12

สามีผู้แสนดีค่อย ๆ ทอดกายลงเคียงข้างภรรยาตัวน้อยของเขาพร้อมกับโอบกอดและดึงเบา ๆ ให้เจ้าหล่อนเขามาชิดอิงแอบกับแผงอกอุ่นพร้อมกับคลี่ยิ้มในความมืดภาคภูมิใจในความดีของตัวเอง.....แม่ง...โคตรมีน้ำใจเลยไอ้ทิว....

เหมียวแทบจะกลั้นใจรอว่าเขาจะทำอะไรต่อจากนั้นเรือนร่างเล็กเกร็งไปหมดรอแล้วรอเล่า รอจนได้ยินเสียงหายใจสม่ำเสมอ...เฮ้อ ! หัวใจจะวายหลงลุ้นแทบตาย....เธอผ่อนคลายลงเมื่อแน่ใจว่าคืนนี้จบแล้วจึงขยับตัวให้เข้าที่เข้าทางก่อนจะหลับตามไปด้วยความรู้สึกอบอุ่นในหัวใจที่ไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อน.......

เช้าวันรุ่งขึ้น

เหมียวกำลังรู้สึกว่านอนหลับสบายเพลิดเพลินเหมือนมีคนมาไกวเปลให้.....แต่แล้วจู่ ๆ ก็ต้องตกใจ

“โอ๊ะ !.....” เธอไม่ตกใจเท่าไหร่ที่ตื่นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเปลมนุษย์สุดหล่อของเหมียวเอง แต่สิ่งที่ทำให้เธอตาโตก็เพราะมีสิ่งที่ดุนดันอยู่ที่หน้าท้องอยู่ตอนนี้…เธอเตรียมจะโดดหนีแต่โดนล็อคตัวเอาไว้แน่น

“ไม่ต้องกลัว” เขาพูดปลอบเธอพร้อมกลั้วหัวเราะ

“ตะ...แต่...ตัวอะไรไม่รู้นะหมอ....มัน...” เหมียวนึกไปถึงงูเงี้ยวเขี้ยวขอเพราะห้องของหมอก็เก็บข้าวเอาไว้ไม่ใช่น้อย บางทีมันอาจจะมาซ่อนตัวอยู่ก็ได้.......

“มันแข็งมากใช่ไหม” เขาถามเสียงนุ่ม

เหมียวพยักหน้าหงึกหงักรับว่าใช่

“แล้วมันก็ใหญ่มากด้วยใช่หรือเปล่า” เขายิ้มกรุ้มกริ่มดวงตาแวววาวเป็นประกายสดใส.....

เหมียวขมวดคิ้วสงสัย.....ก่อนจะเริ่มเข้าใจอะไร ๆ ขึ้นมาบ้างเมื่อเห็นรอยยิ้มและสายตาขี้อวด..... “ทะลึ่งอีกแล้วนะหมอ”......

“ฮ่า...ฮ่า....ว่าไงล่ะมันใหญ่มากใช่ไหม” คนโดนว่าแทนที่จะโกรธกลับหัวเราะชอบใจและพยายามถามหาคำตอบที่จะนำมาซึ่งความภาคภูมิใจ

“อืม.....หนูคิดว่างูเขียวซะอีก” เธอพูดพร้อมกับชูนิ้วก้อยเล็ก ๆ ให้เขาดู.....รู้ว่าตัวเองก็พูดเกินจริงแต่คนมันหมั่นไส้นี่นา ของแบบนี้ใครเขาเอามาอวดกันเล่า.......ถึงแม้จะอายแต่ก็ทำเป็นหัวเราะกลบเกลื่อน

“ร้ายนักนะ......คนโกหกต้องโดน.....”

เหมียวดิ้นหนีลงจากเปลมนุษย์แต่เขาไม่หยุดแค่นั้นแถมยังพลิกตัวคร่อมทับจับจี้เอวจนเธอหัวเราะลั่นดิ้นหนีพัลวันสุดท้ายกลายเป็นว่าชายเสื้อนอนของเธอเปิดเลิกขึ้นมาอวดอกขาวอวบทีมีเพียงยกทรงตัวจิ๋วปิดไว้ไม่มิด ทำให้คนที่กำลังฟิตถึงกับกลืนน้ำลายมือไม้อ่อน......

“หมอ.......หมอทิว........” เสียงเรียกคุ้นหู ที่หน้าบ้านทำให้ทุกอย่างหยุดชะงักพร้อมกับเสียงถอนหายใจของคู่สามีภรรยาที่ดังขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกัน.......

“อื้อ....หมออออ........” เธอเรียกเสียงยาวอย่างอ่อนใจ เหลือเชื่อขณะที่ป้าของเธอมาตะโกนเรียกอยู่หน้าบ้านเขายังมีแก่ใจหันกลับมาจับหน้าอกพร้อมกับก้มลงจูบเนินเนื้อขาวอวบหน้าตาเฉย

“ตัดขาดกันแล้วไม่ใช่เหรอ” เสียงงึมงำพร้อมกับจูบฟัดก้อนเนื้อเต่งตึงตรงหน้าอย่างเมามันไม่มีทีท่าว่าจะลุกออกไปหาคนที่ตะโกนเรียกอยู่หน้าบ้านก็ของในบ้านมันน่ากินจนหูอื้อตาลายไปหมดแล้ว...

“อย่างอแงสิหมอ.....ไหนว่าจะไม่บังคับฝืนใจหนูไงจ๊ะ” เธอปัดป้องผลักไสการกระทำที่สร้างความปั่นป่วนวูบวาบหนาว ๆ ร้อนๆ แปลก ๆ

“ไม่ได้จะขืนใจสักหน่อย นี่แค่ทักทายกันยามเช้า” เขายอมตัดใจจากสุดยอดแหล่งอาหารเงยหน้าขึ้นมาพูดจาหลอกล่อเด็กน้อยอย่างหน้าด้าน ๆ

“ไม่เป็นไร ไม่ต้องทักก็ได้หนูไม่ถือ.....” เธอยู่หน้าใส่อย่างรู้ทัน...ชิ...หมอนึกว่าเหมียวเป็นเด็กสามขวบหรือไงถึงได้แถไถไร้สาระแบบนี้

“งั้นไปก็ได้ ดูสิว่าป้าเธอจะมาไม้ไหนอีก” เมื่อโดนจับได้ไล่ทันเขาจึงลุกออกไปอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่ สงสัยจะต้องคิดเรื่องย้ายบ้านเร็ว ๆ นี้ซะแล้ว….

หลังจากที่นางเอียดพลั้งปากตัดขาดหลานสาวเพราะความโกรธแล้วก็กลับไปคิดได้ว่าเป็นเรื่องที่โง่เขลาเบาปัญญาอย่างมากหากนางทำเช่นนั้นเท่ากับตัดโอกาสในการได้เกี่ยวดองเป็นญาติกับหมอทิวผู้แสนดีที่เปลี่ยนสถานะจากเพื่อนบ้านกลายเป็นหลานเขยยังไงก็มีแต่ได้กับได้แบบวันนี้ไง พอเกิดเรื่องขึ้นมาเขาน่าจะพึ่งพาได้

“หมอช่วยด้วยจ้ะ......ป้าไม่รู้จะหันหน้าไปปรึกษาใครแล้วจริง ๆ” นางเอียดเอ่ยปากขอความช่วยเหลือตั้งแต่เจ้าของบ้านยังเดินไม่ถึงรั้วด้วยซ้ำหัวใจเต้นระส่ำเมื่อรู้ว่าเกิดเรื่องร้ายกับผัวรัก

“ใจเย็น ๆ ป้ามีเรื่องอะไรค่อยเข้าไปคุยกันในบ้าน” เขาเปิดประตูและเดินนำผู้สูงวัยเข้ามาอย่างเนือย ๆ เพราะยังเสียอารมณ์ไม่หายที่ถูกขัดจังหวะหวามกันแต่เช้า

“ตาชดโดนจับตั้งแต่เมื่อคืนจ้ะ หมอช่วยไปโรงพักกับฉันหน่อยนะจ๊ะ” นางเอียดพูดออกมาราวกับเรื่องเมื่อวันก่อนไม่เคยเกิดขึ้นเพราะเรื่องคุกตะรางนี่ไม่ถนัดจริง ๆ ถ้าได้หมอทิวออกหน้าค่อยอุ่นใจหน่อย ๆ เผลอ ๆ เรื่องที่ว่ายากอาจจะง่ายขึ้นมาก็ได้

“หมอไม่ว่างหรอกป้า” เหมียวเดินลงบันไดมาได้ยินพอดี ถ้าเป็นเรื่องของไอ้ลุงบ้ากามเธอไม่อยากให้หมอเข้าไปข้องเกี่ยวด้วยเลย

“นังเหมียว !......หุบปากไปเลยผู้ใหญ่เขาจะคุยกัน” นางยั้งปากไว้ได้ทันก่อนที่จะด่าหลานสาวไปมากกว่านี้เพราะเห็นสายตาของหมอทิวที่ดุกร้าวขึ้นทันทีที่เมียสาวโดนตวาดเสียงดัง...เออนังนี่มันก็มีดีเหมือนกันผัวรักผัวหลง.....