายและยื่นมือไปหยิบกระเป๋าใส่เงินนับร้อยล้านดอลลาร์ในมือลูเซี่ยนมือซ้ายของเขา

“สวัสดีผมนาโอกิ คนที่ขอท้าดวลพนันกับคุณ”ชายวัยกลางลุกขึ้นเอ่ยทักทายเป็นอังกฤษ ก่อนจะยื่นมืออันเหี่ยวย่นไปข้างหน้าส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้กับชายหนุ่มตรงหน้า นาโอกิเป็นมหาเศรษฐีของญี่ปุ่นที่มั่งคั่งไปด้วยชื่อเสียงและอำนาจ

“ผมฟรานซิส ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้ดวลพนันกับคุณนาโอกิ”ฟรานซิสจับมือทักทายอย่างเป็นมารยาท ก่อนจะสัมผัสถูกแหวนที่เป็นดอกไพ่ทั้งสี่ตัว เขารับรู้ได้ทันทีว่าผู้ชายที่ขอท้าดวลไม่ธรรมดาแน่นอน

หึ!! แต่คนอย่างฟรานซิสไม่เคยแพ้ทุกสิ่งไม่ได้อยู่ที่เครื่องรางแต่มันถูกควบคุมภายใต้จิตสำนึกของเขาต่างหาก

“ผมได้ยินศักดิ์นามของคุณมานานมีโอกาสจึงอยากจะลองดูสักครั้ง ว่าที่คนเขาพูดไปทั่วข้ามแดนว่าคุณเกิดมาพร้อมกับโชคลาภ ไพ่ทุกใบคุณสามารถเปลี่ยนมันดั่งใจนึกได้”เขาได้ยินชื่อของฟรานซิสมานานว่าเป็นพรสวรรค์ที่ฟ้าประทานมาให้ จึงอยากจะลองดูสักครั้งว่าชายหนุ่มจะมีดีสักแค่ไหน นาโอกิมีแหวนไพ่ดวงที่สามารถเปลี่ยนหน้าไพ่ได้เช่นกัน แต่อาจจะมีคาดเคลื่อนไปบ้างเพราะเป็นไปได้ยากที่ไพ่จะมาแบบสวย

“หึ! ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ นานมากแล้วที่ไม่มีใครมาท้าดวลกับผม วันๆ เอาแต่เล่นอยู่กับลูกน้องสองคนน่าเบื่อชะมัด!”เขาพูดอย่างถือตัวปนกลั้วหัวเราะในลำคอ

“งั้นเรามาเริ่มกันเลยดีกว่าไหม ดูเหมือนว่าทุกวินาทีของคุณมีค่า”นาโอกิมองนาฬิกาบนข้อมือของตน ก่อนจะลั่นวาจาเปิดเกมพนันที่ร่างสัญญาเอาไว้และต่างคนต่างเซ็นเรียบร้อยแล้ว

“หวังว่าคุณคงอ่านสัญญาที่ผมร่างไว้ก่อนเซ็นแล้วนะ!”ฟรานซิสยังคงทบทวนอีกครั้ง จอมมารร้ายแห่งลาสเวกัสยกยิ้มที่มุมปากเมื่อชายวัยกลางพยักหน้ารับรู้ ก่อนที่ทั้งคู่จะนั่งบนโต๊ะที่มีพนักงานจัดไว้ให้ พนักงานทำการแจกไพ่บาคาร่าอย่างรู้หน้าที่

นาโอกิมองไพ่สองใบในมือของตนด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึมก่อนจะใช้นิ้วที่ตนสวมแหวนถูกไพ่หนึ่งครั้งอย่างไม่ให้ผิดสังเกต แต่สายตากว้างไกลของเซียร์นพนันก็ต้องยิ้มให้กับความน่าสมเพชของมหาเศรษฐีญี่ปุ่น

ชายวัยกลางเรียกไพ่อีกหนึ่งใบเสี่ยงดวงครั้งสุดท้าย มือเหยี่ยวย่นค่อยๆ เลื่อนไพ่ใบสุดท้ายของตน ก่อนที่จะยิ้มร่าด้วยความพึงพอใจในหน้าไพ่ของตน

“สงสัยศักดิ์นามของคุณจะสิ้นวันนี้แหละ!”นาโอกิพูดอย่างมั่นใจในหน้าไพ่ที่เหนือกว่า เป็นไปได้ยากถ้าฟรานจะได้ไพ่ที่สูงกว่านี้

“เดี๋ยวสิครับ ผมยังไม่ได้ลุ้นไพ่ใบสุดท้ายเลย”ฟรานซิสตอบอย่างใจเย็นไม่สะทกสะท้านกับคำพูดหรือหวั่นเกรงใดๆ ในหัวของเขาตอนนี้คือไพ่ใบสุดท้ายต้องออกตรงกับอีกสองใบที่พนักงานแจกให้

“คงจะหมดหวังเพราะผมไพ่เซียน!”ชายวัยกลางคนหงายหน้าไพ่ลงบนโต๊ะด้วยความดีใจอย่างสุดขีด ไม่มีทางที่ฟรานซิสจะได้ไพ่สูงกว่าเขาแน่ เพราะถ้าหากเป็นเช่นนั้นชายหนุ่มตรงหน้าคงจะมีเวทมนตร์หรือไม่ก็โชคที่เปี่ยมล้นในเรื่องการพนัน แต่สิ่งที่เขาคิดกับไม่เป็นเช่นนั้นฟรานซิส กระตุกยิ้มที่มุมปากหงายหน้าไพ่ตามนาโอกิ

“เสียใจแน่! เพราะผมเสตรทฟลัช!”บ้าไปแล้ว! นาโอกิถึงกับอ้าปากเหวอใบหน้าเยี่ยวย่นซีดเผือดสลดลงอย่างเห็นได้ชัด ร่างท้วมล้มลงบนเก้าอี้ที่เพิ่งลุกเมื่อครู่อย่างหมดเรี่ยวแรง เหงื่อที่เริ่มผุดขึ้นที่หน้าผากล้านทั้งที่อากาศภายในห้องกลับเย็นฉ่ำด้วยเครื่องปรับอากาศที่ทำความเย็นอย่างดีเยี่ยม

“ปะ...เป็นไปไม่ได้”น้ำเสียงกระตุกกระตักของเศรษฐีญี่ปุ่นทำให้นักพนันมือหนึ่งยิ้มเย็นยะเยือกออกมา ฟรานซิสเอนตัวพิงเก้าอี้อย่างสบายอารมณ์เขาชอบมองเหยื่อทุกคนที่หลวมตัวเข้ามาเล่นการพนันกับเขาทุกรายที่กำลังสิ้นหวัง มันเป็นภาพที่สวยงามอย่างอธิบายไม่ถูก

“หึ!”ในห้องเต็มไปด้วยเงียบมีเพียงเพียงหัวเราะในลำคอหนาเท่านั้น ก่อนที่ฟรานซิสจะตัดสินใจบางอย่าง ร่างสูงลุกขึ้นยืนควักปืนที่เหน็บเอวสอบออกมาจ่อที่หัวของนาโอกิอย่างรวดเร็ว

ปัง! ปัง!

เสียงปืนที่ดังขึ้นเมื่อลูกน้องคนสนิททั้งสองเหนี่ยวไกตัดขั้วหัวใจของผู้ติดตามมหาเศรษฐีญี่ปุ่น เมื่ออีกฝ่ายเตรียมจะขัดขืน นาโอกิหันมองลูกน้องของตนที่นอนจมกองเลือด ดวงตาสีดำอำพันเบิกกว้างด้วยความกลัวสุดขีด

“อย่าทำอะไรฉันเลยนะ! เงินฉันมีเต็มไปหมดถ้าคุณอยากได้ฉันจะให้!”นาโอกิทรุดเข่าลงกับพื้น เนื้อตัวสั่นเทาเมื่อบอดี้การ์ดที่ตามมาด้วยสองคนถูกสังหารต่อหน้าต่อตา

“เงินทองที่ฉันมีกองท่วมภูเขา มากมายจนใช้ไม่หมด สิ่งที่ฉันต้องการคือชีวิตที่ไม่ค่าของแก!”ฟรานซิสจ้องมองเศรษฐีผู้มั่งมีไปด้วยเงินทองมากมาย แต่ไม่เคยใช้ทรัพย์สินที่มีสร้างคุณประโยชน์ ดังนั้นเขาก็ไม่ควรไว้ชีวิตของนาโอกิชายวัยกลางที่กำลังสั่นเทาไปด้วยความหวาดกลัว

“ฉะ...ฉัน”

“ฉันให้โอกาสแกให้หายใจสามวัน และหลังจากนั้นฉันจะตามล่าแก ถ้าอยากจะหนีหนีไปให้ไกลที่สุดนี่ถือซะว่าแกโชคดีที่วันนี้ฉันไม่อยากฆ่าใคร!”ชายหนุ่มพูดตัดบทด้วยความที่ว่านานมากแล้วที่เขาไม่ได้ออกตามล่าฆ่าใคร นี่ถือเป็นโอกาสดีที่จะได้เล่นเกมการตามล่าในแบบฉบับของเขา และไม่สนด้วยว่าชายวัยกลางตรงหน้าจะหนีไปที่ไหนเพราะเขาคือนักพนันผู้ที่ไม่เคยแพ้ให้แก่ผู้ใดมาก่อ

“จะดีเหรอครับคุณฟรานซิสปล่อยให้หนีไปแบบนั้น”ลูเซียร์โน่เอ่ยถามเจ้านายหนุ่มที่ปล่อยผู้แพ้พนันให้หนีไปแบบนั้น

“หึ! ก็ฉันเบื่อแล้วที่จะต้องมานั่งลุ้นไพ่ในมือ ลองคิดดูสิลูเซียร์โน่ว่านานแค่ไหนแล้วที่เราไม่ได้ออกล่า”ยกยิ้มเย็นยะเยือกที่มุมปากก่อนจะเก็บปืนกระบอกสั้นดำด้านที่เอวสอบดังเดิม สายตาแข็งกร้าวมองดูผู้มั่งคั่งด้วยความสมเพชเวชนาที่ตัวสั่นงันงกด้วยความหวาดระแวง

“ฉะ...ฉันจะกลับมา ภะ...ภายในสามวัน”น้ำเสียงกระตุกกระตักของนาโอกิบอกชายผู้โหดเหี้ยมตรงหน้า ก่อนจะพยุงร่างสั่นเทิ้มด้วยความกลัวขึ้นละล่ำละลักพาตัวเองออกมาจากขุมนรกที่กำลังเรียกร้องตัวเขาอยู่

ในระยะเวลาสามวันเขาสามารถที่จะหนีออกนอกประเทศอเมริกาได้โดยง่ายดาย เพราะการเดินทางมาและกลับของเขาที่เลือกมาทางเรือมากกว่าเครื่องบิน ถ้าคิดจะหนีต้องไปตั้งแต่ตอนนี้และต้องหนีไปที่อื่นที่ไม่ใช่ประเทศญี่ปุ่นบ้านเกิดของเขา

“คุณฟรานซิสมั่นใจหรอครับว่าคุณนาโอกิจะกลับมา!”ลูเซี่ยนเอ่ยถามเมื่อเขาเองก็อ่านความคิดของเจ้านายตนตอนนี้ไม่ออก

“ใครต่างก็กลัวตายกันทั้งนั้น เชื่อฉันสิลูเซี่ยนว่าต่อให้ไม่ได้ชีวิตของนาโอกิ ฉันก็ต้องมีรางวัลของการชนะพนันครั้งนี้แน่ ยังไงจัดการซื้อเกาะส่วนตัวที่ญี่ปุ่นเอาไว้แล้วกัน เอาแบบที่ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถตามหาพิกัดของมันได้!”จอมมารพูดและยิ้มอย่างมีแผนในใจ เขารู้ว่านาโอกิรักอะไรมากกว่าชีวิตของตัวเอง

“อีกสามวันเราจะตามล่าหารางวัลชิ้นใหญ่กัน!”