บทที่ 2

กว่าจะพาหญิงสาวปริศนาที่จนป่านนี้เขาก็ยังไม่รู้ว่าหล่อนเป็นใคร ชื่ออะไรมาถึงห้องพักได้ก็ทำเอาเหนื่อยใช่เล่น!

หลังจากเหวี่ยงร่างเล็กลงบนเตียงอย่างแรงเขาก็ยืนท้าวสะเอวมองดูเจ้าของร่างที่กำลังนอนหลับฝันหวานอยู่บนเตียงของตนเองด้วยสายตาตำหนิอย่างหนัก หากเป็นผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่เขาป่านนี้หล่อนคงถูกลากไปปู้ยี่ปูยำถึงสวรรค์ชั้นไหนแล้วก็ไม่รู้ เป็นผู้หญิงแท้ๆ แต่กลับไม่รักนวลสงวนตัวเอาเสียเลยให้ตายสิ!

ทว่าทุกอย่างรอบกายกลับต้องหยุดชะงัก ครั้นเมื่อจังหวะเสี้ยววินาทีที่สายตาคมกริบเผลอเหลือบไปจ้องมองใบหน้าหวานซ่อนเปรี้ยวที่แม้จะเลอะเทอะไปด้วยหยดน้ำตาของเธอที่ไหลรินไม่ยอมหยุดมาตลอดการเดินทางเข้าโดยบังเอิญ โลกทั้งใบของเขาก็นิ่งสงบลงอย่างกะทันหัน

ยิ่งเมื่อจังหวะที่ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูอ่อนเผยอขึ้นช้าลงเนิบๆ ตามจังหวะการเต้นของหัวใจมันยิ่งจะทำให้หัวใจของเขาสูบฉีดมากขึ้นเรื่อยๆ มันไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่เขาจะต้องมาตะลึงค้างกับภาพใบหน้าที่ชวนฝันของหญิงสาวแปลกหน้าคนนี้ ความไม่เข้าใจกำลังวิ่งวนอยู่ภายในหัวไม่ยอมหยุด มันคือความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในชีวิตแต่กลับมาเกิดขึ้นเสียดื้อๆ เพียงเพราะเธอปรากฏตัวขึ้น

เหมือนมีบางสิ่งบางอย่างที่ดึงดูดให้ร่างสูงค่อยๆ ตรงเข้าไปหาหญิงสาวตรงหน้าอย่างช้าๆ แค่เพียงอยากจะลิ้มลองริมฝีปากเอิบอิ่มเพื่อลงโทษที่เธอทำให้เขาคาดนัดสำคัญกับคู่ขาในค่ำคืนนี้แสนหวานนี้ไปก็เท่านั้น เว้าวอนเพียงแค่จูบเดียวเท่านั้นแล้วเขาจะยอมปล่อยให้เธอหลับฝันหวานอยู่บนเตียงของตัวเองต่อไป โดยที่เขาจะยอมย้ายไปนอนอีกห้องหนึ่งซึ่งอยู่ถัดไปไม่ไกลทันที

เริ่มแรกมันเป็นเพียงบทลงโทษเล็กๆ ตามที่คิดเอาไว้เท่านั้น แต่พอเจ้าหล่อนเริ่มตอบสนองด้วยท่าทีไม่ประสีประสากลับคืนมานั้น ทุกๆ อย่างที่คิดไว้ก็มลายหายไปจนหมดสิ้น ความต้องการที่พุ่งทะยานขึ้นราวกับต้องมนต์สะกด รสหวานละมุนจากโพรงปากสวยที่เพียงได้แค่ครั้งเดียวก็ติดตราตรึงไปนานแสนนาน

หลงลืมไปจนหมดสิ้นว่าหญิงตรงหน้าคนนี้เป็นใคร เขารู้เพียงแค่ว่าเขาต้องการเธอมากกว่าผู้หญิงคนไหนบนโลกในตอนนี้ คิดได้แบบนั้นความต้องการที่ไม่มีเหตุผลก็ค่อยๆ เริ่มต้นขึ้น เพียงไม่นานภาพของหญิงสาวในสภาพเปลือยเปล่าก็ปรากฏลงตรงหน้าทำเอาชายหนุ่มนักรักที่ผ่านสาวมาก็มากถึงกับชะงักค้างเพราะความสมดุลในร่างกายของเธอนั้นมันช่างเหมาะเจาะ จนบางทีอาจจะเกินตัวไปเสียด้วยซ้ำ

ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มลงไปราวกับน้ำเปล่าหรือไฟปรารถนาที่เขาเพียรจุดมันขึ้นมาด้วยริมฝีปากร้อนๆ ที่ลากไปทั่วร่างหรือจะอะไรก็ตามทีแต่อินทิรากลับไร้ซึ่งการขัดขืนยินยอมพร้อมใจไปกับรสสวาทแปลกใหม่ ที่หล่อนไม่เคยได้รับจากใครหรือที่ไหนมาก่อนในชีวิต

เสียงร้องครางดังขึ้นไปเสียทุกครั้งที่เขาสัมผัสถึง ความหอมหวานที่น่าหลงใหลของหล่อนมันไม่ต่างอะไรกับยาพิษที่กำลังปลุกไฟในกายของเขาให้ลุกโชนขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย ทว่ากลับเป็นยาพิษที่เขาเต็มใจเป็นอย่างมากที่จะดื่มมันเข้าไปจนหมดแม้จะต้องตายแต่ถ้าได้ครอบครองสักครั้งมันก็คุ้มที่เขาจะยอมเสี่ยง

“อื้อ! ฉันเจ็บ...” หญิงสาวร้องเสียงหลงเมื่อความเจ็บปวดแสนสาหัสมาเยือนพร้อมๆ กับบางสิ่งที่กำลังค่อยๆ แทรกเข้ามาในร่างกายอย่างช้าๆ ความเจ็บมหาศาลทำเอาร่างเล็กถดถอยหนีตามสัญชาตญาณแต่ก็ถูกมือหนาตรึงสะโพกไว้แน่นก่อนที่เธอจะทำได้สำเร็จ

โรมันปลอบประโลมความเจ็บปวดของเธอด้วยจูบอยู่นาน ริมฝีปากสากค่อยๆ เลื่อนต่ำลงไปงับยอดปทุมเพื่อให้หญิงสาวได้คลายความเจ็บก่อนที่เขาจะค่อยๆ สอดความแข็งขืนที่กำลังถูกความคับแน่นของหล่อนบีบรัดจนแทบกระอักเข้าไปจนมิด

“อินเจ็บ...”

“ใจเย็นสาวน้อย มันจะเจ็บแค่ครั้งนี้เท่านั้นเชื่อผม ต่อจากนี้ต่างหากคือสวรรค์ของจริง”