ตอนที่หนึ่ง นี่มันเรื่องอะไรกัน2

“พี่หญิงใหญ่หายตัวไป พวกเราช่วยกันหาเร็วเข้า น่าจะอยู่แถวนี้” เสียงหญิงสาวที่ได้ยินไม่คล้ายร้อนใจแต่กลับเร่งรัด

นี่มันเรื่องอะไรกัน

แม้ไม่เข้าใจแต่สัญชาตญาณเอาตัวรอดกลับทำงานอย่างดี มายหันรีหันขวางเห็นหน้าต่างบานหนึ่งจึงโผไปมอง เมื่อเห็นว่าข้างนอกเป็นเพียงพุ่มไม้เตี้ยจึงกระโดดออกไปแล้ววิ่งเร็วโดยไม่เหลียวหลังได้ยินเพียงคำว่า “เดี๋ยวก่อน” ลอยตามลมมา

ใครจะอยู่รอเดี๋ยว ขอไปตั้งหลักก่อนดีกว่า

“คุณหนูใหญ่ อยู่นี่เอง บ่าวหาอยู่ตั้งนาน”

คุณหนูใหญ่อะไรอีกว่ะเนี่ย?

มายปรายตามองผู้หญิงซึ่งแต่งตัวคล้ายสาวใช้ในการแสดงที่ถลามาประคองพร้อมจับจูงให้เดินตาม

“รีบเข้าไปในสวนเถิดเจ้าคะ นายท่านถามหาอยู่นานแล้ว”

แม้อยากขัดขืนแต่ตอนนี้กลับไม่มีเรี่ยวแรงเพราะทุ่มเทกำลังไปเมื่อครู่จนหมด

หญิงสาวจึงปล่อยให้สาวใช้ช่วยจัดแจงเสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนจะจูงไปนั่งลงตรงเก้าอี้ซึ่งตั้งเรียงรายอยู่กลางสวนงดงามและรายล้อมไปด้วยคนมากมาย

มายหันมองรอบข้างด้วยความตื่นตะลึง

เอ!หรือว่านี่จะเป็นกลยุทธ์การแสดงแบบใหม่ ให้ลูกค้าขึ้นมาร่วมแสดงด้วยหรือยังไง

เพราะยังจำได้ว่าตัวเองกำลังนั่งชมการแสดงแสงสีเสียงตระการตา เมื่อได้เห็นกลุ่มคนที่แต่งกายในชุดราชวงศ์โบราณอย่างงดงาม แล้วยังมีขันที นางกำนัลเดินกันขวั่กไขว่ อีกทั้งทหารที่รายล้อมป้องกัน มายจึงเข้าใจว่าพวกเขาเชิญเธอขึ้นมาร่วมแสดงฉากใหม่นี้ด้วยกัน

แต่!... ผู้ชายคนเมื่อกี้ล่ะ ตอนที่ความใหญ่โตอันแข็งขืนถูไถปัดป่ายหยอกเย้ากลีบนุ่มนวลทั้งเลื่อนผ่านแหวกช่องทางดอกไม้เล็กบางจนคล้ายใส่เข้าไปได้นิดหน่อยแล้ว ช่างเหมือนจริงขนาดนั้น

ไม่น่าใช่การแสดงแน่!

สายตาสับสนมองเหล่านางรำซึ่งเยื้องย่างแช่มช้อยเข้ามากรีดกรายร่ายรำตรงกลางลานกว้างก่อนจะรู้สึกรุ่มร้อนไปทั้งเนื้อตัวแทบอยากถอดเสื้อกระโจนลงน้ำจนทนไม่ไหว

“ขอน้ำหน่อย”

สาวใช้ด้านข้างรีบรินน้ำชาขณะหญิงสาวยกสาดใส่ลำคออย่างเร็วโดยไม่สนใจมารยาทใดทั้งสิ้น

“เอามาอีก เอามาเยอะๆ” ทันทีที่ชารสขมกลืนลงคอ ความรู้สึกจึงค่อยดีขึ้น มือเล็กยกถ้วยชาขึ้นดื่มอย่างต่อเนื่องจนหมดไปหลายกากว่าความร้อนในกายจะบรรเทาเบาบางลงบ้าง

ครั้นพอเริ่มมีสติ สายตาจับผิดจึงกวาดตามองโดยรอบอีกครั้ง

ฉากนี้สมจริงเหลือเกิน

บรรยากาศกลางสวนดอกเหมยซึ่งเบ่งบานสะพรั่ง ตำแหน่งที่นั่งลดหลั่นกันจนพอบอกได้ว่าคนไหนสูงศักดิ์กว่า ไม่อยากเชื่อว่ากลางเวทีสามารถสร้างฉากอลังการได้ขนาดนี้

‘นั่นก็ด้วยนี่คือสถานที่จริงอย่างไรเล่า’