บทย่อ
เงินสามล้านที่ติดไว้คงไม่ได้คืน เขาเสนอให้เธอมาเป็นเมียพาร์ทไทม์ เขาแค่แกล้ง แต่เธอดันคิดจริงจัง ยอมมอบกายและหัวใจให้ สุดท้ายแล้วเขาจะยอมหยุดที่เธอหรือไม่? “ตั้งโอ๋ เธอนอนกับฉันได้ แต่สิ่งหนึ่งที่ห้ามเกิดขึ้น คือห้ามท้อง เพราะถ้าเธอท้อง สัญญาของเราจะถือเป็นโมฆะในทันที อีกเรื่องห้ามแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ เวลาที่ฉันอยู่กับผู้หญิงคนอื่น” ---------- คำโปรย รุสลันผละริมฝีปากออก ก่อนที่เขาช้อนร่างของเธอลอยจนข้าไม่แตะพื้น เธอที่อ่อนล้าผวาหายใจเฮือก นี่มันถึงเวลาแล้วหรือ กังสดาลได้แต่ซุกซ่อนใบหน้าที่อดงร้อนอยู่แนบแผ่นอกของเขา เขาค่อย ๆ วางเธอลงไปนอนบนเตียงของตัวเอง รุสลันลุกขึ้นยืน ค่อย ๆ ถอดสูท และปลดเนคไทที่ลำคอ กังสดาลตัวสั่นเหมือนเจ้าเข้า หัวใจหวั่นผวาแต่ดันมีความความรู้สึกประหลาดผสานอยู่ในนั้นด้วย หญิงสาวไม่กล้าแม้จะมองสบตากับเขา ได้แต่จ้องตามมือของรุสลันที่กำลังทำท่าจะถอดเสื้อ เขาเริ่มปลดกระดุม “เธออยากเป็นของฉันไหม” เขาถามด้วยเสียงอ่อนโยน สายตาที่พุ่งมองมายังร่างกายของกังสดาลที่ทำตัวเหมือนหนาวสั่นสะท้านหายใจติดขัด กังสดาลรู้สถานการณ์นี้ดี เธอต้องเป็นเมียพาร์ทไทม์ของเขาตามสัญญา ไม่ว่าวันนี้ พรุ่งนี้ หรือวันไหน หากว่ารุสลันต้องการเธอก็ต้องยินยอม เงินสามล้านที่เขาให้แม่ใหญ่ไปรักษาตาของคุณพ่อไม่ใช่น้อย กังสดาลพยักหน้างึก ๆ เป็นการตอบตกลง รุสลันรีบจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเอง เขาไม่แคร์หรืออายสายตาของกังสดาลที่มองมาด้วยซ้ำ กังสดาลต้องหลับตาลง ไม่อาจจะมองร่างแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ และซิกแพคของรุสลันได้ ไรขนที่ขึ้นครึ้มยังติดตา ชายหนุ่มล้มตัวลงมานอนใกล้ ๆ ใช้ปลายนิ้วจับปลายคางของกังสดาลให้หันมาสบตากับตน “ตั้งโอ๋ มองหน้าฉัน” เขาออกคำสั่ง ดวงตาคมกล้าพราวพริบมองเธออย่างอยากจะกลืนลงไปทั้งตัว อาจจะเป็นเพราะไวน์ที่เขาดื่มมาจากที่ในงาน รุสลันแตะมันไปหลายแก้ว รุสลันสบสายตาเธอในระยะประชิด ลมหายใจของกังสดาลแรงจนเขาจับสัมผัสได้ว่าเธอนั้นประหม่าและหวาดหวั่นมากแค่ไหน ชายหนุ่มจึงส่งยิ้มหวานให้ หัวใจของกังสดาลแทบจะละลาย ‘อย่าจ้องฉันแบบนี้ค่ะ ฉันเหมือนคนกำลังจะตายแล้ว” หัวใจของกังสดาลเต้นรัวลั่นคร่อมจังหวะ ไม่ทันไรรุสลันโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ ร่างกายหนาที่ทาบทับลงมา สองร่างที่แนบชิดสัมผัสได้ถึงความร้อนรุ่มที่อยู่ในกายของกันและกัน ใบหน้าเข้มที่มีเคราเขียวนั้นแนบชิดลงมาใกล้ กังสดาลไม่กล้าขืนตัว กังสดาลที่มองตรงไปยังใบหน้าของเขาก็ไม่ยอมกะพริบ เธอกลั้นลมหายใจ ในตอนที่ใบหน้าหล่อเหลาหายใจชิดอยู่ตรงแก้มนวล “คงไม่เร็วไปนะ เธอพร้อมไหม” “ค่ะ” -/////-
ตอนที่ 1 ชีวิตพลิกผัน
ตั้งโอ๋ หรือ กังสดาล สรสุริยาวุฒิ นั่งเหม่อลอยอยู่ในห้องแต่งตัวของคฤหาสน์หลังใหญ่ของตระกูลกิตติอัญชลี เธอถูกคนของแม่เลี้ยงนันทยานำมาส่งไว้ที่นี่ ตั้งแต่เมื่อตอนบ่ายของวันนี้ด้วยความขมขื่นใจ
เมื่อกังสดาลมาถึงผู้หญิงที่อยู่ข้างในนั้น ก็ต่างเข้ามารุมจับตัวของเธอเอาไว้ เพื่อทำการเปลี่ยนแปลงให้กังสดาลกลายเป็นคนใหม่ที่สวยสดใสสมฐานะคู่ควงของเจ้าของคฤหาสน์ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าหน้าผม ทุกอย่างถูกเตรียมเอาไว้ทั้งหมดแล้ว
ผู้หญิงเหล่านั้นมีผ้าปิดคาดอยู่ที่ปากและจมูก ไม่มีใครส่งเสียงพูดใด ๆ ต่างลงมือทำงานกันอย่างขยันขันแข็ง กังสดาลแทบไม่มีโอกาสได้พูดคุยด้วย เธอสังเกตเห็นเพียงดวงตาของพวกหล่อน และกลิ่นตัวที่คลุ้งไปด้วยกลิ่นน้ำหอม ผู้หญิงพวกนี้ไม่ใช่คนไทย และคงจะไม่ใช่คนเอเชียด้วย มีบางครั้งที่พวกหล่อนสื่อสารกัน กังสดาลคิดว่าพวกหล่อนน่าจะเป็นคนตุรกี
ผู้หญิงพวกนั้นจับกังสดาลแก้ผ้าไม่เหลือแม้กระทั่งชุดชั้นใน กังสดาลอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี เกิดมาก็ยังไม่เคยต้องแก้ผ้าต่อหน้าธารกำนัลอย่างนี้
กังสดาลใช้มือน้อย ๆ เพียงสองมือของเธอไล่ปิดบนปิดล่าง ใบหน้าแดงซ่านด้วยความอับอายขายขี้หน้า หญิงสาวเกิดความรู้สึกอัปยศอดสูในหัวใจขึ้นมาอย่างปิดไม่มิด
การที่เธอถูกจับเปลือยกายล่อนจ้อนจากกลุ่มคนเหล่านี้ เพียงเพราะพวกนางต้องการจะอาบน้ำ สระผม และขัดสีฉวีวรรณร่างกายของกังสดาลให้เอี่ยมอ่องผ่องใส เพื่อพาให้เธอไปถวายตัวให้กับผู้ชายบางคน
หัวใจของกังสดาลร้องไห้แล้ว แต่เธอไม่อาจจะให้น้ำตาของตัวเองร่วงหล่นไหลรินลงมาได้ เหตุผลมากมายที่ทำให้หญิงสาวต้องยอมรับสภาพแบบนี้
พวกนั้นพากังสดาลลงไปอาบน้ำแร่แช่น้ำนม ก่อนจะจับขึ้นมาขัดตัวด้วยเกลือขัดผิวผสมสมุนไพร พวกหล่อนทำเหมือนกังสดาลเป็นตุ๊กตาบาร์บี้ตัวน้อย ๆ จับดึงลากจูงไปตรงไหน กังสดาลก็ไม่ปฏิเสธ ตอนนี้หญิงสาวเปรียบดังตุ๊กตาไขลานที่มีลมหายใจเท่านั้น
จากอ่างแช่ เตียงขัดตัว พวกนางก็พาเธอไปยังเตียงสระผม มีคนจัดการเอาสีย้อมผมลงไปนวดคลึงลงทุกเส้นผมที่อยู่บนหัวของหญิงสาว
กังสดาลต้องกลั้นลมหายใจ แม้จะเป็นยาย้อมสีผมราคาดีแพงลิ่ว แต่ก็ยังมีกลิ่นแปลกประหลาดชวนให้คลื่นเหียน ตั้งแต่เล็กจนโต สิ่งเดียวที่กังสดาลภาคภูมิใจก็คือเส้นผมของเธอ
พวกนั้นต้องการจะจับเธอเปลี่ยนให้เป็นสาวเปรี้ยว สีน้ำตาลผสมบลอนด์ทองถูกโปะชโลมลงไปบนเส้นผมที่ยาวสลวยและดำขลับ ทุกอย่างถูกลำดับทำกันอย่างเป็นขั้นเป็นตอน ราวกับชาลอนชั้นดีกลางกรุงตุรกีอย่างไรอย่างนั้น
กังสดาลรู้สึกสับสนไปหมด ชีวิตของเธอพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือเพียงแค่พริบตาเดียว จากหญิงสาวที่กำลังเรียนจบเริ่มต้นเสาะหางานทำตามที่ได้ร่ำเรียนมา ก็กะว่าจะหาเงินไปรักษาตาของพ่อให้ได้
ทว่าคนที่ยื่นข้อเสนอที่เธอปฏิเสธไม่ได้กลับเป็นแม่เลี้ยงของเธอเอง ที่เข้ามาแทนที่ของแม่ที่เสียชีวิตไป จะพูดว่าเป็นคนที่มาแทนที่คุณแม่ก็ไม่ถูกเสียทีเดียว พ่อบังคับให้กังสดาลเรียกแม่เลี้ยงนันทยาว่าแม่ใหญ่
แม่ใหญ่นันทยาคือใครหรือ? นางคือเมียที่พ่อแอบซุกซ่อนเอาไว้ก่อนที่จะมาแต่งงานกับแม่ตู้รัชตาของเธอ แถมคุณพ่อกับแม่ใหญ่ยังมีลูกสาวที่แก่กว่าเธอถึงสองปี เป็นสร้อยคล้องหัวใจของพวกท่าน
จากใจแล้ว แม่ใหญ่ต้องการให้คนที่ทำหน้าที่นี้ คือพี่สาวต่างมารดาของเธอ พี่น้ำสุวารี
แต่ทว่าก่อนจะส่งตัวมาที่นี่ พี่น้ำก็ได้บอกกับแม่ใหญ่ว่า เธอกำลังท้องกับชายคนรัก ที่ชื่ออ้น การันต์ เขาที่เป็นเพื่อนชายที่สนิทกับพี่น้ำมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย
แม่ใหญ่โกรธพี่น้ำมาก ถึงกับออกปากไล่ให้พี่น้ำออกไปจากบ้านตั้งแต่วันนั้น แล้วอย่ากลับมาให้เห็นอีก
เมื่อเช้านี้ ที่บ้านของกังสดาล
เผียะ เผียะ เผียะ...
คนเป็นแม่ตบหน้าลูกสาวถึงสามครั้งติด สุวารีร่วงลงไปกองกับพื้น น้ำตาไหลนองหน้า
กังสดาลถลาลงไปปกป้องพี่สาว
“แม่ใหญ่อย่าค่ะ อย่าทำพี่น้ำ”
สุวารียกมือกุมใบหน้า แล้วร้องไห้โฮ เกิดมาตั้งแต่เล็กจนโตแม่ไม่เคยทำโทษ นี่เป็นครั้งแรกก็ว่าได้
แม่เลี้ยงนันทยากางง้างมือค้างเอาไว้ ดวงตาและใบหน้าของท่านแดงก่ำ
“อีนางลูกไม่รักดี แกมันโง่นัก จะรักกัน ชอบกัน แม่ไม่เคยห้าม แต่ไม่ควรทำตัวแหลกเหลวแบบนี้ ไปนอนกับมัน จนปล่อยท้องโต เงินทองก็ไม่มีสักบาท มันทำงานต๊อกต๊อก เงินเดือนเงินดาวแค่สองหมื่น มันจะเลี้ยงแกรอดเหรอ โง่สิ้นดี แล้วดันนอนกับมันแบบไม่ป้องกันอีก แล้วแบบนี้... ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน อับอายเขาไปทั่วแน่ ๆ รู้ไปถึงไหน อายไปถึงนั่น”
ท่านปากสั่น ตัวสั่น ยืนแทบไม่ไหว แม่ใหญ่ทิ้งสะโพกลงไปนั่งที่เก้าอี้ไม้ใกล้ตัว
“แต่หนูก็ทำไปแล้วนี่คะ หนูรักกับอ้น แม่อย่ามาบังคับหนู หนูไม่มีวันยอมทำตามที่แม่สั่งอยู่แล้ว”
แม่เลี้ยงนันทยาหันมาจ้องตาลูกสาวแบบเขียวขุ่น
“ที่ฉันให้แกทำนั้น รู้ไหม ฉันจะให้แกทำเพื่อใคร ก็เพื่อพ่อของแกไงล่ะ คุณพ่อกำลังจะตาบอด มองไม่เห็น หมอเขาบอกมาแล้ว ถ้าเราผ่าตัดเปลี่ยนเลนส์แก้วตาครั้งนี้ จะทำให้พ่อกลับมามองเห็นอีกครั้งหนึ่ง ตอนนี้บ้านของเราก็ถังแตก เงินทองแทบจะไม่มีติดบ้าน กิจการทุกอย่างตั้งแต่พ่อถูกคนช่วงชิงเอาบริษัทไป เงินจะไหลเข้าบ้านสักบาทสองบาทก็ยังไม่มี นี่เป็นทางเดียวที่เราจะหาเงินมารักษาพ่อ และเลี้ยงจุนเจือทุกคนในครอบครัว และเป็นโอกาสเดียวที่แกจะได้กตัญญูรู้คุณ”
“แล้วทำไมต้องเป็นหนูล่ะคะแม่ นี่ไง ยายตั้งโอ๋ ยายตั้งโอ๋ก็เป็นลูกสาวพ่อเหมือนกัน ให้ตั้งโอ๋ไปทำแทนหนูสิคะ”
“ยายน้ำ แกรู้ไหม คนที่ฉันให้แกไปอยู่ด้วย เขาเป็นมหาเศรษฐี ถ้าเขารักแก หลงแก เขาอาจจะแต่งงานเอาแกเป็นเมีย ยกขึ้นหน้า แม่ต้องการให้แกได้ใช้โอกาสนี้ แต่แก...” ท่านชี้หน้าลูกสาวปากคอสั่น
“แม่” สุวารีเรียกแม่เสียงสูง เธอรู้สึกเสียใจ แม่กำลังออกปากขายลูกสาวของตัวเองเพื่อแลกเงิน
“ที่แม่กำลังจะทำน่ะ คือเอาหนูไปขายตัวนะคะ หนูไม่ยอมเด็ดขาด หัวเด็ดตีนขาดยังไง หนูก็ไม่ยอม โอกาสบ้าบออะไรกัน ให้หนูไปเป็นนางบำเรอกามกับพวกตัณหากลับ ไปเป็นกะหรี่ หรือว่าเป็นเมียพาร์ทไทม์ แม่คิดได้แค่นี้หรือคะ”
“เงินตั้งสามล้านนะ”

