ตอนที่ 6 ขอบใจนะ

แชะ... แชะ... เสียงกดชัตเตอร์ของปาปารัสซีที่ตั้งกล้องส่องมาทางทั้งสองคน

งานเลี้ยงของบริษัทใหญ่โตระดับโลกที่มีสาขาอยู่ในประเทศไทย ไม่อนุญาตให้นักข่าว หรือคนที่ถือกล้องถ่ายรูปเข้ามาในงานเลี้ยงอย่างแน่นอน นอกจากจะเป็นตากล้องของทางบริษัทเอง

ส่วนปาปารัสซีพวกนี้ ก็ได้แต่เกาะแกะแฝงตัวอยู่ตามมุมต่าง ๆ ของโรงแรม มาในนามของแขกที่มาใช้บริการเท่านั้น

เมื่อรุสลันผละริมฝีปากออก เขาก็ได้เห็นใบหน้าของหญิงสาวแดงซ่าน ตัวเธอสั่นเหมือนเข้าเครื่องเชคเกอร์

ความอุ่นร้อนของริมฝีปากของเขายังติดตรึงอยู่เลย

“กลับกันได้แล้ว”

“อ้าว ทำไมรีบกลับล่ะคะ คุณจะไม่ไปทักทายนักธุรกิจคนอื่น ๆ หรือคะ”

“ก็ฉันมาที่นี่เพื่อจุดประสงค์นี้ ตอนนี้ก็สำเร็จแล้ว ไม่จำเป็นที่เราสองคนต้องอยู่ต่อ”

“แบบนี้ก็ได้หรือคะ คุณรุสลันจะไม่เสียโอกาสอื่น ๆ ไปหรือยังไง”

ชายหนุ่มยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน แล้วหยิบเอาผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋าเสื้อ เขาเช็ดเอาสีลิปสติกที่เลอะออกให้

“ก็ฉันทำปากของเธอเลอะเสียแล้วนี่ หรือว่าจะเข้าไปในงานแบบไม่มีสีปาก”

คำพูดของเขาทำให้เธอเขินจนพูดไม่ออก

รุสลันจับมือของเธอขึ้นมา แล้ววางผ้าเช็ดหน้าผืนในมือของเขาลงไป ก่อนจะก้มโน้มหน้าลงมาใกล้

“เช็ดออกให้ด้วยสิ” ดวงตากลมโตสีน้ำข้าวของเขามองสบตากับเธอ กังสดาลเขินไม่ไหวแล้ว รีบหลบสายตาคมคู่นั้น มองไปยังริมฝีปากของเขา ก่อนจะใช้มือหนึ่งจับปลายคาง

อีกมือเช็ดลิปสติกที่เลอะอยู่ มือของหญิงสาวสั่นจนเธอแทบระงับไม่ได้ เขายังเม้มปากให้เธอเช็ดให้หมด

“กลับไปจะลงโทษช่างแต่งหน้า ใช้ลิปสติกยี่ห้อไหน ถึงได้หลุดเสียไม่มีดี” เขาบ่น

กังสดาลแอบเขิน ก็บดขยี้รุนแรงและดูดดุนปานนั้น ดีแล้วที่ริมฝีปากและปลายลิ้นของเธอไม่หลุดเข้าไปในปากของเขาทั้งหมด

รุสลันเองเห็นกังสดาลเอียงอาย เขาก็รู้สึกชอบและพอใจ ทีแรกก็เสียดายเงินที่จ่ายไป แต่ตอนนี้ได้ความคิดใหม่แล้วว่าน่าจะคุ้มค่า

รถที่มารับเขาและเธอได้เปลี่ยนคันไปแล้ว ดูกะทัดรัดคล่องแคล่วกว่าลีมูซีนคันยาว ๆ นั้น

รุสลันเดินเคียงข้างมาเปิดประตูให้กับเธอ แล้วช่วยเธอให้ขึ้นไปนั่งบนรถด้วย ชายหนุ่มเป็นคนเก็บชายกระโปรงให้

“ขอบคุณค่ะ” กังสดาลเอ่ยเบาๆ เธอได้เห็นอีกมุมหนึ่งของรุสลัน ดูท่าเขาเป็นคนไม่ถือตัว จากนั้นเขาปิดประตูรถให้เธออย่างแผ่วเบา รุสลันเดินอ้อมไปอย่างรวดเร็ว และเปิดประตูเข้าไปนั่งอีกด้านหนึ่ง

คนขับรถรีบออกรถไปในทันที

ในใจของกังสดาลสงสัยว่า เขาจะพาเธอไปที่ไหน เพราะเส้นทางที่ขับนั้นไม่ได้ตรงไปที่คฤหาสน์ของเขา แต่กลับขึ้นมอเตอร์เวย์เส้นทางที่บ่งชี้ว่าจะไปที่สนามบิน

ตลอดเวลาที่อยู่ในรถ รุสลันเอาแต่สนใจสั่งงานด้วย ชายหนุ่มคงจะแจ้งให้เลขาฯ เตรียมการในเรื่องการทำสัญญากับบริษัทของคุณอองเดร

กังสดาลมองออกไปข้างนอก ในความดำมืดของค่ำคืน ทว่าทุกหย่อมหญ้ากลับมีแสงไฟที่ส่องสว่างไสว มันก็คงเหมือนกับชีวิตของเธอในตอนนี้ ในหัวใจของหญิงสาวรู้สึกมืดบอดมองไม่เห็นหนทางใดเลย แต่เมื่อหันไปเห็นเขา เธอกลับพบเจอแสงสว่าง

จะผิดไหมถ้าเธอจะบอกกับตัวเองว่า เธอเหมือนจะตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกเห็น ผู้ชายอย่างรุสลัน ช่างมีเสน่ห์มากเหลือร้าย มิน่าล่ะเขาถึงได้มีข่าวกับผู้หญิงสวย และทุกคนก็ดูเหมาะสมกับเขาเสียด้วย

มีคำถามเกิดขึ้นมาในใจของกังสดาล แล้วทำไมรุสลันถึงเลือกเธอ ที่จะมาทำหน้าที่เมียพาร์ทไทม์ โดยที่เขาและเธอไม่เคยเจอหรือเห็นหน้ากันมาก่อน เธออยากรู้เหตุผลของเขาจริงๆ

กังสดาลไม่กล้าถามเขาหรอก เธอรู้ว่าแม่เลี้ยงของเธอ คุณนันทยานั้น อยู่ในแวดวงของคนที่ทำธุรกิจ ครอบครัวของเธอค่อนข้างกว้างขวาง พ่อของคุณนันทยาเป็นคหบดีเก่าแก่ของเมืองไทย ไม่รู้กรรมหรือว่าบุญวาสนาอันใด นางกลับเลือกที่จะมารักกับคุณพ่อของเธอ และยอมพ่อทุกอย่าง แม้กระทั่งในตอนแรก เธอยอมเป็นเมียซ่อนแอบของพ่อ

พ่อของเธอในตอนหนุ่มหล่อเหลาเอามาก ๆ ทว่าปู่กับย่าที่ทำงานเป็นข้าราชการชั้นผู้น้อยกลับไม่เห็นดีงามที่พ่อจะแต่งงานกับคุณนันทยา โดยบอกว่าฐานะที่แตกต่างกันจะทำให้มีปัญหา คุณนันทยาดูสูงส่งเกินไป เป็นเหตุผลที่บ้าบอที่สุด จนทำให้ความรักของคุณพ่อกลายเป็นรักสามเส้าแบบนี้

สุดท้ายคุณปู่ได้บังคับให้คุณพ่อแต่งงานกับคุณแม่ของเธอ แต่พอคุณแม่เสียชีวิต คุณพ่อก็กลับมาอยู่และแต่งงานกับคุณนันทยาอยู่ดี ความรักของคนสองคนที่มั่นคงต่อกัน

ในฐานะของเธอที่เป็นลูกของเมียที่ไม่รัก และเป็นคนหักหาญน้ำใจของคุณนันทยา นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้ชีวิตของกังสดาลเหมือนกับตกนรกทั้งเป็น คุณนันทยาไม่ได้ดีกับเธอมากนัก และดูจะกีดกันเธอให้ออกจากความรักของพ่ออีกด้วย แม้พ่อจะยังเป็นพ่อผู้ให้กำเนิด และรักเธอด้วยเหตุผลของพ่อลูก ทว่าท่านก็ยังมีความเกรงใจกับคุณนันทยาอยู่มาก

เรื่องราวของพ่อที่ยุ่งเหยิง ทำให้เธอตั้งป้อมและไม่ยอมเข้าใจในเรื่องของความรัก กังสดาลปฏิเสธความรักกับการมีแฟนมาโดยตลอด มีผู้ชายมาจีบนะ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจใครทั้งนั้น

หญิงสาวที่หน้าตาดีและเป็นที่สนใจของผู้ชายอย่างกังสดาล กลับไม่เคยคิดที่จะมีคู่ครอง เธอไม่เคยนึกถึงด้วยซ้ำไป อยากจะมีชีวิตอยู่เป็นโสดแบบนี้แหละ ชะตาชีวิตกลับเล่นตลก อะไรกัน

กังสดาลหันไปมองผู้ชายที่นั่งอยู่ข้าง ๆ

‘รุสลัน’

คำว่า เมียพาร์ทไทม์ หมายถึงต้องมีปฏิสัมพันธ์อย่างว่ากับเขาเหรอ ‘เรื่องบนเตียง’

เธอลอบถอนหายใจทิ้งหลายครั้ง ตอนทำสัญญาเธอแสนกลัวว่าจะได้เป็นคู่นอนกับคนแบบไหน แก่หง่อม หรือตัณหากลับ แต่เมื่อกังสดาลได้เห็นหน้าเขา เธอกลับมีความรู้สึกว่า อยากครอบครอง และได้อยู่เพื่อรักกันจริง ๆ กับรุสลัน

‘ฉันอยากมีลูกกับเขาสักคน’