ตอนที่ 4

“นังรุ้งลดา!”

“กรุณาเก็บกิริยาต่ำๆ ของคุณไว้ใช้ที่บ้านนะคะคุณพิณพิชา” รุ้งลดาหันขวับมาจ้องพิณพิชาที่เตรียมง้างมือจะหาดใส่หน้าเธออย่างเอาเรื่อง ในขณะที่คุณหญิงงามเนตรกำลังตัวสั่นเพราะไม่สามารถเถียง ‘ยัยเด็กเมื่อวานซืน’ ที่นางเรียกเต็มปากว่าเป็น ‘ลูกเมียน้อย’ ของท่านนายพลพิษณุ สามีของนางได้ “ดูน้องสาวของคุณสิคะ คุณแพรน่ะเขาเป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้ว จะพูดจะจาก็ไพเราะ กิริยาท่าทางหรือแม้แต่การแสดงออกก็ไม่หยาบคายเหมือนคุณเลยนะคะ คุณไม่คิดสงสัยบ้างหรือว่าทำไม”

ยิ่งพูด คุณหญิงงามเนตรยิ่งตัวสั่นสะท้านจนรุ้งลดาต้องกระตุกมุมปากใส่ จ้องตากับผู้เป็นแม่เลี้ยงอย่างคนถือไพ่เหนือกว่าเหมือนจะบอกให้รู้ว่า ความลับของนางมันไม่ใช่ความลับสำหรับทุกคน

“คุณแม่คะ แพรว่าคุณแม่กับพี่พิณกลับดีกว่าค่ะ อย่ามีเรื่องกันที่นี่เลยนะคะ ที่นี่บริษัทของพี่ศตายุเกิดใครมาเห็นเข้ามันจะไม่ดีนะคะ” แพรพิชาที่เห็นว่าสถานการณ์เริ่มแย่รีบเอ่ยขึ้นเพราะไม่อยากให้แม่กับพี่สาวต้องมามีเรื่องกับรุ้งลดาที่เธอเองก็นับถือเป็นพี่อีกคน แม้จะเป็นพี่สาวต่างแม่ก็ตาม

“แล้วไง จะไปแคร์ทำไมกับพวกพนักงานชั้นต่ำพวกนั้น” พิณพิชาแหวใส่น้องสาวที่ต่อให้เป็นน้องแท้ๆ แต่เธอก็อดริษยาในความงามที่ไม่ต้องแต่งแต้มของแพรพิชาเสียไม่ได้ ทำให้เธอมักจะใช้อำนาจความเป็นพี่ข่มน้องสาวที่ก็มักจะยอมลงให้อยู่ร่ำไป

“ก็คนชั้นต่ำนี่แหละค่ะที่มันจะกระชากให้คุณตกจากหอคอยงาช้าง อย่าลืมนะคะว่าโซเชียลเดี๋ยวนี้มันไว ถ้าใครเขาเอาคุณไปนินทาในโลกโซเชียลล่ะก็...คงไม่ต้องบอกนะคะว่าจะเกิดอะไรขึ้น” คราวนี้รุ้งลดาส่งยิ้มกว้าง ทว่าเป็นรอยยิ้มที่ทำให้พิณพิชาถึงกับเต้นเร่าๆ อย่างขัดใจที่ไม่สามารถจัดการอะไรเธอได้ และในที่สุดคุณหญิงงามเนตรที่ถูกลูกเลี้ยงขว้างก้อนอิฐหนักๆ ใส่ก็เริ่มได้สติและบอกกับลูกสาวคนโต

“พอแล้วล่ะพิณ เรากลับกันเถอะ”

“แต่คุณแม่คะ...”

“เชื่อคุณแม่คุณเถอะค่ะคุณพิณพิชา” เป็นรุ้งลดาอีกเช่นกันที่เอ่ยขึ้น “ไม่อย่างนั้นคนที่จะถูกนินทามากที่สุดจะเป็นคุณแม่ของคุณนะคะ ภรรยาท่านนายพลลดตัวลงมามีเรื่องกับลูกของเมียน้อยสามี มันดูไม่สมศักดิ์ศรีเท่าไหร่ คุณหญิงคงไม่อยากเอาพิมเสนมาแลกกับเกลืออย่างดิฉันหรอก ใช่มั้ยคะ”

เพียงเท่านั้น คุณหญิงงามเนตรก็ไม่อาจจะทนยืนต่อปากต่อคำกับลูกเลี้ยงได้อีก นางถึงกับกระชากแขนลูกสาวคนโตให้เดินออกจากบริษัทพร้อมกับลูกสาวคนเล็กที่รีบวิ่งตามออกไป ในขณะที่รุ้งลดาก็ได้แต่พ่นลมหายใจออกทางปาก มือบางยกขึ้นกุมหน้าผากตัวเองอย่างเซ็งจัดที่ต้องมาเจอกับสามแม่ลูกนี่แต่เช้า เล่นเอาไม่มีอารมณ์ทำงาน แถมยังทำให้เธอเข้างานสายไปตั้งเกือบสิบห้านาที