ตอนที่2 ย่ำยี

ตอนที่2 ย่ำยี

อีกด้านในเวลาเดียวกัน

เตโชรู้สึกร้อนใจที่เขาไม่สามารถติดต่อน้องสาวได้ ชายหนุ่มจะออกไปหาน้องสาวที่คอนโดแต่ก็มาเจอกับแฟนสาวที่เพิ่งมีปากเสียงกันไปเมื่อไม่กี่วันก่อน ใบหน้าของวารินที่มองมาที่เขามันเต็มไปด้วยความไม่พอใจ เมื่อก่อนเขาตามใจเธอสนใจแค่เธอแต่ช่วงนี้เขามีเรื่องมากมายต้องจัดการแทนที่เธอจะเข้าใจและฟังคำพูดของเขากลายมาเป็นโวยวายใส่เขา

“ทำไมคะแค่เห็นหน้ารินก็ไม่พอใจแล้วเหรอ”

“พี่มีธุระไม่ว่างมาทะเลาะด้วย”

“หึ มีธุระ ธุระกับอีหน้าด้านนั้นเหรอคะ”

“นี่วา พี่บอกไปแล้วนะว่าไม่ใช่อย่างที่วาคิด”

“คิดว่าวาไม่รู้จักสันดานพี่เหรอ เมื่อก่อนพี่เป็นยังไงทำไมวาจะไม่รู้ พี่บอกว่าพี่จะรักวาแค่คนเดียว จะเลิกเจ้าชู้จะไม่ยุ่งกับผู้หญิงคนไหนอีก แต่สุดท้ายพี่ก็ทำไม่ได้”เตโชกำมือแน่นเขากัดกรามมองคนตัวเล็กที่เขารักจนยอมเปลี่ยนตัวเองเกือบจะทุกอย่างแต่บางครั้งคำพูดของวารินมันก็ทำให้เขาโมโหจริงๆ

“มองพี่แย่ขนาดนี้ก็พอเถอะ อยากเลิกก็เลิก”เขาเคยง้อเคยอ้อนวอนแล้วแต่พอได้ยินคำพูดของคนตัวเล็กมันทำให้เขาเบื่อหน่ายเป็นที่สุด

“นี่พี่บอกเลิกวางั้นเหรอ!”วารินมองเตโชด้วยแววตาเจ็บปวด ไม่คิดว่าเขาจะพูดคำนี้ออกมาในที่สุด เตโชพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ เขามองใบหน้าจิ้มลิ้มใช่ว่าไม่รักเธอแต่อะไรหลายอย่างทำให้เขาเริ่มที่จะเบื่อหน่ายผู้หญิงคนนี้

“ในเมื่อคุยกันไม่รู้เรื่องก็พอแค่นี้ พี่เหนื่อยเหมือนกัน”

“พี่เหนื่อยแค่คนเดียวเหรอ พี่รู้ไหมว่าวาเสียใจมากแค่ไหนที่พี่เป็นแบบนี้ พี่นอกใจวา”

“มันไม่ใช่แบบที่เธอคิดเลย”

“แล้วมันแบบไหน! พี่ไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ”ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาอีกครั้งเขาไม่มีเวลามาทะเลาะกับเธอหรอกนะ ไหนจะมารดาที่กำลังป่วยหนักไหนจะน้องสาวของเขาที่ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้างทำไมถึงติดต่อไม่ได้เลย

“งั้นก็แล้วแต่จะคิด พี่มีธุระไม่ว่างมาทะเลาะด้วย”วารินเม้มริมฝีปากแน่น น้ำตาของเธอไหลออกมาไม่ขาดสายแทบพูดไม่ออกกับสิ่งที่ได้ยินจากปากของคนรัก

“วาคงไม่ได้สำคัญกับพี่แล้วจริงๆ สินะ”เตโชไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก เขาเลือกที่จะเดินผ่านคนตัวเล็กไปยังรถของตัวเองเพราะจะไปหาชะเอม บอกตามตรงเขาห่วงน้องสาวมากๆ ในเวลานี้ ที่ผ่านมารู้ดีว่าชะเอมมีมารดาที่สนิทที่สุดตอนนี้น้องไม่เหลือใครเขาเลยเป็นกังวล

ภาพของคนรักที่จากไปกรีดหัวใจของวารินมากเลยทีเดียว เธอยกมือขึ้นมาทุบหน้าอกไปมา อยากให้ตัวเองจำเหลือเกินว่าเจ็บปวดกับผู้ชายคนนี้มากแค่ไหน วารินทรุดลงกับพื้นเธอสะอื้นไห้อย่างไม่อายใครจนกระทั่งศิลาลงมาจากรถ

“พี่ศิลา เขาไม่รักวาแล้ว”

“น้องวาอย่าร้องไห้เพราะผู้ชายแบบนั้นเลยนะครับ”ศิลาทำได้แค่ปลอบใจ เขาไม่เข้าใจทำไมผู้หญิงดีๆ อย่างวารินต้องไปรักคนเจ้าชู้อย่างเตโชด้วย

“วาริน!”เสียงเข้มของพายุดังขึ้น เขาเห็นน้องสาวเอาแต่ร้องไห้ก็รู้สึกเจ็บปวดไม่ต่างกัน

“พี่พายุ ฮึกฮือวามันโง่เอง พี่เตหมดรักวาแล้ว”พายุไม่ได้พูดอะไรออกมาเขาเข้าไปกอดน้องสาวเอาไว้อยู่สักพัก ในใจก็เดือดดาลไม่น้อยเลย ยิ่งเห็นวารินเจ็บปวดมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งอยากเอาคืนเตโชมากเท่านั้น เขาจะทำให้ผู้ชายคนนี้รู้ว่าการสูญเสียและเจ็บปวดมันเป็นยังไง

“กลับบ้านนะ อย่าร้องไห้”พายุพาน้องสาวมาขึ้นรถก่อนจะไปส่งที่บ้าน เขาอยู่กับน้องสาวจนกระทั่งอีกฝ่ายหลับไปถึงหันไปบอกแม่บ้าน

“ฝากดูวาด้วยนะครับ แล้วก็อย่าเพิ่งบอกคุณพ่อคุณแม่”ดีที่พ่อแม่ของเขาท่านไปดูงานที่ต่างประเทศไม่งั้นเรื่องคงวุ่นวายมากกว่านี้แน่นอน

“ค่ะคุณชาย”

พายุลุกขึ้นออกไปจากบ้านหลังใหญ่ เขาขับรถด้วยความเร็วตามนิสัยอารมณ์ร้อนของตนเองไปยังคอนโดที่ในยามนี้เขาขังผู้หญิงอีกคนเอาไว้ ชะเอมนั่งหมดอาลัยตายอยากหลังจากที่พยายามปลดโซ่ที่ล่ามข้อเท้าของตนเองอยู่พักใหญ่จนเธอทำอะไรไม่ได้เลย ในตอนนี้หญิงสาวก็ยังไม่เข้าใจว่ามันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นชีวิตของเธอถึงได้มาเจออะไรพวกนี้

แกร๊ก!

เสียงเปิดประตูห้องทำให้หญิงสาวที่นั่งพิงหัวเตียงสะดุ้งตกใจ เธอเห็นร่างสูงโปร่งของผู้ชายสารเลวที่เดินกลับมาก็เริ่มสั่นเทาด้วยความกลัวอีกครั้ง เธอพยายามหาทางหนีแต่ด้วยที่ถูกล่ามเอาไว้ทำให้เธอไปทางไหนไม่ได้เลย

“โอ๊ยยยย!”

(เนื้อหาต่อไปนี้มีความไม่เหมาะสมโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ไรท์ไม่ได้สนับสนุนความรุนแรงหรือการข่มเหงเพศแม่ตัวเอง แต่นี่คือนิยายบทเป็นส่วนหนึ่งของเรื่อง แน่นอนคนกระทำย่อมได้รับผลตอบแทนเหมือนกัน)

ชะเอมร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อถูกชายหนุ่มกระชากผ้าห่มที่ห่อหุ้มกายของเธอออกอย่างแรง ก่อนหน้านี้เธออยากสวมใส่เสื้อผ้าที่ถูกเขาถอดออกแต่ด้วยความที่ว่าชุดนักศึกษาของเธอมันขาดจนใส่ไม่ได้แล้วเธอยังต้องใช้ผ้าห่มพันกายเอาไว้แบบนี้

“ฉันจะแจ้งความ ถ้านายยังทำอะไรบ้าๆ แบบนี้อย่าหาว่าฉันไม่เตือน!”ชะเอมร้องขู่บางทีผู้ชายคนนี้อาจจะกลัวบ้าง แต่ทว่าคนตัวเล็กคิดผิดสิ้นคำพูดของเธอที่เอ่ยออกมาชายหนุ่มก็หัวเราะทันที คนอย่างเขาถ้าเกรงกลัวต่อกฏหมายก็คงไม่เปิดสนามเถื่อนหรอก ปู่ของเขาเล่นการเมืองมาก่อนถึงแม้ท่านจะวางมือไปนานแล้วแต่ก็มีอำนาจหลงเหลืออยู่บ้างไหนจะครอบครัวของเขาที่ค่อนข้างจะมีฐานะทำให้เขาไม่คิดกลัวกฏหมาย

“หัวเราะอะไร บ้ารึเปล่า!”

“หัวเราะเธอไง จะเจ็บตัวแล้วยังปากดีอยู่อีก”พายุยิ้มเยาะออกมาก่อนที่แววตาของเขาจะเปลี่ยนไปอีกครั้ง เขาไม่คิดที่จะปล่อยผู้หญิงคนนี้ไป ยิ่งได้เห็นความเลวระยำของเตโชที่ทำร้ายจิตใจน้องสาวของเขา มันก็ยิ่งทำให้เขาอยากจะย่ำยีผู้หญิงคนนี้ให้หนำใจ อยากเห็นเธอเจ็บปวดมากกว่าที่น้องสาวของเขาเป็น

“อ๊ะ ปล่อยนะ หยุดเดี๋ยวนี้”ชายหนุ่มผลักหญิงสาวให้นอนราบใต้ร่างของเขาอีกครั้ง ก่อนที่พายุจะจัดการเสื้อผ้าของตนเองออกอย่างรวดเร็ว

“ปล่อยนะ ฮึกฮือ!”

“อย่าสะเออะมาสั่งกู!”พายุตะคอกใส่หน้าของคนตัวเล็กคำพูดของเขาทำเอาชะเอมสะดุ้งตกใจไม่น้อยเลย เธอไม่ชอบทุกอย่างในตัวของผู้ชายคนนี้ คำพูดและการกระทำเธอเกลียดที่สุด

“เลวที่สุด คอยดูนะฉันจะจัดการคนเลวๆ แบบนาย คนสารเลว กรี๊ด!”ชะเอมที่ด่าชายหนุ่มไม่หยุดต้องกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดจนน้ำตาของเธอไหลออกมาไม่ขาดสาย หลังจากที่รับรู้ถึงอะไรบางอย่างสอดแทรกเข้ามาในกลางใจกายสาวของเธอ ชะเอมรู้สึกเหมือนว่าร่างกายของเธอจะแตกแยกออกจากกัน เธอไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อนไม่คิดว่าจะต้องมาเสียตัวให้กับผู้ชายคนนี้ เธอเกลียดเขาเกลียดที่สุด

ชายหนุ่มชะงักไปเล็กน้อยเมื่อได้รับรู้ว่าคนใต้ร่างยังไม่เคยตกเป็นของใคร นึกแปลกใจเหมือนกันที่เธอรอดพ้นจากมือของเตโช สงสัยกำลังทำคะแนนคงแสร้งเป็นคนดีให้เกียรติรอหวังฟันอยู่สินะ นึกถึงตรงนี้ก็สะใจที่เขาได้ครอบครองเธอก่อนเตโช

“หึ ไอ้เตโชคงหลงมึงมากจนถนอมมึงเลยสินะ มันคงคลั่งตายถ้าได้รู้ว่ามึงถูกเจาะไข่แดงแล้ว!”

“หยาบคายที่สุด!”

“เหอะ กูหยาบได้มากกว่านี้บอกเลย”

“อ๊ะ!”ชะเอมผวาเมื่อเอวสอบของผู้ชายคนนี้กระแทกเข้าหาเธออย่างรุนแรง เธอจุกจนแทบพูดไม่ออก พยายามใช้มือดันให้เขาออกจากร่างกายแต่มันก็ไม่เป็นผลเลยสักนิด

“หยุดนะ ฮึกฮือนายกำลังเข้าใจผิด ฉันไม่ใช่แฟนพี่เตโช ฉันเป็นน้องสาวของเขา”

“ตอแหลไอ้เตโชไม่มีน้องใครๆ ก็รู้!”ไม่คิดว่าคนตัวเล็กจะโกหกออกมาอย่างนี้คิดว่าเขาโง่มากรึไง พายุกระชากเรียวแขนทั้งสองข้างของหญิงสาวกดแนบเอาไว้บนเตียงก่อนที่เขาจะโน้มใบหน้าลงไปหา พายุซุกไซร้ซอกคอขาวผ่องของคนใต้ร่างอย่างหนักหน่วงเขาสร้างร่องรอยเพื่อให้เธอเจ็บปวดเล่น ให้สมกับสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้ทำเอาไว้

ชะเอมพยายามดีดดิ้นถึงแม้จะสู้ไม่ได้แต่เธอก็ไม่ยอมให้อีกฝ่ายทำแบบนี้กับเธอ แต่ทว่ายิ่งเธอพยศชายหนุ่มก็ยิ่งทำรุนแรงมากขึ้นจนคนตัวเล็กสะท้านไปทั่วร่าง น้ำตาของหญิงสาวยังคงไหลออกมาไม่ขาดสายยิ่งเอวสอบขยับเขยื้อนรุนแรงเธอก็ยิ่งเจ็บปวด

“เอามันส์ฉิบ ไม่คิดว่าผู้หญิงแรดๆ จะมีดีอยู่บ้าง”ชะเอมไม่อยากจะได้ยินคำพูดเหล่านี้เธอหันหน้าหนีไม่แม้แต่จะมองคนใจร้ายที่รังแกเธอ

“เหอะ หยิ่งไปเถอะ เป็นไงลึกดีไหมโดนของผัวคนแรก”พายุสะใจที่ได้เห็นคนตัวเล็กร้องไห้แบบนี้ เขากระทำต่อร่างกายของเธออย่างรุนแรงไม่คิดจะหยุดลงง่ายๆ ยิ่งช่องทางรักของหญิงสาวคับแน่นมากเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้ชายหนุ่มพอใจมากเท่านั้น

“อยากเอากับลูกน้องฉันอีกไหม อ๊าา เพื่อหายคัน ดีไหมชะเอม”เธอกัดริมฝีปากเกลียดความคิดของผู้ชายคนนี้เหลือเกิน เธอไม่รู้ว่าอะไรทำให้เขาคิดว่าเธอกับพี่ชายของเธอมีความลึกซึ้งต่อกัน เธอแทบไม่เคยเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับพี่ชายเลยมาเจอกันบ่อยๆ ก็หลังจากที่มารดาของเธอจากไปนี่แหละ แถมเธอก็ไม่เคยรู้จักผู้ชายคนนี้ ขนาดเขากำลังพลาดความบริสุทธิ์ของเธอไปแท้ๆ เธอยังไม่รู้จักชื่อของเขาเลย

ปึก ปึก ปึก!