ตอนที่ 1-7

“แอ๊ แอ๊”

แบรดลีย์มองหนุ่มน้อยฝาแฝดคนน้อง เขาเห็นว่าจัสตินชอบเล่นกับบ๊อบบี้ จัสตินคงสงสัยว่าทำไมบ๊อบบี้ไปอยู่กับมามี้ “ใช่แล้วครับ มามี้กำลังเล่นกับบ๊อบบี้ บ๊อบบี้มันหนีแด๊ดไปอยู่กับมามี้”

เด็กน้อยมองเจ้าแมวที่เคลียคลอแล้วถูกมามี้อุ้ม จัสตินเกิดความอิจฉามันขึ้นมา เขาอยากถูกมามี้อุ้ม กอด และหอมบ้าง เขาจำแมวอ้วนตัวนี้ได้ มันหายหน้าหายตาไปพักใหญ่แล้ว มันดูไม่ค่อยชอบเขานัก มันชอบไปเคลียคลอกับพี่ชายเขามากกว่า

แบรดลีย์มองแฝดน้องตัวแสบ “บ๊อบบี้ไม่ยอมกลับบ้านมาหาแด๊ดดี้ จัสตินชอบแกล้งแมวแด๊ดดี้หรือเปล่าครับ เคยแกล้งมันไหม”

แฝดผู้น้องแสร้งเสหันหน้ามองไปทางอื่น ทำท่าไม่รู้ไม่ชี้ พอถูกแด๊ดดี้ถามย้ำอีกทีว่าเคยไหม

“เคยแอบแกล้งบ๊อบบี้ไหมครับ ตอนแด๊ดไม่อยู่”

จัสตินไม่ตอบ แล้วหงายท้องลงบนโซฟา แกล้งหลับตาปี๋ซะงั้น

“แอ๊ แอ๊” เสียงที่ดังแทรกมาเป็นเสียงแฝดพี่ที่นั่งเล่นตัวต่ออยู่ไม่ห่างกันนัก จอร์แดนรู้ถึงมารยาของน้องชายตัวแสบ เขามีนิสัยเถรตรง จอร์แดนลุกขึ้น เดินไปลากตุ๊กตาแมวตัวเขื่องที่กองรวมกับตุ๊กตาตัวอื่นๆ ที่มุมห้อง เอามาวางตรงพื้นที่ว่างหน้าแด๊ดดี้ ก่อนจะขึ้นไปนั่งทับบนหลังตุ๊กตา แล้วขย่มไปมา

“เมี้ยว เมี้ยว” จอร์แดนทำเสียงแมวร้อง ก่อนจะลุกขึ้นชี้ไปที่น้องชายตัวแสบ“แอ๊ แอ๊” จอร์แดนกำลังฟ้องแด๊ดดี้ ว่าจัสตินแฝดน้องชอบขึ้นไปขย่มหลังแมวตอนแด๊ดดี้ไม่อยู่ เขาสงสารมัน

ส่วนจัสตินที่นอนมองอยู่ กระเด้งตัวลุกขึ้นมานั่งมองพี่ชายขี้ฟ้อง

แด๊ดดี้เห็นกิริยาของผู้เป็นพี่ จึงหันไปมองหน้าแฝดน้อง “เอ๊ะ มีใครแถวนี้ชอบรังแกบ๊อบบี้บ้างหรือเปล่านะ”

จัสตินยกมือปิดหน้า แต่กลัวหลบสายตาจับผิดของแด๊ดดี้ไม่มิด เลยคว้าเอาหมอนอิงสีขาวที่วางอยู่บนโซฟาขึ้นมาปิดหน้า

หลังหมอนอิงใบสี่เหลี่ยมจัตุรัส จอมซ่าประจำบ้านลอบมองค้อนขวับพี่ชาย คืนนี้เขาเอาคืนแน่ จะเบียดให้ตกเตียงเลย เวลาเขาเล่นกับบ๊อบบี้ จอร์แดนชอบไปยืนชี้นิ้วสั่งการ แล้วส่งเสียงดุใส่เวลาที่เขาขึ้นไปขย่มหลังบ๊อบบี้

จัสตินมองพี่ชายแล้วส่งเสียงดุไปสองที

“แอ๊ แอ๊”

แต่จอร์แดนฟังเข้าใจ น้องชายตัวร้ายมันกำลังต่อว่าเขา

‘คนขี้ฟ้อง’

คุณพ่อลูกสองมีคนใช้เต็มคฤหาสน์ แต่แบรดลีย์ อาเชอร์กลับชอบอุ้มสองแฝด จอร์แดนและจัสติน ไปไหนมาไหนด้วยตนเอง เพราะเขากับลูกๆ กำลังจะไปพักผ่อนที่เมืองไทย

เมืองไทยอากาศร้อน คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวจำเป็นต้องพาลูกชายทั้งสองออกมาหาซื้อเสื้อผ้าให้เหมาะกับสภาพอากาศ ที่สำคัญ ลูกชายทั้งสองต้องหล่อและสะดุดตา ถ้าแต่งออกมาไม่หล่อ คนเป็นพ่อจะไม่มีแรงเดิน เขามีความสุขกับการจับลูกชายแต่งกายให้ดูหล่อระเบิด

การพาสองแฝดไปไหนโดยลำพัง เขามักจะได้กำไร เพราะแค่เดินเข้าแผนกเสื้อผ้าเด็ก พนักงานสาวหุ่นเซ็กซี่ก็พามากันเข้ามาขออุ้มสองแฝด แล้วแอบทอดสายตาให้มหาเศรษฐีเพลย์บอยอย่างเขา แบรดลีย์ถือว่างานนี้เขาได้กำไรล้วนๆ เพราะสาวๆ ชอบสองแฝดมาก

ขณะที่คนทั่วทั้งเมืองฟลอริดาก็ยังงงเป็นไก่ตาแตก ว่าหนุ่มน้อยสองคนนี้เป็นลูกของเขาจริงหรือเปล่า ก็จู่ๆ หนุ่มเพลย์บอยอย่างเขาดันมีลูกชายขึ้นมาสองคน ผู้คนเล่าลือกันว่าเขาเปลี่ยนไปมาก จากที่มักจะเห็นแบรดลีย์ได้ง่ายในงานสังคมหรูหราหรือตามไนต์คลับหรูๆ ทว่าตั้งแต่มีลูก แบรดลีย์เลือกที่จะทำหน้าที่พ่ออย่างเต็มที่ ถึงการเลี้ยงลูกในสไตล์ของเขาอาจจะแปลกไปสักหน่อย แต่ลูกน้อยทั้งสองก็ดูมีความสุขมาก

ครอบครัวของแบรดลีย์เป็นที่รู้กันอยู่ทั่วเมืองว่าร่ำรวยมาตั้งแต่บรรพบุรุษ แต่เวลานี้ ผู้บริหารหนุ่มหล่อผู้มีซิกซ์แพ็กแน่นจำเป็นต้องทุ่มเทเวลาให้กับลูกชายทั้งสอง แต่เขาก็ยังบริหารงานผ่านระบบวิดีโอคอนเฟอเรนซ์ หากเป็นการประชุมสำคัญ แบรดลีย์จะหอบลูกชายทั้งสองไปด้วยพร้อมพี่เลี้ยงอีกสามถึงสี่คน เพราะระดับความซนของจอร์แดนและจัสติน พี่เลี้ยงหนึ่งต่อหนึ่งคงไม่พอ

แบรดลีย์ตีหน้าเข้มใส่จอร์แดนและจัสติน หลังจากแม่สาวพนักงานหุ่นแซบอุ้มลูกชายทั้งสองมาคืนเขา พร้อมกับเขียนเบอร์โทรศัพท์ของหล่อนยัดใส่กระเป๋าเสื้อของจอร์แดนมาด้วย

“ว่าไงจัสติน จอร์แดน อกพี่สาวคนสวยเมื่อครู่ นิ่มหรือแข็ง”

ไอ้แสบทั้งสองประมวลผลไม่ตรงกัน คนพี่ชื่อจอร์แดนสุดแสบกำมือแน่น แปลว่านิ่ม ส่วนแฝดน้องสุดซ่าแบมือ นั่นแปลว่าแข็ง

“อะไรกัน นายสองคนจับนมพี่สาวคนเดียวกันหรือเปล่า อีกคนบอกแด๊ดดี้ว่านิ่ม อีกคนบอกแด๊ดดี้ว่าแข็ง”

แบรดลีย์มองหน้าลูกชายทั้งสองที่กำลังจ้องกันเขม็ง ส่งเสียงงึมงำเหมือนต่อว่าอีกฝ่าย เขาหัวเราะร่วนออกมาแล้วก้มลงไปฟัดแก้มลูกชายทั้งสองที่หน้าเหมือนกันจนแยกไม่ออก แต่คนเป็นพ่อจำได้ไม่เคยพลาด สองคนนี้เป็นแฝดที่เหมือนกันมาก แต่จอร์แดนจะมีไฝที่ติ่งหูข้างซ้าย ส่วนจัสตินน้องชายไม่มี

สองแฝดมองหน้าพ่อแล้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะมองหน้ากัน แล้วขยับใบหน้าเข้าไปหาผู้เป็นพ่อ

“อยากหอมแก้มแด๊ดดี้คืนใช่ไหม ให้คนละที” แบรด์ลีย์บอกลูกชายแล้วยื่นหน้าหล่อๆ รอให้ลูกชายหอมแก้ม

แต่ที่ไหนได้ เจ้าแฝดสุดซ่าพากันพ่นน้ำลายฟู่ๆ ใส่หน้าเขาแล้วหัวเราะชอบใจ แบรด์ลีย์มองหน้าเจ้าสองแสบ ในขณะที่สองแก้มของคุณพ่อสุดหล่อเต็มไปด้วยคราบน้ำลาย

“ไอ้แสบ อยากอดอาหารเย็นหรือไง แกล้งแด๊ดดี้แบบนี้ เดี๋ยวคืนนี้ไม่ให้ยืมนมไปดูดเล่น”

คนอย่างแบรดลีย์เคยพลีอกและหัวนมให้สาวอมและดูด แต่พอต้องเลี้ยงลูกมนุษย์สุดดื้อสองคน เขาต้องพลีอกให้สองแสบนี้แทน ไอ้เจ้าสองคนเกลียดยางกัดสำหรับเด็ก แต่พวกมันเห็นนมทั้งสองข้างของเขาเป็นขนม คนหนึ่งกัดด้านซ้าย คนหนึ่งกัดด้านขวา เขาทั้งเจ็บและจั๊กจี้ แต่ก็ยอมพลีชีพเพื่อลูก เพราะหากได้กัดได้ดูดนมเขา ไอ้เจ้าสองคนนี้จะผล็อยหลับอย่างรวดเร็ว