Chapter 6 เหมือนหัวใจจะวาย
หลังจากถูกลากเข้ามาในผับที่มีเสียงดนตรีดังจนหูแทบแตก และมีไฟหลากสีจนฉันตาลาย เราเดินเบียดเสียดผู้คนมากมายเข้ามาในสถานที่อโคจรซึ่งฉันไม่เคยคิดว่าจะได้โผล่เข้ามา
กว่าจะเข้ามาถึงจุดที่พวกเขานัดกันไว้ ฉันก็แทบหายใจไม่ออกตายแล้ว!
"อ่ะ มาแล้วครับ เจ้าบ่าวเจ้าสาว"
"จูงมือกันมาเลยเว้ย"
"ต้องมีดนตรีประกอบมั้ยวะ ฮ่ะๆ"
"พวกมึงอย่าเพิ่งสนุกปาก ดูหน้าคนของกูด้วย"
ฉันชะงักเพราะเพื่อนทุกคนของโรมหันมามองที่ฉันซึ่งกำลังตาลายและอึดอัดจนแสดงสีหน้าไม่สู้ดีนัก
"เห้ย จะเป็นลมเปล่านั่น"
เพื่อนคนหนึ่งของโรมพูด โรมหันมามองหน้าฉันพลางโอบไหล่ฉันไว้อย่างรวดเร็ว
"ไหวมั้ยครีม"
ถ้าฉันตอบว่าไม่ล่ะ
"นั่งก่อนๆ"
เพื่อนอีกคนของเขาพูดพลางขยับที่ให้ฉันนั่ง โรมกดไหล่ฉันเบาๆให้นั่งพลางนั่งลงมาใกล้ๆฉัน
"คนแม่งเยอะจัด เดินเบียดมาแทบโดนบีบตาย"
แล้วเขาก็หันไปพูดกับเพื่อน
"ก็น่าอยู่หรอก ตัวเล็กแบบนั้น"
เพื่อนเขาพูด ฉันไม่รู้เลยนะ ว่าฉันจะตัวเล็กขนาดนี้ จนถูกทักว่าตัวเล็กบ่อยๆฉันก็เริ่มคิดแล้วล่ะ
จริงๆแล้ว...เมื่อตอนที่อยู่บ้าน ฉันก็ได้ยินพวกเพื่อนป๊าพูดบ่อยๆเหมือนกันว่าลูกสาวตัวเล็กจัง ผิวก็ขาว บอบบางจนน่าทะนุถนอม ป๊ากับเฮียเลยค่อนข้างหวงฉัน แต่ฉันกลับไม่คิดว่าตัวเองน่าทะนุถนอมอะไรขนาดนั้น ฉันก็ผู้หญิงปกติธรรมดาทั่วไปนี่แหละ
แต่ว่าตอนนี้...
"อ่ะ สักแก้วก่อน น่าจะหิวน้ำ"
ฉันหันไปมองเพื่อนของโรมอีกคนที่ยื่นแก้วที่ใส่น้ำสีขาวใสมาให้ฉัน ฉันหลุบตาลงมอง ไม่รู้หรอกว่าคือแอลกอฮอล์ชนิดไหน แต่ที่รู้ๆมันไม่ใช่น้ำเปล่าแน่ๆ
"มะ ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ ฉันไม่อยากดื่ม"
ฉันตอบปฏิเสธไปอย่างสุภาพจนได้ยินเสียงโรมหัวเราะในลำคอ
"ไรว๊า ไอ้โรม มึงสั่งห้ามป่ะเนี่ย"
เพื่อนคนนั้นก็เลยหันไปเล่นงานโรม โรมยักไหล่พลางดึงแก้วนั้นไปดื่มแทน
เคร้ง~
เมื่อดื่มจนหมดแก้ว เขาก็วางแก้วลงกับขอบโต๊ะกระจกและหันมาเพื่อโน้มหน้ามาพูดกับฉันแบบใกล้ๆ
"ดีมาก"
เขาทำฉันแอบสะดุ้งและขนลุกเพราะเขาพูดใกล้มากจนลมหายใจเขาเป่าลดต้นคอฉัน
ขะ เขาคงหมายถึงการที่ฉันไม่ยอมรับแก้วจากใครง่ายๆสินะ...
สวบ~
"ไอ้พีท มาทันช็อตเด็ดพอดีเลย"
"ฮ่าๆ กระซิบกระซาบอะไรกันไม่รู้ว่ะ"
"..."
และพวกเขาก็ทำฉันชะงักอีกครั้งเพราะว่ามีผู้ชายกับผู้หญิงผมบลอนด์คนหนึ่งเดินเข้ามา ซึ่งมันเป็นจังหวะที่โรมกระซิบกับฉันจบพอดี โรมผละออกไปจากฉันและพยักหน้าทักทายเขา
พีทควงแขนมากับผู้หญิงที่สวยและเซ็กซี่มาก...
"นัดกันมั้ง"
"ไอ้ห่า มึงก็พูดตรงไป ฮ่าๆ"
บางที...ฉันก็อยากตบปากพีทนะ
"นั่งก่อนๆ"
หลังจากที่พีทกับผู้หญิงคนนั้นนั่งลง นั่งแบบแทบจะขี่กัน พวกเขาก็แนะนำตัวให้กับฉันและผู้หญิงอีกคนที่พีทพามา
ผู้หญิงคนนี้ก็คือแซนดี้ไง!
3 ชั่วโมงผ่านไป...
ตอนนี้เราอยู่กันที่ผับก็น่าจะนานมากอยู่ และตอนนี้ก็น่าจะดึกมากแล้วด้วย ส่วนฉัน ฉันโดนโรมให้ลองดื่มไวน์ แต่ฉันดื่มไม่เยอะหรอก เพราะฉันดื่มแค่ไวน์ที่โรมส่งให้เท่านั้น ตอนแรกฉันปฏิเสธที่จะไม่ดื่ม แต่โรมบอกว่าให้หัดไว้บ้างก็ดี จะได้รู้ลิมิตตัวเอง จะได้รู้ว่าไหวแค่ไหน และเขาไม่ได้บังคับให้ฉันดื่มจนเมาหนัก พอฉันบอกว่ามึนหัวเขาก็ไม่ได้ให้ฉันดื่มอีก
และตอนนี้ ฉันก็เดินมาเข้าห้องน้ำ ฉันปลีกตัวออกมาตอนที่พวกเขากำลังสนุกสนานอยู่ โรมพอแอลกอฮอล์เข้าปากไปมากๆ เขาก็เริ่มครื้นเครงกับเพื่อน ไม่ได้มาดูแลอะไรฉันมากขนาดนั้นหรอก ซึ่งฉันก็คิดว่าดีแล้ว เพราะฉันไม่อยากอึดอัด
กึก~
แต่ฉันก็ต้องชะงักเมื่อเดินมาถึงทางเดินที่เชื่อมต่อไปทางห้องน้ำ เพราะในมุมมืดๆนั่น ฉันเห็นผู้หญิงที่ชื่อซินดี้กำลัง...คลอเคลียอยู่กับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่พีท!
"..."
และที่หนักกว่านั้น...คือพีทก็ยืนมองสองคนนั้นอยู่จากในจุดที่ไม่ไกลนัก
ฉันเห็นสองคนนั้นผละออกจากกัน ซินดี้หันไปเห็นพีทและเดินเข้าไปหาเขา ส่วนผู้ชายที่เป็นชาวต่างประเทศคนนั้นก็เดินออกมา เขาเดินผ่านฉันที่ขยับหลบเขาจนแทบจะแทรกตัวเข้าไปกับกำแพง แถมยังหันมายิ้มมุมปากให้ฉันด้วย
"ฉันไปรอที่โต๊ะนะพีท"
ซินดี้หันไปพูดกับพีทที่มีสีหน้าปกติมาก จากนั้นก็เดินตรงมาหาฉันเพราะทางออกมันมีทางเดียวนี่
"แค่ทำความรู้จักกัน ทำหน้าตกใจเชียวนะ"
เมื่อเดินมาถึงฉัน เธอก็หยุดและพูดขึ้นก่อนจะกระตุกยิ้มและเดินโยกย้ายส่ายสะโพกผ่านไป
ส่วนฉันน่ะ ฉันงงมากกับการที่เธอบอกว่าแค่ทำความรู้จักกัน...
แค่ทำความรู้จักยังคลอเคลียขนาดนี้!
ที่สำคัญ ฉันไม่เห็นว่าพีทจะโกรธอะไรยัยนั่นด้วย ก็ไหนบอกว่าคุยๆกันอยู่ไง หรือว่ามันคือเรื่องปกติ หรือฉันเข้าไม่ถึงวัฒนธรรมการทำความรู้จักกันแบบนี้นะ?
โอ้ย เป็นฉัน ฉันไม่โอเคเว้ย!
สวบ~
และฉันเลือกที่จะไม่สนใจการทำความรู้จักกันของพวกนี้ ฉันเลือกที่จะเดินเข้าไปในห้องน้ำ ตอนเดินผ่านพีทน่ะ ฉันเห็นว่าเขาก็เหลือบมองฉัน แต่ก็แค่แว่บเดียว และฉันคิดว่าเขาน่าจะตามยัยซินดี้ที่รักอะไรของเขาไปที่โต๊ะแล้วล่ะ
กึก~
หลังจากนั่งปรับอารมณ์ความรู้สึกตัวเองสักพัก ฉันก็ออกมาจากห้องน้ำ และรู้ไหมว่าฉันเจอใคร...
ฉันเจอชาวต่างชาติอีกคนหนึ่งยืนอยู่ เขามองมาที่ฉัน และฉันเลือกที่จะไม่สบตาเขาพร้อมกับเดินเลี่ยงเขาไปทันที
หมับ~
แต่แขนของฉันก็ถูกเขาคว้าไว้อย่างรวดเร็ว เขากระตุกจนฉันเซตามแรงแต่ฉันใช้มืออีกข้างดันตัวเขาไว้ได้ทันถึงได้ไม่เซเข้าไปจนชนกับตัวเขา แต่คิดภาพตามสิ ฉันที่ตัวเล็กๆกับชาวต่างชาติที่ตัวใหญ่และสูงเกือบถึงร้อยแปดสิบ ฉันจะไปสู้รบปรบมือกับเขาได้ยังไง
ผู้ชายคนนี้หลุบตาลงมองหน้าฉันพร้อมกับพูดเป็นภาษาของเขา ฉันแปรความหมายได้กลายๆว่าเขาอยากรู้จักฉัน อยากติดต่อกับฉัน
แต่ฉันไม่เอาหรอกนะ การทำความรู้จักกันแบบยัยซินดี้กับชาวต่างชาติอีกคนนั่นน่ะ!
ฟลุ่บ~
ฉันกำลังจะดิ้นและสะบัดแขนแรงๆเพื่อให้เขาปล่อยฉัน แต่ฉันก็ต้องชะงักซะก่อนเมื่อมีใครคนหนึ่งสอดแขนมาโอบเอวฉันจากทางด้านหลังพร้อมกับออกแรงกระชับเอวฉันจนแผ่นหลังของฉันแนบชิดกับตัวเขา
"..."
ฉันได้กลิ่นน้ำหอมผสมกับกลิ่นแอลกอฮอล์จากตัวเขา...
ฉันได้ยินเสียงเขาพูดกับผู้ชายคนนี้เป็นภาษาเดียวกับเขา เขาบอกให้ปล่อยฉัน และ...
"She is my girlfriend"
เขาบอกออกไปแบบนั้น...
แต่ดูเหมือนผู้ชายคนนี้ยังมีทีท่าจะไม่เชื่อ ส่วนฉันได้แต่หัวใจเต้นตึกตักเพราะฉันจำได้ดีว่าเป็นเสียงใคร และคำๆนั้น ถึงมันจะเป็นคำโกหกก็เถอะ...
พรึ่บ~
"อะ อื้อ!"
และมันรวดเร็วมาก เมื่อผู้ชายคนนี้ทำทีไม่เชื่อในคำพูดเขาและไม่ยอมปล่อยข้อมือฉัน ผู้ชายด้านหลังที่รวบเอวฉันก็ใช้มืออีกข้างรั้งใบหน้าฉันให้หันไปหาเขาพร้อมกับประกบริมฝีปากลงมาบนปากฉันอย่างรวดเร็วโดยที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัวเลย
ตึกตัก~
มือฉันกำแน่น หัวใจเต้นเร็วจนแทบทะลุออกจากอก ฉันหลับตาลงเพราะไม่กล้าที่จะมองอะไรทั้งนั้น
และมากไปกว่าการประกบริมฝีปากธรรมดา เขากระชับอ้อมแขนที่รวบเอวฉันไว้และขยับริมฝีปากบดขยี้ลงบนปากฉัน ตอนแรกฉันส่งเสียงออกมาเพราะตกใจ แต่เพราะรู้ตัวว่าข้อมือของฉันยังไม่ถูกปล่อยเป็นอิสระ และฉันคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาอยากจะทำให้ผู้ชายคนนี้เชื่อว่าฉันคือแฟนเขา เขาถึงได้รุกล้ำกับริมฝีปากฉันหนักขึ้น
และถ้าฉันอยากเอาตัวรอด...
"..."
ฉันก็ต้องยอมให้เขาช่วงชิงจูบแรกของตัวเองไปในสถานการณ์แบบนี้
ฟึ่บ~
จนข้อมือฉันถูกคลายออก ฉันรีบดึงมือข้างนั้นของตัวเองกลับมาในจังหวะที่ริมฝีปากเราผละออกจากกันและเอวฉันก็ถูกกระตุกให้แนบชิดกับเขามากกว่าเดิม
"ไป"
จากนั้นฉันก็ถูกโอบเอวและดึงออกมาจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว ฉันแอบหอบหายใจพลางหลุบตาลงมองพื้นตลอดเวลาด้วยความรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งใบหน้า
ฉันรู้สึกเหมือนหัวใจจะวายให้ได้เลย!
