Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บทย่อ
"นักศึกษาสาวปี4 รมิดา...สวยสาวพราวเสน่ห์เเต่เธอมักผิดหวังกับเรื่องความรัก ไม่ว่าใครที่เข้ามาในชีวิตเธอก็มักจะมีเรื่องราวให้ต้องเลิกลากันตลอดไม่ว่าเหตุผลนั้นคืออะไร ... เป็นเพราะแบบนี้เธอถึงไม่ค่อยอยากศัทธาในความรักนัก..มักใช้ชีวิตสนุกๆไปวันๆ มีอยู่วันนึงเธอได้ถูกดึงเข้าไปอยู่ในเว็บๆนึง เป็นเว็บที่หาเพื่อน หลายประเภท เพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว เเละก็ทำอย่างว่า... เธอเลยคิดอยู่นานว่าจะลองดูดีไหม..ด้วยความที่อยากรู้อยากลองทำให้เธอนั้นตัดสินใจจ้างเด็กNคนนึงมาเอนส่วนตัว... เพราะเธอนั้นพึ่งอกหักและในความรู้สึกเธอเหงามาก....ต้องการคนที่จะเข้าใจเอาใจใส่เเละที่ปรึกษา... เเต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าเด็กคนนี้จะเอาใจเก่งมาก... มากจนลามไปถึงเรื่องบนเตียง ความใสซื่อของเด็กNคนนี้ที่พยายามเอาใจเธอ ทำให้หญิงสาวหลงจนมูฟออนไม่ได้จากเด็กNคนนี้....เรื่องราวความรักจะเป็นยังไงเขาทั้งคู่ จะได้เป็นตัวจริงของกันเเละกันไหม. (เรื่องแค่นี้ทำไมฉันจะไม่รู้ล่ะ...คนแก่ ประสบการณ์อย่างพี่และคนอ่อนประสบการณ์อย่างนาย นายว่าใครจะได้เปรียบล่ะ?""ไซส์นายน่ะ...56จริงๆนะ... ไม่คิดว่า...ไอ้นั่นของนายจะใหญ่ขนาดนี้มันใหญ่จนคับปาก....)
บทที่1 กล้าขึ้นเสียงหรอ!
ห้อง 402
"เธอ... ตามหลังเขามานะ หึ..เราจะปกป้องเธอเอง
("คิ๊กกก~~โอเครๆ)
".......
"เธอๆ ...ขอเลือดหน่อย
("ได้เลยค่ะพี่~)
"พี่อามไปกินข้าวกัน?
"แปปดิเล่นเกมอยู่
"มันสายเเล้วป่ะพี่ เล่นตั้งเช้าเเล้ว ดาหิวนะ?
"แปปนึงรอก่อน... กำลังมันส์อย่าพึ่งขัด
"........
"จิ๊!!!เธอ~~เราบอกว่าให้ตามหลังเราไง
("ค่ะะหนูลืม)
"ห้ามลืมอีกนะน้องๆ~
"เห้ออ!!!.....
หญิงสาวสุดจะทนกับเเฟนหนุ่มรุ่นพี่ที่ไม่เอาไหนสะเหลือเกิน... วันๆเอาเเต่เล่นเกมจนไม่เป็นอันทำอะไร..วันนึงมี24ชั่วโมงเเฟนเธอเล่นเกมไปแล้ว20.... เล่นเกมไม่เท่าไหร่เเต่เธอเเค่รู้สึกหมั่นไส้หน่อยๆเวลาที่เเฟนของเธอไปคุย อี้อ้อ กับผู้หญิงที่อยู่ในเกมนั่น
"พี่อาม" รมิดากดเสียงต่ำลง ให้เเฟนตัวเองสนใจเเต่เปล่าเลย เเฟนหนุ่มรุ่นพี่กับทำเฉยชากับเธอ อีกทั้งไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามองเธอด้วยซ้ำ
"พี่อาม!!! ดาหิวนะ!!!"
"ก็บอกว่าแปปนึงไงวะ!!...น่าลำคาญชิบหายเลย!!!" แหนหนุ่มรุ่นพี่ตะเบงเสียงใส่แฟนสาวอย่างไม่สบอารมณ์โดยที่ไม่นึกถึงจิตใจคนฟังเลยว่าจะรู้สึกยังไง
"นี่กล้าขึ้นเสียงใส่...งี้หรอ?" รมิดายืนขึ้นชี้หน้าเเฟนหนุ่มก่อนที่มืออีกข้างก็ไม่ปล่อยว่างนำมาวางไว้ที่เอว....
มักจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่พี่ภาคเล่นเกมคือไม่เอาอะไรทั้งนั้น...เเละตัวเธอเองก็ทนอยู่ได้ ตอนนี้ความอดทนเริ่มหมดขีดจำกัดเเล้ว รอเเค่เวลาประทุเพียงเท่านั้น
"ก็เออดิว่ะ!!...จะอะไรนักหนาล่ะจุกจิกหน้าลำคาญ... ขอได้ป่ะวะเวลาเล่มเกมอย่ามายุ่ง" น้ำเสียงเเละการพูดไม่ได้หน้าฟังเอาสะเลย เเถมนิ้วมือนั่นก็ยังกดที่หน้าจอยิกๆ
"จะใช้ชีวิตอยู่กับเกมตลอด24ชั่วโมงไม่ได้ป้ะ... ทุกวันนี้พี่อยู่กับเกมมากกว่าอยู่กับดาอีก...
"เอาดิๆ ตีเลยๆ .. น้องๆมาทางนี้หน่อย" ไม่มีทีท่าว่าเเฟนหนุ่มรุ่นพี่ จะสนใจเเฟนสาวรุ่นน้องที่ยืนอยู่ข้างหน้าเลยสักนิด
"พี่อาม" รมิดากดเสียงต่ำลง เพื่อจะให้เเฟนหนุ่มสนใจ เเต่เปล่าเลย.. เเค่เงยหน้า แฟนเธอยังไม่ทำ
ฟรึ่บ!!!
"เฮ้ยๆๆๆ... ปัดโถ่ตายเลยเเม่ง"" อามสบทออกมาเสียงดังพร้อมกับเขวี้ยงโทรศัทพ์รุ่นเเพงไปบนที่นอนอย่างไม่ใยดี .. อีกทั้งลุกขึ้นมาประจันหน้าเเฟนสาวตัวเล็กอีก
"อะไรนักหนาวะ!"
"บอกแปปนึง... แปปนึงไม่เข้าใจไง?
น้ำเสียงเเข็งตะคอกใส่แฟนสาวรุ่นน้องอย่างเอาเเต่ใจ
"ดาบอกกี่รอบล่ะ..เล่นให้พักบ้างดิ"
"เเต่ก็ไม่มีพักอ่ะ"
"24ชั่วโมง พี่แม่งเล่นไป20ชั่วโมงล่ะ"
"เวลาไหนพี่จะว่างวะ..วันๆ พี่อยู่เเต่กับผู้หญิงในเกมมากกว่าดาอีก!!"
สาวเจ้าก็สุดจะทนเช่นกัน ในเมื่อเขาเองก็ไม่เกรงใจเธอในฐานเเฟน เธอเองก็ไม่จำเป็นจะต้องเกรงใจเเล้วเหมือนกัน
"อย่างี่เง่า..ขอร้อง รำคาญจะต้องการอะไรอีกอ่ะ"
" ไปกินเหล้ากับเพื่อนก็ด่า"
" เล่นเกมก็ว่า... ต้องทำไงให้ถูกใจอ่ะ"
"นี่เป็นแฟน..ไม่ใช่ลูกนะเว้ย!"
ทั้งสองยืนเถียงกันยิ่งนานก็ยิ่งจะบานปลาย..พอมาถึงจุดอิ่มตัวเเล้ว รมิดาเองก็ไม่ใช่คนที่ยอมคนเหมือนกัน... จะเป็นยังไงก็ให้มันเป็นไปเลย...
"ก็เพราะเเฟนไง!"
"แต่พี่เเม่งไม่เคยทำหน้าที่เเฟนที่ดีได้เลย..ตั้งเเต่คบมา!!"
"ยังไง!...เอาก็เอาทุกวันเรื่องเซ็กส์ พี่ก็ว่าพี่จัดเต็มนะ"
"เหอะ!!...."
ไม่คิดเลยว่าจะได้ยินคำทุเรศๆแบบนี้ออกจากปากคนที่เธอเรื่องเป็นเเฟน ทำไมเรื่องบนเตียง ต้องเอามาเป็นขออ้างของการทะเลาะด้วยเธอไม่ชอบเลย
"พูดอะไรออกมา.... คิดแบบนี้หรอวันๆ "
"ดาไม่ได้เอาเรื่องเซ็กส์มาสำคัญเว้ย!ดาหมายถึงเรื่องอื่นๆ ที่คนเป็นเเฟนกันเขาปฎิบัติ"
"จิ๊!!!จะเอาไง " (เกาหัว)**
ชายหนุ่มที่เริ่มเกิดอาการลำคาญมือนั้นก็อยู่ไม่สุข
"เอาใจไม่ถูกว่ะ ..รีบพูดดิ้!!..จะเล่นเกมต่อ"
"โอเครได้... งั้นเราเลิกกันนับตั้งเเต่วันนี้ นาทีนี้..วินาทีนี้... เเละก็ตอนนี้!!.. เชิญพี่เล่นเกมต่อของพี่เถอะ"
"!!!!
"ดาไม่กวนล่ะ...
ร่างเล็กทำถ้าจะเดินออกเเต่ก็ถูกมือหนาของรุ่นพี่นั้น คว้าเอาไว้เเน่น.. ด่อนที่รมิดาจะสะบัดมืออกอย่างไม่ใยดี
"ดา!!!"
"มึงอย่างี่เง่าได้ป่ะวะ""!
น้ำเสียงเเละ อิริยาบถของรุ่นพี่เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ยิ่งอยู่นานก็ยิ่งเห็น ธาตุแท้
"นี่กล้าขึ้นมึงกูใส่ดางั้นหรอ!!!"