ตอนที่สี่ การแสดง2 (กรุบกริบ)

ตอนที่สี่ การแสดง

การเคลื่อนไหวต่อเนื่องชวนให้สายตาทุกคู่จับจ้อง ทั้งความอ่อนช้อยงดงามที่ผสานความบอบบางและการใช้จังหวะความพลิ้วไหวเด็ดขาดที่สอดประสานโดยไร้ซึ่งความลังเลสมดั่งชื่อชุดการแสดงที่หญิงสาวตั้งออกมา

ทันทีที่ซ่งชิงเหม่ยหยุดยืนโค้งพลางหอบหายใจกระชั้น เสียงปรบมือจึงดังกึกก้องพร้อมคำชื่นชม

“ดี งดงาม อ่อนช้อยและเข้มแข็งในที เป็นการร่ายรำผสมผสานท่วงท่าการต่อสู้ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ขันที ตกรางวัลเป็นสองเท่า ไม่คิดว่าคุณหนูจวนซ่งจะฝึกฝนการต่อสู้ด้วย” จวงฮองเฮารับสั่งพลางส่งสายตาชื่นชมออกมาอย่างไม่ปกปิดด้วยชื่นชอบสตรีที่เก่งและฉลาด

“หามิได้เพคะ เป็นเพียงการร่ายรำชุดหนึ่งซึ่งหม่อมฉันได้พบเห็นโดยบังเอิญจึงถือโอกาสขอให้พวกเขาช่วยสอน” ซ่งชิงเหม่ยรีบกล่าวคำถ่อมตัวพลางเอื้อมมือออกมารับถุงเงินพระราชทาน

“ว่าอย่างไรน้องเจ็ด ว่าที่ชายาของเจ้าช่างถ่อมตัวนัก” สายตาหยอกล้อทั้งรอยยิ้มขององค์ชายสามย่อมเกิดจากการที่เมื่อครู่น้องชายเกือบโดนฝ่าเท้าของสตรีคู่หมาย

องค์ชายเจ็ดไม่ตอบคำเพียงยกสุราขึ้นดื่มอีกหลายครั้งพร้อมจับจ้องร่างบางที่เดินกลับไปยังที่นั่งด้วยความแปลกใจ

ตั้งแต่เห็นการร่ายรำแปลกตาทั้งยังท่วงท่าที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเขาจึงอดมองซ่งชิงเหม่ยด้วยสายตาจับผิดไม่ได้

นี่ใช่ ‘ซ่งชิงเหม่ย’ แน่หรือ

แต่สีหน้าที่ยังคงแดงก่ำและท่วงท่าร้อนรนแสดงว่าพิษกำหนัดในกายนางยังคงหลงเหลืออยู่

เดิมทีจ้าวห่าวซวนไม่เคยชื่นชอบบุตรสาวคนโตของเสนาบดียุติธรรมด้วยพบกันแต่ละคราหญิงสาวมัวแต่สงวนท่าทีทั้งเขินอายไม่สบตา

ซ่งชิงเหม่ยคนเดิมถูกสั่งสอนมาให้ยึดมั่นขนบธรรมเนียมวางตัวห่างเหินพวกเขาจึงไม่เคยพูดจาตอบโต้กันสักครั้งทั้งไม่เคยใกล้ชิดผูกพัน

สตรีน่าเบื่อหน่ายเช่นนั้นเหมาะแก่การวางตั้งเอาไว้ในตำแหน่งชายาเพื่อประดับบารมีเท่านั้น องค์ชายหนุ่มจึงไม่เคยเหลือบแลว่าที่ชายาคนนี้

กระทั่งเมื่อครู่ที่เขาคิดสงสัยท่าทางการซุบซิบมีพิรุธของคนในจวนซ่ง เมื่อเห็นว่าที่คู่หมายเดินลับหายโดยปราศจากสาวใช้ข้างกายจึงลอบติดตามไป

ไม่คิดว่าจะพบกับแผนร้ายที่น้องสาวคิดวางยาพี่สาวแล้วจัดฉากกับชายคนอื่น

เหตุใดจึงโง่เง่าเช่นนี้

แม้ไม่ชอบใจแต่เขาในฐานะคู่หมายย่อมไม่ยินยอมให้ผู้อื่นกลั่นแกล้งซ่งชิงเหม่ยได้ง่ายๆ

แม้จะไม่ถูกใจนางแต่บิดาของนางนับว่าซื่อตรงไม่แสวงหาอำนาจ หากแต่งนางเข้ามาย่อมไม่ต้องแปดเปื้อนในวังวนแห่งความวุ่นวาย

หากเกิดเรื่องกับซ่งชิงเหม่ย หลังจากนี้เขาอาจต้องถูกจับแต่งงานกับสตรีที่ร้ายกาจกว่านี้อย่างเช่นน้องสาวจอมเจ้าเล่ห์ของนาง

องค์ชายเจ็ดจึงตัดสินใจช่วยเหลือด้วยการทุบชายคนอื่นที่ไม่รู้ว่าถูกนำตัวมาจากที่ใดจนสลบแล้วอุ้มคู่หมายขึ้นเตียงที่ตระเตรียมไว้แทน

ถึงอย่างไรพวกเขาก็ต้องเข้าพิธีสมรสและร่วมหอร่วมเตียง จะเร็วหรือช้าสักหน่อยคงไม่เป็นไร

องค์ชายหนุ่มซึ่งวางตนเสเพลมากเล่ห์อยู่แล้ว ไม่คิดปฏิเสธร่างขาวเนียนซึ่งดิ้นรนเกลือกกลิ้งด้วยความร้อนรุ่มจากพิษกำหนัด

ยิ่งเห็นการฉีกทึ้งเสื้อผ้าจนเผยความขาวนวลกระจ่างตาทั้งสายตาปรือเย้ายวนกับท่าทางแอ่นกายเชิญชวนเด้งทรวงอกเต่งตึงจนกระเพื่อมไหวไปมาด้วยความซ่านกระสัน

องค์ชายเจ็ดจึงร่วมมือร่วมแรงปลุกเร้าโลมเลียตั้งใจเป็นหนึ่งเดียวกับร่างบางก่อนคืนเข้าหอเพื่อไม่ให้ว่าที่ชายาต้องเสียความบริสุทธิ์แก่ชายอื่น

ทรวงอกขาวสล้างเต่งตูมเรียกสายตาหิวกระหายจากร่างสูงซึ่งออกแรงเพียงนิดก็กอบกุมความนุ่มฟูเอาไว้ด้วยสองมือ

มือหนาตรงเข้าเคล้าคลึงเคล้นเฟ้นบีบขยำพลางจับมือบางที่พยายามปกปิดแตงสองลูกอันใหญ่โตของตนเองจนเกะกะรวบขึ้น

“อืม...ไม่คิดว่ารูปร่างบอบบางกลับมีเต้าทรวงน่ากินเช่นนี้ ดีจริง” ปากหนาฉวยโอกาสก้มลงขบเม้มพลางดูดดุนกลืนกินซาลาเปาสองลูกราวอาหารอันโอชะ