14 ฉันท้าทายเขา

"ไม่เป็นอะไรมากหรอก ฉันว่าเราขึ้นห้องกันดีกว่านะ"

ฉันพูดพร้อมกับเกาะแขนของแซมเอาไว้

"อืม โอเค"

พูดจบร่างของฉันกับแซมจึงได้หายเข้าไปภายในคอนโด เค้าได้มาส่งฉันที่หน้าห้องด้วยความเป็นสุภาพบุรุษของเค้า ฉันปฏิเสธไม่ได้หรือว่าแซมเป็นผู้ชายที่ดีมากแต่เค้าคือผู้ชายที่ไม่ใช่สำหรับฉันอยู่ดี

"ขอบใจมากนะที่เดินมาส่ง"

"ด้วยความยินดีครับคุณผู้หญิง"

"คุณคือฮีโร่ของฉันนะแซม" ฉันยิ้ม

"ผมรับทราบครับคุณผู้หญิง" เขาทำความเคารพฉัน เค้ายังพูดด้วยสีหน้าท่าทางทะเล้น และฉันก็ยิ้มขำ เขาทำให้ฉันหัวเราะลืมความเครียดไปเลย

"คืนนี้สามทุ่มคุณมารับฉันด้วยนะ"

ตอนนี้แซมได้แต่มองฉันด้วยความสงสัยเค้าเบิกปากกว้างก่อนที่จะถามฉัน

"ทำไมเธอต้องให้ฉันมารับด้วยล่ะ ?

"ก็เพราะว่าวันนี้ฉันอยากไปเที่ยวผับน่ะสิ เอาเป็นว่าถ้าสามทุ่มนายยังไม่มารับฉันฉันก็จะไปเที่ยวคนเดียว แต่ถ้ามารับฉันฉันก็จะมีเพื่อนเป็นนายไปเที่ยวผับด้วยกันยังไงล่ะ"

"โอ้โห ! คุณสเตฟานี่ของเราเปลี่ยนไปมากเลยนะครับ ตอนนี้รู้จักเที่ยวผับด้วย !

"นี่นายไม่ต้องมาล้อฉันเล่นเลยตกลงจะไปไม่ไปว่ามาไปสิ !

"เราจะปล่อยให้เธอไปคนเดียวได้ยังไงล่ะ เราก็แอบเป็นห่วงอยู่นะ ผู้หญิงตัวคนเดียว"

"โอเค ! ถ้าอย่างนั้นเจอกันตอนสามทุ่ม โอเค๊ "

ฉันชูนิ้ว ให้กับแซมและแซมก็พยักหน้าแล้วทำแล้วโอเคมาให้ฉันแล้วเค้าก็เดินจากไป ฉันโลกมือบายบ๊ายให้กับแซม

ตอนนี้เสียงผับบาร์เสียงดังและความวุ่นวายเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวยามราตรีในค่ำคืนนี้พากันออกมาเพื่อความเมา ความเมาล้วนๆ ฉันอยากเมา

ตอนนี้ฉันกำลังเดินคล้องแขนมากับแซมเราทั้งสองคนยังเรียนไม่จบแต่ฉันก็มีอารมณ์อยากฉลองเหมือนคนอกหัก เอ๊ะหรือฉันอกหักจริงๆ ?

"ดื่มอะไรดีล่ะเดี๋ยวฉันไปเอาให้"

ตอนนี้แซมตะโกนถามฉันเสียงดังเพื่อแข่งกับเสียงเพลง

"เอาอะไรก็ได้ที่ดื่มแล้วเมา วันนี้ฉันอยากจะเมา"

"โอเคได้ ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวเพื่อนคนนี้จัดให้"

เมื่อพูดจบแซมก็เดินหายไปทันทีแล้วเขาก็เดินกลับมาอีกทีพร้อมกับเครื่องดื่มสองแก้ว

และในที่สุดตอนนี้แก้วเครื่องดื่มก็เต็มโต๊ะไปหมดและฉันก็เริ่มจะเมาแล้วหลังจากที่ผ่านไปราวๆ 2 ชั่วโมง และฉันก็ดื่มอีกและโยกตามจังหวะเพลงและเวลาก็เดินไปเรื่อยๆ

"ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"

ฉันบอกแซม

"ไหวไหม ? ให้ฉันไปเป็นเพื่อนหรือเปล่า !

"ไม่เมา ฉันไม่เป็นไรหรอก แค่นี้จิ๊บจิ๊บ ถ้าฉันไปซัก 1 ชั่วโมงแล้วไม่กลับมา นายค่อยออกตามหาก็แล้วกันนะ"

ฉันได้บอกกับแซมก่อนที่จะลุกเดินไป เข้าได้แต่หัวเราะในคำพูดของฉัน แซมเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดข้อนี้ฉันไม่อาจปฏิเสธได้เลย

ตอนนี้ฉันกำลังเมามากและฉันก็ได้ ตัดสินใจแล้วว่าฉันจะโทรหาผู้ชายคนนั้น คนที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกำลังอกหัก คนที่ทำให้ฉันอยากจะมาดื่มและเมาในค่ำคืนนี้

วันนี้เป็นไงเป็นกันฉันจะต้องโทรหาท่านประธานให้รู้เรื่อง ถ้าเค้าไล่ฉันออกพรุ่งนี้ฉันจะได้ไม่ต้องไปทำงาน

เมื่อคิดได้แบบนี้ฉันจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ตอนนี้ฉันไม่สนใจหรอกว่ามันกำลังจะตีสองแล้ว ฉันแทบจะไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่ามันกี่โมงเพราะฉันกำลังเมามาก

ฉันไม่สนใจหรอกว่าตอนนี้เค้าจะตื่นอยู่หรือว่าเค้ากำลังจะนอนหลับอยู่ เมื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาฉันกดปุ่มโทรไปหาเขาทันที

เมื่อเขาพบโทรศัพท์ ฉันจึงได้ยินเสียงของเค้าดังขึ้นมาซึ่งชวนให้ฉันขนลุกขนพองแทบทุกครั้งด้วยน้ำเสียงที่สุดแสนจะเซ็กซี่ของเค้าดูมีเสน่ห์และแหบพร่า

"ที่คุณพูดกับฉันวันนี้มันหมายความว่ายังไง ?

ฉันพูดเสียงอ้อแอ้ใส่เค้าด้วยความเมา

"คุณเป็นอะไรหรือเปล่า ? ทำไมเสียงคุณดูแปลกไปจังเลย ราวกับคนเมา "

น้ำเสียงของเค้าเปลี่ยนไปด้วยความห่วงใยที่ส่งถึงฉัน ซึ่งฉันรับรู้ได้เป็นอย่างดีแต่ฉันก็ไม่สน

"เสียงของฉันไม่ได้แปลกหรอก คุณนั่นแหละที่แปลก !

ฉันพูดออกไปตามสายเค้าจะได้รู้ไปเลยว่าตอนนี้ความคิดของฉันได้ล่องลอยไปกับแอลกอฮอล์แล้วเมื่อฉันได้ดื่มมัน ฉันจึงได้ไปปลุกต่อมความกล้าให้ฉันโทรหาเค้าในขณะนี้

"นี่คุณกำลังดื่มอยู่เหรอ เมาไหม ไหวหรือเปล่า "

"คุณตอบคำถามของฉันมาดีกว่า คุณยังไม่ตอบ แต่คุณกลับมาถามฉันซ้ำแบบนี้ได้ยังไง" ฉันต่อว่าเขา

"ผมก็แค่สงสัยว่าคุณอยู่ที่ไหน ?

"ฉันบอกให้ก็ได้ว่าฉันกำลังอยู่ที่ผับแห่งหนึ่งซึ่งไกลจากคุณมาก และคุณก็ควรตอบคำถามฉันได้แล้วว่าสิ่งที่คุณพูดกับฉันเมื่อตอนกลางวันมันหมายความว่ายังไง ?

"ผมก็หมายความตามที่พูดยังไงล่ะ"

น้ำเสียงของเค้าดูเยือกเย็นดูสุขุมและรอบคอบ

"แล้วเมื่อตอนกลางวันฉันปฏิเสธคุณไปแล้วคุณแค้นฉันบ้างหรือเปล่า ?

"คุณพูดอะไรของคุณฮะเคท ! ผมจะไปโกรธไปแค้นคุณเรื่องอะไรกัน ?

"ก็เรื่องที่ฉันปฏิเสธคุณน่ะสิ คุณจะไล่ฉันออกเลยหรือเปล่า ถ้าไล่ฉันออกก็บอกมาตอนนี้เลยพรุ่งนี้ฉันจะได้ไม่ต้องไปทำงาน"

ฉันพูดกับเขาน้ำเสียงอ้อแอ้เหมือนเดิมด้วยความเมา ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์

"ผมไม่เคยเอาเรื่องส่วนตัวมาปะปนกับเรื่องงาน"

"ฉันถามคุณว่าคุณไล่ฉันออกใช่หรือไม่ คุณอย่าเบี่ยงประเด็นสิ ตอบมาตามตรงฉันกำลังเมาอยู่นะ ฉันฟังไม่ค่อยเข้าใจหรอกถ้าคุณพูดสำบัดสำนวนแบบนี้ " ฉันโมโหที่เขาโยกโย้

"เอาเป็นว่าผมยังไม่ได้ไล่คุณออกตอนนี้คุณพอใจหรือยัง ! เขาถอนหายใจใส่ฉัน

"พอใจแล้ว ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ฉันก็จะไปทำงาน"

เมื่อพูดจบฉันก็กดปิดโทรศัพท์ทันที ฉันได้แต่อมยิ้มที่อย่างน้อยฉันก็ไม่ถูกไล่ออกจากบริษัท

เพราะฉันตั้งความหวังกับบริษัทนี้ไว้มาก ถ้าฉันถูกไล่ออกฉันเเทบอยากจะผูกขอตายเลยทีเดียว

ตอนนี้ฉันกำลังจะเดินเข้าห้องน้ำแต่เสียงของโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้นอีกตายละ ! ท่านประธานโทรมา ฉันพูดอะไรผิดไปรือเปล่านะ ...!?

"คุณยังไม่ได้ตอบผมเลยว่าคุณอยู่ที่บาร์ไหน !?

"ฉันไม่บอก !

"ผับไหนบอกมา !

"ไม่บอกมีอะไรไหม ? ฉันท้าทายเขา

"คุณกำลังยั่วโมโหผมอยู่นะเคท !

เสียงเขาวางอำนาจอย่างดุดัน แต่ฉันก็ไม่กลัวเพราะฉันเมา

"แล้วฉันมีสิทธิ์ไหมล่ะที่จะยั่วโมโหคุณ ในเมื่อตอนนี้มันไม่ได้อยู่ในเวลาที่ฉันจะต้องทำงานและตกอยู่ใต้อำนาจของคุณเสียหน่อย"

"คุณบอกผมมาเดี๋ยวนี้ว่าคุณจะกลับบ้านยังไง !

"ฉันหาทางกลับบ้านเองได้ และที่สำคัญวันนี้ฉันมากับหนุ่มที่สุดแสนจะดีเลิศ สุดหล่อและเพอร์เฟคไม่น้อยหน้าคุนเลยแหละ และคืนนี้ฉันก็จะกลับกับเขา เพราะเขาคือคนที่ใช่สำหรับฉัน !