ตอนที่4 Nc

หญิงสาวร่างเพียวบาง สัดส่วนนางแบบทรุดกายนั่งกับพื้น ใบหน้าสวยเงยมองคนที่ยืนพิงกำแพงด้วยสายตายั่วยวน เธอค่อยๆ รูดซิปกางเกงของอีกฝ่ายออกช้าๆ ไม่นานแก่นกายใหญ่แข็งขืนก็ดีดผงาดชูชันออกมา

"อ๊ะ..ชินคะ ใจร้อนจริงๆ เลย" เสียงหวานเอ่ยกับชายหนุ่มที่ใครๆ ก็อยากขึ้นเตียงด้วย

"เร็วสิ..ลูกตาล..ซี้ด" เสียงทุ้มครางซี๊ดซ๊าดเมื่อคนตรงหน้าเริ่มใช้ลิ้นแตะที่หัวปลายมน

"อุกๆ ..อึก.." เสียงหวานถูกกลืนกินด้วยลำกายใหญ่ที่คับคาปาก

เตชินหลุบตามองคนตรงหน้าแล้วใช้มือขยุมผมลอนสวยของเธอด้วยมือข้างเดียว

"อ๊อก..อุก.." ปากสวยอ้ากว้างครอบงับแก่นกายใหญ่เกือบสุดลำโคน

"ซี้ด..เร็วอีก" มือใหญ่จับศีรษะของเธอขยับเข้าออกพร้อมกับสวนเอวกระแทกไม่ผ่อนแรง

สองร่างชายหญิงเริ่มนัวเนียกันอย่างเมามัน เตชินจับร่างเพียวบางหันหลัง สะโพกสวยแอ่นรอรับความเป็นชายที่แข็งขืน

"ไม่ต้องใส่ก็ได้ค่ะ วันนี้ปลอดภัย" เสียงหวานรีบเอ่ยเมื่อเห็นอีกฝ่ายกำลังล้วงหยิบเครื่องป้องกันขึ้นมาสวม

"ฝันไปเถอะคนสวย" เขาไม่มีทางเสี่ยงแน่นอนทั้งโรคทั้งเด็ก เขายังไม่คิดจะมีครอบครัวตอนนี้ หน้าที่การงานของเขากำลังไปได้ดี

"อ๊า..ชินคะ" นางแบบสาวครางเสียงสั่น ร่อนเอวเข้าหาแก่นกายใหญ่ของเขา

"หึ! แฉะเลยนะลูกตาล" เสียงทุ้มกระซิบข้างหูเบาๆ ก่อนที่จะจ่อเอ็นอุ่นลำใหญ่ที่ห่อหุ้มด้วยถุงยางอนามัยแทรกผ่านกลางกายสาวที่ชื้นแฉะเข้าไปจนสุดทาง

"อ๊า..ขยับเลยค่ะ..อ๊าย.." เสียงที่ครางระงมเป็นของฝ่ายหญิงแต่เพียงผู้เดียว ส่วนเตชินเขาทำเพียงเร่งขยับสะโพกสอบเข้าออกรัวๆ

"เสียวจังเลยค่ะ..อ๊า..เร็วอีก"

เตชินเร่งกระแทกกระทั้นอัดใส่ร่างเพียวบางเต็มกำลัง เขาทำเหมือนทุกครั้งด้วยความเคยชินแต่เขาไม่เคยรู้สึกสนุกไปกับพวกนางแบบสาวเหล่านี้เลย เขาทำเพื่อให้ตนเองได้ปลดปล่อยความอัดอั้นเท่่านั้น

"อ๊ะ..อ๊า..เสียวค่ะ..อ๊าย" นางแบบสาวยังคงต่อเนื่องไม่ขาดตอน เธอดีใจมากที่ได้ขึ้นเตียงกับเขาเพราะเหล่าเพื่อนนางแบบต่างพากันพูดปากต่อปากว่าพระเอกหนุ่มคนนี้แซ่บจนลืมไม่ลง บางคนถึงกับขอร้องอ้อนวอนให้มีรอบสอง แต่เป็นที่รู้กันว่าสำหรับเตชินแค่ครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว

"ใหญ่มากค่ะ..อ๊า..ลึกเกินไป..อ๊ะ" เสียงหวานพรรณาความเป็นชายไปพลางกับเปล่งเสียงครางระงมลั่นห้อง เตชินมองแล้วส่ายหน้าให้กับความเล่นใหญ่ของเธอ

"อยู่นิ่งๆ สิ" เขาจับเจ้าหล่อนให้อยู่นิ่งแล้วเร่งขยับเข้าออกหลายๆ ที่จนอีกคนครางเสียงสั่น

"อ๊ะ..อ๊ะ..อึก..อู๊ย"

แก่นกายใหญ่สาวชักเข้าออกไม่สนใจว่าอีกคนจะรับได้หรือไม่ แต่ดูจากสีหน้าและท่าทางที่แอ่นก้นรับความเป็นชายของเขาบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าเธอชอบมากขนาดไหน

"อื้ม.." ลำเอ็นอุ่นรีบชักออกจากรูที่เจิงนองไปด้วยน้ำของนางแบบสาว ถุงยางอนามัยถูถอดทิ้งอย่างไม่ไยดีก่อนที่มือหนาจะชักรูดเร็วๆ

"อ๊า.." หญิงสาวรู้งานรีบหันหน้าแล้วนั่งลงอ้าปากรอรับสิ่งที่กำลังจะออกจากแก่นกายใหญ่

ไม่นานนักน้ำสีขาวขุ่นพุ่งกระฉูดเลอะบนใบหน้าสวยของนางแบบสาว บางส่วนกลับกระเซ็นเข้าไปในโพรงปากเล็กและแน่นอนว่าเธอจัดการกลืนลงคออย่างไม่รังเกียจ

หลังจบกิจกรรมเข้าจังหวะชายหนุ่มทิ้งกายนั่งที่โซฟาพลางหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบเพื่อระบายความเครียด

"สูบบุหรี่ด้วยเหรอคะ" หญิงสาวเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะไม่เคยรู้ว่าเขาสูบบุหรี่ด้วย

"อืม นานๆ ที" เตชินตอบปัดๆ ไป เขาเคยติดบุหรี่จัดช่วงก่อนเข้าวงการ สุดท้ายก็ต้องเลิกสูบเพื่อหน้าที่การงาน แต่ไม่รู้ทำไมพักหลังมานี้เขากลับมาสูบมันอีกแล้ว

ตลอดทั้งวันเขาในหัวของเขาได้แต่คิดวนแต่เรื่องของนิสรกับคนรัก ไม่รู้ว่าป่านนี้ทั้งสองคนจะเป็นอย่างไร ไม่รู้ว่าเธอจะรู้ความจริงหรือยัง

"จะสนใจทำไมวะ ไม่ใช่เรื่องของเรา" บ่นอุบอิบเบาๆ ให้ตนเองที่ดันไปคิดแทนคนอื่น นิสรจะเป็นอย่างไรทำไมเขาต้องไปสนใจเรื่องของเธอด้วย

อีกทางด้านหนึ่งนิสรแอบตามคนรักมาถึงคอนโดมิเนียมสุดหรู ซึ่งเธอมั่นใจว่าไม่ใช่ที่พักของธนาแน่นอนเพราะเธอเคยไปคอนโดของเขามาก่อน

"จอดตรงนี้ค่ะพี่" เธอบอกกับคนขับแท็กซี่ที่ขับตามรถของธนามาจนถึงคอนโดที่เธอไม่คุ้น

"ไม่ต้องทอนค่ะ" ส่งเงินให้คนขับแล้วรีบเปิดประตูลงจากรถก่อนจะแอบข้างพุ่มไม้หน้าคอนโด

เธอไม่สามารถเข้าไปข้างในได้เพราะระบบความปลอดภัยของที่นี่ค่อนข้างสูงจึงทำได้แค่แอบมองระยะไกลจากด้านนอก นิสรมองแผ่นหลังของธนาที่เดินตรงดิ่งไปยังหน้าลิฟต์ด้วยความคุ้นชิน นั่นก็แสดงว่าเขาไม่ได้ที่นี่เป็นครั้งแรก

"ฮึก.." จู่ๆ หยาดน้ำตาก็ไหลออกมาเมื่อได้เห็นภาพที่ไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นกับตนเอง

นิสรมองคนรักที่กำลังหอมแก้มผู้หญิงอีกคนด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม เธอรู้สึกปวดใจถึงกับทรุดนั่งกับพ้ืนอย่างหมดแรง น้ำตาเม็ดใสไหลอาบแก้มทั้งสองข้างลืมความอายไปจนหมด

"ซัน..ฮึก" คนตัวเล็กนั่งสะอื้นไหล่สั่น ใบหน้าสวยนองไปด้วยน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม

"ฮือ..ฮึก"

เธอนั่งร้องไห้หน้าคอนโดมิเนียมอยู่นานแม้แฟนหนุ่มจะขึ้นห้องไปกับผู้หญิงอีกคนแล้วก็ตาม แต่นิสรก็ไม่ได้ลุกไปไหน เธอรู้สึกไร้เรี่ยวแรงเจ็บปวดทรมานไปถึงทรวงอก

ชายหนุ่มร่ำลาคู่ขาคนใหม่ที่ไม่รู้โลกกลมหรือเพราะความบังเอิญที่เธอคนนี้อาศัยอยู่คอนโดเดียวกับคู่ขาที่เขาจบความสัมพันธ์เพียงชั่วข้ามคืนไปเมื่อวาน

"ฮึม~" เสียงทุ้มฮัมเพลงในลำคอเบาๆ ขณะเดินไปรถของตนเอง แต่ความหูดีทำให้เขาได้ยินเสียงเหมือนคนร้องไห้อยู่ไม่ไกล

ชายหนุ่มมองตามเสียงสะอื้นที่ดังไม่ขาดสาย ก่อนจะเจอหญิงสาวร่างเล็กนั่งปิดหน้าร้องไห้อย่างเอาเป็นเอาตาย เตชินจึงตัดสินใจเดินเข้าไปหาคนที่กำลังร้องไห้

"คุณครับ..คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ" เพราะเธอนั่งก้มหน้าเขาจึงไม่รู้ว่าคนที่ร้องไห้อยู่นั่นเป็นใคร ถึงรูปร่างจะคล้ายกับคนที่เขากำลังนึกถึงก็ตาม แต่ก็ยังไม่แน่ใจว่าจะใช่เธอหรือเปล่า

"ฮึก..ไม่เป็นไรค่ะ..ฮือ" ปากบอกไม่เป็นไร แต่ยังคงร้องไหล่จนไหล่สั่น

นิสรค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองคนที่เข้ามาทัก เพราะรู้สึกคุ้นเสียงเขาเหลือเกิน เธอได้แต่ภาวนาขออย่าให้เป็นคนรู้จัก เธอไม่พร้อมให้ใครเห็นสภาพเธอตอนนี้

"คะ..คุณชิน!"

"หนูนิด?"

สองสายตาสบกันโดยไม่ตั้งใจ นิสรตกใจที่เป็นเขา เตชินเองก็คาดไม่ถึงว่าเป็นเธอที่ร้องไห้ ทั้งคู่นิ่งอึ้งใส่กันอยู่ชั่วขณะ

"ขอตัวนะคะ..ฮือ" หญิงสาวที่ได้สติรีบลุกขึ้นวิ่งหนีโบกรถแท็กซี่แล้วหายไปทันที ทิ้งให้เตชินมัวแต่ยืนมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

"ฮือ..ทำไมคุณชินต้องมาเห็นสภาพฉันตอนนี้..ฮือ"

คราวนี้กลายเป็นว่าที่ร้องไห้ไม่ใช่เพราะถูกแฟนนอกใจ แต่เป็นเพราะนักแสดงหนุ่มที่ทำงานร่วมกันดันมาเห็นสภาพที่เธอร้องไห้ขี้มูกโป่ง หมดกันภาพลักษณ์นักศึกษาฝึกงานวัยใส

นิสรได้แต่หวังว่าเตชินจะไม่ไปเล่าให้ใครฟังเรื่องที่เจอกันวันนี้ ทุกคนคงอยากรู้ว่าทำไมเธอถึงร้องไห้ไม่อายคนแบบนั้น เธอยังไม่พร้อมจะตอบคำถามใครทั้งนั้นแค่นี้ก็เจ็บมากพอแล้ว อย่าเพิ่งให้ใครมาซ้ำเติมอีกเลย