บทที่ 3 บอกความจริงกับแฟนสาว

“ความคิดนี้ หนูไม่ได้เป็นคนคิด และหนูก็ไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจด้วยค่ะ” เธอแทนตัวเองว่าหนู แน่นอนว่าเธออ่อนกว่าเขาเป็นสิบปี ก่อนชายหนุ่มจะวางช้อนลงแล้วจับจ้องมองเธอด้วยสายตาแข็งกระด้าง

“ไปปฏิเสธคุณย่า บอกว่าคุณมีแฟนแล้ว ไม่อยากแต่ง ไม่จดทะเบียน ไม่ชอบผม แล้วแต่จะหาวิธี เพียงแค่คุณเอ่ยปาก คนอย่างคุณย่าจะไม่มีวันบังคับ แต่ที่ทุกอย่างยังเป็นแบบนี้ นั่นเพราะคุณเห็นด้วยกับการแต่งงานที่จะเกิดขึ้น” ไรยาแน่นิ่งไปครู่หนึ่ง พลันมองกิริยาของเขาอย่างเงียบ ๆ แล้วฝืนยิ้มออกมา

“หนูทำแบบนั้นไม่ได้หรอกค่ะ เมื่อเป็นความต้องการของคุณหญิงท่าน หนูไม่อาจปฏิเสธได้” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ก่อนอีกฝ่ายจะกำมือแน่น

“ตกลงจะแต่งให้ได้ใช่ไหม” ไรยาเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วพยักหน้าตอบรับ ก่อนเขาจะพุ่งตัวเข้ามาจับแขน แล้วสบตามองอีกฝ่ายด้วยความไม่พอใจ

“เราไม่ได้รักกัน ผมมีคนรักอยู่แล้ว คุณจะดื้อดึงเพื่ออะไร”

“เพื่อปกป้องคุณไงคะ” คำตอบของไรยาทำให้วเรณย์ขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ

“พูดบ้าอะไร ผมไม่เข้าใจ” หญิงสาวดึงแขนตัวเองกลับมา แล้วฝืนยิ้มเป็นครั้งสุดท้าย

“ไม่ว่ายังไง หนูจะแต่งงานกับคุณ ต่อให้คุณมีคนรักแล้วหนูก็ไม่สนใจ” คำตอบของเธอ ทำให้เขารู้สึกขยะแขยงหญิงสาวตรงหน้าอย่างบอกไม่ถูก

“ขอตัวก่อนนะคะ” หญิงสาวเบี่ยงตัวเดินจากไป

“เดี๋ยวก่อน” คำเอ่ยรั้งของชายหนุ่มทำให้ไรยาหันกลับมา

“ถ้าคุณอยากแต่ง ก็ได้! แต่อย่าหาว่าผมไม่เตือนก็แล้วกัน”

“ขอบคุณที่เตือนค่ะ” ไรยาปล่อยยิ้มสุดท้ายแล้วเบี่ยงตัวเดินจากไปพร้อมความรู้สึกเจ็บปวด เธอรู้เต็มอก ว่าชายตรงหน้าไม่เคยลดตัว มองเธอสักครั้ง และครั้งนี้ก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า เธอน่ารังเกียจสำหรับเขามากเพียงใด

บนเตียงนอนสีหวานภายในคอนโดฯ ของรลิตา วเรณย์เดินเข้ามาพร้อมถือแอลกอฮอล์เข้ามาเต็มสองมือ หญิงสาวที่เพิ่งเลิกงานเลื่อนสายตามองมือของชายหนุ่ม เห็นดังนั้นจึงปล่อยยิ้มแล้วเข้าไปช่วยถือพลางเอ่ยถามอย่างรู้ทัน

“มีเรื่องเครียดอีกแล้วใช่ไหมคะ” หลังจากหญิงสาววางของลงบนโต๊ะอาหาร ร่างของวเรณย์ก็เข้ามาสวมกอดแล้วอุ้มเธอไปวางบนเตียงนอน พลางสบตาอีกฝ่ายอย่างมีความหมาย

“ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลย”

“ก็ยังหอมอยู่ดี” เขาสูดกลิ่นแฟนสาวแล้วพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน หญิงสาวจิ้มมือไปที่จมูกเขาแล้วตอบกลับ

“แล้วแอลกอฮอล์ที่ซื้อมาล่ะ ไม่กินแล้วเหรอ”

“อยากกินอย่างอื่นมากกว่า” ชายหนุ่มพูดจบ ก็เริ่มบทรักบนเตียงนอนแสนนุ่มในทันทีด้วยความคิดถึง กายของรลิตาอยู่ใต้อาณัติชายหนุ่มในเวลารวดเร็ว หลายครั้งเขาเคยขอร้องให้เธอมีลูกกับเขา เพื่อนำไปต่อรองกับคุณย่า ทว่าศักดิ์ศรีของรลิตามีมากกว่านั้น เธอต้องการให้คุณหญิงทองฤดียอมรับเธอเป็นหลานสะใภ้อย่างถูกต้อง

หลังจากกิจกรรมรักจบลง ชายหนุ่มดึงแฟนสาวเข้าไปสวมกอดแล้วพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

“สิบกว่าปีแล้วนะ ที่ผมมีคุณข้างกายมาตลอด ถ้าวันหนึ่งผมไม่ได้กอดคุณแบบนี้ คงรู้สึกขาดอะไรไปแน่ ๆ” หญิงสาวขมวดคิ้วแล้วเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ

“ทำไมอยู่ ๆ พูดถึงเรื่องนี้คะ”

“คุณสัญญาได้ไหม ว่าห้ามโกรธ ห้ามเกลียดผม” คำพูดของเขาทำให้รลิตารู้สึกหวาดหวั่น เธอค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง แล้วทอดสายตาไปยังแฟนหนุ่ม

“มีเรื่องอะไรเหรอคะ” เขาถอนหายใจแล้วพูดขึ้น

“สัญญาก่อนสิ ว่าจะไม่โกรธ ไม่เกลียดผม” รลิตาจ้องมองสายตาจริงใจของอีกฝ่ายแล้วพยักหน้าตอบรับ ก่อนชายหนุ่มจะตัดสินใจพูดความจริงออกมา

“คุณย่าอยู่โรงพยาบาลมาเกือบหกเดือนแล้ว อาการของท่านก็ทรง ๆ ทรุด ๆ ท่านต้องการให้ผมแต่งงานกับไรยา ถ้าผมไม่แต่ง บริษัทที่คุณพ่อทุ่มเทมาทั้งหมด ก็จะตกไปเป็นของครอบครัวคุณอาทวีสิน ผมยื้อคุณย่าต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ผมคงต้องแต่งงานตามเจตนารมณ์ของคุณย่า” รลิตาชะงักนิ่ง พลันน้ำตาไหลพรากด้วยความเจ็บปวด

“รลิตา ผม...” ยังไม่ทันที่เขาจะเอ่ย เธอก็ลุกพรวดไปสวมเสื้อผ้าแล้วยกแอลกอฮอล์ขึ้นดื่มโดยไม่พูดจา ท่ามกลางสายตาเจ็บปวดของวเรณย์ที่มองแฟนสาวอยู่ห่าง ๆ

“แต่คุณไม่ต้องห่วงนะ ยังไงผมก็รักคุณมากที่สุด การแต่งงานก็แค่แต่ง ๆ ไปเพื่อปลอบใจคุณย่าก็เท่านั้น”

“จดทะเบียนสมรสด้วยใช่ไหมคะ” รลิตายกแอลกอฮอล์ขึ้นดื่มแล้วเอ่ยถามเสียงแข็ง ก่อนเขาจะกลืนน้ำลายแล้วจำใจพยักหน้าตอบรับ

“แบบนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับการเลิกราหรอกค่ะ ที่คุณมาก็เพื่อจะบอกเลิกฉันใช่ไหม”

“ไม่ใช่อย่างนั้น ไม่ใช่เด็ดขาด” วเรณย์พยายามอธิบาย ขณะที่หญิงสาวกระดกเหล้าในมือไม่หยุด เธอตัดสินใจหันมาพูดกับเขาด้วยแววตาผิดหวัง

“ไหนคุณบอกว่าคุณย่าไม่สามารถบังคับคุณได้ยังไง แต่นี่อะไรคะ ทำไมอยู่ ๆ คุณมาบอกว่าจะแต่งงานกับผู้หญิงอื่น”

“ผมจำเป็นต้องทำ” คำตอบของเขาทำให้รลิตาทรุดตัวด้วยความเสียใจ เขาเห็นดังนั้นจึงตัดสินใจเข้าไปโอบกอดเพื่อปลอบโลม ก่อนจะพูดขึ้น

“ไม่ต้องห่วงนะ หากบริษัทเป็นของผมเมื่อไหร่ ผมจะหย่ากับไรยาทันที คุณรอผมได้ไหม” สายตาอ้อนวอนของวเรณย์จับจ้องมองแฟนสาวด้วยความรัก ก่อนหญิงสาวจะนิ่งเงียบไม่ตอบโต้ เขาจึงพูดขึ้น

“เชื่อผม ผมสัญญาว่าจะหย่ากับไรยาให้เร็วที่สุด รอผมนะ”