ความทรงจำของร่างเดิม 2

ภายในความทรงจำอันยาวนาน หญิงสาวมองเห็นการเติบโตของผู้หญิงที่เธอเข้ามาอยู่ ผู้หญิงคนนี้ชื่อตันตันแซ่หลิน หรือก็คือหลินตันตัน ซึ่งมีชื่อนามสกุลเดียวกันกับเธอ หล่อนเป็นผู้หญิงที่ถูกเลี้ยงมาในครอบครัวที่โหดร้าย รักหลานชายมากกว่าหลานสาว และรังเกียจหลินตันตันที่เข้ามาเป็นภาระ

พ่อแม่ของหล่อนเสียชีวิตไปตั้งแต่เด็กจึงอาศัยอยู่ในบ้านเดิมของผู้เป็นแม่ แน่นอนว่าเพราะเป็นหลานสาวบ้านพ่อจึงไม่ยอมรับหล่อน ต่อให้บ้านยายไม่ต้อนรับแต่เพราะถูกกดดันจากผู้ใหญ่ในหมู่บ้านจึงยอมรับเลี้ยง แน่นอนว่าคนในบ้านไม่ต้องการต้อนรับจึงถูกเลี้ยงมาอย่างอด ๆ อยาก ๆ ข้าวต้องกินหลังคนในบ้าน และบางครั้งมีเพียงเศษผักให้ตกถึงท้อง งานบ้านต้องทำทุกอย่างเรียกได้ว่าเป็นผู้หญิงที่น่าสงสารคนหนึ่ง

แต่แทนที่จะเก็บเอาไว้ไม่นำมาลงกับลูกหล่อนกลับไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อเวลาผ่านไปหลินตันตันโตขึ้นไม่มีบ้านไหนมาสู่ขอคนในบ้านเริ่มเป็นกังวล พวกเขาไม่ต้องการที่จะเลี้ยงดูผู้หญิงขี้เกียจและต้องการขายหล่อนให้กับชายชราบนภูเขา อย่างน้อยได้เงินที่เคยเลี้ยงหลินตันตันมายังดีกว่าไม่ได้ และต้องทนเลี้ยงไปจนกว่าหล่อนจะตาย ซึ่งชื่อเสียงของหลานสาวในบ้านมันย่ำแย่มาก

ต่อให้ชายชราบนภูเขาจะขี้เหนียว แต่ทุกคนรู้ดีว่าเขามีเงินมากและยังทรมานผู้หญิงที่เคยแต่งงานด้วยจนตาย เพราะไม่มีหลักฐาน ทางการจึงไม่สามารถจับไปได้ แต่หลินตันตันคนก่อนไหวตัวทันถึงจะเป็นผู้หญิงขี้เกียจอย่างที่ครอบครัวว่าแต่งานในบ้านหล่อนต้องรับผิดชอบทั้งหมด และได้ยินว่าชายชราบนเขาปีนี้อายุมากกว่าตาของเธอจึงไม่ยินยอม

ยอมแต่งงานกับผู้ชายที่ไม่รักว่าแย่แล้วให้แต่งกับชายชราบนเขาหล่อนขอกัดลิ้นตายดีกว่า หล่อนตัดสินใจทำเรื่องเลวร้ายปีนเตียงผู้ชายในคืนแต่งงานของคนในหมู่บ้าน ยอมเปลี่ยนข้าวสารเป็นข้าวสุกดีกว่าเป็นเมียชายชรา ผู้ชายที่หล่อนปีนเตียงเป็นผู้ชายที่หน้าตาดีและยังไม่มีภรรยา ในคืนนั้นเขาเมาเนื่องจากดื่มฉลองในงานเลี้ยง

ต่อให้รู้ว่ากำลังรังแกผู้หญิงแต่ด้วยความมึนเมาเขาไม่สามารถห้ามหลินตันตันได้ สุดท้ายสิ่งที่หล่อนทำมันสำเร็จเพราะที่บ้านมีเพียงเขาอยู่ มีคนเข้ามาพบทำให้ทั้งสองที่นอนเปลือยกายในบ้านของผู้ชายต้องแต่งงาน ในเวลานั้นบ้านยายของหลินตันตันตามหาหลานสาวที่จะพาไปหาชายชราพอดีจึงรู้ข่าว เมื่อข้าวสารกลายเป็นข้าวสุกแล้วทั้งสองจึงต้องแต่งงานกัน เวลาผ่านไปไม่ถึงเดือนหลินตันตันพบว่ากำลังตั้งครรภ์ งานบ้านที่เคยทำจึงปล่อยให้สามีทำ เป็นผู้หญิงที่เอาแต่กิน กิน และนอน ไม่ทำอะไรทั้งสิ้น สามีคนนี้เป็นคนดีมากเขาทำงานหาเงินมาเลี้ยงภรรยากับเด็กที่คลอดออกมาเป็นลูกสาว หลินตันตันไม่พอใจและคิดว่าที่สามีไม่เคยแตะต้องอีกเป็นเพราะคลอดลูกสาวไม่ใช่ลูกชาย

ถึงได้ปลุกปล้ำสามีจนได้ลูกชายมาอีกหนึ่งคนถึงได้เลิกสนใจเขา ในขณะที่ตนเองเกียจคร้านไม่ทำงานบ้าน ไม่สนใจลูกแถมยังรังแกลูกสาวเหมือนตอนเด็ก ๆ ที่เคยโดนญาติรังแก ลูกสาวแทบจะเป็นคนใช้ ผู้เป็นแม่ไม่พอใจทุบตีต่างจากลูกชายที่ยังสนใจอยู่ ทำให้หลินตันตันไม่ค่อยสนิทกับลูก ๆ ทั้งสอง

และหลินตันตันคนใหม่มองว่าหล่อนบิดเบี้ยว จิตใจของหลินตันตันไม่เหมือนคนปกติด้วยซ้ำแต่ในระแวกและช่วงปีคนที่นี่ย่อมมองว่าไม่ใช่เรื่องที่แปลก ให้ความสำคัญกับผู้ชายส่วนผู้หญิงเลี้ยงให้โตแล้วแต่งออก ส่วนหนึ่ีงคงเป็นเพราะหล่อนถูกปลูกฝังมาว่าผู้ชายสำคัญกว่าผู้หญิง และผู้หญิงทำอะไรผิดต้องถูกตีจึงได้เอามาทำกับลูกสาวที่กลัวแม่ของหล่อนมาก

แต่ก็ไม่แปลกที่หล่อนจะมีจิตใจที่บิดเบี้ยวถูกเลี้ยงมาอย่างไรเด็กจะเอาตามไม่แปลก แต่สำหรับหลินตันตันคนนี้ที่ถูกเลี้ยงมาในครอบครัวจอมปลอม แต่ต้องยอมรับว่าพวกเขาเลี้ยงเธอมาอย่างดี อาหารไม่เคยอดอยากเพราะพวกเขาต้องการอะไหล่ที่แข็งแรงไม่ขี้โรค เป็นเธอเองที่ไม่เคยสังเกตเรื่องนี้เลยจนกระทั่งมาได้มาเห็นกับตาได้ยินกับหูตัวเอง