16

“ไม่ใช่หรอกเหมียว .....ดูใหม่สิ” เขารู้สึกเหมือนพวกถ้ำมองไม่มีผิดแต่ก็อยากเห็นให้ชัด ๆ ว่าไม่ใช่เพื่อนรักแน่ ๆ เพราะแวบแรกเขาก็คิดแบบเดียวกับเหมียวเหมือนกัน

เหมียวเอามือปิดตาก่อนจะค่อย ๆ ยืดคอออกจากโคนต้นไม้ใหญ่ที่อาศัยเป็นที่กำบังมองจ้องอยู่อย่างนั้นทั้งที่ปิดตาแต่กางนิ้วทั้งห้าอ้าออกซะขนาดนั้นแล้วจะกางออกเพื่อ?.....

“พอแล้วกลับมานี่”

“เดี๋ยวสิหมอ ยังดูไม่ชัดเลย” เธอเห็นผู้หญิงคนนั้นโดนถอดเสื้ออวดเต้าเต่งขนาดมหึมาจนอดก้มลงมาดูของตัวเองไม่ได้กลายเป็นกบในกะลาไปเลยนังเหมียว...เหนือฟ้ายังมีฟ้า...

“ทะลึ่งนะเราน่ะ” เขาไม่อยากจะเชื่อว่าจะได้เห็นหน้าจ๋อย ๆ ของยัยแมวเหมียวเพียงแค่เธอเห็นซาลาเปาของคนอื่นใหญ่กว่า...

“ดูหนังสดแป๊บนะหมอ”

แทนที่จะเออออเขากลับดีดหน้าผากนูนเกลี้ยงไปหนึ่งทีขนาดยั้งมือแล้วยังได้ยินเสียงดังแป๊ะ...

“....อู้ยยยย......” เธอเห็นชัดแล้วว่าผู้ชายคนนั้นแค่คล้ายคุณภู ก็เลยถือโอกาสยืนดูลีลาเสียหน่อย....แค่เนี๊ยะหาว่าเธอทะลึ่ง ทีตัวเองทำยิ่งกว่านี้อิ๊ก!....เหมียวคลำหน้าผากที่โดนดีดป้อย ๆ ก่อนจะทิ้งตัวยู่หน้าใส่คนที่นั่งอยู่โคนต้นไม้

“จะกลับหรืออยากลอง” เขาเลิกคิ้วพร้อมกับยิ้มกรุ้มกริ่ม

“ยังไม่ลอง !” เหมียวตอบเสียงสะบัดอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนลุกขึ้นเดินนำกลับไปทางเดิม

ยังไม่ลอง....แปลว่าจะลองเร็ว ๆ นี้ใช่ไหมวะ....หมอทิวรีบเดินตามรู้สึกกระชุ่มกระชวยขึ้นมาทันที...

หมอทิวขับรถมาที่ไร่ภูผาหญ้าหวาน ตั้งแต่เพื่อนรักย้ายรกรากมาปักหลักที่ไร่แห่งนี้ทำให้เขาต้องวิ่งทำงานสองที่ หลัก ๆ ก็ดูแลช้างที่ปางไม้และวัวนมที่นี่

“ไงไอ้ทิว นึกว่าจะแวะมากินข้าวกลางวันด้วยเสียอีก เมียกูบ่นว่าทำอาหารไว้เยอะแยะแต่นั่งกินกันแค่สองคน” ภูผาเอ่ยทักเพื่อนขณะยืนกอดอกเล็งคอกวัว เขากำลังคิดจะขยายพื้นที่ออกไปให้ใหญ่กว่านี้

“แวะกินกันมาเรียบร้อยแล้ว”

“กินกัน?.....ตกลงมึงมากับใครอย่าบอกนะว่า.....”

“กูมากับเหมียว เขาอยากมาดูว่าไม่มีสาว ๆ มาเกาะแกะกูไง” เขาไม่ได้โกหกแต่บอกความจริงครึ่ง ๆ กลาง ๆ พร้อมกับยืดอกขึ้นอย่างภาคภูมิใจที่เมียหวง....

“เฮอะ ! กูว่ามึงต้องเข้าใจอะไรผิดแน่ ๆ”

“แล้วแต่มึงจะคิด” พูดจบก็เดินเข้าไปดูแม่วัวสาวท้องแรกที่ใกล้คลอดเต็มที เขาเข้าไปก้ม ๆ เงย ๆ ตรวจดูแล้วเห็นเต้านมคัดเต่งเต็มที่ส่วนด้านหลังเริ่มมีน้ำเมือกซึมออกมาเล็กน้อย ก่อนจะหันมาบอกกับเจ้าของไร่

“กูว่าคลอดวันนี้แหง ๆ ว่ะไอ้ภู” สัตวแพทย์หนุ่มใหญ่หัวใจสีชมพูหันมาบอกยิ้ม ๆ

“เออกูก็คิดเหมือนกันเห็นมันกระวนกระวายไม่กินหญ้าตั้งแต่เช้าแล้ว....ว่าแต่มึงยิ้มทำห่าไรไอ้ทิวแค่วัวจะคลอดลูก.....”

“เอ๊า ! มึงไม่ดีใจเหรอจะได้เจอหน้าลูกคนใหม่”

“ลูกมึงเหอะ ! ไอ้ทิวมึงนี่ชักจะเพี้ยนใหญ่แล้วนะ.....” ภูผาส่ายหน้าระอาเพื่อนรักตั้งแต่มีเมียเด็กอะไร ๆ ก็ดูจะเป็นเรื่องดี ๆ ของมันไปเสียหมด

“หมอออออ....หมอจ๋า.......” เสียงแหลมแสบแก้วหูดังแหวกอากาศมาแต่ไกลพร้อมกับรอยยิ้มร่าของคนที่ปั่นจักรยานเข้ามาหา

“หึหึ....โชคดีนะเพื่อนกูไปล่ะ...” ภูผายิ้มสะใจที่เห็นหน้าเพื่อนฝืดเฝื่อนเต็มที....มึงก่อเอาไว้เองนะไอ้ทิวกูไม่เกี่ยว……

“เดี๋ยวสิไอ้ภู......ไอ้ภู กลับมาก่อน” หมอทิวมองไอ้เพื่อนแล้งน้ำใจ ได้แต่ทดไว้อย่าให้ถึงทีกูมั่งก็แล้วกัน

“ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ ชบาจะอยู่เป็นเพื่อนหมอเอง.....”

เด็กสาวสิบหกย่างสิบเจ็ด รู้สึกเสียดายเวลาที่ผ่านมาคิดว่าหมอ ทิวไม่สนใจเด็กกะโปโลอย่างเธอเสียอีก.....ที่ไหนได้ วันนั้นแค่เธอให้ซ้อน มอเตอร์ไซด์ยังพูดจาจ๊ะจ๊าหวานหูไม่รู้ลืม...ต่อไปนี้อีชบาจะเดินหน้าจีบหมอล่ะน๊า......ก็เธอแอบรักเขามาตั้งแต่วันที่แก้ผ้ามารับอมยิ้มแล้วนี่นา...

“เอ่อ...ชบามีอะไรหรือเปล่า.....”

“ชบามาหาคุณหมอนี่แหละค่ะ คือว่า....อ๊ะ....หัวใจมันเรียกร้อง...งงง......อ่ะ” เธอแอ่นอกเท่าลูกมะนาวยื่นหน้าขาว ๆ เข้ามาหา

“หยุดเลยนะอย่ามาทำแก่แดดแถวนี้ ฉันน่ะรุ่นพ่อของเธอนะชบา” เขาทำเสียงดุ สมัยก่อนเขามักจะซื้อขนมมาแจกเด็ก ๆ ลูกคนงานแต่ก็ไม่ได้เจาะจงให้เธอคนเดียวเสียเมื่อไหร่....

“ชบาไม่ถือจ้ะ ขิงยิ่งแก่ก็ยิ่งเผ็ชชช.......” เธอขยิบตาใส่อย่างที่ตั้งใจทำให้เซ็กซี่ที่สุด

“อย่าพูดอย่างนี้อีกนะ ใครมาได้ยินเข้ามันจะไม่ดี” หนุ่มใหญ่อยากจะดึงทึ้งหัวตัวเองให้หายกลุ้ม สงสัยดวงนารีจะพุ่งพรวด ๆ ถึงได้มีแต่สาว ๆ มาหุ้มรุมรายล้อมเต็มไปหมด....เอิ่ม....มโนมากไปหรือเปล่าวะไอ้ทิว........

“ก็ได้จ้ะ……คุณหมออายหรือจ๊ะ ถ้าอย่างนั้นเราคบกันเงียบ ๆ ก็ได้.....” ชบายอมได้ทุกอย่างอยู่แล้ว

“ฉันมีเมียแล้ว.....เราทำแบบนั้นไม่ได้หรอกชบา” เขาตัดสินใจบอกความจริงเพราะสงสารอีกฝ่าย จะว่าไปเขาเองที่เป็นคนผิดคิดใช้เธอเป็นเครื่องมือ

“กรี๊ดดดดดด................................”