หัวใจฉันเป็นของนาย

*ประเทศXXX

"หมวย"

"..."

"ไอ้หมวย ตื่นได้แล้ว"

"อื้อ ขออีกแป่บ"

"ครีม เฮียบอกให้ตื่น ลุก"

"เฮียอ่าาา"

ฉันส่งเสียงคร่ำครวญเพราะไม่อยากจะลืมตาตื่นขึ้นมาตอนนี้จริงๆ แต่เฮีย'เคน'พี่ชายคนเดียวของฉันก็พยายามจะดึงฉันให้ลุกจนได้

เมื่อวานฉันเดินทางมาเหนื่อยมากเลยนะ ฉันนอนไม่หลับด้วยเพราะยังไม่ชินกับเวลาประเทศนี้ ไหนจะแปลกที่อีก กว่าจะเคลิ้มหลับได้ มันก็ปาไปตีสองตีสามแล้วมั้ง

"ลุก ไอ้หมวย"

จริงๆแล้วฉันน่ะชื่อ'ครีม' แต่เฮียกับป๊าชอบเรียกฉันว่าหมวย ทั้งๆที่หน้าตาฉันก็ไม่ได้หมวยอะไรขนาดนั้น ฉันแค่ขาวมากก็แค่นั้นเอง

"โอ้ย ลุกแล้วค่า"

พรึ่บ~

ในที่สุดฉันก็ต้องยอมลุกขึ้นมานั่งพลางขยี้หัวยุ่งๆของตัวเองอย่างงอแง กว่าจะปรือตามองหน้าเฮียได้ก็หลายนาทีอยู่

ตอนนี้เฮียก็ยืนเท้าเอวมองหน้าฉันอยู่

"ไปอาบน้ำแต่งตัว รูมเมทแกจะมาแล้ว"

"ใครอ่าาา"

ฉันถาม ก็เห็นเฮียกับป๊าบอกเหมือนกันว่าการที่ส่งฉันมาเรียนต่อที่ต่างประเทศนี่อีกสี่ปีฉันจะต้องมีรูมเมทมาอยู่ร่วมด้วย ซึ่งห้องใหญ่ที่ฉันอยู่มันก็แยกเป็นสองห้องเล็กๆอยู่ในตัวอยู่แล้ว แต่เฮียกับป๊าก็ไม่เคยบอกเหมือนกันว่าคนๆนั้นเป็นใคร

แต่ฉันคิดว่าต้องเป็นผู้หญิงอยู่แล้วล่ะ

"ลูกชายเพื่อนแม่ไง"

"ห้ะ เฮียว่าอะไรนะ!"

"ลูกชายเพื่อนแม่"

"เฮียยย เฮียจะบ้าเหรอ จะให้ครีมอยู่ร่วมห้องกับผู้ชายเหรอเฮีย!"

"ร่วมห้องที่ไหน อยู่คนละห้อง แกก็อยู่ห้องนี้ เขาก็อยู่อีกห้อง ไม่ได้นอนร่วมเตียงกันซะเมื่อไหร่"

"แล้วมันต่างกันตรงไหน ห้องสองห้องมันก็อยู่ในห้องเดียวกันยังไงมันก็อยู่ด้วยกันอยู่ดี"

ฉันตื่นเลยนะ ตื่นเต็มๆตาเลย

"เฮียกับป๊าไว้ใจให้ครีมอยู่กับผู้ชายสองต่อสองได้ยังไง!"

ฉันรู้นะ รู้ว่าป๊าส่งฉันมาเรียนต่อที่นี่พร้อมกับลูกชายเพื่อนเก่าแม่ ที่ฉันยังไม่เคยเห็นหน้าตาเลยสักครั้ง แต่ฉันไม่คิดเลย ไม่คิดว่าป๊ากับเฮียจะยอมให้ฉันอยู่ร่วมห้องกับผู้ชายจริงๆ คิดว่าต่างคนต่างอยู่แล้วมาทำความรู้จักกันต่างหากล่ะ!

ฟลุ่บ~

"ฟังนะหมวย"

เฮียนั่งลงที่ขอบเตียงและมองหน้าฉัน

"เพราะหมวยต้องเรียนที่นี่อีกสี่ปี หมวยต้องอยู่ห่างไกลสายตาเฮียกับป๊า และเขาคนนี้คือคนที่เฮียกับป๊าไว้ใจฝากฝังให้เขาดูแลหมวย"

"ไม่รู้ ครีมไม่ไว้ใจ ครีมยังไม่เคยเจอเขา ขนาดนัดกับผู้ใหญ่ไว้ยังหาเรื่องเบี้ยว แค่นี้ก็รู้แล้วว่าไว้ใจไม่ได้อ่ะเฮีย"

"เฮียเคยเจอแล้ว ก็น่าจะไว้ใจได้"

น่าจะ เฮียเอาคำว่าน่าจะมายืนยันความไว้ใจกับฉัน ซึ่งมันไม่ได้มีผลดีอะไรขึ้นมาเลยนะ!

"ไม่เอาอ่ะ ให้เขาไปอยู่ที่อื่นเลยเฮีย ครีมอยู่ได้ ครีมโตแล้ว ดูแลตัวเองได้แล้ว"

"เขาไปไม่ได้หรอก"

"ทำไมล่ะ"

"ก็ห้องนี้มันเป็นของแม่เขา"

"ห้ะ!"

"ใช่ ห้องนี้มันของเขา"

"โอ้ยเฮีย!"

"ไม่ต้องมาองมาโอ้ย ลุกไปอาบน้ำแต่งตัว อีกสิบนาทีเขาจะมาถึงแล้วมั้ง"

"ก็ไหนว่าเขามาที่นี่ก่อนเราตั้งนานแล้วไง แล้วทำไมเขาไม่อยู่ที่ห้องล่ะ"

เออ เพราะถ้าฉันรู้ตั้งแต่แรกว่าจะต้องมาอยู่ในที่ของผู้ชายคนนั้น ฉันไม่มาหรอก

"ไม่รู้ รู้แต่ว่าตอนนี้เขาจะมาถึงแล้ว และจะมาอยู่ที่นี่กับหมวย"

ฉันทำหน้างอและมองค้อนเฮียอย่างเคืองๆจนสุดท้ายก็โดนเฮียลากไปโยนไว้ในห้องน้ำ และบังคับให้ฉันอาบน้ำแต่งตัวภายในเวลาสิบนาที เพราะถ้าฉันลีลา เฮียจะมาจับฉันอาบน้ำแต่งตัวเอง

สุดท้ายฉันก็เลยต้องอาบ ในหัวฉันคิดขึ้นมาแล้วนะ ว่าถ้าเป็นแบบนี้...ฉันคงต้องยอมอยู่กับเขาไปก่อน จนเฮียกลับไทย ฉันจะหางานพิเศษทำ หาเงินและย้ายออกทันที

และฉันก็ต้องคุยกับเขาเพื่อให้เขาช่วยปกปิดเรื่องที่ฉันไม่ได้อยู่กับเขาไม่ให้ไปบอกแม่เขาหรือบอกป๊ากับเฮียฉันด้วย

ยังไงซะ ฉันก็ไม่ยอมอยู่กับผู้ชายที่ฉันไม่รู้จักหรอก!

10 นาทีต่อมา...

ฉันเดินมาหยุดยืนอยู่ที่หน้าประตูห้อง กำลังลังเลอยู่ว่าจะเปิดประตูออกไปดีมั้ย

แอด~

แต่ก็ต้องสะดุ้งตอนที่เฮียมาดึงประตูฉันให้เปิดออก เฮียเองก็ชะงักที่เห็นฉันยืนอยู่ตรงนี้

"ตกใจหมด ยิ่งขาวๆซีดๆอยู่ นึกว่าผี"

"ไม่ตลกเลยเฮีย"

"ฮ่ะๆ ออกมา เขามาถึงแล้ว"

"แล้วอยู่ไหนอ่ะ"

ฉันเอียงคอไปกวาดตามองโถงด้านหลังของเฮีย แต่ก็ไม่เห็นเงาใครสักคน

"อยู่ในห้องไง เก็บกระเป๋าอยู่"

"อ้าว เขานอนห้องนั้น แล้วเฮียจะนอนไหนล่ะ"

"เฮียก็นอนกับเขาแหละ จนกว่าจะกลับไทย"

หมับ~

ฉันจับแขนเฮียและส่งสายตาอ้อนๆไป

"อยู่เป็นเพื่อนครีม อย่าทิ้งครีมนะเฮีย"

"ไม่ต้องมาอ้อน งานการเฮียก็ต้องทำ เฮียจะอยู่ที่นี่อาทิตย์เดียว เราก็ต้องรีบปรับตัวให้ได้ไวๆ เฮียจะได้ไม่ต้องห่วง เข้าใจมั้ย"

เฮียพูดพลางโยกหัวฉันเล่น ก่อนจะเอื้อมมือมาดึงแขนฉัน

"ไป ไปทำความรู้จักกันหน่อย"

"แต่ว่า..."

ขอทำใจก่อนได้มั้ยเฮีย

"มาเร็ว"

เฮียก็ไม่ได้สนใจฉันสักนิด สุดท้ายก็ดึงฉันมาที่หน้าห้องของลูกชายเพื่อนแม่ทันทีพร้อมกับเคาะประตู

ก็อก ก็อก ก็อก~

เรายืนรออยู่แค่ชั่วครู่ ฉันขยับไปยืนข้างหลังเฮียเพราะลุ้นอยู่ว่าผู้ชายคนนี้จะหน้าตาท่าทางเป็นแบบไหน จะใจดีหรือเปล่าก็ไม่รู้

แอด~

ฉันได้ยินเสียงประตูเปิดออก และเฮียที่ยืนอยู่ข้างหน้าฉันพูดขึ้น

"นี่ไอ้หมวย น้องสาวเฮีย"

ไม่พูดเปล่ายังหันมาคว้าแขนฉันและดึงให้ขยับไปยืนข้างๆเขาพร้อมกับพูดต่อ

"ชื่อครีม"

กึก~

ส่วนฉันน่ะ พอเงยหน้ามองผู้ชายคนที่เป็นลูกชายเพื่อนแม่ ผู้ชายคนที่เบี้ยวนัดไม่ยอมมาเจอฉันกับป๊า ผู้ชายคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน

ในตอนนี้น่ะ...

ใบหน้าคมคายของเขาทำฉันชะงักค้างไปเลย!

18.40 น.

ก็อก ก็อก ก็อก~

"หมวย ออกมากินข้าวได้แล้ว"

เสียงเคาะประตูทำให้ฉันหลุดจากภวังค์

"หมวย...ไอ้ครีม"

"ไม่หิวอ่ะเฮีย"

"ไม่หิวอะไร ข้าวปลาน่ะกินซะบ้าง แค่นี้ก็ผอมจนจะปลิวลมอยู่แล้ว ทำงี้เฮียห่วงนะ"

"..."

ฉันเม้มปากและเงียบเพราะไม่อยากตอบโต้เฮีย ฉันรู้ว่าเฮียเป็นห่วง แต่ฉันยังไม่อยากออกไปตอนนี้จริงๆ

"..."

ไม่นานเสียงเฮียก็เงียบไป ฉันขมวดคิ้วนิดหน่อยเพราะปกติเฮียจะต้องเข้ามาลากฉันออกไปหรือไม่ก็บ่นจนคอแห้ง แต่นี่เฮียเงียบไปเฉยๆ

"เห้อออ"

ฉันถอนหายใจยาวเหยียดพลางหลุบตาลงมองฝ่ามือของตัวเอง

แอด~

เสียงประตูห้องฉันถูกเปิดออก ฉันถอนหายใจอีกครั้งก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปเพื่อจะคุยกับเฮีย

"ฮะ..."

ยังไม่ทันได้ส่งเสียงออกมาเท่าไหร่ คำพูดของฉันก็ถูกกลืนหายลงคอไป เพราะคนที่เปิดประตูเข้ามากลับไม่ใช่เฮีย

แต่เป็นเขา...

"ออกมากินข้าวครับ"

เขาพูดกับฉัน ดวงตาคมมองหน้าฉัน

"..."

"ออกมากินข้าวกันนะครีม"

เสียงเขาพูดซ้ำอีก ส่วนฉันก็ยังนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม จนกระทั่งเขาก้าวเข้ามาและฝ่ามือหนาคว้าหมับเข้าที่ข้อมือฉัน

หมับ~

"อ๊ะ"

"ลุกเร็ว"

ไม่พูดเปล่า เขายังออกแรงกระตุกให้ฉันลุกขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ฉันเซเข้าไปชนกับตัวเขาเลยล่ะ

"เห็นมั้ย ไม่มีแรงแล้ว"

เขาแรงเยอะเองต่างหาก?

"ไปกินข้าวกัน เรามีเรื่องต้องคุยกันด้วยนะ"

เขาพูดและมองหน้าฉันก่อนจะกระตุกยิ้มพร้อมกับดึงฉันออกจากห้องทันที

"ฉัน เดี๋ยวสิ..."