บทที่ 6

ขณะที่กำลังนั่งรถแท็กซี่กลับบ้าน ปาณิสราก็หยิบนามบัตรของคนขายประกันชีวิตที่นาริฐาให้ออกมาดู ก่อนจะกดโทรศัพท์โทร ออกไปยังหมายเลขบนนามบัตร เมื่อปลายสายกดรับหญิงสาวก็แนะนำตัวว่าเป็นใครและต้องการอะไร คนขายประกันจึงร่ายยาวถึงประเภทของประกันชีวิต ประกันอุบัติเหตุ ประกันกลุ่มเสี่ยง ประกันโรคร้ายแรงและอื่นๆ อีกหลายอย่างที่คนฟังออกอาการงงเล็กน้อย ปาณิสรานั่งฟังแบบนี้จนกระทั่งถึงบ้าน หญิงสาวจึงขอวางสายและบอกจะติดต่อไปใหม่

“เบี้ยประกันสามหมื่นห้าต่อปีเชียวเหรอ เฮ้อ…” เมื่อก้าวลงจากรถแท็กซี่ได้ ปาณิสราก็เอ่ยกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะถอนหายใจออกมาหนักๆ เบี้ยประกันที่ต้องจ่ายนั้นเยอะเหมือนกัน อีกอย่างตอนนี้เธอมีเงินไม่พอด้วยสิ แต่ก็ตัดสินใจได้แล้วว่าของขวัญวันเกิดของชนาธิปปีนี้เป็นอะไร

“สงสัยต้องหางานพิเศษทำแล้วมั้ง อีกสองเดือนก็จะถึงวันเกิดพี่แล้ว จะเก็บเงินทันไหมเนี่ยเรา” หญิงสาวยังคงเอ่ยกับตัวเองออกอาการเพ้อเล็กน้อยเพราะมึนกับข้อมูลเรื่องประกันในสมองตอนนี้ ก่อนจะเปิดประตูเข้าบ้านถึงได้เงยหน้าขึ้นจากพื้น รถเธอจอดอยู่แสดงว่าพี่ชายกลับมาแล้วสิ แต่ทำไมวันนี้กลับมาเร็วจัง

เมื่อก้าวเข้ามาในบ้านปาณิสราก็แทบกรี๊ด สายตาของหญิงสาวมองเห็นนักร้องขวัญใจนั่งอยู่บนโซฟาภายในบ้าน กระเป๋าและหนังสือเรียนในมือร่วงลงพื้นทันทีเพราะความตกใจ และดีใจกับสิ่งที่ได้พบ แม้จะโตจนใกล้จะเรียนจบปริญญาตรีแล้ว แต่ความชื่นชอบไอดอลเกาหลีนั้นเธอก็มีพอตัว ปาณิสราหลับตาเพราะคิดว่าฝันเนื่องจากเมื่อคืนเธอเพิ่งดูมิวสิควีดีโอตัวใหม่ของเกิร์ลกรุ๊ปที่มีปาร์คเฮริมเป็นสมาชิก

ปาณิสราพึมพำอยู่คนเดียวฟังไม่เป็นศัพท์เท่าไหร่นักว่าเธอพูดอะไร ปาร์คเฮริมเกร็งไปทั้งตัวจนขยับไปไหนไม่ได้ เพราะตั้งแต่มาถึงบ้านของชนาธิปเธอก็เอาแต่นั่งนิ่งไม่กล้าขยับออกไปไหนเลยด้วยซ้ำ เรียกได้ว่าเป็นหุ่นที่จะสั่งให้อยู่นิ่งๆ เธอก็ทำ เนื่องจากภาพที่คอนโดมิเนียมยังติดอยู่ในสายตานั่นเอง

ขณะนั้นปาณิสราก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้นเพราะคิดว่าเป็นความฝัน แต่ภาพที่เห็นคือปาร์คเฮริม ตัวจริงแน่นอน หญิงสาวเดินตัวลอยๆ เข้าไปหาไอดอลคนโปรด แต่ปาร์คเฮริมกลับดึงสติสั่งตัวเองให้ขยับหนีเพราะรู้สึกไม่ไว้ใจ หันซ้ายหันขวามองหาชนาธิป

“ปาร์คเฮริมใช่ไหมคะ ใช่ไหม” ปาณิสราเข้าไปจับแขนของปาร์คเฮริมไว้เอ่ยถามเป็นภาษาไทยแบบลืมตัว ก่อนจะเขย่าไปมา ใบหน้าเพ้อๆ เล็กน้อย

“อะ... เอ่อ... คือ…” คนถูกถามอึกอักขึ้นมาทันที อย่าบอกนะว่าพี่สาวตรงหน้าจะเป็นแฟนคลับของเธอด้วย แต่จะว่าไปเธอเป็นใครเข้ามาในบ้านเหมือนกับเป็นเจ้าของหรือจะใช่ ปาณิสรานั้นดีใจเกินเหตุจนลืมสังเกตว่าปาร์คเฮริมตอบคำถามเธอแบบติดขัดเป็นภาษาไทยด้วย

“มีน…กลับมาแล้วเหรอ” น้ำเสียงของชนาธิปที่ดังออกมาจากชั้นบนของบ้านเหมือนระฆังช่วยชีวิตของปาร์คเฮริมไว้ไม่มีผิด หญิงสาวค่อยหายใจโล่งอกขึ้นมาหน่อย

“พี่มัตต์ ปาร์คเฮริมค่ะ ปาร์คเฮริมนักร้องเกิร์ลกรุ๊ปเกาหลีมาอยู่ในบ้านเรา ฝัน…ฝันหรือเปล่า มันไม่ใช่ภาพสามมิติ มีนจับแขนเขาด้วยเมื่อกี๊” ปาณิสราเดินตัวลอยๆ ไปหาพี่ชายที่บันไดบ้าน ก่อนจะใช้มือตบหน้าตัวเองเบาๆ

“ตัวจริง” คำพูดยืนยันของพี่ชาย ทำให้ปาณิสราหันขวับมามองปาร์คเฮริม ที่ยืนกระพริบตาปริบๆ มองมายังสองคนพี่น้องนิ่ง

“เหรอคะ กรี๊ดดด” เมื่อได้ยินคำตอบที่ยืนยันแน่นอน ปาณิสราก็ได้เวลากรี๊ดออกมาดังๆ ทำเอาแขกของบ้านอย่างปาร์คเฮริมพลอยตกใจไปด้วย รวมไปถึงเจ้าของบ้านอย่างชนาธิปอีกคน สงสัยน้องสาวเขาจะบ้าเข้าขั้นจริงๆ ยังดีหน่อยที่เป็นผู้หญิง ถ้าบ้าผู้ชายเขาจะขังไว้ในห้องแบบไม่ยอมให้เห็นเดือน เห็นตะวันแน่นอน

“เอ้าเบาๆ เดี๋ยวข้างบ้านจะหาว่าเราบ้าหรอก” ชนาธิปเอ่ยถามน้องสาว แต่ปาร์คเฮริมนั้นดีใจออกที่มีคนปลื้มเธอแบบนี้

“แล้วนี่ปาร์คเฮริม มาอยู่ในบ้านเราได้ไงคะ” เมื่อตั้งสติได้ปาณิสราก็หันมาถามพี่ชาย

“เอ่อ…เรียกเฮริมเฉยๆ ก็ได้ค่ะ ไม่ต้องเรียกเต็มยศก็ได้” เสียงใสๆ ของปาร์คเฮริมเอ่ยขึ้น เพราะรู้สึกเกรงใจ

“ว้าว…พูดภาษาไทยได้ด้วยเหรอ จริงสิก็เขาเป็นลูกครึ่ง ไทยเกาหลีนี่นา ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันชื่อมีน” ปาณิสราพูดเองเออเองก่อนจะได้ทีแนะนำตัวเองเสร็จสรรพ

“เฮริมค่ะ ออน-นี่” ปาร์คเฮริมเอ่ยเรียกปาณิสราอย่างสนิทสนม นั่นเพราะเธอรู้สึกอยากจะเรียกแบบนี้จริงๆ แม้จะเป็นภาษาเกาหลีแต่คำว่าออนนี่ปาณิสราก็แปลออกว่าคือคำว่าพี่สาว

“เอ๊ะ…ออน-นี่เหรอ” ปาณิสราไม่ได้ติดใจหาก ปาร์คเฮริมจะเรียกเธอว่าพี่สาว เพียงแต่ตกใจเท่านั้นเอง เพราะไมคิดไม่ฝันว่าไอดอลที่ชอบจะเรียกเธอว่าพี่สาวแบบนี้

“กะ…ก็พี่เป็นพี่สาวฉันไง หรือไม่ใช่แต่พี่น่าจะอายุมากกว่าฉันนะคะ” ปาร์คเฮริมมองหน้าปาณิสราไปมา เธอมองคนไม่ผิดแน่นอน

“จริงค่ะ เพราะในประวัติเฮริมอายุแค่สิบเก้า แต่มีนยี่สิบเอ็ด ฮา ฮา… แก่กว่าเป็นพี่ถูกแล้ว” ปาณิสรายิ้มแห้งๆ ให้ แต่จะว่าไปเธอก็ดีใจมากอยู่ดีที่ปาร์คเฮริมมาอยู่ในบ้านแบบนี้ ชนาธิปนั้นส่ายหน้าให้น้องสาว สงสัยจะบ้าเกาหลีเข้าเส้น

“เฮริมจะพักที่บ้านเรานะมีน คืนนี้ให้เธอนอนห้องเราด้วยแล้วกัน”

“รบกวนด้วนนะคะพี่สาว” ปาร์คเฮริมโค้งศีรษะให้ ถึงเธอจะไม่ค่อยชอบขี้หน้าชนาธิป แต่ให้ทำไงได้ในเมื่อคุณลุงของเธอเห็นดีแล้วว่าอยากให้ชายหนุ่มมาเป็นบอดี้การ์ดให้

“เอ๋…ว่าแต่ทำไมไอดอลคนดังต้องมาอยู่บ้านเราด้วยละค่ะ แล้วพี่มัตต์กับเฮริมรู้จักกันเหรอ ไปไงมาไงมีนงง”

“มานี่พี่จะเล่าให้ฟัง” ชนาธิปลากแขนน้องสาวเข้าไปในครัว ก่อนจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ปาณิสราฟังอย่างละเอียด