ตอนที่ 5 ปีศาจลามก[1]
ในเรือนหลังเล็ก หลังจากที่ไปรู้ความลับอันใหญ่หลวงของนายผู้เฒ่าจวง หวั่นอี้ก็กลับมานั่งทบทวนเหตุการณ์อย่างละเอียดอีกครั้ง
วันนั้น นางไม่ได้เดินเฉียดเข้าไปใกล้อนุสี่เลยด้วยซ้ำ ห่างกันถึงยี่สิบช่วงตัวคน แต่โย่วหลัวฮวากลับบอกผู้อื่นว่าถูกนางผลักจนแท้ง
ด้วยความตกใจบวกกับความหวาดกลัว จึงทำให้นางไม่รู้จะแก้ตัวกับคนตระกูลจวงอย่างไร
และนั่นเป็นเหตุให้จวงจิ้งเหยาถึงกับลงมือตบตีจนนางแท้งลูก แต่คนเป็นพ่อกลับไม่ได้รับรู้ เพราะคนตระกูลจวงต่างพากันช่วยปิดบัง ซ้ำยังไม่ยอมให้ตามหมอ ในที่สุดนางก็เสียเลือดจนตาย
พอคิดมาถึงเหตุการณ์ที่ตนเองแท้ง กับตอนที่อนุสี่แท้ง มันช่างต่างกันโดยสิ้นเชิง
ที่แท้แล้วหลัวฮวาก็ตั้งใจ นางคงกินยาขับเอาไว้ก่อนแล้ว แค่รอให้ข้าไปถึง
หวั่นอี้ในตาเป็นประกาย เมื่อนึกถึงเรื่องสำคัญบางอย่างขึ้นมาได้ อนุสี่จะท้องได้อย่างไรก็ในเมื่อตลอดสองเดือนไม่ได้หลับนอนกับจวงจิ้งเหยา
"ฮึ! ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้ ประเสริฐจริงๆ"
"คุณหนู ว่าอะไรนะเจ้าคะ?"
"ไม่มีอะไรพี่อิน ว่าแต่เรื่องเมื่อครู่ ตอนนี้อย่าได้แพร่งพรายไปเป็นอันขาด รอให้ถึงเวลาข้ามีแผนสำหรับสองคนนั่น"
"บ่าวเข้าใจเจ้าค่ะ"
อีกด้านหนึ่งในหอพระ พ่อสามีกับลูกสะใภ้ยังเริงสวาทกันไม่รู้จักจบจักสิ้น ไม่ใช่ว่าผู้เฒ่าจวงมีเรี่ยวแรงแข็งขันอันใด แต่เพราะได้ยากำหนัดขนานแรง ความเป็นชายแข็งขึงอยู่ตลอดเวลา
ส่วนอนุสี่ผู้มักมากชอบเรื่องอย่างว่าอยู่แล้ว ยิ่งถูกผู้เฒ่าเอาไม่หยุดก็ยิ่งชอบ อีกอย่างหนึ่งในยามหลับนอนกับจวงจิ้งเหยานางต้องคอยสงวนท่าที เสแสร้งเป็นสตรีอ่อนหวาน ไหนเลยจะถึงอกถึงใจเหมือนที่หลับนอนกับพ่อสามี
หากจะว่าไป ทุกอย่างก็เป็นแผนของนายผู้เฒ่าตั้งแต่แรก
จวงซู่ผู้นี้ เมื่อสมัยหนุ่มๆ เป็นเพียงพ่อค้าหาบเร่ที่มีรูปร่างหน้าตาหล่อเหลาจนเป็นที่ต้องตาของบุตรสาวเจ้าของร้านขายข้าวสาร
ด้วยความที่มีฐานะต่ำต้อย จึงแต่งเข้าตระกูลภรรยา กลายเป็นเขยที่แต่งเข้าบ้าน ถูกกดขี่ขมเหงสารพัด ความอารมณ์ร้ายซ้ำยังขี้หึงอย่างรุนแรงของฮูหยินผู้เฒ่า จึงทำให้นายผู้เฒ่าผู้นี้ ตั้งแต่อดีตจนถึงตอนนี้ไม่อาจที่จะมีสตรีอื่นได้
เมื่อไปเจอกับนางโลมช่างเอาอกเอาใจ ก็เกิดทั้งรักทั้งหลง แต่จะทำอย่างไรที่จะได้เด็กสาวมาอยู่ข้างกาย ก็ในเมื่อภรรยาไม่มีวันยอม
ในที่สุดแผนชั่วก็เกิดขึ้น โย่วหลัวฮวาถูกสร้างตัวตนขึ้นใหม่ กลายเป็นลูกอนุคหบดีใหญ่แถบทางใต้ที่ถูกบ้านใหญ่รังแก จึงถูกส่งมาอยู่เมืองฝูตง
วางแผนให้ฮูหยินผู้เฒ่าได้เจอกับนางโดยบังเอิญจนเกิดถูกใจจนเลือกนางเข้ามาเป็นอนุให้บุตรชาย เพื่อหวังพึ่งบารมีของบิดานางในภายภาคหน้า แต่หารู้ไม่ว่าสตรีนางนี้แท้จริงแล้วก็คืออนุของสามี
คืนแรกที่จวงจิ้งเหยาหลับนอนกับอนุสี่ ก็ถูกวางยากำหนัดจนไร้สติ เลยไม่รู้ว่า แท้จริงแล้วหญิงงามที่หลับนอนด้วยหาไม่ใช่สาวบริสุทธิ์
ในที่สุดนายผู้เฒ่าจวงก็ได้นางมาอยู่ข้างกายสมใจ กระทั่งหอพระยังสร้างเอาไว้เพื่อลักลอบเสพสมกับโย่วหลัวฮวาโดยเฉพาะ
"โอ๊วววววววว อู๊วววววววว" เสียงหอนยาวคล้ายสุนัขบาดเจ็บดังขึ้นภายในห้องคับแคบ
บั้นท้ายเหี่ยวย่นของนายผู้เฒ่าจวงอัดกระแทกท่อนเอ็นเข้าไปในรูสวาทของอนุคนงามจนมิดดุ้น ก่อนที่จะทิ้งร่างลงทาบทับแผ่นหลังเปียกชื้น
"แฮ่กๆ ฮูววววว สะใจดีจริงๆ"
"เหมือนกันเลยเจ้าค่ะ ถ้าหากข้าได้แต่งเป็นภรรยาเอกของท่านพี่จิ้งเมื่อไหร่ พวกเราคงมีเวลามากกว่านี้นะเจ้าคะ"
"ไม่ต้องห่วงฮวาเอ๋อ เจ้าเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ข้าจะยอมรับในฐานะลูกสะใภ้"
"แต่ข้าว่าอย่างแรก พวกเราควรกำจัดนางคุณหนูจืดชืดนั่นให้พ้นทางเสียก่อนนะเจ้าคะ"
"เรื่องนั้นข้ามีแผนเอาไว้อยู่แล้ว"
สองร่างเปลือยเปล่านอนกอดก่ายปรึกษาหารือกันได้เพียงครู่เดียวก็พากันแยกย้ายไป ส่วนจวงจิ้งเหยาก็เอาความโกรธไปลงที่อนุสอง โดยไม่รู้เลยว่าตนเองใช้สตรีร่วมกับบิดา
