3

วัฒน์จุมพิตหน้าผากนูนเกลี้ยงของเธอเบาๆ ใจเขานั้นเต้นแรงเหมือนหนุ่มน้อย

เขาตกหลุมรักสาวน้อยหน้ามนมานานแสนนานแล้ว ความกระสันทางเพศของเขาก่อเกิดขึ้นยามคิดถึงเธอ และต้องช่วยตัวเองเมื่อจินตนาการว่าได้เธอมาแนบกาย ในขณะที่เขาไม่ปรารถนาหญิงอื่นมานานแสนนานแล้ว

เขาหลับตามเธอไปในเวลาไม่นานนัก กลิ่นหอมอ่อนๆ ของกายสาวทำให้เขาผ่อนคลายอย่างประหลาด

ทอรุ้งปรือตาตื่นขึ้นมาในช่วงเช้า เธอรู้สึกว่าเมื่อคืนนอนหลับสนิทและหลับสบายมากๆ อาจเพราะเมื่อวานเหนื่อยจากการเดินทาง

ร่างน้อยที่ซุกอยู่ในอ้อมแขนของใครบางคนทำให้เธอต้องเงยหน้าขึ้นมอง ทอรุ้งตกใจเมื่อเธอกำลังกอดรัดวัฒน์อย่างแนบแน่นเหมือนเขาเป็นหมอนข้าง แถมยังซุกเข้าหาอกเขาอีก

เด็กสาวทำท่าจะหนีลงจากเตียง แต่อ้อมแขนอบอุ่นแข็งแรงดึงเธอมารัดเอาไว้มากขึ้น

“ตื่นแล้วเหรอ”

เขาเอ่ยถามเสียงนุ่มมองคนที่กะพริบตาปริบๆ เหมือนตกใจ ก่อนที่แก้มสาวแดงซ่านในทันที

“อรุณสวัสดิ์ครับ เมื่อคืนนอนหลับสบายไหม”

คนเอ่ยถามจุมพิตหน้าผากนูนเกลี้ยงของเธอหนักๆ เธออุทานรีบก้มงุดด้วยความอาย

“ไม่ตอบโดนจูบนะ”

“หลับสบายค่ะ หลับสนิทเลย”

เธอรีบตอบ กลิ่นกายหอมกรุ่นของเขาทำให้เธอใจสั่นท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด

“หิวหรือยังครับ”

“หะ... หิวแล้วค่ะ”

เธอตอบเสียงสั่นๆ เขายิ้มใส่ตาอย่างเอ็นดู ก่อนจะบอกให้เธอไปอาบน้ำ

ทอรุ้งรีบพาตัวเองเข้าห้องน้ำโดยเร็ว ใจเต้นแรงไม่เป็นส่ำ ดีใจที่เขายอมปล่อยแต่โดยดี

รีบอาบน้ำทำภารกิจในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว เธอออกมาจากห้องน้ำก็รีบจัดการกับข้าวของที่ยังจัดไม่ค่อยเรียบร้อยเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา ในขณะที่เขาเข้าไปอาบน้ำและออกมาพร้อมเสื้อผ้าชุดใหม่

อย่างน้อยอาวัฒน์ก็ไม่ชอบโชว์ ออกมาจากห้องน้ำด้วยเนื้อตัวแบบโป๊ๆ ให้เธอดู

“เสร็จหรือยังครับ”

เขาเอ่ยถามน้ำเสียงสุภาพอ่อนโยน เขากอดรัดเธอจากทางด้านหลัง คนถูกกอดถึงกับสะดุ้ง พยายามคิดว่าเขาเป็นสามี เธอก็ไม่ควรปฏิเสธหากเขาจะกอดหอมใช้สิทธิ์ที่ถูกต้องตามกฎหมาย

“เสร็จแล้วค่ะ”

“ลงไปกินข้าวกันครับ”

เขาโอบเอวของเธอเอาไว้ พาเดินลงไปรับประทานอาหารเช้า วัฒน์แนะนำทอรุ้งให้ทุกคนรู้จักในฐานะภรรยา เธอยิ้มให้คนในบ้าน มีสาวใช้ คนขับรถ คนสวนที่ยิ้มต้อนรับเธออย่างมีไมตรีจิต

“วันนี้มีข้าวต้มกุ้งค่ะ”

เสียงของสาวใช้เอ่ยบอก วัฒน์เลื่อนเก้าอี้ให้เธอนั่ง ทอรุ้งยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยน ก่อนจะรับประทานอาหารเงียบๆ แต่เสียงชวนแสบแก้วหูที่ดังเข้ามาในบ้านทำให้ทอรุ้งต้องรีบหันไปมอง

เธอเห็นผู้หญิงนางหนึ่งแต่งตัวเปรี้ยวจี๊ด ทาปากแดงจัด ทาเล็บสีแดง แต่งตัวรัดรูปทันสมัย ผิวของหล่อนสวย หุ่นดี ผมยาวหยักสก โกรกผมสีทอง สีหน้ายิ้มแย้มในคราแรกหงิกงอในทันทีที่เห็นเธอ

“ใครกันคะคุณวัฒน์”

น้ำเสียงกระชากถามนั้นทำให้ทอรุ้งกะพริบตาปริบๆ

“ภรรยาของผมครับ”

“ภรรยา!!!”

ดูเหมือนหล่อนจะตกใจ เสียงแสบแก้วหูจึงดังขึ้น แล้วคนที่หน้าหยิกงอก็ทำท่าจะกินหัวเธอด้วย นั่นทำให้ทอรุ้งต้องลุกจากเก้าอี้โดยสัญชาตญาณ เธอกลัวจะโดนตบจนหน้าคว่ำเหลือเกินในตอนนี้

วัฒน์ลุกตามเด็กสาว เขาเข้ามายืนอยู่เคียงข้างด้วยท่าทีปกป้อง

“นี่มันอะไรกันคะคุณวัฒน์ คุณมีภรรยาตั้งแต่เมื่อไหร่”

มาหยาถามอย่างโกรธๆ เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของมรรค เจ้าของไร่ที่อยู่ไร่ข้างๆ เขานี่แหละ หล่อนมาตามตื้อเขาจนเขารำคาญ สลัดยังไงก็ไม่หลุด เธอประกาศว่าถ้าเขายังโสดไม่มีเมีย ก็จะพิชิตใจเขาให้จงได้ คนงานเองก็รู้กันไปทั่วไร่ ถ้ามาหยามาเมื่อไหร่ใครไม่ให้ความร่วมมือบอกว่าเขาอยู่ที่ไหนได้เจอฤทธิ์เดชของเธอแน่ๆ

ที่เขาเป็นกังวลก็คือกลัวทอรุ้งจะรับมือมาหยาไม่ไหว เขาเองยังปวดหัวเวลาเห็นเธอ แทบอยากจะดำดินหนีถ้าทำได้

“เมื่อวานครับ เธอชื่อทอรุ้งเป็นภรรยาที่ผมรัก และรักผมมากๆ ด้วยครับ” เขาจับมือของเธอมาโอบเอวหนาเอาไว้

“อาวัฒน์ทำอะไรคะ”

เธอตกใจเมื่อเขาดึงมือเธอให้ไปกอดเอวเขาเอาไว้

“ท่านี้เรียกว่ากอดผัวอย่างหวงแหนครับ”

เขากระซิบตอบกลับมา จับมือเธอให้กอดเอวเขาเอาไว้ไม่ยอมปล่อย ทอรุ้งตาโตกับประโยคของเขา

แล้วโดยที่ไม่คาดคิด เขาก็เอาแก้มมาชนกับปากน้อยๆ ของเธอหน้าตาเฉย

“อาวัฒน์”

“ท่านี้เรียกว่าหอมแก้มผัวรักครับ”

วัฒน์ตอบแล้วยิ้มใส่ตา คนฟังถึงกับอ้าปากค้าง กะพริบตาปริบๆ แก้มแดงซ่าน

“คุณวัฒน์ คุณทำแบบนี้ต่อหน้าหยาได้ยังไงคะ ทำได้ยังไง”

มาหยาโมโหกระทืบเท้าไปมา บิดาตามใจแต่เด็ก อยากได้อะไรก็ต้องได้ มีอย่างเดียวที่เธอไม่ได้คือวัฒน์นี่แหละ เธอไม่ยอมเด็ดขาด