นพรัตน์- - เรื่องของ นพรัตน์-

นักเขียน

นพรัตน์-

นิยาย

So bad รักเลวร้าย

950·นพรัตน์-

อัคคี ปริยวัฒน์ หรือ คีย์อายุ29ปี นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงเจ้าของ อสังหาริมทรัพย์ที่ดินหลายแห่งมีลักษณะนิสัยโลกส่วนตัวสูง ไม่ค่อยสุงสิงกับใครนอกจากเพื่อนที่สนิทจริง ๆ เพลย์บอย ชอบมีความสัมพันธ์ one night stand กับหญิงสาวแปลกหน้าที่ทำแบบนี้ก็เพื่อระบายความเจ็บปวดที่ มันสุมอยู่เต็มอกอัคคีเสียพ่อกับแม่ไปตั้งแต่อายุ15เพราะอุบัติเหตุอาศัยอยู่กับน้าสาวมาโดยตลอดพอเขาโตขึ้นจึงรู้ว่าเบื้องลึกเบื้องหลังมันมีอะไรมากกว่าเรื่องอุบัติเหตุ อัคคีเลยอยากสืบหาสาเหตุการตายของพ่อแม่ว่าแท้จริงแล้วใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้กันแน่ .... " พ่อครับแม่ครับ... ตอนนี้ผมรู้ความจริงแล้วว่าใครอยู่เบื้องหลังการตายของพวกท่าน... ถึงตัวของมันจะไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว มันยังเหลือลูกสาวไว้อีกคน..ผมจะทำให้มันเจ็บปวดทั้งกายและใจเอาให้มันเหมือนตายทั้งเป็น!!! อยากตายก็ไม่ได้ตายถึงมีชีวิตอยู่ก็ต้องทรมาน ...ผมแค่อยากให้พวกมันรู้สึกเจ็บเหมือนที่ผมเป็น!บ้าง " ภคมน สุปัญชาตรี หรือ สายน้ำ อายุ24ปี เด็กสาวพึ่งวัยพึ่งเรียนจบมหาลัยหมาด ๆ และเพิ่งถูกเลือกไปสัมภาษณ์งานที่บริษัทอสังหาแห่งหนึ่งในตำแหน่งเลขา ลักษณะนิสัยของเธอเป็นคนตรง จริงจังกับทุกเรื่อง รักความยุติธรรม ในชีวิตนี้มีเพื่อนที่สนิทอยู่แค่2คนที่รู้เรื่องราวชีวิตของเธออย่างลึกซึ้ง เธอเสียพ่อไปตั้งแต่อายุ 10ขวบ ครั้งสุดท้ายที่เธอเจอพ่อก็ตอนที่พ่อบอกจะไปทำงานต่างจังหวัดและจากนั้นพ่อก็ไม่กลับมาหาเธอกับแม่อีกเลย... เจออีกทีพ่อเธอก็กลายเป็นศพถูกฆาตกรรมอยู่บนเขา แต่ตำรวจอ้างว่าพ่อเธอฆ่าตัวตาย และถูกปิดคดีไปโดยง่ายดายไม่มีสืบสาวราวเรื่องไปมากกว่านี้ ..นับแต่นั้นเธอก็ใช้ชีวิตอยู่กับแม่แค่สองคน ... แต่การที่เธอมาทำงานในบริษัทนี้มันคือเรื่องบังเอิญหรืออะไรที่ทำให้เธอได้รู้ความจริงเกี่ยวกับพ่อ ซึ่งมันน่าตกใจ... " หยุดโทษพ่อฉันสักทีได้ไหม!!!!! ....หยุดกล่าวโทษพ่อฉันว่าเป็นคนทรยศสักที...ฮึกกก ... ขนาดวันนั้นเป็นวันเกิดลูกสาว...วันสำคัญแท้ ๆ เขายังยืนยันที่จะไปกลับทำงานเพื่อไปส่งเจ้านาย ตลอดเวลาพ่อฉันทำงานสายตัวแทบขาด... รักและ เคารพคุณท่านมากขนาดไหน เขาบอกกับฉันเสมอว่าคุณท่านเป็นผู้มีพระคุณ .... แล้วเขาจะฆ่าผู้มีพระคุณได้ยังไงอย่ามากล่าวหาพ่อของฉันนะไอ้ชั่ว!!! " คนนึงร้อนดุจไฟ... อีกคนเปรียบ เสมือนน้ำ.... น้ำมัน!!!

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ดวงใจเจ้าสมุทร

463·นพรัตน์-

"ความประมาทของเขาในวันนั้น....เป็นจุดก่อเกิดความรักของเขาและเธอในวันนี้" "คิดว่าฉันอยากเสียเวลามาดูแล....เด็กอย่างเธอมากนักหรอ" "งานฉันก็ต้องทำ... ข้าวก็ต้องป้อน.. เข้าห้องน้ำหรือจะลุกไปไหนก็จัดการ..ตัวเองไม่ได้!" "ต้องเรียกฉันตลอด!...เมื่อไหร่เธอจะกับมามองเห็นสักทีนะ...จะได้ไปตามทางของเธอสักที ฉันละปวดหัวจะตายอยู่แล้ว" "ฮึกกก....แล้วคุณคิดว่าหนูอยากตาบอดหรอคะ" "ฮืออ...หนูก็อยากกลับมามองเห็นอีกครั้ง ....คิดว่าหนูอยากพึ่งคุณงั้นหรอ" "ที่หนูเป็นแบบนี้....มันเป็นเพราะคุณเองนั้นแหละที่ประมาท!!" "......" "ถ้าคุณไม่ขับรถชนหนูวันนั้น... หนูก็ไม่ตาบอดแบบนี้หรอก" ความประมาทที่เกิดจากตัวเองทำให้ เขาต้องตกที่นั่งลำบาก ...ชีวิตที่เคยเป็นอิสระ ... ต้องยุติลง และตั้งหน้าตั้งตารับผิดชอบในความผิดที่ก่อเอาไว้... เพราะเขานั้นต้องมาดูแลเด็กผู้หญิงที่ตัวเองดันขับรถชนเธอ จนทำให้เด็กคนนี้ตาบอดเพียงชั่วคราว.... ทั้งคู่เลยมีข้อตกลงกันว่า ถ้าวันไหนที่เธอกลับมามองเห็นอีกครั้งทั้งคู่จะต้องเป็นอิสระต่อกันที..แต่เเล้วเรื่องราวของความรักมันเริ่มก่อตัวขึ้นตั้งแต่ยังมองไม่เห็นนี่สิ....นานวันเข้าความคิดของเด็กสาวก็เริ่มเปลี่ยนไป เธอยังไม่อยากที่จะกลับมามองเห็นในเร็ววัน .... เหตุผลก็คือเธอยังอยากอยู่ใกล้ ๆ ผู้ชายปากเสียคนนี้ต่อไปเรื่อย ๆ...... เจ้าสมุทร วัย39 ปี ชายหนุ่มที่อุทิศตนให้กับงานเพราะมีปมจากในอดีตที่ทำให้ คนอย่างเขาต้องบ้างานขนาดนี้ โดยไม่สนใจเรื่องความรักเลยสักนิด ถึงจะอายุปูนนี้แล้ว ก็ยังไม่มีคิดจะสนใจใคร จนกระทั่ง..... พอใจ เด็กสาววัย 20 ปี เด็กสาวผู้น่าสงสารที่ชีวิตเหมือนจะดี เพราะถูกผู้ใหญ่รับเธอไปอุปการะจากบ้านเด็กกำพร้าตอนอายุ15 เธอถูกรังแกทุบตีและใช้งานสารพัดจนเธอหนีออกมาได้ ก็เพราะว่าคนใจร้ายพวกนั้นประสบอุบัติเหตุรถคว่ำจนทำให้ถึงแก่ชีวิต.... แต่เด็กสาวตัวเล็ก ๆ ที่ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา สู้ชีวิตผ่านมาจวบจน วัย 20 ปี บริบูรณ์ ทำอาชีพเข็นผักส่งแม่ค้าแผงตลาด. จนเป็นขวัญใจคนในตลาดรุ้งตะวัน เพราะความขยันของเธอ. อีกทั้งเธอยังรับจ้างทำหลายอาชีพ เพื่อ ประทังปากท้องของตัวเอง แต่โชคร้ายของเธอจริง ๆ เพราะคนมักง่ายเพียงคนเดียวขับรถชน จนทำให้เธอ.ตาบอด..... ฝากติดตามด้วยนะคะ?

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

หลงรักนายเด็ก

1.0K·นพรัตน์-

"นักศึกษาสาวปี4 รมิดา...สวยสาวพราวเสน่ห์เเต่เธอมักผิดหวังกับเรื่องความรัก ไม่ว่าใครที่เข้ามาในชีวิตเธอก็มักจะมีเรื่องราวให้ต้องเลิกลากันตลอดไม่ว่าเหตุผลนั้นคืออะไร ... เป็นเพราะแบบนี้เธอถึงไม่ค่อยอยากศัทธาในความรักนัก..มักใช้ชีวิตสนุกๆไปวันๆ มีอยู่วันนึงเธอได้ถูกดึงเข้าไปอยู่ในเว็บๆนึง เป็นเว็บที่หาเพื่อน หลายประเภท เพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว เเละก็ทำอย่างว่า... เธอเลยคิดอยู่นานว่าจะลองดูดีไหม..ด้วยความที่อยากรู้อยากลองทำให้เธอนั้นตัดสินใจจ้างเด็กNคนนึงมาเอนส่วนตัว... เพราะเธอนั้นพึ่งอกหักและในความรู้สึกเธอเหงามาก....ต้องการคนที่จะเข้าใจเอาใจใส่เเละที่ปรึกษา... เเต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าเด็กคนนี้จะเอาใจเก่งมาก... มากจนลามไปถึงเรื่องบนเตียง ความใสซื่อของเด็กNคนนี้ที่พยายามเอาใจเธอ ทำให้หญิงสาวหลงจนมูฟออนไม่ได้จากเด็กNคนนี้....เรื่องราวความรักจะเป็นยังไงเขาทั้งคู่ จะได้เป็นตัวจริงของกันเเละกันไหม. (เรื่องแค่นี้ทำไมฉันจะไม่รู้ล่ะ...คนแก่ ประสบการณ์อย่างพี่และคนอ่อนประสบการณ์อย่างนาย นายว่าใครจะได้เปรียบล่ะ?""ไซส์นายน่ะ...56จริงๆนะ... ไม่คิดว่า...ไอ้นั่นของนายจะใหญ่ขนาดนี้มันใหญ่จนคับปาก....)

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

พี่เลี้ยงที่รัก

4.0K·นพรัตน์-

"ไม่รู้ว่าโชคชะตา ส่งเธอมาให้ผมหรือเปล่า คนที่ไม่คิดจะเปิดใจให้ใครเลยในระยะเวลาตลอด5ปี ที่เสียภรรยาสุดที่รักไป.....เเต่ทำไมหัวใจทำไมถึงกับมาหวั่นไหวอีกครั้งเพราะยัยเด็กพี่เลี้ยงคนนี้... "คุณมั่นใจนะว่าจะเลี้ยงลูกผมได้.....เคยทำงานอะไรมาก่อน "ไม่เคยทำงานมาก่อนค่ะลุง...เเต่หนูมีน้องชายที่ต้องเลี้ยงมันเลยเป็นความเคยชินของหนูไปแล้ว หนูเลยเข้าใจเด็กๆ ทุกรูปแบบ "แล้วเเม่เธอไปไหน "เเม่ไปทำงานต่างประเทศ7ปีเเล้วค่ะ ส่งเงินมาให้เรียนอย่างเดียว "เธอเลี้ยงเป็นจริงๆ หรอ "อ่าวลุงก็หนูบอกแล้วไงคะ ว่าหนูเลี้ยงน้องชายมาก่อน ไม่เชื่อใช่มั้ยคะ ..นี่น้องชายหนู เปิดรูปให้ดู "เธออายุเท่าไหร่ ชื่ออะไร "20ปี บริบูรณ์ค่ะ ชื่อ นิทาน อันธิตา "...... "ทำหน้าเเบบนี้ลุงคิดอะไรอยู่หรอคะ "คิดว่าจะจ้างเธอดีมั้ยไง "จ้างเถอะค่ะลุง!รีบหาคนไม่ใช่หรอคะ! เเล้วลุงจะไม่ผิดหวัง "ตกลง เเล้วเธอเริ่มงานได้วันไหน "พรุ่งนี้เลยก็ได้ค่ะ คุณลุง "นิ่!!!หน้าผมดูเเก่ขนาดนั้นเลยหรือไง ถึงเรียกลุง ผมน่าจะอายุน้อยกว่าพ่อคุณด้วยซ้ำเเหละมั้ง.... "อื้มม...ไม่นะคะ พ่อหนูมี หนูตอนอายุ19 จนตอนนี้ก็น่าจะ30ปลายๆ ลุงอ่ะน่าจะอายุเท่าพ่อหนูเลย หนูไม่เรียกลุงว่าพ่อก็ดีมากเเล้วนะคะ "ฉันยกเลิกจ้างเธอตอนนี้เลยดีมั้ย!!ยัยเด็กบ้า!

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

รักเธอไม่ได้จริงๆ

971·นพรัตน์-

จะเจ็บเเค่ไหนต้องหักห้ามใจเอาให้อยู่...เลิกเป็นชู้เเยกทางยอมรับความจริงที่เเท้" ที่บอกว่าคุณเสียใจคำนี้น่าจะเป็นผมมากกว่าที่เป็นคนพูด.... "เมื่อคนสองคนเคยแอบชอบกันตั้งเเต่สมัยเรียน เเต่ไม่ได้คบกัน จนมาเจอกันอีกครั้งตอนที่ทุกอย่างมันสายไปต่างคนต่างมีครอบครัว ไปแล้วเเต่การกลับมาเจอกันอีกครั้ง....ถ้าใจไม่ผูกพันธ์ ก็คงลืมกันไปนานเเล้ว.... รู้ว่าผิดแต่ก็ดันทุรังที่จะทำ.... เกริ่น:ร่างบางสูดดมกลิ่นกายของเขาเข้าเต็มปอดอย่างไม่นึกรังเกียจ มือเล็กถูวนส่วนหัวเห็ดบานใหญ่ที่มีน้ำรักปริ่มเยิ้มออกมา "ซี๊ดดดด เเจนเล่นอะไรเนี่ย" ชายหนุ่มครางซี๊ดอย่างสุดกลั้น แม้จะทรมานแต่ก็ยอมปล่อยให้เธอสนุกกับน้องชายเขาไม่เลิก หญิงสาวนวดคลึงส่วนหัวด้วยนิ้วโป้งจนตอนนี้มันวาวไปด้วยน้ำรักของเขาเอง อ้าาา บ๊วบ...ปากเล็กอ้าอมลูกบอลลูกหนึ่งเข้าไว้ในปาก ลิ้นเล็กเลียวนหยอกล้อเพิ่มความกระสันให้ชายหนุ่มได้ไม่น้อยเลย "อ๊าส์...ชักรูดให้ด้วยสิ" ชายหนุ่มพูดสั่งเสียงแหบพร่า เมื่อเธอทำเพียงแค่กอบกุมแก่นกายเขาไว้เฉยๆ บ๊วบๆ อ่า... น้ำลายใสไหลยืดเลอะมุมปากเล็กเมื่อเธอคายลูกบอลออกจากปาก แล้วเปลี่ยนมาอ้าอมอีกลูกเข้าไปแทน บ๊วบๆ อ่า... น้ำลายใสไหลยืดเลอะมุมปากเล็กเมื่อเธอคายลูกบอลออกจากปากแล้วเปลี่ยนมาอ้าอมอีกลูกเข้าไปแทน มือเล็กหมุนวนบริเวณหัวเห็ดบานใหญ่ เคล้นคลึงน้ำรักเหนี่ยวให้ชะโลมไปทั่วบริเวณส่วนหัวของมังกรใหญ่ "จะ..แจนซี๊ด... ชักรูดให้หน่อย เติ้ลไม่ไหวเเล้วนะ!" ชายหนุ่มร้องบอกเสียงกระท่อนกระแท่นเมื่อโดนมือนุ่มนิ่มเล่นสนุกกับแท่งเนื้อร้อนฉ่าอยู่อย่างอ้อยอิ่ง ร่างบางคายลูกบอลออกจากปากเล็ก ใบหน้าสวยเปลี่ยนมาจดจ่ออยู่ที่ส่วนหัวที่มีน้ำใส่ปริ่มอยู่แทน มือบางกอบกุมแก่นกายไว้ด้วยมือเดียวซึ่งแน่นอนว่าไม่สามารถกอบกุมได้ทั้งลำ "ชอบมั้ย~ "โอ้ววว ไม่ไหวแล้ว ปวดไปหมดแล้วแจนทำให้หน่อยเร็ว" อารมณ์ตอนนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะมานั่งอธิบายอะไรได้ทั้งนั้น แก่นกายชายปวดหนึบอย่างสาหัสที่ไม่ได้รับการปรนเปรอเสียที หญิงสาวค่อยๆ ชักรูดแก่นกายที่ขยายใหญ่เต็มทีขึ้นลงช้าๆ เนื้อหุ้มถอกไปตามจังหวะรูดรั้งของมือเล็ก ปากสวยอ้าอมส่วนหัวแดงเถือกแล้วดูดเม้มจนแก้มตอบ มือก็สาระวนอยู่กับการปลอกกล้วยเขาไปด้วยในจังหวะที่รัวเร็วขึ้น ลิ้นเล็กหมุนควงหัวเห็ดในปากเล่นอย่างเพลิดเพลิน ชายหนุ่มที่โดนถอกจนอารมณ์ถึงขีดสุด เกร็งสะโพกค้างปลดปล่อยน้ำรักพุงกระฉีดเข้าปากเล็กอย่างเต็มเม็ดเต็มเหนี่ยว (ถ้าเราทั้งคู่ต่างคนต่างไม่พูดก็ไม่มีใครรู้จริงมั้ย?)

นิยายรักจบแล้ว

จูบรักมัดใจอา

3.0K·นพรัตน์-

แสงสีเสียงไฟสาดกระทบผิวสวยบนเรือนร่างเล็กที่ใส่เสื้อครอบโชว์เอวนิดหน่อย บวกกับใส่กางเกงขาสั้นเด็กสาวที่อายุอย่างเข้า18ปี พึ่งเคยมาสถานที่เเห่งนี้เป็นครั้งเเรกก็รู้สึกตื่นเต้นไม่น้อยเลย..เเต่กว่าจะมาได้ต้องผ่านด้านคุณอาจอม จู้จี้จุกจิกนี้มาได้ก็ช่างยากลำบากสะเหลือเกินเพราะตัวเองจะต้องใช้ไม้ตาย..ลูกเล่นไม่พูดกับคุณอาจอมบ่นเลยเเม้เเต่คำเดียว ถามอะไรก็ไม่ตอบ เหมือนยั่วประสาทเล่น เดี๋ยวเหนื่อยถามเค้าก็จะยอมเอง...เเละนั่นก็เป็นผลสำเร็จ ที่คุณอายอมพามาเที่ยวที่สถานที่เเห่งนี้ โดยมีคุณอาเป็นผู้ดูเเลอยู่ห่างๆ สาเหตุที่อยากมาคือพวกเพื่อนๆชวนนั่นเเหละ...อยากเปิดหูเปิดตาบ้าง เพราะตัวเองไม่ค่อยได้สนใจอะไรแบบนี้สักเท่าไหร่ วันๆอยู่เเต่กับหนังสือ เเละก็หน้าเตาอบขนม ไหนเพื่อนชวนเเล้วจะให้เสียท่า ก็ไม่ได้ เลยตอบตกลงว่ามา..เเละก็ได้ดั่งใจที่จะมาจริงๆ "หึ่ยย..อาจะมาเดินเบียดน้องทำไมเนี้ยคนก็เยอะ "อะไรนะ!!!! ชายหนุ่มเอียงหูฟังไม่เข้าใจคำที่ร่างเล็กกำลังพูดเลยก้มหน้าลงมาเพื่อที่จะฟัง..เเต่ก็ด้วยความที่ตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจหรือไม่นั้น..ทำให้เเก้มของคนพี่โดนเข้ากับปากงุ้ยๆของน้อง จุ้บ!!! เเต่ร่างเล็กก็รีบผละออกอย่างรวดเร็วเพราะจะพูดให้คุณอาเข้าใจ "บอก!!ว่า!!อย่า!!มา!!เบียด!! "อะไรอย่ามาเขียด!! "อย่า!!มา เบียด!! "อยากกินเขียด!!ไม่มี "โอ็ยย..จิ๊!!ไม่พูดเเล้ว ร่างเล็กเดินกระฟัดกระเฟียดไปที่โต๊ะของเพื่อนๆที่ตัวเองเห็นพอดี กราฟเห็นแบบนั้นเลยปลีกตัวเองออกมานั่งที่โต๊ะบาร์ด้านอยู่ห่างๆ เเทน เเต่สายตาก็ไม่ละทิ้งไปจากคนตัวเล็กเลย "เอาลิเคียว มาเอานึงสิ ชายหนุ่มหันไปสั่งเครื่องดื่มกับหญิงสาว...ซึ่งสั่งเป็นคอกเทลรสโปรด ไม่ใช่สิ..เป็นเหล้าหวานซึ่งเป็น การผสมสุราชนิดใดก็ได้กับความหวาน และเพิ่มสี กลิ่น และรสลงไปด้วย โดยจะใช้สี กลิ่น รสของผลไม้ สมุนไพร เครื่องเทศ หรือแม้แต่ส่วนหนึ่งส่วนใดของผลไม้ก็ได้ จะเห็นว่าเหล้าหวานมีสีต่างๆ มากมาย อาจดื่มเปล่าๆ หรือ เพียวๆ หรือ แบบผสมน้ำแข็ง หรือจะนำไปผสมค็อกเทลให้มีสีสวยงาม ("ได้เเล้วค่ะ) ก่อนที่ชายหนุ่มจะรับเครื่องดื่มมาเเล้วกระดกชิมรสชาติหนึ่งครั้งก่อนจะค่อยๆหมุนเก้าอี้กับมาโฟกัสที่หลานสาวตัวเเสบที่กำลังนั่งคุยอยู่กับเพื่อนๆของเค้าอย่างสนุกสนาน ไม่รู้ว่าคุยกันด้วยเรื่องอะไรเเต่หลานสาวของเค้านั้นหัวเราะไม่หยุด ก็อดที่จะยิ้มด้วยความเอ็นดูไม่ได้ "หึ....อย่าทำตัวน่ารักได้มั้ย...อาจะทนไม่ไหวนะของขวัญ ก่อนจะบ่นพรึ่มพรำกับตัวเอง เเละหันเก้าอี้มาที่บาร์เทนเดอร์พร้อมกับหยิบโทรศัทพ์เครื่องสวยกดเค้าเเอฟพิเคชั่นนึงก่อนที่จะเลื่อนๆ ไปเจอโพสของ หลานสาวที่ถ่ายคู่กับเพื่อน โดยเขียนเเคปชั่นว่า"เป็นคนง่ายๆ ยกแก้วก็ได้ ยกขวดก็ดี "หึ....เดี๋ยวจะโดนทุบ ก่อนที่จะบรรจงนิ้วหนาจิ้มไปที่โทรศัทพ์เพื่อเป็นการกดไลค์....พอดื่มไปได้สักพัก ชายหนุ่มก็หันไปดูเป็นระยะๆ ตัวเองก็ไม่อยากจะเข้าไปยุ่งกับกลุ่มเพื่อนๆของคนตัวเล็กเพราะเข้าใจ เด็กก็ต้องการ การเป็นส่วนตัว เพราะฉะนั้นดูอยู่แบบห่างๆจะดีกว่า "เห้ย..ขวัญทำไมเเกไม่ชนอากราฟมานั่งด้วยอ่ะ ปล่อยไปนั่งคนเดัยวได้ไงว่ะ...ไม่สบรมเลยหึ่ย!! เพื่อนสาวสองที่ทำหน้าตาเบะปากไม่พอใจคนร่างเล็กที่นั่งข้างๆก็เพราะว่าไม่ยอมชวน คุณอามานั่งร่วมวงด้วย "นั่นสิขวัญปล่อยอานัดื่มเเบบนั้นคนเดียวได้ไง...เนี้ยเห็นไหม ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนจะมองอากราฟด้วยเเหละดูสิ เพื่อนสาวคนสนิทก็ร่วมประสมโรงด้วยอีกคน "เห้ยย..พวกแกจะอะไรกับอากราฟนักหนา ปล่ยเค้านั่งตรงนั้นเเหละดีเเล้ว...ขี้บ่นจะตาย "นี่...นังชะนี..เค้าบ่นเพราะเค้าห่วงเเกป้ะ...ไม่ดีตรงไหนตอบสิ...เเละดูสิพ่อเทพบุตรคุณอาสุดหล่อของฉัน.... "ชิ้...หล่อตรงไหน "ทุกตรงย่ะ/ทุกตรง!! ทั้งเพื่อนสาวสอง เเละเพื่อนสาวที่อยู่รอบวงกันสามสี่คนตอบพร้อมกันอย่างกับร้องประสานเสียง "งั้นแกก็ยังเเก้วไปนั่งกับเค้าเลยไป "อ่ะได้หรอย่ะ..ฉันไปนะ บ่ายย!! เพื่อสาวสองที่กำลังจะลุกขึ้น..ก็พอดีกับจังหวะที่กราฟนั้นหันมามองพอดี...ทำให้สาวสองร่างหนานั้นเหมือนตกอยู่ในภวังค์ชั่วครู่ก่อนจะค่อยๆกลืนน้ำลายลงคอไป จากเดิม ที่คิดอยากจะไปเชิญชวนคุณอาให้มานั่งด้วย ความคิดนั้นก็หายวูบไป เพียงเเค่เห็นใบหน้าหล่อเหลาคมคายของ อาเพื่อนเพียงเท่านั้น ทำให้สาวสองร่างหนารีบนั่งลงบนเก้าอี้ดั่งเดิม ฟรึ่บบ!! "อ่าวไม่ไปล่ะสมชาย เพื่อนสาวของขวัญ ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวสองนั่งลงอยู่กับที่ทั้งๆที่เมื่อกี้ตั้งท่าว่าจะไปอย่างเเน่วเเน่ "ไม่ไปล่ะ....(ส่ายหัว)..ถ้าไปกูตุ่ยเเน่ กูตุ่ยเย่ อยู่ตรงหน้าคุณอาเเน่ กูตายเเน่โอ็ยย มึงหล่อมาก กูขอได้ป้ะ!! เพื่อนสาวสองทำทีว่ารุกรี้รุกรน จนของขวัญอดหัวเราะไม่ได้ "สมชายใจเย็นนะ เดี๋ยวขาดใจ "อ๊ายย!!บอกแล้วอย่าเรียกสมชาย ซูซานอ่ะซูซาน ไม่ใช่สมชายมึงบ้าปร้ะ! "ฮ่าๆๆ ทุกๆคนในกลุ่มก็ได้เเต่ระเบิดหัวเราะออกมมา จนคนตัวเล็กนั้นต้องเอามือกุมไว้ที่ท้อง..เพราะหัวเราะจนท้องเเข็ง...ทุกปฎิกิริยาถูกสายตาคมนั้นจับจ้องมองมาที่คนน้อง ..เเละก็เผยรอยยิ้มออกมา ถึงไม่ได้ไปนั่งอยู่ตรงข้างๆ เเต่ก็สัมผัสได้ ว่ามีความสุจมากเเค่ไหน "เห้ยพวกแกฉันไปเข้าของน้ำก่อนนะ "ให้ไปเป็นเพื่อนไหมขวัญ "ไม่เป็นไรเเกดื่มไปเถอะเดี๋ยวฉันมา ร่างเล็กเมื่อนั่งดื่มไปได้สักพักก็รู้สึกว่ามีอาการปวดท้องฉี่ขึ้นมาเลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำเป็นจังหวะเดี๋ยวที่คนตัวโต๊ะนั้นหันโต๊ะไปสั่งเหล้าเพิ่ม --ห้องน้ำ--- ร่างเล็กเดินมาที่ห้องน้ำก็เดินผ่านอะไรต่อมิอะไรมากมาย หญิงสาวที่ใส่ชุดรัดรูปจนหน้าอกทะลักออกมา..ไม่เข้าใจเหมือนกัน...ของขวัญไม่ค่ยชอบใส่เสื้อเเนวนี้เลย...เเต่มันก็เเล้วเเต่คนชอบน่ะ...พอเดินผ่านอะไรมาได้ก็บังเอิญมาเจอกับผู้ชายคนนึงที่ยืนปิดปากทางเข้าห้องน้ำอยู่ เพราะก่อนจะถึงห้องน้ำหญิงต้องผ่านห้องน้ำชายก่อน "จะไปไหนคนสวย "!!! ร่างเล็กตกใจเล็กน้อยที่มีคนเเปลกหน้ามาชวนพูดคุย "เอ่ออ...จะไปเข้าห้องน้ำค่ะ "ให้พี่ไปส่งมั้ย "อะ .เอ่อก็อยู่ตรงนี้ไงคะจะไปส่งทำไม หญิงสาวตอบด้วยความไม่เข้าใจ มีเรื่องจำเป็นอะไรต้องให้เข้าไปส่งในห้องนทำล่ะบ้าจริง....ร่างเล็กจึงเดินเเทรกตัวจะตรงไปเข้าห้องน้ำ เเต่ก็ถูกมือหนานั้นรั้งไว้ หมับ!!!! "!!!! จู่ๆ ก็มีมือหนามาจับเธอเเน่สัมผัสได้ว่ามีน้ำอะไรไม่รู้เย็นๆเปียกข้อมือของคนตัวเล็กด้วย..ด้วยความตกใจ คนตัวเล็กจึงสะบัดมือออกเเละรีบเดินเข้าห้องน้ำไป ปึ้งง!!! "ฟู่วววว ก่อนจะเห็นว่ามีห้องน้ำว่างอยู่จึงรีบเข้าไปในห้องน้ำเเละรีบปิดประตูก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ....คนบ้าอะไรจู่ๆก็มาจับมือ "บ้าที่สุด....เเล้วฉันจะกล้าออกไปได้ยังไงเนี่ย....พวกมันยังจะอยู่อีกมั้ยนะ ได้เเต่นั่งคิดไปสักพักเเละก็ทำธุระของตัวเองจนเสร็จ..เเต่จู่ๆ ก็เกิดอาการมึนหัวขึ้นมาทั้งๆ ที่ก็ดื่มไปไม่เยอะนัก มองเห็นประตูห้องน้ำเป็นภาพซ้อนๆกัน.. "เฮ้ออ ทำไมร้อนจังเลยจังเลยอ่าา~ฟู่วว~ เหงื่อเม็ดน้อยๆเริ่มไหลลงบนกรอบหน้า เนื้อตัวร้อนรุ้มไปหมดไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น...จึงค่อยๆก้มตัวทรุดลงไปนั่งที่พื้น ก่อนจะใช้ฝ่ามือน้อยๆของตัวเองเช็ดเหงื่อตามกรอบหน้าไปมา "ฮึกก....ทำไม..มะ..มันร้อนน!!! อย่าลูกก็ยิ่งร้อนบวกกับเสียงเพลงดนตรีข้านอกที่นั่งกระหึ่มเข้ามาถึงในห้องน้ำผู้คนที่ถยอยเข้ามาในห้องน้ำ ก็เข้ามาเรื่อยๆคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ก็ไม่กล้าจะออกไป "ฮึกกก....ทำไมรู้สึกแบบนี้นะ...อา...อากราฟ..ช่วยน้องที....

สัญญาทางรักจบแล้ว

พิชิตใจ..นายอบอุ่น

4.0K·นพรัตน์-

คุณจะต้องต้องหลุมรักฉันตั้งแต่จูบแรก..."เปอโย..ผู้ชายที่ไม่เคยคิดจะอยากเชื่อความสัมพันธ์ของชีวิตคู่ที่อยู่ด้วยกันโดยการเเต่งงาน..เพราะมีปมจากพ่อแม่ที่ชีวิตคู่นั้นไม่ได้ราบรื่นอย่างที่คิด..ตนเลยไม่คิดที่จะเเต่งงานกับใครหรือเอาตัวเองไปผูกมัดกับใคร...เเต่เลือกที่จะลองมีความสัมพันธ์แบบ one night stand กับผู้หญิงคนนึงที่เจอกันในผับ..เพียงความสัมพันธ์ข้ามคืนนั้นจบลงต่างคนก็ต่างเเยกย้าย...ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อเสียงเรียงนาม...เเต่ใครจะคิดว่ามันจะไม่จบเเค่คืนนั้น...เพราะความบังเอิญเค้าทั้งคู่ก็ได้กลับมาพบเจอกันอีกครั้ง...ในฐานนะ บอส..กับเด็กฝึกงาน

เลขาจบแล้ว

ศัตรูที่รัก

5.0K·นพรัตน์-

เธอเปรียบเหมือนหนามยอกใจ...ถิ่มแทงลึกมากเท่าไหร่ยิ่งเจ็บมากเท่านั้น...ต่อให้หนีไปให้ไกลเเค่ไหน เธอก็คงวนเวียนอยู่ในความคิดเเละหัวใจของฉันอยู่เสมอ....ศัตรูที่รัก ในเมื่อกฏหมายทำอะไรเธอไม่ได้..ฉันนี่แหละจะลากเธอมาลงโทษเอง!

นิยายรักจบแล้ว