19

“ฉันมาหาลูกชายน่ะ หมอทิวอยู่บ้านหลังนี้ใช่ไหมจ๊ะ” คุณนายลออเจ้าของสวนผลไม้ใหญ่โตทางภาคตะวันออก นางไม่เคยมาหาลูกชายสักครั้งตั้งแต่เขาตัดสินใจเลือกมาทำงานที่นี่ด้วยใจรักแทนการสานต่องานของทางบ้านรู้แต่ข้อมูลคร่าว ๆ เท่านั้นเมื่อวานเย็นสั่งคนรถวนมาดูทีหนึ่งแล้วแต่ไม่เจอใคร เช้านี้จึงออกจากโรงแรมมาดักรอแต่เช้า

“ใช่ค่ะ หมออยู่กับเมียเขาที่บ้านนี้แหละค่ะ” นางเอียดตอบยิ้ม ๆ

“ตายจริง....น่าจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันมากกว่าค่ะ....... เป็นไปไม่ได้เด็ดขาดลูกชายฉันจะแต่งงานโดยไม่บอกครอบครัวได้ยังไงกันคะ” คุณนายลออยกมือทาบอกตกใจกับข่าวใหม่ที่เพิ่งจะได้รับรู้หลงคิดว่าลูกสนใจแต่งานจนไม่คิดมีเมียเสียแล้วที่ไหนได้.....ช่างไม่คิดถึงหัวอกคนเป็นแม่บ้างเลย อายุก็ไม่ใช่น้อย ๆ แล้วมันน่าตีนัก

“ไม่ผิดหรอกค่ะ ก็เมียหมอน่ะหลานสาวฉันเอง....” นางเอียดยืนยันเป็นมั่นเป็นเหมาะพลางปรายตามองหญิงสาวอีกคนที่หน้าตาสะสวย นางเดาว่าอาจจะเป็นเมียของหมอทิวที่เก็บเอาไว้ที่บ้านแม่แน่ ๆ เพราะทันทีที่รับรู้ข่าวใบหน้าเจ้าหล่อนถึงกับถอดสี...เฮอะ !....ก็ดีเหมือนกัน นังเหมียวมันจะได้เลิกจองหองสักที ทีนี้แหละถึงตาข้าบ้างล่ะจะหัวเราะให้ฟันร่วง.....

“หลานสาวคุณหรือคะ” คุณนายลออคอแข็งขยับท่าปรับทางอย่างไว้ตัว

“อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะคะคุณนาย อิฉันไม่ได้รู้เห็นเป็นใจแม้แต่นิดเดียว....นังเหมียวมันปีนเข้าไปหาคุณหมอเขาเองแท้ ๆ โถ....คุณหมอก็เป็นสุภาพบุรุษเหลือเกินยอมรับมันเป็นเมียเสียอย่างนั้น” นางเอียดพร่ำรำพันได้อย่างคล่องปาก... “ไม่เชื่อถามผัวฉันก็ได้จ้ะ...”

นายชดรับลูกจากเมียด้วยเพราะรอเวลาจะแก้เผ็ดนังหลานสาวตัวแสบอยู่แล้ว

“เฮ้อ ! อย่าให้ผมพูดเลยครับพูดไปก็....เอ่อ....เอาเป็นว่าใจแตกเหลวแหลกมาขนาดไหนแล้วก็ไม่รู้เพิ่งจะมาอยู่ไม่กี่วันก็ก่อเรื่อง ดีนะที่ผมรู้ทันไม่อย่างนั้นครอบครัวคงแตกไปแล้ว......”

นางเอียดหันมามองตาชดอย่างไม่พอใจ ตาแก่นี่ก็พูดเกินไปเอาให้มันพอดี ๆ หน่อยก็ไม่ได้ ยังไงก็หลานในไส้ของฉันนะโว้ย แต่ด้วยทิฐินางจึงปล่อยเลยตามเลย......

“คุณแม่คะ เราลองเรียกพี่ทิวกันเถอะค่ะ” ทิวาไม่อยากเสวนากับสองคนผัวเมียนี้ เธออยากเจอคนก่อเรื่องเร็ว ๆ อยากรู้ว่าเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ .....

“ป่านนี้ยังไม่ตื่นก็คงจะจริงอย่างที่เขาว่านั่นแหละ” คุณนายลออมองเข้าไปในบ้านพลางพูดเสียงสะบัดรู้สึกไม่ชอบใจเมียของลูกชายตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้าด้วยซ้ำถ้าไม่ใช่ญาติของผู้หญิงคนนั้นพูดเองนางคงยังไม่รีบตัดสินแบบนี้แต่นี่เอนเอียงเข้าไปเก้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้วกระมัง

“ฉันเรียกให้ค่ะ” นางเอียดอาสาอย่างมีน้ำใจพลางตะโกนเรียกอย่างเคย....

เหมียวกับสามีเพิ่งจะพากันเดินลงมาชั้นล่างทั้งที่ตื่นนอนนานแล้วแต่ไม่มีใครอยากลุกจากเตียงหากท้องของเหมียวไม่ร้องประท้วงขึ้นมาเสียก่อนคงได้นอนหยอกล้อกันยันเที่ยงเป็นแน่ …..

เหมียวแยกตัวไปเข้าครัวในขณะที่หมอทิวกำลังจะมาเปิดประตูหน้าบ้านพอดีกับที่ได้ยินเสียงเรียกของนางเอียดจึงเดินเลยออกมาที่ประตูรั้วแล้วก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นมารดายืนหน้าตาบอกบุญไม่รับอยู่ตรงนั้น....

หลังจากทักทายหนุ่มใหญ่รีบกุลีกุจอพามารดาเข้ามาในบ้านโดยมีทิวาเดินตามหน้าตาไม่ต่างจากคุณนายลออมากนัก

“ใครมาหรือจ๊ะหมอ.....” เหมียวยื่นหน้าออกมาจากครัว ในมือยังถือตะหลิวอยู่ด้วยซ้ำ.... “..เอ่อ......” เธอหน้าตาเลิ่กลั่กเมื่อเห็นท่าทางของผู้หญิงสองคนที่เข้ามานั่งในห้องรับแขก……ไม่รู้ไปโกรธใครมา....

“เหมียว...นี่แม่ฉัน แล้วนั่นน้อง....ทิวา” หมอทิวแนะนำภรรยาให้รู้จักกับครอบครัวของเขา

“สวัสดีค่ะคุณแม่...เอ่อ...คุณทิวา” คนทั้งคู่รับไหว้เธอด้วยใบหน้าเรียบเฉยริมฝีปากเม้มน้อย ๆ คงจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่เธอรู้สึกว่าเจอเข้ากับตอเบ้อเริ่มเทิ่มเข้าแล้วล่ะ....อยู่กับหมอมาตั้งสองสามวันแล้วดันลืมถามถึงครอบครัวของเขาเสียสนิท ว่าแต่ผู้หญิงที่ชื่อทิวานี่เป็นน้อง...น้องแบบไหนกันหว่าหรือว่าพี่น้องท้องชนกันถึงได้มองเธอตาคว่ำแบบนั้น.....

“ตาทิวแม่ขอคุยด้วยหน่อย” เธอบอกลูกชายโดยไม่เหลือบแลไปทางเด็กสาวที่รู้คร่าว ๆ ว่าเป็นลูกสะใภ้

“แม่จะถามเรื่องผมกับเหมียวใช่ไหมครับ ถามมาได้เลยไม่ต้องเกรงใจ”

“แกต้องการอย่างนั้นใช่ไหม” เธอเลิกคิ้วถามย้ำเผื่อลูกจะทบทวนเสียใหม่ไม่กลัวสะเทือนใจผู้หญิงคนนั้นก็ตามใจ...

“ครับ ผมไม่มีความลับกับครอบครัวอยู่แล้ว”

“เชอะ ! ไม่มีความลับ........แล้วไอ้การที่แกมีเมียโดยที่แม่ไม่รู้นั่นเรียกว่าอะไรหึ.....” คุณนายลออค้อนควักลูกชายคอแทบหักโกรธนักที่ต้องมารับรู้โดยบังเอิญ หากลูกส่งข่าวว่าได้เมียเด็กเธอจะไม่ว่าอะไรมีแต่จะรีบแล่นมารับขวัญลูกสะใภ้ แถมยังไปคว้าใครมาก็ไม่รู้...ลูกนะลูกอุตส่าห์รักษาความโสดมาถึงป่านนี้นึกว่าจะเฟ้นหาเพชรเม็ดงามมาครอบครองกลับกลายเป็นว่าไปคว้ากรวดทรายที่ไหนมาก็ไม่รู้

“แม่......” หมอทิวชี้ไปที่ใต้คางของตัวเองแต่ตามองไปที่มารดาพลางส่ายหน้าน้อย ๆ เพื่อบอกให้รู้ว่าเหนียงกระพือเพราะแรงสะบัดหน้า....คนในครอบครัวรู้ดีว่าคุณนายลออห่วงสวยแค่ไหน