ตอนที่ 5 ฝากไว้ก่อน

“ฟ่างแกอยู่ไหน!” เสียงต้นอ้อยเรียกหาเพื่อนพร้อมกับเสียงฝีเท้าที่กำลังเดินเข้ามาทางนี้ คารอสยังคงจูบดูดดื่มไม่ยอมถอดถอนแม้จะถูกมือน้อย ๆ ผลักดันให้ออกห่างส่งเสียงอู้อี้ในลำคอ

“ฟ่าง!” เสียงเรียกใกล้เข้ามาทุกที ข้าวฟ่างทั้งผลักทั้งดันสุดแรง คารอสยอมถอดถอนริมฝีปากหนาชุ่มฉ่ำแล้วแลบลิ้นเลียยกนิ้วเกลี่ยเบา ๆ ส่งตาหวานเยิ้ม ข้าวฟ่างหน้าซีดหายใจหอบรีบเช็ดปากให้เรียบร้อย คารอสยังคงมองจ้องเธอตาไม่กะพริบ ด้านต้นอ้อยเดินผ่านหน้าห้องหนึ่งเห็นผู้ชายร่างสูงกำยำยืนหันหลังอยู่แล้วเห็นขาที่สวมกางเกงยีนถูกร่างใหญ่บดบังเลยเดินเข้าไปหาอย่างประหม่าเพราะสถานที่และบรรยากาศทำให้ขนลุก

“ขอโทษค่ะ ฉันมาหาเพื่อน”

“ครับ” ชายหนุ่มกำยำค่อย ๆ หันมามองสีหน้าเรียบเฉยกระนั้นความหล่อร้ายของเขาก็ฟุ้งกระจายจนใจสั่น

“คุณเป็นใครคะ?”ต้นอ้อยขมวดคิ้วคุ้นหน้าแต่นึกไม่ออกว่าเคยเจอคนหล่ออย่างเขาที่ไหน

“ผมคารอสเป็นเจ้าของที่นี่” ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มพลางสอดมือเข้าในกางเกง ต้นอ้อยกับข้าวฟ่างยกมือไหว้สวัสดีลูกค้าทันที

“สวัสดีค่ะ ว่าแต่เราเคยเจอกันใช่ไหมคะ” ต้นอ้อยยิ้มแห้งอยากรู้ พอดีกับจักรและเหมียวเดินมาทางนี้

“คารอสเป็นเพื่อนพี่เอง คงเคยเจอวันที่เลี้ยงวันเกิดแนน” จักรเดินเข้ามาในห้อง คารอสหันไปยิ้มให้เพื่อน

“อ๋อ......” ต้นอ้อยลากเสียงยาวส่วนข้าวฟ่างสายตาหลุกหลิกกังวลคารอสจะเล่าเรื่องของเขากับเธอคืนนั้นให้จักรฟัง

“ที่นี่เป็นสมบัติตกทอดผมอยากรีโนเวทเป็นโรงแรมกึ่งพิพิธภัณฑ์สำหรับคนที่ชอบความคลาสสิคและจะมีพื้นที่สำหรับปล่อยเช่าถ่ายละคร พวกคุณต้องทำงานหนักหน่อยนะ” เขากวาดสายตามองทุกคนที่อยู่ในห้องโดยมองผ่านข้าวฟ่างไปเหมือนคนไม่รู้จักทั้งที่เมื่อครู่เพิ่งจูบกัน

“ยินดีค่ะ” ต้นอ้อยยิ้มหวานตอบรับงานหนักงานยากเป็นของชอบเพราะจะได้ค่าตอบแทนสูงคุ้มค่าเหนื่อย

“ผมจะพาไปดูส่วนอื่น” คารอสเดินนำไปกับจักรพูดคุยกันสนิทสนม ด้านข้าวฟ่าง ต้นอ้อยและเหมียวเดินตามหลังและมีบางช่วงที่แยกกันเก็บข้อมูลอย่างขะมักเขม้นจนถึงเที่ยง

“ผมขอเลี้ยงอาหารกลางวันพวกคุณนะครับ” คารอสเอ่ยชวนอย่างสุภาพเขาช่างเป็นคนพูดจาดีสุภาพเรียบร้อยต่างจากบุคลิกหน้าตาและรอยสักดูกร้าวใจที่สำคัญต่างจากตอนอยู่บนเตียงที่แสนดุดัน ทีมงานทุกคนตอบรับตามคำเชิญของลูกค้าแล้วเดินทางไปยังร้านอาหารด้วยกัน

บนเรือไม้ขนาดใหญ่ล่องแม่น้ำสายหลัก

ทุกคนนั่งรับประทานอาหารชมวิวธรรมชาติการดำเนินชีวิตสองฝั่งน้ำอย่างตื่นตาตื่นใจ ต้นอ้อยชวนเหมียวกับข้าวฟ่างถ่ายรูปเก็บบรรยากาศล่องเรือราคาหลักหมื่นกับรสชาติอาหารระดับมิชลินสตาร์ทำให้ตื่นเต้นเพราะไม่มีปัญญามารับประทานอาหารระดับนี้แน่วันนี้ช่างเป็นลาภปากได้กินของอร่อยฟรี ๆ

คารอสจ้องมองข้าวฟ่างตาเป็นประกายพลางกระดกแก้วแชมเปญดื่มเป็นระยะ ความร้อนรุ่มในกายปะทุหนักหลังจากได้ลิ้มรสของใหม่ที่ถูกใจหลายวันมานี้เขาเลือกที่จะไม่สนใจเธอแต่กลับไม่มีผู้หญิงคนไหนทำให้เขาสลัดเธอออกจากความคิดได้นั่นทำให้เขาต้องตามหาเรื่องเข้าใกล้เธอโดยเอาเรื่องรีโนเวทมาอ้อง ก่อนหน้านี้เขาจะตามไปที่อพาร์ทเม้นท์ของเธอแต่ไม่อยากให้เธอรู้สึกว่าถูกคุกคามมากเกินไปเลยเว้นระยะห่างให้เธอผ่อนคลาย.........แต่คงเว้นอีกไม่นานเพราะตอนนี้เขากระหายเธอจนแทบคลั่ง

การล่องเรือสิ้นสุดลงภายในหนี่งชั่วโมง เรือกลับมาเทียบฝั่ง

ข้าวฟ่างเดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่หลังร้านอาหารพอออกมาจากห้องน้ำก็ถูกคารอสจับแขนดึงให้เดินไปซอกแคบ ๆ หลังร้าน เธอหวาดระแวงคอยมองหลังกลัวว่าเพื่อนจะเห็น

“วันนี้ให้ผมไปส่ง”

“ไม่ได้ ไม่อยากให้เพื่อนสงสัย” เธอรีบค้านพลางมองรอบ ๆ คารอสจ้องมองขุ่นเคือง

“กลัวเพื่อนรู้หรือกลัวจักรรู้ แนนบอกผมว่าจักรเป็นผัวเก่าคุณ”

“ใช่”เธอสวนกลับรวดเร็วตามความจริง คิ้วเข้มขมวดสงสัยว่าคืนนั้นเขาเป็นคนขัดขวางแผนเธอหรือว่าช่วยเธอไม่ให้นอนกับผัวเพื่อนกันแน่

“คืนนั้นคุณไม่ได้ถูกมอมยาแต่ตั้งใจมีอะไรกับผัวเพื่อน?”

“ฉันไม่กลับไปเอาคนที่หักหลังฉันหรอก คนอย่างฉันเจ็บแล้วจำ!”

“จักรคงสอยคุณไปไม่กี่ครั้งใช่ไหม ถึงได้ยังฟิต” สายตาคมไล่มองลงไปยังหน้าท้องแบนราบและลงต่ำไปเรื่อย ๆ

“ทะลึ่ง” หน้าสวยง้ำงอเหล่มองเคือง คารอสอมยิ้มยกโทรศัพท์ที่เขาเก็บข้อมูลการติดต่อของเธอไว้แล้ว

“ผมจะติดต่อไปหา ต้องรับสายอ่านและตอบข้อความผมด้วย”

“ทำไมฉันต้องทำตามที่คุณสั่ง” หน้าสวยเชิดขึ้นไม่พอใจ เขาโน้มลงเข้าใกล้กระซิบข้างหูบางด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

“ถ้าไม่ทำผมจะตามติดคุณเป็นเงา เอาในที่โล่งแจ้งแบบให้คนอื่นเขารู้กันไปเลยว่าเราเอากันท่าไหนบ้าง”

“โรคจิตป่ะเนี่ย!”

“ก็อย่าขัดใจผมสิ เบบี๋” เขาดันลิ้นชนกระพุ้งแก้มสายตาเจ้าเล่ห์แล้วกระชากเสื้อเชิ้ตตรงหน้าอกเธอเปิดออกก้มลงฉกจูบดูดดุนหน้าอกอิ่มไม่ให้ทันตั้งตัว ข้าวฟ่างหน้าเสียรีบถอยห่างกลัวใครมาเห็น

“ฝากไว้ก่อน วันหลังแดงทั้งตัวแน่ ๆ” เขาจ้องมองจ้ำแดงบนเนินอกที่ตัวเองทำตำหนิไว้อย่างกรุ้มกริ่ม ข้าวฟ่างรีบปิดเสื้อทำหน้าดุโมโหที่เขาทำรุ่มร่ามในที่โล่ง แต่นั่นไม่ทำให้คารอสกลับห่อปากส่งจูบให้เธอแล้วขยิบตาข้างหนึ่งก่อนจะหันหลังเดินห่างออกไป.......ข้าวฟ่างหน้าเครียดชีวิตที่ว้าวุ่นอยู่แล้วของเธอกำลังต้องวุ่นวายเพิ่มขึ้นเพราะความผิดพลาดในคืนนั้นกับผู้ชายหื่นกามอย่างคารอส………..