อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์

วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันต้องมาฝึกงานที่บริษัทบลูเฮ้าส์ สำนักงานใหญ่ของธุรกิจระดับโลกซึ่งมีเจ้าของนั่นก็คือลีโอนาร์โด บลูส์

ฉันตื่นเต้นมากเมื่อได้มายืนที่หน้าอาคารสำนักงานแห่งนี้ฉันมองขึ้นไปตึกสูงเกือบร้อยชั้นขนาดมหึมา ตัวอาคารเป็นกระจกกับเหล็กโครงทั้งหมด

เหนือประตูกระจกด้านในมีตัวหนังสือเล็กเรียบๆเขียนว่า "บลูเฮ้าส์" ฉันมาถึงที่นี่ตอน 7 โมงกว่านึกดีใจเป็นที่สุดที่วันแรกของการมาฝึกงานของฉันไม่ได้มาสาย

ในขณะที่เดินเข้าไปในห้องของขนาดมหึมาซึ่งบอกตรงตรงเลยว่าฉันตื่นเต้นมาก เมื่อได้มายืนอยู่ที่บริษัทชั้นนำของธุรกิจแห่งนี้

***ขออธิบายก่อนเลยนะคะว่าฉันเป็นเด็กยากจน...แต่สามารถสอบชิงทุนที่บริษัทได้...ฉันจึงได้เรียนที่มหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศตั้งแต่ปีการศึกษาที่ 1 จนกระทั่งเรียนจบ...และเมื่อเรียนจบแล้วฉันก็สามารถสอบเข้าโครงการเป็นเด็กฝึกงานที่บริษัทแห่งนี้ได้...ซึ่งดิฉันดีใจเป็นอย่างมากที่ได้เข้ามาทำงานในบริษัทแห่งนี้...เพราะเป็นบริษัทชั้นนำสำนักงานใหญ่ของธุรกิจระดับโลกของมิสเตอร์บลู...และวันนี้คือวันแรกของการเข้ามาฝึกงานของบริษัทนี้...ซึ่งฉันตื่นเต้นเป็นอย่างมาก... ฉันถอนหายใจแรงๆแล้วหยิบป้ายชื่อพนักงานเด็กฝึกงานคล้องคอ...ซึ่งเป็นเชือกยาวและมีป้ายชื่อเด็กฝึกงาน "สเตฟานี่" เมื่อฉันเอาป้ายคล้องคอเสร็จฉันก็ได้ก้าวขาเข้ามาภายในบริษัท พนักงานรักษาความปลอดภัยยอมให้ฉันเดินผ่านแต่โดยดีเมื่อเขาเห็นป้ายห้อยคอของฉัน***

"สวัสดีค่ะคุณผู้จัดการฝ่ายบุคคลดิฉันมารายงานตัวเป็นเด็กฝึกงานวันนี้เป็นวันแรกค่ะ ดิฉัน สเตฟานี่ลอว์เรนซ์ มารายงานตัวคะ"...... เมื่อขึ้นลิฟท์มาฉันก็ตรงมาหาผู้จัดการฝ่ายบุคคลทันทีเพื่อมารายงานตัว

ฉันยืนประหม่าอยู่ตรงหน้าผู้จัดการฝ่ายบุคคล ตื่นเต้นและดีใจมากที่ฉันสอบผ่าน โครงการนี้มาได้

เพราะอะไรน่ะเหรอ ? ก็เป็นเพราะว่าที่นี่รับเฉพาะพนักงานที่มีคุณภาพและเงินเดือนก็ไม่อั้น สวัสดิการดีเริศ และอีกอย่างสิ่งที่สำคัญที่สุดถ้าพนักงานฝึกงานที่นี่ผ่านแล้วเมื่อเรียนจบในระดับชั้นปริญญาตรีก็สามารถกลับมาทำงานที่นี่ต่อเนื่องได้เลย และจะได้รับการบรรจุเป็นพนักงานประจำทันที ซึ่งเงินเดือนแพงหูฉี่เลยทีเดียว ต่างก็เป็นที่ต้องการของคนทั่วไปที่ต้องการความมั่นคงในชีวิตในเรื่องการงาน

"มาเร็วดีจังเลยนะตลอดการฝึกงานหนึ่งเดือนของนักศึกษาที่ดีขอให้มาตรงตามเวลาแบบนี้ทุกวันนะจ๊ะ และหนูช่วยเซ็นชื่อตรงนี้ด้วยจ้ะ"..... ผู้จัดการฝ่ายบุคคลได้บอกกับดิฉัน

เมื่อผู้จัดการฝ่ายบุคคลยื่นเอกสารให้ฉันฉันก็จะจรดไปปากกาเซ็นชื่อยอมรับเงื่อนไขในการทำงานของที่นี่ทันทีและเขาก็ได้ส่งยิ้มให้กับฉันอย่างเป็นมิตร นั่นคือจุดเริ่มต้นที่สุดแสนประทับใจในการทำงานที่นี่เป็นวันแรกของฉันเลยทีเดียว

"ก่อนจะมาทำงานที่นี่คงได้มาฝึกอบรมก่อนแล้วใช่ไหม ? รู้แล้วใช่ไหมว่าเธอมีหน้าที่ทำอะไรบ้าง ?.....ผู้จัดการฝ่ายบุคคลได้ถามดิฉัน

"ทราบแล้วค่ะ..ดิฉันจะทำตามงานที่ได้รับมอบหมายอย่างดีที่สุดค่ะ".... ดิฉันได้บอกกับหัวหน้างาน

"ดีมากจ้ะ...ถ้าอย่างนั้นใช้ลิฟท์ตัวสุดท้ายด้านขวามือนะจ๊ะ...ขึ้นไปที่ชั้น 89 แล้วก็เริ่มงานได้เลย...เธอมีหัวหน้างานโดยตรงซึ่งนั่นก็คือเลขาของท่านประธานนะจ๊ะ...รู้แล้วเนาะว่าเธอคือผู้ช่วยของเลขาท่านประธาน".....เธอยิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน

"ทราบแล้วค่ะคุณผู้จัดการ"

"เรียกฉันว่าพี่ฟ้าก็ได้จ้ะ...เดี๋ยวเราคงต้องดิวงานอีกเยอะ"....เขาได้บอกกับฉัน

"ค่ะพี่ฟ้า...เรียกหนูว่าเคทก็ได้คะ"

"ได้จ้าน้องเคทตั้งใจทำงานนะจ๊ะ ".....ผู้จัดการฝ่ายบุคคลยิ้มอ่อนให้กับฉัน

ฉันยกมือไหว้ขอบคุณเขาแล้วก็ตรงไปที่ลิฟท์ทันทีเพื่อเริ่มงานตำแหน่งของฉันก็คือผู้ช่วยเลขาของท่านประธานใหญ่ของที่นี่

ซึ่งท่านประธานของฉันก็คือคุณ ลีโอนาโด บลูส์ ซึ่งเป็นชายหนุ่มร่ำรวยสุดแสนจะเพอร์เฟค

ฉันได้ศึกษาประวัติส่วนตัวของท่านประธานของฉันมาแล้ว ฉันรู้มาว่าท่านประธานเป็นคนที่เก็บตัวจนน่าสงสัย เค้าเป็นคนที่เก่งมากฉลาดแหลมคม

และเขาก็ห้อมล้อมไปด้วยความสำเร็จมากมายทั้งในแง่ธุรกิจนานาชาติ ความร่ำรวยมหาศาลและครอบครัวของเขา แต่สิ่งที่น่าแปลกใจที่สุดคือเรื่องคนรัก

เพราะไม่เคยให้สัมภาษณ์กับผู้หญิงคนไหนว่าเป็นแฟนเลยแม้แต่คนเดียว จนบางครั้งในหน้าหนังสือพิมพ์ก็อดกระแซะคุณลีโอนาร์โดไม่ได้เลยว่าเค้าอาจจะเป็นเกย์

เนื่องด้วยเค้าไม่เคยเปิดตัวว่าคบอยู่กับผู้หญิงคนไหนเลย ลีโอนาร์โด อายุ 30 ปีประสบความสำเร็จจากการประกอบธุรกิจด้วยตัวเองโดยไม่พึ่งพาพ่อกับแม่ของเขาเลยแม้แต่น้อย เขาเป็นคนที่เก่งมาก